(2015-12-13 ساعت 02:07)lupyien نوشته: بچها من به nvc دوباره دیروز زنگ زدم، گفتم آقا من پرواندم ۳۰ جون تکمیل شده هنوز منتظر وقت مصاحبه هستم، ۵ ماه ۱۵ روز شده، نامه دکتر برای حامله گیمم فرستادم که نوشته بود همسرم باید اینجا باشه ولی متأسفانه قبول نشد،گفتم آیا تموم کردین schedule کردن برای ژانویه رو؟گفتن نه ما تمام ماه schedule می‌کنیم بر حسب نوبت و جای خالی که آنکارا میفرسته، بد گفت ۲۰ روز زودتر خبر میدیم وقت مصاحبه رو، بد گفتم برای ماه فوریه چی؟گفت جاه‌های خالیو اول هر ماه میفرستن پس میشه اول ژانویه.گفتن نمی‌تونن بگن کی میشه مصاحبه برای همسرم!!
بچها چکار کنم؟من ژانویه ۲۰۱۴ اقدام کردم واسه همه این و الان ۵ ماه منتظرم، یعنی تا تولد بچه‌ام که میشه ماه می میدان مصاحبه‌رو؟؟؟؟
دوست عزیز، با شرایط فیزیکی که دارید میدونم که تحمل این دوری براتون سخت تر هم هست! و نتیجه ایی هم که از عملکرد بچه ها که میان تجربه اشون رو میگن گرفتم به این نتیجه رسیدم که ایمیل زدن و حتی توصیف شرایط بد حال و روزمون در تسریع کار تاثیری نداره! نمیدونم چه مدت در آمریکا هستین ولی اگر شرایطتون طوری هست که نمیتونید تحمل کنید و امکان پرواز هم دارید برگردید ایران پیش همسرتون و وقتی بهتون وقت مصاحبه دادن دوباره به آمریکا برگردید که مشکل دمسایل هم نداشته باشید. البته این تصمیم گیری کاملا شخصی میتواند باشد.برای من سلامتی روح و روان و جسم خودم و فرزندم اولویت داره! شاید شما ترجیح بدید که شرایط ماندنتون رو بهتر کنید و برنگردید. من فکر نمیکنم افیسر های اونقدر غیره انسانی برخورد کنند که مثلا اصرار بر این داشته باشند که یک پتیشنر حامله که مدت زیادی رو هم در آمریکا بدون همسر سر کرده و دچار مشکلات روحی هم شده بفرستند آمریکا برای اثبات دمسایل!!!! بعضی وقت ها ما ایرانیها در مسائل، کاسه داغتر از آش میشویم!
من تو همین مهاجرسرا دوستانی رو دیدم که همسراشون از ابتدا تا انتهای پروسه با هم و در ایران بودند و دلیلی هم که برای افیسر اورده بودند همین شرایط ویژه پزشکی و اینکه نیاز بوده که همسر حضور داشته باشه و مراقبت بکنه و آفیسر هم یک ضرب ویزا رو داده! اگر بخواهید میتون بهتون معرفی بکنم که شاهدی باشه بر ادعای من! باز هم میگم این تصمیم کاملا شخصی هست و باید با توجه به شرایطتون و آستانه تحملتون گرفته بشه و تبعات آن را هم باید بپذیرید!
خود من به خاطر دمسایل نقص مدرک خوردم. ولی اصلا پشیمون نیستم! به هر حال نقص مدرک من با یک یا دو ماه ماندن همسر در آمریکا حل میشه و میره پی کارش! یکی دوماه تحمل دوری کجا و این شرایط افسردگی که هیچ تاریخی دستت نیست کجا!
امیدوارم هرچه زودتر مشکلتون حل بشه.
CR1