سفرنامه و تجربه زندگی جدید در آمریکا

[hilda60]

سلام دوستان خوبم بالاخره نوبت ما هم فرا رسید برای نوشتن سفرنامه
مبدا: تهران مقصد: هیوستون
تاریخ پرواز: 11سپتامبر ساعت 5:35
من خیلی نگران بودم بابت کلیر شدن همسرم و فکر کنم تقریبا همه دوستان 2015ایی منو یادشون باشه که چقدر برای تمام دوستان و همسرم دعا میکردم .
مصاحبه 24 مارچ بود و من ویزام رو یک ضرب گرفته بودم و منتظر کلیر شدن همسرم بودم و دیگه کم کم داشت به انقضای ویزای من نزدیک میشد و هنوز منتظر کلیر شدن همسرم بودم
خلاصه بعد از 150 روز همسرم کلیر شد!
همه کارها رو تند تند انجام میدادیم انقضای ویزای من 22 سپتامبر بود و ما 11 سپتامبر وارد امریکا شدیم این رو هم بگم که برای همسرم تمدید مدیکال نداشتیم و تو فرودگاه هم هیچ مشکلی خداروشکر پیش نیومد.
ما اول سپتامبر از سایت الی گشت به صورت اینترنتی دوتا بلیط رفت برای هیوستون گرفتیم که اگر به صورت اینترنتی خرید کنیم کلی تخفیف داره.
دوتا بلیط رفت با پرواز قطر به مقصد هیوستون از فرودگاه تهران در روز تاریخی 11 سپتامبر کلا پنج میلیون ونیم تمام شد.
روز جمعه یازده سپتامبر ساعت 5:35 صبح پروازمون بود. تمام کارها رو برای فرودگاه انجام داده بودیم نفری دوتا چمدان 23 کیلویی و نفری یه کری آن 7 کیلویی داشتیم ساعت 2 نصفه شب هم فرودگاه بودیم تا بتونیم زودتر کارت پرواز رو تهیه کنیم
دوتا کارت پرواز بهمون دادن. یکی برای ایران-قطر و یکی برای قطر- هیوستون .. بارهامون رو هم ایران تحویل دادیم و آدرس محل اقامتمون رو هم روی بارهامون نوشتیم و در آخر هم هیوستون تحویل گرفتیم.
سر ساعت پنج و نیم بدون تاخیر پروازمون از ایران بلند شد و حدودای دوساعت بعد قطر رسیدیم. ساعت هشت و نیم هم به وقت قطر ساعت پروازمون به سمت هیوستون بود. حدود دوساعت بین دو پروازمون وقت داشتیم که خوب بود و چون تاخیر هم نداشتیم اذیت نشدیم.
وقتی قطر پیاده شدیم همراه بقیه مسافران سوار اتوبوس شدیم و بعد دوباره خودمون و وسایل همراهمون از گیت بازرسی رد شدیم (چمدان بزرگ منظورم نیست)
و بعد دوباره با سوال پرسیدن از مامورهای فرودگاه فهمیدیم که باید به کدوم قسمت بریم . خلاصه دوباره نشستیم تا صدا کردن که سوار هواپیما بشیم این پرواز هم بدون تاخیر انجام شد.
این پرواز نزدیک 17 -18 ساعت رو هوا بودیم . پرواز خوبی بود . کلی پذیرایی کردن. صندلی ها نسبتا خوب بود . هواپیما و مسیر هم خیلی خوب بود فقط گاهی اوقات تکان های هواپیما آزاردهنده بود. در طول پرواز همش فیلم میدیدیم تا زمان بگذره . و همه اینها در کنار همسر خیلی خوووووب بود و خداروشکر که این سفر طولانی رو با وجود همسرم گذروندم. داخل هواپیما هم کلی هندی و پاکستانی بود و تنها ایرانی من و همسرم بودیم. حدودای یک ساعت مانده به فرود هم فرم های معروف آبی رو هم دادن و پر کردیم. نفری یه دونه پر کردیم . و بعد در فرودگاه فهمیدن ما زن و شوهر هستیم یه دونه رو پس دادن و گفتن یه دونه اش کافیه چون شما با همید.
خلاصه با خوبی و خوشی و بدون هیچ مشکلی در فرودگاه و منطقه خوش و آب و هوای هیوستون فرود آمدیم. دنبال تمام مسافرها رفتیم و در یک صف طولانی در فرودگاه قرار گرفتیم . خلاصه وقتی نوبت ما رسید جلوی مامور سریع پاکت های زرد رو هم دستمون گرفتیم تا خودش متوجه بشه . بعد ازمون اثر انگشت گرفت و پاسپورت ها و مدارک مدیکال و فرم آبی رو ازمون گرفت و یه مامور دیگه رو صدا زد و مارو بردن در یک اتاق دیگه برای انجام کارهای مهاجرتی . اونجا هم یه نیم ساعتی نشستیم و بعد با یک لهجه غلیظ اسم مارو صدا زدن ولی نمیدونم چرا ازمون نه امضایی گرفتن نه چیز خاصی گفتن فقط گفت امریکا رو دوست داری؟ گفتم بله . و گفت میخوایی چیکار کنی اینجا؟ همین . البته منم نمیخواستم آدرس دریافت گرین کارت رو تغییر بدم چیزی نگفتم و بعد یه مهر رو ویزا زدن و پاسپورت رو دادن بهمون و اومدیم بیرون و سمت چمدون ها. بعدشم هم به سمت در خروج و مواجه شدن با خانوادم و تازه کردن دیدارها.........
یه نکته اینکه ما قبل از ورودمون به امریکا 165دلار رو پرداخت نکردیم و مشکلی پیش نیومد. (البته چند روز دیگه پرداخت میکنیم!)
در آخر هم خداروشکر میکنم هزاران مرتبه که منو همسرم رو از هم جدا نکرد. و در اوج ناامیدی معجزشو نشونم داد
هیچ وقت ناامید نشید دوستان عزیز در هیچ شرایطی از یاد خدا غافل نشید....
در آخر سر هم از همه دوستانی که کمک و راهنمایی کردن ممنونم. و امیدوارم که به حق بزرگیه خداوند به مراد دلتون برسید و به هرچی که بهترینه و خواسته خداونده برسید انشالله ...