2015-09-25 ساعت 21:20
کلا در این روزها مگر اینکه معجزه ای رخ بده وگرنه بجز کسایی که آپ 23 و 24 سپتامبر خوردن دیگه خیلی انتظار کلیری نمیشه داشت.
285 روز انتظار و پرونده ما هنوز تحت بررسی کارشناسانه است! مدیونید اگه فکر کنید بررسیشون الکیه.
خوشحالم که هر کاری که میشده کردم:
امروز چک کردم تا حالا 31 ایمیل به ابوظبی برای پیگیری پروندم زدم.
به کی سی سی ایمیل زدم.
به کی سی سی زنگ زدم.
از طریق یکی از آشناها از داخل آمریکا هم به کی سی سی زنگ زدیم.
مدیکالمو تمدید کردم و به سفارت تحویل دادم.
از طریق یک وکیل از داخل آمریکا سوال کردم و گفتن که کاری نمیتونن بکنن.
چون آفیسر های سفارت به هیچ کس پاسخگو نیستند. خیلی شیک و قانونی.
گمون نمیکنم کار دیگه ای میتونستم بکنم و نکردم. شاید اگر فامیل ظریف بودیم یا فامیل داماد کری میشد یک کاری کرد!
فقط یک کار دیگه هست و اونم فرستادن پاسپورت هست.
فردا پاسپورت رو میفرستم ابوظبی برای پیکاپ. شاید روزهای آخر کلیر شدم.
برای دوستانی که خیلی بیقرار هستند و کاملا هم حالشون رو درک میکنم عرض میکنم که به نظر من چیزی که منشا ناراحتی میشه و آدم رو از درون داغون میکنه انتظاره. مثلا در این مورد، انتظار اینکه به ما ویزا بدن. اگه این انتظار رو بشه کم کرد یا از بین برد، یهویی خیلی از لحاظ روحی سبک میشید.
خیلی سادست: انتظار نداشته باشید -> این احساس بد از بین میره. باور کنید خیلی تاثیر داره.
اینکه برای بعد از این برنامه بریزید که مثلا از راه های دیگه به آمریکا یا جاهای دیگه مهاجرت کنید بحث دیگه ای هست. ولی در این برهه زمانی باید کم کم به خودمون بقبولونیم که نباید از سفارت آمریکا انتظار داشته باشیم که به ما ویزا بده.
285 روز انتظار و پرونده ما هنوز تحت بررسی کارشناسانه است! مدیونید اگه فکر کنید بررسیشون الکیه.
خوشحالم که هر کاری که میشده کردم:
امروز چک کردم تا حالا 31 ایمیل به ابوظبی برای پیگیری پروندم زدم.
به کی سی سی ایمیل زدم.
به کی سی سی زنگ زدم.
از طریق یکی از آشناها از داخل آمریکا هم به کی سی سی زنگ زدیم.
مدیکالمو تمدید کردم و به سفارت تحویل دادم.
از طریق یک وکیل از داخل آمریکا سوال کردم و گفتن که کاری نمیتونن بکنن.
چون آفیسر های سفارت به هیچ کس پاسخگو نیستند. خیلی شیک و قانونی.
گمون نمیکنم کار دیگه ای میتونستم بکنم و نکردم. شاید اگر فامیل ظریف بودیم یا فامیل داماد کری میشد یک کاری کرد!
فقط یک کار دیگه هست و اونم فرستادن پاسپورت هست.
فردا پاسپورت رو میفرستم ابوظبی برای پیکاپ. شاید روزهای آخر کلیر شدم.
برای دوستانی که خیلی بیقرار هستند و کاملا هم حالشون رو درک میکنم عرض میکنم که به نظر من چیزی که منشا ناراحتی میشه و آدم رو از درون داغون میکنه انتظاره. مثلا در این مورد، انتظار اینکه به ما ویزا بدن. اگه این انتظار رو بشه کم کرد یا از بین برد، یهویی خیلی از لحاظ روحی سبک میشید.
خیلی سادست: انتظار نداشته باشید -> این احساس بد از بین میره. باور کنید خیلی تاثیر داره.
اینکه برای بعد از این برنامه بریزید که مثلا از راه های دیگه به آمریکا یا جاهای دیگه مهاجرت کنید بحث دیگه ای هست. ولی در این برهه زمانی باید کم کم به خودمون بقبولونیم که نباید از سفارت آمریکا انتظار داشته باشیم که به ما ویزا بده.
بازمانده از لاتاری 2015
شماره کیس: 3052 - سفارت: آنکارا خودم تغییر دادم به ابوظبی - تعداد افراد کیس: 4 - تاریخ نامه دوم: 23 اکتبر - مصاحبه: 2014/12/14 - کلیر خانم و بچه ها: 2015/3/30 - کلیر خودم: بعد از 290 روز نتونستن تشخیص بدن که من بی خطرم یا با خطر
رشته حساس - فوق لیسانس - سربازی س پ
شماره کیس: 3052 - سفارت: آنکارا خودم تغییر دادم به ابوظبی - تعداد افراد کیس: 4 - تاریخ نامه دوم: 23 اکتبر - مصاحبه: 2014/12/14 - کلیر خانم و بچه ها: 2015/3/30 - کلیر خودم: بعد از 290 روز نتونستن تشخیص بدن که من بی خطرم یا با خطر
رشته حساس - فوق لیسانس - سربازی س پ