2015-04-07 ساعت 12:14
دوستان من برای خودم فکر کنم 10 سال شده بود که ثبت نام می کردم و قبول نمیشدم، پارسال برای اولین بار تصمیم گرفتم پدرم و خواهرم رو ثبت نام کنم، که از شانس پدرم برای اولین بار قبول شد البته با کیس نامبر بالا7000
خلاصه منظورم اینه که درسته راه های خیلی زیادی برای رفتن نیست و خیلی سخت شده ولی ادم باید سعی کنه هر راهی که هست رو امتحان کنه...
امریکا هم درسته عمری کار هست ولی عوضش خیالتون راحت که همه مردمش باید عرق بریزند تا نونی دربیارن و مثل این مملکت نیست که یه عده یه شب بار خودشون رو می بندند. یکی از دوستانم با خانمش 2 سال پیش البته از راه....رفت (بدون هیج پس اندازی)امسال خونه رو هم خریدند در کالیفورنیا! البته هر دو کار می کنند و کمی شانس هم در پیدا کردن کار داشتند، ولی همچین خانواده ای چند سال باید کار میکرد تازه در یه شهر جهان سومی مثل تهران بتونه خانه دار بشه؟
خلاصه منظورم اینه که درسته راه های خیلی زیادی برای رفتن نیست و خیلی سخت شده ولی ادم باید سعی کنه هر راهی که هست رو امتحان کنه...
امریکا هم درسته عمری کار هست ولی عوضش خیالتون راحت که همه مردمش باید عرق بریزند تا نونی دربیارن و مثل این مملکت نیست که یه عده یه شب بار خودشون رو می بندند. یکی از دوستانم با خانمش 2 سال پیش البته از راه....رفت (بدون هیج پس اندازی)امسال خونه رو هم خریدند در کالیفورنیا! البته هر دو کار می کنند و کمی شانس هم در پیدا کردن کار داشتند، ولی همچین خانواده ای چند سال باید کار میکرد تازه در یه شهر جهان سومی مثل تهران بتونه خانه دار بشه؟
باز مانده از لاتاری 2015