آمریکا سرزمین فرصتهای طلایی ست...اما چیزی که گفته نمیشود این است که برای استفاده از این فرصتهای طلایی باید یک بنیه و درونمایه ای هم داشته باشید...
چطور میتوانید بفهمید که این درونمایه را برای استفاده از فرصتهای طلایی دارید یا ندارید ؟ خیلی ساده...در ایران که بودید در قبال فرصتهای پلاستیک بازیافتی و آهن ضایعاتی خود چه میکردید؟ اگر در مدت زندگی در ایران هیچکس از شما هیچ ایده و کار خاصی حتی در حد باز کردن یک مغازه فلافل فروشی ندیده است، یعنی شما این درونمایه را ندارید... کسی که نتواند از فرصتهای قزمیتش استفاده کند از فرصتهای طلایی هم به طریق اولی نمیتواند... در این شرایط نباید زیاد به هوای بهره برداری از آن فرصتهای طلایی به آمریکا بروید که بد جور توی ذوقتان میخورد...!
نکته ی دیگر این هست که باید حواستان باشد که در آمریکا هزینه های زندگی در هر شهر با شهر دیگر متفاوت است...نود درصد مهاجرانی که آمریکا را به عنوان مقصد انتخاب میکنند یا عشق نیویورک هستند یا عشق شهرهای ساحلی غربی آمریکا...خیلیهایشان هم به هوای تهرانجلس و چلوکباب و کاباره ایرانی به امریکا میروند...ظاهرا چلوکباب و دیزی خوردن در ینگه ی دنیا چیز دیگریست و هواخواه بسیار دارد...اینها عموما چند ماهی در این شهرها دوام می آورند و بعد که کف گیرشان به ته دیگ خورد ناگهان سوت میشوند به ایالتهای مرکزی...اگر هزینه ی متوسط زندگی در یکی از شهرهای ایالت تگزاس ماهیانه 1000 دلار باشد این هزینه برای زندگی متوسط در شهری مثل نیویورک 4000 دلار است...مهاجرانی که هنوز از راه نرسیده و با جیب خالی میروند نیویورک زندگی کنند و تی شرت آی لاو نیویورک میپوشند و عکس میگذارند توی فیس بوک کارشان همانقدر عجیب و دور از ذهن است که انگار کسی از دهی برای کارگری به تهران بیاید و بعد با زور و ضرب بخواهد همان اول بسم الله توی فرمانیه خانه اجاره کرده و ساکن شود..
چطور میتوانید بفهمید که این درونمایه را برای استفاده از فرصتهای طلایی دارید یا ندارید ؟ خیلی ساده...در ایران که بودید در قبال فرصتهای پلاستیک بازیافتی و آهن ضایعاتی خود چه میکردید؟ اگر در مدت زندگی در ایران هیچکس از شما هیچ ایده و کار خاصی حتی در حد باز کردن یک مغازه فلافل فروشی ندیده است، یعنی شما این درونمایه را ندارید... کسی که نتواند از فرصتهای قزمیتش استفاده کند از فرصتهای طلایی هم به طریق اولی نمیتواند... در این شرایط نباید زیاد به هوای بهره برداری از آن فرصتهای طلایی به آمریکا بروید که بد جور توی ذوقتان میخورد...!
نکته ی دیگر این هست که باید حواستان باشد که در آمریکا هزینه های زندگی در هر شهر با شهر دیگر متفاوت است...نود درصد مهاجرانی که آمریکا را به عنوان مقصد انتخاب میکنند یا عشق نیویورک هستند یا عشق شهرهای ساحلی غربی آمریکا...خیلیهایشان هم به هوای تهرانجلس و چلوکباب و کاباره ایرانی به امریکا میروند...ظاهرا چلوکباب و دیزی خوردن در ینگه ی دنیا چیز دیگریست و هواخواه بسیار دارد...اینها عموما چند ماهی در این شهرها دوام می آورند و بعد که کف گیرشان به ته دیگ خورد ناگهان سوت میشوند به ایالتهای مرکزی...اگر هزینه ی متوسط زندگی در یکی از شهرهای ایالت تگزاس ماهیانه 1000 دلار باشد این هزینه برای زندگی متوسط در شهری مثل نیویورک 4000 دلار است...مهاجرانی که هنوز از راه نرسیده و با جیب خالی میروند نیویورک زندگی کنند و تی شرت آی لاو نیویورک میپوشند و عکس میگذارند توی فیس بوک کارشان همانقدر عجیب و دور از ذهن است که انگار کسی از دهی برای کارگری به تهران بیاید و بعد با زور و ضرب بخواهد همان اول بسم الله توی فرمانیه خانه اجاره کرده و ساکن شود..
ایشلا از شنبه...