تحصیل در دانشگاه های آلمان

[سرباز هخامنشی]

با عرض سلام آرزوی سلامتی و شادی
من 27 سالمه ارشد مکانیک از آزاد شمال دارم مدرک زبان و مقاله هم ندارم.....خیلی سعی کردم که تو ایران بمونم و کار کنم ولی خب نمیشه..... چه راهیو پیشنهاد میکنید؟ تا ماهی 1200 از جیب میتونم هزینه کنم تو غربت....فقط میخوام سریعتر برم....دکتری؟کالج لیسانس ارشد مجدد؟ کمک کنید این ذهن در گیرمو
باتشکر

درود همچنین شاد باشین.

زمینه ای با پرسش شما پیش اومد تا چیزهایی رو اشاره کنم.

از دید من میشه کارهایی کرد، اما باید یکهویی به مدرک و زمینه های بالا نگاه نکنید،چونکه زمینه هایی که باید باشه نیست، و خیلی مشکلات دیگه...پس باید زمینه ساز بود...یچیزهایی یادم اومد که مینویسم و شما آگاهید.

 دانشگاه های ایران چهدولتی و آزاد هیچگاه دانش کاربردی همراستا با کار در کاریابی رو یاد نمیدند،تنها شکل آکادمیک خودش رو داره مانند دانشگاه های دیگر کشورهای دنیا هرچند با کیفیت پایینتر و انگیزه سوزان؛ و خیلی اساتید بخوان راهنماگر باشن و بروز باشن،و دانششون بالا باشه تنها راهنمایی کنن و بشه باهاشون همکاری کرد، یا ازشون چیزهایی یاد گرفت، که خیلی کمن.

 

سیستم سازمان فنی و حرفه ای ایران کپی برداری شده از آلمانه و آلمان درش شرکت داشته، هردو یک سیستم رو دارند و آلمان بیشتر گسترشش داده،در هر زمینه ای از آشپزی تا مونتاژو نگهداری موتور جت برای هر فردی با هر سنی،اما در ایران کیفیت پایینی دوره ها دارند و همیشه اساتید و دانشجویان از زیر کار درمیرن مانند دانشگاه ها،دوره ها بروز نیستن،اساتید کوششی نمیکنن، و هیچ چیزی هم پدید نمیاد، و اگر هم خود فرد دنبالش باشه باید خیلی هزینه زمانی و پولی کنه که تنها راهش همینه،آهسته و پیوسته و پیشرفت کم کم.

و با این شکل کنترلی سیستم که روش پرورش و آموزشیش نادرسته و کاربردی نیست برای چرخه های کشور ناکارآمده و پیشرفتی شکل نمیگیره، برای نمونه دوره سازمان فنی سیستمش درسته اما بروز نیست،و شکل آموزشش خسته کننده و بی تفاوت گونست{هرچند که از دانشگاه ها برای دوره های کاربردی و کارگاهی خیلی بهتره و تنها راهه یادگیری کارگاهیه برای رشته های مختلف و پایه کارآموزی اگرهم در زمینه های دامی و هنری باشه برای بانوان و مردان}، در دانشگاه ها هم همین شکله و دانش چند ده سال گذشته بکار گرفته میشه بدون اینکه زمینه ساز برای وارد شدن به بازار کاری رو داشته باشن، هرچند در شکل آکادمی نمیشه کارشناس شد به همین دلیل باید رشته های فنی و مهندسی سیستم فنی و حرفه ای ایران بروز و کاربردی بشه و همراستای نیاز تولید کننده ها و صنعت باشه تا فرد پس از گذروندن دوره ها که برپایه برنامه کاری چیده شدن، یکراست پیمان کاری ببنده و کار براش فراهم شده باشه، که در آلمان اینچنین شده که مدرک اینگونه آموزشگاه های فنی عالی برای اینگونه رشته کاربردیه، کاریابی برای این مدرک ها از مدارک دانشگاهی بالاتره، و مدرک گرایی و نمره گرایی و رتبه گرایی دیگه ارزشی درخور نداره در این کشور و همچیز زمانبندی شده،و درخور کار و رشته پیش میره، و در این راه نیازی به دانشگاه نیست چونکه هر سیستمی باید در راه خودش پیش بره تا پیشرفت بیاره.

