2011-01-21 ساعت 16:50
این تاپیک خاطراتم رو زنده کرد.وقتی ارسالهای اول رومیخوندم انگار چند سال پیش بوده ولی به طرز باور نکردنیی همین یکسال پیش بود که چقدر لابه لای تاپیکهای مهاجرسرا خوش می گذروندیم.
الان من چون دیگه دوستای قدیمی رو این دوروبرها نمیبینم یا کمتر میبینم کمی احساس غربت میکنم و حس میکنم فضا خیلی خشک و رسمی تره . شاید شماها که جدیدترید این حس رو نداشته باشید و همچنان به شما هم خوش بگذره ولی اونموقعها همه فقط دنبال جواب گرفتنِ سوالاشون نبودند. اینقدر صبح تا شب اینجا میپلکیدیم که همه کلی با هم دوست و فامیل شده بودیم و کلی تاپیکهای چرت و پرت و بی ربط و سرگرم کننده میساختیم نمونه ش صندلی داغ و همین تاپیک و هزار مدل تاپیک بیربط به مهاجرت ، میخواستیم حالا که اینقدر دورهمیم سرگرمیمون هم به راه باشه و البته همیشه مورد سرزنش تازه واردها قرار میگرفتیم که این چه ربطی به مهاجرت داره؟البته احتمالا همین حالت فعلی اصولیتره : بحث و پرسش و پاسخ جدی در مورد مهاجرت . ما یک کم دیگه ادامه میدادیم فکر کنم بساط کباب و قلیون مجازی رو هم همینجا راه مینداختیم. فکر کنم اصلا گفتگوی آزاد از همینجا ها شکل گرفت.
خلاصه که جاتون خالی خیلی به ما خوش گذشت و در کنار همین روابط مجازی کلی هم دوست واقعی پیدا کردیم که دست هم رو تو غربت گرفتیم و الان تو آمریکا شدیم فک و فامیل همدیگه .
خوب برای اینکه پست من هم یک ربطی به موضوع داشته باشه و حالا که ترینها حساب و کتاب خاصی نداره من هم اعلام میکنم که این نوستالژیکترین پست مهاجرسراست، شما هم باور کنید
الان من چون دیگه دوستای قدیمی رو این دوروبرها نمیبینم یا کمتر میبینم کمی احساس غربت میکنم و حس میکنم فضا خیلی خشک و رسمی تره . شاید شماها که جدیدترید این حس رو نداشته باشید و همچنان به شما هم خوش بگذره ولی اونموقعها همه فقط دنبال جواب گرفتنِ سوالاشون نبودند. اینقدر صبح تا شب اینجا میپلکیدیم که همه کلی با هم دوست و فامیل شده بودیم و کلی تاپیکهای چرت و پرت و بی ربط و سرگرم کننده میساختیم نمونه ش صندلی داغ و همین تاپیک و هزار مدل تاپیک بیربط به مهاجرت ، میخواستیم حالا که اینقدر دورهمیم سرگرمیمون هم به راه باشه و البته همیشه مورد سرزنش تازه واردها قرار میگرفتیم که این چه ربطی به مهاجرت داره؟البته احتمالا همین حالت فعلی اصولیتره : بحث و پرسش و پاسخ جدی در مورد مهاجرت . ما یک کم دیگه ادامه میدادیم فکر کنم بساط کباب و قلیون مجازی رو هم همینجا راه مینداختیم. فکر کنم اصلا گفتگوی آزاد از همینجا ها شکل گرفت.
خلاصه که جاتون خالی خیلی به ما خوش گذشت و در کنار همین روابط مجازی کلی هم دوست واقعی پیدا کردیم که دست هم رو تو غربت گرفتیم و الان تو آمریکا شدیم فک و فامیل همدیگه .
خوب برای اینکه پست من هم یک ربطی به موضوع داشته باشه و حالا که ترینها حساب و کتاب خاصی نداره من هم اعلام میکنم که این نوستالژیکترین پست مهاجرسراست، شما هم باور کنید
برنده لاتاری ۲۰۰۹. ساکن لس انجلس.
وبلاگ: https://rasaraplanet.wordpress.com سیاره راساراسا
وبلاگ: https://rasaraplanet.wordpress.com سیاره راساراسا