گفتگوی آزاد در مورد اعلام نتایج (شمارش معکوس)

[afshin4749]

همیشه بدان کسی که جانش در خطر است او پـنـاهــنده واقعی است
اما کسی که در ایران اسوده زندگی کرده و می کند برای چی پـنـاهــنده شود ؟
هر روز هرروز می شنویم که ایرانیان و افغانی ها و... قاچاقی می رن

ایا همه جانشان در خطر است خیر .

پس همانایی که به دلیل اقتصاد و باور می روند به نظرم مساله روانی دارند.

چرا ادم باید ایرانی که بهشت کار کردن است بره خارج و کارگری کنه .

خیلی از همین هموطنان مسیحی ما در ایران مدیر و مدبر هستند .

بس چه نیازی به پـنـاهــندگی است؟ مگر جانشان در خطره که کماکان قاچاقی رفتن از بیچ و خم های دریا خطر افرین باشه.

من و شما و سایر دوستان واقعا باید زندگی مان را فدای این هموطنانی کنیم

که به امید واهی می روند و ما را برای یک زندگی بهتر اسیر می کنند

عزیزم ،
من اگر ایران را ترک کردم ، دلیلش نداشتن اعصاب از دست مسئولین مملکتی بود که حالا هم که میبینی دارند روز به روز مملکت را رو به قهقرا میبرند و گمانم نیست که دیگر ایران ، ایرانی بشود برای ما. کلا چون کلمه ی سیاست مرا آزار میدهد و از هرچه اخبار سیاسی هم بیزارم ، لذا زندگی در ایرانی که تلویزیون آن دم به دقیقه از سیاست و نبرد و جنگ و فتنه و ........ دم میزند بیزار بودم. تجهیزات ماهواره ای هم بجز حسرت خوردن چیزی برایم باقی نمیگذاشت و تصور میکردم که آنهایی که در آنسوی آنتن فرستنده هستند در بهشتند و ما در جهنم !! غافل از اینکه اینجا هم نوع جهنمش تفاوت دارد و بسیار آراسته ترست. زندگی یک مهاجر از هر صد نفر تنها میتواند به تعداد انگشتان دست همراه با رفاه و آرامش مالی و روحی باشد. الباقی یا چرت و چرند به هم میبافند و یا اینکه خود را راضی میکنند که زندگی خوبی را دارند. اینگونه آدمها با اولین شکست در زندگی مهاجرتیشان به سرعت برق و باد نابود میشوند و سر گله و شکایتشان تا فلک بالا میرود. من سختیهای زیادی را کشیده و میکشم و فعلا داریم در زندگی به قول سندی خودمان را در گل میپلکانیم !! اما چرا به ایران باز نمیگردم ؟ برای اینکه همان آش و همان کاسه ای میشود که گفتم !! دشمن ، توطئه ، فتنه ، دفاع ، ناموس ، جنگ ، داعش ، ...................... بگیر و برو تا آخر خط !! برای منی که هرگز علاقه ای به این نوع نگرشها ندارم ، ایران میشود جهنم نوع اول و اینجا برای من جهنمی ست که هم سرگرمیهای بهتری دارد و هم آتشش ملایم تر است. اگر از تک تک ایرانیان اینجا سوال شود که آیا اگر ایران برگردد به وضعیت 40 سال پیش خود آیا حاضرید که به آنجا برگردید ؟ شرط میبندم که لااقل 85% ملت مثل یک نو عروس دستپاچه میگویند بلهههههههههههههههههههههههههههههههه !! و واقعا هم روی حرفشان هستند و خواهند بود. آن تعدادی هم که نمیخواهند بازگردند یا کل ریشه و ایل و تبارشان اینجاست و دیگر کسی را در ایران ندارند و اگر بروند میشوند مهاجر و یا اینکه باور ندارند که ریشه در خاک چه معنایی دارد.
ریشه تا زمانی ریشه است که به یک تنه پیوسته و در هم آمیخته باشد و اگر آن ریشه از تنه و سایر ریشه ها جدا شود یا می خشکد و یا بی هدف تنها به راهش آنقدر ادامه میدهد که زیر خاک میپوسد و میمیرد میرود پی کارش !! لااقل میتوانم در مورد خودم این اطمینان را بدهم که من جزو آن 85% ی هستم که میخواهند الباقی عمرشان را در کشورشان با آرامش و رفاه نسبی بگذرانند و بمیرند و بروند پی کارشان. با شما موافقم چون ریشه درخاک معنای گسترده ای دارد که پیچیدگیهای معنوی آن به راحتی قابل توجیه و تفسیر نیست.
این همان حکایتی ست که بارها و بارها خوانده ایم که میگوید:

آنها که می‌روند وطن‌فروش نیستند
آن‌ها که می‌مانند عقب مانده نیستند

آن‌هایی که می‌روند ، نمی‌روند آن طرف که مشروب بخورند
آنهایی که می‌مانند ، نمانده‌اند که دینش...ان را حفظ کنند

همه‌ آنهایی که می‌روند سبز نیستند
همه آن‌هایی که می‌مانند پرچم به دست ندارند

آن‌ها که می‌روند ، یک ماه مانده به رفتنشان غمگین می‌شوند. یک هفته مانده می‌گریند و یک روز مانده به این فکر می کنند که ای کاش وطن جایی برای ماندن بود

آن‌ها که می‌مانند ، می مانند تا شاید روزی وطن را جایی برای ماندن کنند

این براستی حکایت من است