برای نمونه مکانیک چندین رشته در ایران داره،مکانیک سیالات،مکانیک خودرو،مکانیکجامدات،مکانیک پزشکی یا بیومکانیک،مکانیک خاک و... و چهار رشته ابتدای نامبرده بیشتر دروسشون و کارگاه هاشون با هم مشترکه، که نباید باشه و هر رشته ای باید تیوری و دانش و کارگاه ویژه به خودش رو داشته باشه،تا فرد تخصص و تواناییش در راستای همون رشته و کار باشه،و دانش آموزی کاربردی براش بگذارن و فرد دانش جویی کاربردی داشته باشه،نه اینکه زمان و هزینه زیادی رو دانشجو ناچار برای گذروندن دروسی داشته باشه که بی کاربردن{برخی دروس کم کاربرد}،اینه که هنوز در ایران درگیری هست در یادگیری آکادمیک که راه اشتباه رو به ما آموختن که تفاوت زیادی هست بین مدرک گرایی و تحقیق تا دکترا، تا گذروندن و گرفتن مدارک فنی کاربردی برای ساختن یا اشکال یابی و یا مونتاژ، و هیچ نیازی نیست به دوره های آکادمیک دانشگاهی برای مکانیک خودرو که پر از ریاضیاتو فیزیک و محاسباته اما کار در اون رشته در راستای دیگری از تیوری هاست و تکرار تیوری ها،اشتباه اینه که همچیزو درهم و همگانی کردن و بی کاربرد و زمینه ها و دانش ها از تیوری خودشون فراتر نمیرند.

مگه میشه گفت که رشته های پزشکی نیاز به یک کارگاه و آزمایشگاه و چارت مشترک با هم دارند؟ گروهی پزشک دندونه،گروهی پزشک دامی،گروهی پزشک روان،گروهی پزشک امداد، و در رشته و شاخه این گروه ها تفاوت های زیادی برای دانشجویی هست و همچنین زمینه های کاری و نیاز کاری متفاوتی درشون هست که شرکت ها و یا سازمان ها درست همون توانایی رو ازشون میخواند که در دوره هاش یادگرفتند و کارکردند.

پوزش از اینکه متن زیاد شد.

پیشنهاد من به شما اینه که دانش زبانتون رو بالا ببرید،و مدارک نیازمندش رو بگیرید،اگر هدف زبان آلمانیه  برای دانشجویی و کارو زندگی در آلمان،دست کم b2 که برای دکترا شاید c1 هم نیاز باشه که برمیگرده به دوره و دانشگاه که خودشون میگند و باید مدرک تست داف رو بگذرونید و نمرش رو بیارید یچیزی شبیه به آیلتس انگلیش.

اگر بتونید یک مقاله و نوآوری رو پیش ببرید از همین راه میتونید با همکاری یک دکتر و یا پرفسور در یکی از دانشگاه ها رایگان دانشجویی کنید و ویزا بگیرید که دستمزد هم در پی داره.

بستگی به خود شما داره و اهداف شما، که چه هدفهایی رو داشته باشین  و یا برنامه شما چه چیزهایی باشه، چون هرچیزی راه خودش رو داره.

میتونین در ایران زبان آلمانی یادبگیرید،دوره های فنی رو بگذرونین، پیشینه کاری داشته باشید دست کم دوسال،و یکراست برای کاریابی تو همین زمینه که در آلمان نیازمندی بالایی براش هست رزومه بنویسید و از راه ویزای کاری به آلمان مهاجرت کنید.

اگر هم از راه دانشجویی چه بهتر،با زبان آلمانی {انگلیش هم میشه اما زمینه زبان آلمانی گسترده تر و بهتره برای دانشجویی و کارو زندگی} پذیرش بگیرید،دوره ای رو بگذورنید،اگر هدف دکتراست دانشگاه ها،و اگر هدف برای متخصص شدن در زمینه کارگاه های فنی عالیه هم دوره های Dual study & fachhochschule ، و پس از اون هم آلمان زمینه های خوبی رو پس از دوران دانشجویی برای شما فراهم میکنه،بویژه در این رشته.

درباره سن هم تو برگه ها اشاره هایی برای بیمه و هزینه هاش کردم، مشاهده بفرمایین.

اگر پرسشی بود درخدمتم.