با سلام
در تأييد صحبت دوست خوبمون، RS232 عزيز بايد بگم بنظر من، جايگاه ما در جامعه علاوه بر شخصيت و توانايي فردي، به «ديدگاه و نظر اطرافيان در خصوص پديده‌هاي مختلف» نيز بستگي مستقيم داره.
مثلاً شما وقتي کاري رو انجام ميدين، که در خودتون توانايي انجامشو ميبينيد، و يا از نظر ديگران «موفقيت» محسوب ميشه. بعضي وقتا نميدونيد فايده اون کار چيه، اما انجام ميدين تا خودتونو مطرح کنين و از مزاياي اون «موفقيت» بهره مند بشين.
وقتي شما توي مدرسه و مثلاً کلاس سوم دبستان، نمره B از درس رياضي مي‌گيرين و همکلاسي شما نمره A، ناخوداگاه محبوبيت اون پيش معلم افزايش پيدا کرده و بالطبع بچه‌هاي ديگر (از جمله شما)، به يک ديد ديگه بهش نگاه ميکنين.
دليل اين محبوبيت را کجا بايد دنبال کنيم!!!؟
با اينکه هنوز کسي از بچه ها نميدونه که اين نمره به چه دردي ميخوره و ممکنه چه اتفاقي بيفته، ولي براي جلب توجه و تحسين اطرافيان و همينطورخانواده (ولو بدون داشتن استعداد رياضي) سعي در گرفتن نمره تاپ ميکنه. خانواده‌ها هم بنا به دلايلي از بچه هاي خودشون انتظار گرفتن نمره A را دارن.
و چون گاهاً جوائزي هم در نظر گرفته ميشه، همه بچه ها تلاش ميکنن.
حالا واقعاً گرفتن نمره بالا در درس رياضي، براي کسي که استعداد «سرودن شعر» داره، امتيازي محسوب ميشه؟؟؟
ولي از اين ديدگاه، موفقيت فقط در «رياضيات و حل کردن مسائل سخت» هست تا يه جوري به احترام همگاني منجر بشه. در صورتيکه اگه خوب و منصفانه بخوايم ببينيم، حتي يک فراش نيز در جاي خودش بسيار موفق و تأثيرگذاره.
پس همونطور که دوستمون گفت، اين ديدگاه، درست يا غلط وجود داره و يه جورايي شخصيت آدما رو تحت الشعاع قرار ميده.
اين بخاطر محروميت‌هاي متعدديه که همه ما در طول زندگيمون تحمل کرديم که مجال فکر کردنو از همه ميگيره!
به قول دوستي که ميگفت، توي ايران همه به قيافه و تيپ يه نفر نگاه ميکنن و در موردش به قضاوت ميشينن. مثلاً اگه شما در خيابان يک آدم با موي بور ببينين که اصلاً فارسي بلد نيست(خارجيه)، در موردش قضاوت خوب ميکنين و ميگين اين آدم خوبيه، در صورتي که اگه يه فرد خارجي ديگه از کشورهاي همسايه رو ببينيد، بدون اينکه حتي يه کلمه باهاش حرف زده باشين، قضاوت تندي در موردش ميکنين. شايد اين قضاوت به سابقه اجتماعي کشورش برگرده؛ ولي همه ميدونيم که قضاوت درستي نبوده و همه انسانها بواسطه انسان بودنشون قابل احترامن.
ولي گاهي اوقات ما بدون اطلاع از خيلي مسائل پيش داوري ميکنيم و صرف داشتن ذهنيت قبلي در خصوص موارد مشابه، قضاوت کلي ميکنيم.
در هر صورت بنظر من، داشتن گرين کارت و يا ويزاي هر کشور پيشرفته‌اي، ميتونه به پيشرفت افراد کمک کرده و افتخار آفرين باشه.
به اميد روز پيروزي حق.
