حمایت از کسانی که کسی را در آمریکا ندارند

[Amir_Hossein21]

فقط یک یا دو ماه اول در بتزدا هستیم
انشالله اگر بشه هرچه زودتر در گیتسبرگ یا راکویل اگر بشه خونه اجاره کرد بهتره هم به زمین های کشاورزی نزدیکتره هم یه مقدار اجاره ها نسبت به بتزدا کمتره
ولی یه نقدار دلم شور میزنه که بازم اگر نزدیک به زمین های کشاورزی باشم نتونم شغل خودم رو پیدا کنم
شما اگر جای من باشید چیکار میکنید؟

اول اینکه من نگرانی شما رو درک می کنم. مطمئن باشید تمام کسانی که مهاجرت کردن در بدو ورود احساساتی مشابه شما داشتند. من شخصا جای شما بودم. ۵ سال پیش و دقیقا همین کاری که شما کردید رو انجام دادم. یعنی تنها دلیلی که باعث شد به مریلند بیام این بود که قرار بود به صورت موقت پیش یک آشنا بمونم. من خیلی خوش شانس بودم که نزدیک به جایی که این آشنا ما بود، وسط ناکجا آباد یه کار پیدا کردم. اما این به طور کامل براساس شانس و اقبال بود و سر یکسال هم که می خواستم کارم رو عوض کنم مجبور شدم به یک شهر دیگه برم چون توی شهر قبلی کار زیاد مناسب من نبود.

من اگر اطلاعات و تجربه الانم را داشتم، شاید به اون شکلی که در بدو ورود عمل کردم، عمل نمی کردم. به نظر من به اندازه ای که نزدیکی به یک آشنا امیدوار کننده و دلگرم کننده هست لزوما بهترین دلیل برای ساکن شدن در یک ایالت و شهر نیست. در هرصورت هرکسی شرایط خودش رو داره. تنها پیشنهاد من به شما اینه. حتما یک برنامه ریزی مشخص داشته باشید. به ایالت، شهر و محله وابسته نباشید. هزینه هاتون رو مدیریت کنید. زمان رو مدیریت کنید. اگر چیزی درست کار نمی کنه، اصرار بیجا روش نداشته باشید.

بله شما درست میگید
ولی خوب میدونید توی فامیل ها یک مقدار رودروایسی ها هستش که نمیشه یعش نه گفت!
از این طرف هم دلم نمیخواد روی این بنده خدارو که بندازم زمین که انقدر اصرار داره که بیام واشنگتن!
ولی موقعیت های شغلی من دقیقا چند ایالت اون طرف تر خیلی بهتره اما چاره ای نیست دیگه حداقل یاید 1 سال اول رو پیش این فامیل عزیز سکونت داشته باشم
البته خودمم زیاد از دل راضی نیستم به مریلند برم