ویزای ازدواج آمریکا

[hosseinslm]

نمي دونم چرا اينجا دارم مي نويسم...
شايد چون بغض داره خفه ام مي كنه
مامان بهترين دوستم امروز سر افطار با صداي بلند جلو ١٥-١٦ نفر آدم به من گفت
قحطي شوهر كه نيس
اين نشد يكي ديگه
نگاهش كردم لبخند زدم
گفت عمرتو برا چي كي گذاشتي برو دنبال زندگي خودت!!!

چقدر سخت كنترل خودم تا گريه ام نگيره
چقدر سخت بود توضيحش كه زندگي منو قضاوت نكنيد من الان دچار مشكلات مهاحرتي هستم

چرا خدا اينارو جواب نميده چي ميشد آخه حداقل يه خبري خوبياز ويزام بياد بتونم لبخند بزنم تا انقدر حرفاي تلخ رو تحمل نكنم

سلام خانم قربانی عزیز
هممون توي اين پروسه مشكلاتي داريم كه تحملش سخته. شايد من راحت ترين راه رو انتخاب كردم كه خواستم همسرم بياد اينجا و زندگي كنيم تا هر وقت كه كارمون درست بشه. فكر كردم تو اين حالت اصلا مشكلي پيش نمياد ولي باز هم سختي‌هايي كشيدم. يه بخشيش از خود پروسه و يه بخشيش از ادمهاي اطراف. هركي از نزديكمون گذشت قضاوت كرد كه كدوممون سريم. من براي رفتن ازدواج كردم يا اون براي شرايط من. بارها تهمت قصد رفتن بهم خورد در صورتي كه من واقعا زندگيم رو اينجا دوست دارم و حتي تا الان هم قصدمون زندگي اونجا نيست و فقط ميخوايم منم گرين كارتمو بگيرم و برگرديم. ولي بازهم بارها و بارها شنيدم كه قصدم رفتنه و بقيش بعدا معلوم ميشه.
شرايط شما كه جاي خود داره.
به نظر من يا به اين حرفا اهميتي ندين يا جوابشونو بدين. چرا جواب نميدين؟ جوابشونو بدين تا ديگه دخالت و قضاوت نكنن.
ايشالا زودتر خبرهاي خوبي بهتون برسه و ما رو هم خوشحال كنين.

سلام به همه عزیزان
لامصب این پروژه مهاجرت تنها چیزی که میخواد صبر و حوصله زیاده.
هیچ وقت به خاطر حرفا و قضاوتهای دیگران خودتو نبازید.هرکاری بکنیم دهن مردم رو نمیشه بست.
من از اول واسه اینکه این اتفاقات واسم نیفته اصلا به فامیل و حتی صمیمی ترین دوستم حرفی از مهاجرت نزدم.
چون احتمال دادم که بیشتز از یه سال طول بکشه که همینم شد.معلومم نیست چقدر طول میکشه.
بازم با اینکه اینهمه رعایت کردم و مثل یه راز تو دلم موند به کسی نگفتم و فقط مادر و پدر و برادر و خواهر میدونن
مادرم گلم یه موقع حرفایی میزنه مثل دختر قحطی بود؟اینهمه دختر خوب تو دوست و آشنا هست (حالا واقعا همه فامیل و آشناهای ما دختر زاهستن ) هی میپرسه ویزات نیومد؟ درست نشد؟تا کی دیگه میخواد طول بکشه.چقذر میخوای صبر کنی دیگه........ و غیره و غیره من تو دلم مثل شما میخندم با اینکه حرف رو از مادرم میشنوم که بهم انرژی منفی میده ولی چون خودم هدف دارم خیلی کمتر اذیت میشم. وقتی آدم هدف های بزرگ داشته باشه کمتر اذیت میشه.سعی میکنم سرخودمو با کار و کلاس و وزرش گرم کنم . من آدم زود رنجی ام ولی انقدر تمرین کردم حداقل تو این یه مورد اینجوری نباشم.
چاره ای نیست عزیزان یه کم صبور باشید.تنها سرمایه مهاجرت همین صبوریه.