در تأييد صحبت دوست خوبمون، RS232 عزيز بايد بگم بنظر من، جايگاه ما در جامعه علاوه بر شخصيت و توانايي فردي، به «ديدگاه و نظر اطرافيان در خصوص پديده‌هاي مختلف» نيز بستگي مستقيم داره.
مثلاً شما وقتي کاري رو انجام ميدين، که در خودتون توانايي انجامشو ميبينيد، و يا از نظر ديگران «موفقيت» محسوب ميشه. بعضي وقتا نميدونيد فايده اون کار چيه، اما انجام ميدين تا خودتونو مطرح کنين و از مزاياي اون «موفقيت» بهره مند بشين.
وقتي شما توي مدرسه و مثلاً کلاس سوم دبستان، نمره B از درس رياضي مي‌گيرين و همکلاسي شما نمره A، ناخوداگاه محبوبيت اون پيش معلم افزايش پيدا کرده و بالطبع بچه‌هاي ديگر (از جمله شما)، به يک ديد ديگه بهش نگاه ميکنين.
دليل اين محبوبيت را کجا بايد دنبال کنيم!!!؟
با اينکه هنوز کسي از بچه ها نميدونه که اين نمره به چه دردي ميخوره و ممکنه چه اتفاقي بيفته، ولي براي جلب توجه و تحسين اطرافيان و همينطورخانواده (ولو بدون داشتن استعداد رياضي) سعي در گرفتن نمره تاپ ميکنه. خانواده‌ها هم بنا به دلايلي از بچه هاي خودشون انتظار گرفتن نمره A را دارن.
و چون گاهاً جوائزي هم در نظر گرفته ميشه، همه بچه ها تلاش ميکنن.
حالا واقعاً گرفتن نمره بالا در درس رياضي، براي کسي که استعداد «سرودن شعر» داره، امتيازي محسوب ميشه؟؟؟
ولي از اين ديدگاه، موفقيت فقط در «رياضيات و حل کردن مسائل سخت» هست تا يه جوري به احترام همگاني منجر بشه. در صورتيکه اگه خوب و منصفانه بخوايم ببينيم، حتي يک فراش نيز در جاي خودش بسيار موفق و تأثيرگذاره.
پس همونطور که دوستمون گفت، اين ديدگاه، درست يا غلط وجود داره و يه جورايي شخصيت آدما رو تحت الشعاع قرار ميده.
اين بخاطر محروميت‌هاي متعدديه که همه ما در طول زندگيمون تحمل کرديم که مجال فکر کردنو از همه ميگيره!
به قول دوستي که ميگفت، توي ايران همه به قيافه و تيپ يه نفر نگاه ميکنن و در موردش به قضاوت ميشينن. مثلاً اگه شما در خيابان يک آدم با موي بور ببينين که اصلاً فارسي بلد نيست(خارجيه)، در موردش قضاوت خوب ميکنين و ميگين اين آدم خوبيه، در صورتي که اگه يه فرد خارجي ديگه از کشورهاي همسايه رو ببينيد، بدون اينکه حتي يه کلمه باهاش حرف زده باشين، قضاوت تندي در موردش ميکنين. شايد اين قضاوت به سابقه اجتماعي کشورش برگرده؛ ولي همه ميدونيم که قضاوت درستي نبوده و همه انسانها بواسطه انسان بودنشون قابل احترامن.
ولي گاهي اوقات ما بدون اطلاع از خيلي مسائل پيش داوري ميکنيم و صرف داشتن ذهنيت قبلي در خصوص موارد مشابه، قضاوت کلي ميکنيم.
در هر صورت بنظر من، داشتن گرين کارت و يا ويزاي هر کشور پيشرفته‌اي، ميتونه به پيشرفت افراد کمک کرده و افتخار آفرين باشه.
به اميد روز پيروزي حق.
برنده گرین کارت لاتاری 2010.
ساکن لوس آنجلس، کالیفرنیا.
ساکن لوس آنجلس، کالیفرنیا.