سلام دوستان، از برندگان ۲۰۱۴ هستم. دوباره داریم میرسیم به سپتامبر و حکایت عجیب و غریب ویزاها و جواب بک گراند چک. پارسال بدترین سال از نظر قلع و قمع ایرانیها بود. شاید خونده باشید تو تاپیک کلیرنس ۲۰۱۴. از حدود ۴۰۰۰ برنده ایرانی، به حدود ۱۳۵۰ نفر ویزا ندادن. یعنی چیزی حدود ۳۰ تا ۳۵ درصد ویزا نگرفتن. تازه خیلی کیس ها هم نصف و نیمه کلیر شدن و خیلی خونواده ها دوپاره شدن اینور و اونور دنیا.
خیلی اعتراض و نامه نگاری و تجمع و حتی زدوخورد! شد ولی بهرحال همه میدونستن هیچ گونه اعتراضی بعد از ۳۰ سپتامبر کوچکترین تاثیری نداره حتی اگه خود اوباما دخالت کنه. هیچ جوابی هم نمیدن. هیچ سهمیه اضافی هم از هیچ کجا نمیاد. کیس داشتیم اکتبر ۲۰۱۴ رفت مصاحبه، چک خورد ولی آخرشم ویزا بهش نرسید، کیس داشتیم (یکی از آشناهای خودم) اوایل سپتامبر رفت مصاحبه و چک خورد ولی اواخر سپتامبر بهش زنگ زدن و ۳۰ سپتامبر وسط دعواهای جلوی سفارت یواشکی رفت داخل و ویزاشو گرفت!. این لاتاری، همونجوری که از اسمش برمیاد، یه جور بازی و قماره. تا وقتی ویزارو چسبیده شده تو پاسپورتتون ندیدین فکرکنین هیچ اتفاقی نیوفتاده و نه خانی آمده و نه خانی رفته!. تو بازی ورزشی تا وقتی داور سوت رو نزده نه هیچ تیمی برنده است و نه بازنده، حتی اگه سه گل زده یا خوره باشه. نه بیخود امیدوار باشین و نه بیخودی از قبل بازنده. برنده کسی ه که خونسرد باشه و حرفه ای فکر کنه.
سفارت ها تو آگوست و سپتامبر با همون سرعتی کار میکنن که تو اکتبر و مارچ و جون و جولای. برای اونا ویزاگرفتن و نگرفتن شما تاثیری تو حقوق و مرخصی و مزایاشون نداره. همینطور سرعت کارمندان بخش های مربوط به بک گراندچک( که تو سفارت ها نیستن و بیشتر تو خاک خود آمریکا انجام میشه و نتیجه رو میفرستن سفارت ها). اگه فکر کردین تو آمریکا کارمندا، مخصوصا کارمندای دولتی، دارن عین عقربه های ساعت، دقیق و منظم کار میکنن بنظرم خیلی دراشتباهین. نمیگم مث ایران خودمون بی حساب و کتاب ه، ولی اون نظم و انضباط افسانه ای و دیسپلین تخیلی هم که خیلیها تو توهمش هستن "اصلا و ابدا" وجود نداره. بارها مدارک من رو گم کردن و عین خیالشون هم نبود و فقط با یه sorry, it happens سروته ش رو هم آوردن. ایشالا خودتون میاید و میبینین و بهتون اثبات میشه که اینا چقدر گیجن.
