2018-06-09 ساعت 19:25
(2018-04-02 ساعت 09:49)afs نوشته: این متن را برای تاپیک آمریکا از خیال تا واقعیت نوشته بودم که به نظر غیر فعال شده به همین دلیل اون رو اینجا می گذارم. جلو جلو اگر بی ربط هست عذر می خواهم.
***
روزی که من به آمریکا آومدم دوشنبه اول اپریل ۲۰۱۳ بود. الان اپریل ۲۰۱۸ است و ازاون روز پنج سال می گذره و من همچنان در آمریکا هستم. فکر نمی کنید این یک موفقیت بزرگ باشه؟ اینکه بتونی پنج سال یک جا زندگی کنی شاید چندان کار سختی به نظر نرسه اما وقتی اونجا قانون جنگل حاکم باشه اون وقت هر روزی رو که به انتها برسونی خودش یک موفقیت به حساب میاد
من همیشه دوست داشتم که در این تاپیک آمریکا از خیال تا واقعیت بنویسم و این پست رو به مناسبت پنجمین سال ورودم به آمریکا و البته اپریل فولز دی نوشتم. خیلی حرف های دیگه در مورد آمریکا و خیال و واقعیت بودن اون دارم. شاید نوشتم. ننوشتم هم احتمالا چیز زیادی از دست نمی دید.
در پایان دوست دارم بگم که من فکر می کنم ما واقعیت رو رقم می زنم از روی خیالی که توی ذهنمون تصویر می کنیم فارغ از اینکه آمریکا چه بوده، چه هست و چه خواهد بود.
قسمت آخر نوشته خودم رو می خونم. توی سرم می شنوم BS.
دو تا مطلب خیلی قدیم توی مهاجرسرا خونده بودم که به چند دلیل همیشه تو خاطرم مونده بود مطلب، یک سفرنامه خاطرات یه همشهری اصفهانی هم سن و سال که اتفاقا اونم تو کار کامپیوتر بود و با جزییات مرحله به مرحله سفرش به ایروان را توضیح داده بود. دوم مطلبی بود که همون عزیز در مورد کار پیدا کردنش توی مریلند نوشته بود و عجیب یادم مونده که نوشت، اگه چندتا گزینه تو دخترا داشته باشه، اون خله بهترینه براش. و الان اتفاقی مطللی خوندم از همون عزیز آشنای ناآشنای این سالها، که عجیب بوی افسرده شده و خستگی از زندگی میده. بهرحال امیدوارم اگه این چند خطا خوندی، دوباره تو مخت، bs صدا نکنه