خوب بالاخره نوبت به من رسید تا سفرنامه ام رو بنویسم
تاریخ مصاحبه من دوشنبه 16جولای تعیین شد و بنده برای روز جمعه ساعت 5 صبح با پرواز ترکیش راهی آنکارا شدم، از آنجائیکه روز شنبه و یکشنبه روز کاری به حساب نمیاد باید معاینات دکتر رو در همون روز جمعه انجام میدادم.
برای اینکه کارم سریعتر و بهتر انجام بشه از تهران با عباس آقا هماهنگ کردم تا برام وقت دکتر بگیره و هتل رزرو کنه(این رو هم بگم که اگه قصد اقامت 1هفته ای دارید، با تورهای آنکارا که با پرواز ماهان میاد بیاین که خیلی به صرفه و مناسب در میاد.) پرواز با 30 دقیقه تاخیر حرکت کرد اما انگار گازشو گرفت و سر وقت رسید آنکارا. ساعت 7 از فرودگاه اومدم بیرون و مستقیم اومدم هتل سگمن(Segmen)، آدرسش دقیقا تو همون خیابونی هستش که هتل ددمان هم قرار داره اما کمتر دیدم کسی تو مهاجرسرا اسمی ازش ببره، فوق العاده نیست اما برای یک سفر کاری بسیار مناسبه، یعنی نسبت به یک هتل 3 ستاره بسیار تمیزه، به هیچ عنوان بو نمیده و اینترنتشم بفهمی نفهمی از ایران یکم سریعتره (600k دانلود میکنه) خلاصه وسایلمو گذاشتم هتلو راهی دکتر شدم.
از اونجا که من اول رسیدن هیچ کجارو بلد نبودم، وجود یک لیدر که منو از فرودگاه آورد هتل و بعدشم برد دکتر، با توجه به وقت کم من تا مصاحبه بسیار حیاتی بود، وقتی رفتیم دکتر 1خانواده ایرانی اونجا بودن بعد شدن 2 تا بعد 3تا و ... دریغ از 1 ملیت دیگه، خلاصه این لیدر ما که خودش ترک بود هی حرف زد با اینا و کار ما رو پیش انداخت و قبل از همه کار منو انجام داد و اومدیم بیرون. در مورد دکتر اینو بگم که من کارت واکسن کامل انیستیتو پاستورو داشتم که دادم به منشی و گفت بشین تا دکتر صدات کنه، مام نشستیم تا دکتر گفت بیا تو، رفتم تو بعد دکتر گفت سیگار میکشی؟ گفتم نه؟ جراجی؟نه، مریضی؟ نه و ...
بعد گفت بخواب رو تخت، آقا اومد با دو دستش زد رو شکم ما یک صدای باحالی داد بعدش هرچقدر تمرین کردم از شکمم اون صدارو در بیارم نشد که نشد... بعدش گفت آستینتو بزن بالا، تا زدیم اومد 2 تا واکسنو همزمان طی ایکی ثانیه زد به ما، گفتم اینا چی بود؟ جواب ندادو رفت آقا مام موندیم این چی زد به ما، از منشیش پرسیدم این چی زد؟ گفت کارتت میاد میفهمی، خلاصه هرچی پرسیدیم نگفت که نگفت بعدش فهمیدم که واکسن ام ام آر بوده و تی دی! که هر دوشم زده بود، بعدم 270$ ناقابل تقدیم دکتر کردیم! چیزی که بعدش تو سفارت و بقیه جاها شنیدم این بود که واکسن ها چندان قاعده مشخصی نداره و عجیب تر اینکه قیمت مشخصی هم نداره(البته این فقط شنیده های منه و اصلا نمیشه بهش استناد کرد، تنها واقعیت اینه که من 270$ دادم)
پول بانک TEB رو خود لیدر ازم گرفتو برد پرداخت کرد و جواب آزمایشم خودش گرفت. مراحل واقعا سادس و شما بدون لیدر اصلا نمیمونید، همه کارهاتونم انجام میشه اما با سرعت خیلی پائینتر. کلا مدیونید اگه فکر کنید 1 نفر تو آنکارا هست که انگلیسی بلد باشه حتی در حد شمارش اعداد! خلاصه اینکه میل خودتونه اگه مثل من با عجله میاید میتونه کمکتون کنه.
صبح دوشنبه که وقت مصاحبه بود ساعت 7:30 از هتل راه افتادیم، رفتیم جلو در سفارت، اونجا دو تا صف درست کردن که یکیش مخصوص گرین کارتیهاست و یکیش مخصوص ویزای غیر مهاجرتی، تا گفت ویزا مهاجرتیا بیان این لیدره گفت بدو بدو بدو برو اونجا منم رفتم و شدم نفر اول، بعد پاسپورتها و وقت سفارتو چک کردن و مارو فرستادن داخل.
