2015-09-13 ساعت 02:53
رضا جون اول گذاشتمش چون حرف دلم بود. بعد ديدم من خيلي زياده گويي ميكنم بر داشتم اما به فرمايش شما مجدد اينجا ميزارمش
ي ساعته دراز كشيدمو به گوشيم خيره شدم و بحث هاتون رو ميخونم. دوتا حرف هميشه واسه ي گفتن هست . اول ناله كردن از فرآيند كليرنس. كه هميشه كل فضاي صفحه رو پر از ياس ميكنه و دوم درد دلايي كه عموما بهشون بي توجهي ميشه.
اگه من بخوام انتخاب كنم جاي بحث از اينكه چرا من ايرانيم و از ديد دولتمردان كشوري ك ميل ب مهجرت ب اون رو دارم فردي خطرناك محسوب ميشم. به درد دل اوني گوش ميكردم ك امروز بعد از يك سالو اندي تلاش از مهاجرت ترسيده و باهاش چند قدم حرف ميزدم.
گروهي رو سرد و نا اميد كردن رو دوست ندارم اما دل رهگذري رو با لبخندي ساده شاد كردن به نظرم نعمته.
اين بچه هايي كه اينجا كنار هم هستن خيلياشون خيلي شبا از فكرو دلهره نميخوابن. خيلياشون اشك ميريزن و خيلياشون از ترس جدايي ميلرزن.
خيليا با بي خوابي چند روزه بازم نيمه شب بيدارنو تازه از گريه ي شبونشون چشم شستن.
هربار شماره كيسا رو كه ميدم ميدونم چندتايي چشم منتظر خيره ميشه و شماره كيسش ك نيست دلش ميشكنه. امروز كه شماره ها رو دادم تا الان دعا ميكردم كه خدا رو سفيدم كنه و خطا نكرده باشم توي محاسباتم.
حتي اگه حتم ب يقين دارين كه كلير نميشين بياين بقيه رو شاد كنين و با دونفر همدلي كنين حالا ميخوان واسه ي هرچيزي ب ما گير بدن توي اصل قضيه فرقي نداره ما چك خورديم.
اگه زياده گويي و زياده روي كردم بزارين پاي احساساتي بودنم و پاي اينكه ي مدته خوابم نميبره و با چشم خيس اينا رو نوشتم.
نگردين ببينين ك خطرناك تره.
اينجا خيليا سربازيشون س بوده مثل من
خيليا ارشد دارن مثل من
خيليا خيلي رشتشون حساسه مثل من
خيليا سابقه ي كارشون خاصه مثل من
خيليا كارشون سخت افزارو تعميراته مثل من
خيلياتون دوري از بهتريناتون رو تجربه ميكنين مثل من
خيلياتون نفردومتون رو الان دارين كنارتون و ممكنه مدت كوتاهي كنارش نباشين
اما هستن كسايي ك سالها منتظر اين بودن ك به نفر دوم برسن الان يا بايد وصال باشه يا دوري كامل و هميشگي
و تك تكش مثل شما
يا همدردي يا تفكر مثبت يا راه حل الان به دردمون ميخوره.
كنار هم باشيم چون وجه مشتركمون زياده
كمك هم باشيم چون كسايي كيوضعيتمون رو ميدونن خودمونيم و فقط ماها همو درك ميكنيم
ببخشيد اگه كسي دلخور شد. اون يكم عصبانيه رو روي سر من خالي كنين. شبتون آروم
ي ساعته دراز كشيدمو به گوشيم خيره شدم و بحث هاتون رو ميخونم. دوتا حرف هميشه واسه ي گفتن هست . اول ناله كردن از فرآيند كليرنس. كه هميشه كل فضاي صفحه رو پر از ياس ميكنه و دوم درد دلايي كه عموما بهشون بي توجهي ميشه.
اگه من بخوام انتخاب كنم جاي بحث از اينكه چرا من ايرانيم و از ديد دولتمردان كشوري ك ميل ب مهجرت ب اون رو دارم فردي خطرناك محسوب ميشم. به درد دل اوني گوش ميكردم ك امروز بعد از يك سالو اندي تلاش از مهاجرت ترسيده و باهاش چند قدم حرف ميزدم.
گروهي رو سرد و نا اميد كردن رو دوست ندارم اما دل رهگذري رو با لبخندي ساده شاد كردن به نظرم نعمته.
اين بچه هايي كه اينجا كنار هم هستن خيلياشون خيلي شبا از فكرو دلهره نميخوابن. خيلياشون اشك ميريزن و خيلياشون از ترس جدايي ميلرزن.
خيليا با بي خوابي چند روزه بازم نيمه شب بيدارنو تازه از گريه ي شبونشون چشم شستن.
هربار شماره كيسا رو كه ميدم ميدونم چندتايي چشم منتظر خيره ميشه و شماره كيسش ك نيست دلش ميشكنه. امروز كه شماره ها رو دادم تا الان دعا ميكردم كه خدا رو سفيدم كنه و خطا نكرده باشم توي محاسباتم.
حتي اگه حتم ب يقين دارين كه كلير نميشين بياين بقيه رو شاد كنين و با دونفر همدلي كنين حالا ميخوان واسه ي هرچيزي ب ما گير بدن توي اصل قضيه فرقي نداره ما چك خورديم.
اگه زياده گويي و زياده روي كردم بزارين پاي احساساتي بودنم و پاي اينكه ي مدته خوابم نميبره و با چشم خيس اينا رو نوشتم.
نگردين ببينين ك خطرناك تره.
اينجا خيليا سربازيشون س بوده مثل من
خيليا ارشد دارن مثل من
خيليا خيلي رشتشون حساسه مثل من
خيليا سابقه ي كارشون خاصه مثل من
خيليا كارشون سخت افزارو تعميراته مثل من
خيلياتون دوري از بهتريناتون رو تجربه ميكنين مثل من
خيلياتون نفردومتون رو الان دارين كنارتون و ممكنه مدت كوتاهي كنارش نباشين
اما هستن كسايي ك سالها منتظر اين بودن ك به نفر دوم برسن الان يا بايد وصال باشه يا دوري كامل و هميشگي
و تك تكش مثل شما
يا همدردي يا تفكر مثبت يا راه حل الان به دردمون ميخوره.
كنار هم باشيم چون وجه مشتركمون زياده
كمك هم باشيم چون كسايي كيوضعيتمون رو ميدونن خودمونيم و فقط ماها همو درك ميكنيم
ببخشيد اگه كسي دلخور شد. اون يكم عصبانيه رو روي سر من خالي كنين. شبتون آروم