2015-04-28 ساعت 21:24
(آخرین تغییر در ارسال: 2015-04-28 ساعت 21:24 توسط someonelikeyou.)
سفرنامه ......
راوی : دانای کل
لطفا با صدای استاد منوچهر والی زاده بخونید
الان در حدود پنج ماه و نیم از ورود دو جوان ایرانی به قاره آمریکا و کشور امریکا و ایالت واشنگتن و شهر سیاتل میگذرد
استخان مرد جوان بیست و هفت ساله ای که مهارت خاصی در دلربایی در نگاه اول دارد از بدو ورود به منزل اشتراکی با دختر بلوند امریکایی به نام پنی ، قاب وی را دزدید و با وی طرح دوستی و صمیمیت ریخت و از اقبال بلندش پسر دیگر ماجرا یعنی سام‌وان‌لایک‌یو اصلا آدم کینه ای نبود و از اینکه رفیقش سر و سامان گرفت خوشحال بود و منتظر پیدا کردن نیمه گمشده خودش شد
راوی : دانای کل
لطفا با صدای استاد اکبر عبدی بخونید
آقا همون شبی که سامی داشت سعی میکرد دوست پنی رو واسه شام دو نفره دعوت کنه ولی عاقبت مجبور شد که به پیاده روی صبگاهی دونفره بره، همزمان روی اون یکی مبل دو نفر دیگه یعنی استخان و پنی داشتن حرفای اون دو نفرو گوش میکردن و ریز ریز میخندیدن و همین که مطمئن شدن سامی توی تله پیاده روی گیر کرده و دیگه سرخرشون نیس با هم نقشه کشیدن که اونا هم شنبه صبح دست به یه ماجراجویی دو نفره بزنن
و قرار گذاشتن که برن ماهی گیری اونم با قایق دوس پسر پولدار یکی از دوستای پنی
لوکیشن قایق مجهز دوس پسر پولدار دوست پنی
استخان که تو خوابم همچین قایقی رو از دور ندیده بود که واسش دست تکون بده حالا خودشو با دوست جونش روی عرشه این قایق سفید که اسمشم وایت هورس بود میدید
استخان یک لحظه توی ذهنش به یک سال و نیم قبل برگشت یعنی درست هفت روز قبل ازینکه نتیجه لاتاری اعلام بشه و یادش افتاد که چه حالی داشته اون موقع و هی کف مهاجرسرا با سامی و بقیه ولو افتاده بوده ( با تشکر از مدیران سایت) همین جور که به نرده های قایق تکیه داده بود و به آبهای نیلگون اقیانوس ؟؟؟ خیره شده بود که یهو پنی خانوم که یه تاپ گلبهی با شلوارک جین پوشیده بود با دو تا آب جو(ش) !!!! خخخخ تو دستش از پشت سرش خندان و سرخوش اومد کنار استخان و با تعجب گفت عصیصم گریه کدی؟؟ البته به انگلیسی گفت ولی همینقدر لوس بود حرفش عققق
استخان آب جوشو از دست پنی گرفت و پیشونیشو بوسید ( آقا پست و پاک نکنید این چیزا اونور خیلی عادیه) و گفت نه جیگرم من خیلی خوشبختم که الان اینجا با توام
و همین جور که به دوردستها خیره شده بودن و آب جو(ش) میخوردن
بقیه ماجرا نه به دانای کل مربوط میشه و نه به منو شما
فقط همینقدر بدونید که دوستان یادشون رفته بوذ از قلاب ماهیگیری استفاده کنن و به سلامت به اسکله برگشتن و از اونجا که ماهی نگرفته بودن و ناهارم نخورده بودن و الانم نزدیکای شام بود نیت سامی درباره اونا به وقوع پیوست و رفتن به شام دونفره
راوی : دانای کل
لطفا با صدای استاد منوچهر والی زاده بخونید
الان در حدود پنج ماه و نیم از ورود دو جوان ایرانی به قاره آمریکا و کشور امریکا و ایالت واشنگتن و شهر سیاتل میگذرد
استخان مرد جوان بیست و هفت ساله ای که مهارت خاصی در دلربایی در نگاه اول دارد از بدو ورود به منزل اشتراکی با دختر بلوند امریکایی به نام پنی ، قاب وی را دزدید و با وی طرح دوستی و صمیمیت ریخت و از اقبال بلندش پسر دیگر ماجرا یعنی سام‌وان‌لایک‌یو اصلا آدم کینه ای نبود و از اینکه رفیقش سر و سامان گرفت خوشحال بود و منتظر پیدا کردن نیمه گمشده خودش شد
راوی : دانای کل
لطفا با صدای استاد اکبر عبدی بخونید
آقا همون شبی که سامی داشت سعی میکرد دوست پنی رو واسه شام دو نفره دعوت کنه ولی عاقبت مجبور شد که به پیاده روی صبگاهی دونفره بره، همزمان روی اون یکی مبل دو نفر دیگه یعنی استخان و پنی داشتن حرفای اون دو نفرو گوش میکردن و ریز ریز میخندیدن و همین که مطمئن شدن سامی توی تله پیاده روی گیر کرده و دیگه سرخرشون نیس با هم نقشه کشیدن که اونا هم شنبه صبح دست به یه ماجراجویی دو نفره بزنن
و قرار گذاشتن که برن ماهی گیری اونم با قایق دوس پسر پولدار یکی از دوستای پنی
لوکیشن قایق مجهز دوس پسر پولدار دوست پنی
استخان که تو خوابم همچین قایقی رو از دور ندیده بود که واسش دست تکون بده حالا خودشو با دوست جونش روی عرشه این قایق سفید که اسمشم وایت هورس بود میدید
استخان یک لحظه توی ذهنش به یک سال و نیم قبل برگشت یعنی درست هفت روز قبل ازینکه نتیجه لاتاری اعلام بشه و یادش افتاد که چه حالی داشته اون موقع و هی کف مهاجرسرا با سامی و بقیه ولو افتاده بوده ( با تشکر از مدیران سایت) همین جور که به نرده های قایق تکیه داده بود و به آبهای نیلگون اقیانوس ؟؟؟ خیره شده بود که یهو پنی خانوم که یه تاپ گلبهی با شلوارک جین پوشیده بود با دو تا آب جو(ش) !!!! خخخخ تو دستش از پشت سرش خندان و سرخوش اومد کنار استخان و با تعجب گفت عصیصم گریه کدی؟؟ البته به انگلیسی گفت ولی همینقدر لوس بود حرفش عققق
استخان آب جوشو از دست پنی گرفت و پیشونیشو بوسید ( آقا پست و پاک نکنید این چیزا اونور خیلی عادیه) و گفت نه جیگرم من خیلی خوشبختم که الان اینجا با توام
و همین جور که به دوردستها خیره شده بودن و آب جو(ش) میخوردن
بقیه ماجرا نه به دانای کل مربوط میشه و نه به منو شما
فقط همینقدر بدونید که دوستان یادشون رفته بوذ از قلاب ماهیگیری استفاده کنن و به سلامت به اسکله برگشتن و از اونجا که ماهی نگرفته بودن و ناهارم نخورده بودن و الانم نزدیکای شام بود نیت سامی درباره اونا به وقوع پیوست و رفتن به شام دونفره
برنده خوش شانس
مرغی که انجیر میخوره نوکش کجه
مرغی که انجیر میخوره نوکش کجه