اولین سفر به آمريكا برای فعال سازی گرین کارت

[sahar2016]

دوستان یک سئوال کلی

قبول دارین که پروسه لاتاری از زمان برنده شدن تا ویزا گرفتن و رفتن خیلی کوتاه هست و شاید افرادی که برای مهاجرت به کشورهای دیگه مثلا کانادا و... اقدام میکنند، به خاطر پروسه طولانی آنها وقت زیادی رو برای آمادگی و کارهای متفرقه دارند. اما برای من که یکضرب ویزا گرفتم و الان فقط 4 ماه دیگه از اعتبار ویزا مونده، این سئوال هنوز مطرح هست که باید برم یا نه؟

درسته که آمریکا از نظر اقتصاد و اشتغال و این مسائل شاید خیلی بهتر از هر جایی باشه، اما برای افراد میانسال، موضوع عواطف و وابستگی احساسی و دوری از خانواده و وطن، یک مسئله بزرگ و اساسی هست که شاید با هیچ چیزی نشه اون رو جبران کرد. وقتی رفته بودم برای گرفتن مصاحبه که شاید 10 روز طول کشید، وقتی به شهر خودم رسیدم، بعد از پیاده شدن از هواپیما، خم شدم و زمین رو بوسیدم، چون حس میکنم این زمین و این وطن مال ماست. با هر سختی و مشکلی که وجود داره. اما هنوز هم نمیدونم باید چکار کنم؟

با سلام دوست عزیز ، با توجه که شما هم مثل من در دوره میانسالی بسر میبری .حتما باید با مطالعه بیشتری اقدام به این سفر کنی !اول اینکه این تصور که آمریکا از نظر اقتصادی و غیره بهتر از هر جای دیگری است صحیح نیست. شما اگر اینجا وضع با ثبات و نسبتا روبراهی داری با توجه به میانسالی بنظر بنده فکر مهاجرت انهم به آمریکا را از سرت به در کن . ولی اگر دوست داری و هزینه گزاف رفتن و برگشتن بمنظور یک سفر کوتاه و توریستی  برایت زیاد مهم نیست با این ویزا برو برای دیدن و اشنایی با واقعیات انجا .کاری که من کردم و تازه تا همین حد هم پشیمانم .بنظر بنده آمریکا فقط برای جوانان زیر سی سال انهم به شرط اینکه پیه سختی تا پنج سال را به خودشان بکشند مناسب است و صد البته بستگی به شرایط حال حاضرشان در ایران نیز دارد. اگر دوست داری پست های قبلی منرا که مربوط به زمانیکه حدود شش ماه پیش انجا بودم را مطالعه کن تا بعضی از حقایق برایت بیشتر روشن شود. با ارزوی پیروزی و موفقیت برای همه کسانی که در این راه قدم میگذارند.

با سلام .
ممنونم از جویبار عزیز که واقعاً شبیه اسمش جویبار است زلال و شفاف
خیلی خوب گفتین
ولی من میخوام نکته ای رو بگم ببینید من دیدم دوستانی که در 50 و 60 سالگی هستن رفتن و دارن سخت کار میکنن اما اونها برای خودشون کار نمیکنن و فقط برای اینکه بچه هاشون رو بتونن ببرن رفتن.
آمریکا اونقدر هم اقتصاد قوی و استواری نداره درسته که کشور جهان اول هست و پیشرفته هست ولی نظر من به نظر جویبار نزدیک هست که اونجا باید سخت کار کنی من همین الان دوستانی دارم که تو مهاجرسرا با هم بودیم در ابتدا که رفته بود چندین ماه پیش کلی با هم تلگرام صحبت میکردیم اما الان به دلیل مشغلیه کار یحتی یه پیغام هم به هم نمیدیم و میبینید که شما اونجا کار هست و خستگی ولی به هر حال خیلی از چیزهایی که داره از اینجا بهتر هست این واقعیت رو هم نمیشود کتمان کرد ولی بسیار یاز افرادی که میرن اگر در سن پایین باشن بهتر میتونن موضوعات رو هندل کنن ولی برای افراد پا به سن گذاشته این موضوع سخت تر خواهد بود.
در پایان امیدوارم بهترین انتخاب رو داشته باشین.
ولی دوستان عزیزی که این صفحه رو میخوان بخونن به نظرم باید قبل از اینکه به فکر رفتن بوده باشید از قبل فکراشو میکردین نه اینکه زمانی که ویزا رو گرفتین چون اینطوری احتمال یک فرصت برای کسی که میتونست و علاقه داشت از بین میره.
امیدوارم که از من ناراحت نشید.
موفق باشید.
با تشکر.

دوست عزیزی که از هواپیما پیاده شدی و خاک وطن رو بوسیدی اصلا درک نمیکنم منظورت چیه شاید حتما انقدر در رفاه هستی که بین مشکلات جوانان نا امید و معتاد جامعه با وضعیت روحی شما به اندازه یه قاره فاصله هست .شاید در جایی زندگی میکنی که مثل ما هر روز خبر ابتلای یه کودک بیگناه به سرطان رو نمیشنوی.شاید اصلا مریضهایی که پول درمان بیماری خودشون رو ندارن نمیبینی.شاید گذرت به مطبهایی که پزشکان در اونها از پول روستییان فقیر و افراد بی بضاعت جامعه کاخها برای خودشون ساختن رو ندیدی.دوست من شاید شما از یه سیاره دیگه اومدی و وضعیت اینجا رو نمیبینی شاید هم در سیاره دیگه از فرودگاه پیاده شدی.