درمورد خاص ویزا و بکگراند چک هم فکر نکنین اونا دارن این روزا از ساعت ۶ صبح تا ۱۰ شب بی وقفه کارمیکنن تا مبادا یدونه ایرانی بدون ویزا بمونه. خوب یا بد، پروسه شون همینه. تماس و ایمیل که "پرونده ما چی شد؟" و "کی ویزامونو میدین؟" هم تاثیر خاصی تو پروسه کاریشون نداره. بهرحال امیدوتونو حفظ کنین ولی واقع بین هم باشین که اگه زبونم لال خبر بدی شنیدین جانخورین. تنها توصیه ای که میتونم بکنم اینکه تاوقتی که ویزای رسمی نخورده تو پاستون به هیچوجه از کارتون استعفا ندین و خونه و زندگیتونو حراج نکنین. باورکنین هرسال کلی از این موردها داشتیم که آخرسر شدن از اونجا مونده، از اينجا رونده. بنظرم حتی خیلی از کسایی هم که ویزا میگیرن بهتره کار و زندگیشونو با مرخصی یه ساله یا هرترفندی حفظ کنن و اول برای یک سال برن اونجا و اوضاع رو دقیق بررسی کنن و ببینن واقعا ارزش داره مهاجرت کنن یا نه. بهمون اندازه ی کسایی که از اونجا تعریف میکنن و از وضعشون راضی هستن، کسایی هم هستن که تو ذوقشون میخوره و میبینن خبری نیست و به چیزایی که میخان نرسیدن. تو هر دوگروه هم آدم متخصص و توانا و بااستعداد هست. پس تصمیم درست بگیرید. مهاجرت چیز کمی نیست. با آرزوی موفقیت برای تک تک تون
خیلی اعتراض و نامه نگاری و تجمع و حتی زدوخورد! شد ولی بهرحال همه میدونستن هیچ گونه اعتراضی بعد از ۳۰ سپتامبر کوچکترین تاثیری نداره حتی اگه خود اوباما دخالت کنه. هیچ جوابی هم نمیدن. هیچ سهمیه اضافی هم از هیچ کجا نمیاد. کیس داشتیم اکتبر ۲۰۱۴ رفت مصاحبه، چک خورد ولی آخرشم ویزا بهش نرسید، کیس داشتیم (یکی از آشناهای خودم) اوایل سپتامبر رفت مصاحبه و چک خورد ولی اواخر سپتامبر بهش زنگ زدن و ۳۰ سپتامبر وسط دعواهای جلوی سفارت یواشکی رفت داخل و ویزاشو گرفت!. این لاتاری، همونجوری که از اسمش برمیاد، یه جور بازی و قماره. تا وقتی ویزارو چسبیده شده تو پاسپورتتون ندیدین فکرکنین هیچ اتفاقی نیوفتاده و نه خانی آمده و نه خانی رفته!. تو بازی ورزشی تا وقتی داور سوت رو نزده نه هیچ تیمی برنده است و نه بازنده، حتی اگه سه گل زده یا خوره باشه. نه بیخود امیدوار باشین و نه بیخودی از قبل بازنده. برنده کسی ه که خونسرد باشه و حرفه ای فکر کنه.
سفارت ها تو آگوست و سپتامبر با همون سرعتی کار میکنن که تو اکتبر و مارچ و جون و جولای. برای اونا ویزاگرفتن و نگرفتن شما تاثیری تو حقوق و مرخصی و مزایاشون نداره. همینطور سرعت کارمندان بخش های مربوط به بک گراندچک( که تو سفارت ها نیستن و بیشتر تو خاک خود آمریکا انجام میشه و نتیجه رو میفرستن سفارت ها). اگه فکر کردین تو آمریکا کارمندا، مخصوصا کارمندای دولتی، دارن عین عقربه های ساعت، دقیق و منظم کار میکنن بنظرم خیلی دراشتباهین. نمیگم مث ایران خودمون بی حساب و کتاب ه، ولی اون نظم و انضباط افسانه ای و دیسپلین تخیلی هم که خیلیها تو توهمش هستن "اصلا و ابدا" وجود نداره. بارها مدارک من رو گم کردن و عین خیالشون هم نبود و فقط با یه sorry, it happens سروته ش رو هم آوردن. ایشالا خودتون میاید و میبینین و بهتون اثبات میشه که اینا چقدر گیجن.
درمورد خاص ویزا و بکگراند چک هم فکر نکنین اونا دارن این روزا از ساعت ۶ صبح تا ۱۰ شب بی وقفه کارمیکنن تا مبادا یدونه ایرانی بدون ویزا بمونه. خوب یا بد، پروسه شون همینه. تماس و ایمیل که "پرونده ما چی شد؟" و "کی ویزامونو میدین؟" هم تاثیر خاصی تو پروسه کاریشون نداره. بهرحال امیدوتونو حفظ کنین ولی واقع بین هم باشین که اگه زبونم لال خبر بدی شنیدین جانخورین. تنها توصیه ای که میتونم بکنم اینکه تاوقتی که ویزای رسمی نخورده تو پاستون به هیچوجه از کارتون استعفا ندین و خونه و زندگیتونو حراج نکنین. باورکنین هرسال کلی از این موردها داشتیم که آخرسر شدن از اونجا مونده، از اينجا رونده. بنظرم حتی خیلی از کسایی هم که ویزا میگیرن بهتره کار و زندگیشونو با مرخصی یه ساله یا هرترفندی حفظ کنن و اول برای یک سال برن اونجا و اوضاع رو دقیق بررسی کنن و ببینن واقعا ارزش داره مهاجرت کنن یا نه. بهمون اندازه ی کسایی که از اونجا تعریف میکنن و از وضعشون راضی هستن، کسایی هم هستن که تو ذوقشون میخوره و میبینن خبری نیست و به چیزایی که میخان نرسیدن. تو هر دوگروه هم آدم متخصص و توانا و بااستعداد هست. پس تصمیم درست بگیرید. مهاجرت چیز کمی نیست. با آرزوی موفقیت برای تک تک تون