بعد از داخل شدن و کلی ایستادن منتظر مامور اون بخش تا با لیوان قهوه اش و آرامش کامل وارد شوند، نوبت رسید به تمامی مدارکی که نفرستاده بودیم و باید با خودمون می بردیم سفارت، خلاصه مدارکو دادیم و 1 شماره به ما داد. بعد از اینکه وارد سالن اصلی شدیم نوبت رسید به انگشت نگاری اما اکثرا کیس های مهاجرتی را به باجه های 9 تا 12 صدا میزدن تا نقص مدارکشون را رفع کنند، همینجوری که ما منتظر بودیم یک بنده خدائی که لاتاری برده بود اومد از من پرسید شما می دونید معاینات پزشکی چیه؟ گفتم بله این و این و اینه، گفت بعد اسپانسر چیه؟ گفتم اینه، خلاصه بنده خدا هیچ کاری نکرده بود و اومده بود سفارت اونام واسه 1ماه دیگه وقت دادن بهش.
نوبت انگشت نگاری من بعد از تمام اونایی بود که بعد من اومده بودن اما نوبت مصاجبه ام سومین نفر از کیسهای مهاجرتی بود.
مصاحبه با آفیسر خانمی بود که بسیار ساده بود و برخورد محترمانه ای داشت، از من چندتا سوال بسیار کلی کرد:
کجا آشنا شدید و کی؟
چرا ایشونو واسه ازدواج انتخاب کردی؟
مراسم نامزدیتون کجا برگزار شد؟
کی بود؟
اینا کین تو عکس؟
چرا معاف شدی؟
کارت چیه؟
حالا میخواین کجا عروسی بگیرین و کی؟
طیق معمول همیشه هم برگه آبی معروف رو روی میز آفیسر میدیدم و هرچیم میگفتم تایپ میکرد، من تمام سعیمو کردم که به سوالاش درست و کوتاه جواب بدم و تقریبا هرچی پرسید جواب دادم اما هیچ چیز اضافه ای نگفتم. ازم عذر خواهی کرد و گفت باید میکروفونشو خاموش کنه تا چیزیو چک کنه، بعد از 1 دقیقه دیدم داره رو میزشو میگرده، بعد برگه سفیدو در آورد و شروع کرد به نوشتن، بعد تمام مدارکمو بهم برگردوند و پاسپورتمو نگه داشت و گفت مبارکه(قبل از اینکه برم مصاحبه فکر میکردم اگه بهم برگه سفید بده اینقدر خوشحال بشم که 1 حرکت محیرالعقول انجام بدم اما اون لحظه محیرالعقول ترین کار ممکنو انجام دادم و فقط خشکم زد!)
خلاصه بهم گفت برو یو پی اس و 17لیرو بده و برو دیگه اینطرفا پیدات نشه...
این سفرنامه من بود، هنوز آنکارام(پاسپورتمم هنوز نرسیده به دستم) اما گفتم شاید این سفرنامه بتونه بدرد کسایی بخوره که به همین زودیا مصاحبه دارن.
نکات مهمی که به نظرم روی روند کلی مصاحبه تاثیرگذار خواهد بود:
- بدون مطالعه تشریف نبرید، سایت مهاجرسرا را خوب مطالعه کنید، سایتهای انگلیسی زبان بسیاری وجود دارند که میتوانند به تمامی سوالات شما پاسخ دهند، به یاد داشته باشید که آفیسرها برای مصاحبه کردن آموزش دیده اند و می توانند شما را روانشناسی کنند پس استرس نداشته باشید و اعتماد به نفس کاذب هم همینجور.
- من لباس کاملا رسمی پوشیدم ( اما اکثرا لباس معمولی برتن داشتند، در مورد ایرانیها نمیدونم چون اولینشون بودم اما ترکهایی که لباس عادی پوشیده بودند هم به راحتی ویزا گرفتند!)
- آرامش زیاد ( کاملا دقت میکردم که دوستان موقعی که منتظر اعلام شماره شان برای مصاحبه بودند حرکات عصبی انجام میدادند مثلا یا پایشان را تکان میدادند یا با انگشتانشان بازی میکردند ویا لبشان را می جویدند) به نظرم بهترین کار آرامش است و برای سرگرمی برای چندمین بار تمامی مدارکتان را کنترل کنید.
- موقع قرار گرفتن حلوی آفیسر کاملا صاف بایستید، خوب گوش کنید، پاسخ کوتاه بدهید، توضیح اضافه معمولا سودی ندارد و در برخی موارد به ضرر شماست.
- در صورت قبولی یا مردود شدن بسیار با متانت برخورد کنید.
سعی میکنم در صورت امکان متن را ویرایش و تکمیل کنم.
آرزوی موفقیت برای تمام کسانی دارم که با صداقت پیش میروند ، نه کسانی که با استفاده از حقه این راه سخت را بر بقیه هموطنان صادق ما ناهموارتر میکنند.
تاریخ مصاحبه من دوشنبه 16جولای تعیین شد و بنده برای روز جمعه ساعت 5 صبح با پرواز ترکیش راهی آنکارا شدم، از آنجائیکه روز شنبه و یکشنبه روز کاری به حساب نمیاد باید معاینات دکتر رو در همون روز جمعه انجام میدادم.
برای اینکه کارم سریعتر و بهتر انجام بشه از تهران با عباس آقا هماهنگ کردم تا برام وقت دکتر بگیره و هتل رزرو کنه(این رو هم بگم که اگه قصد اقامت 1هفته ای دارید، با تورهای آنکارا که با پرواز ماهان میاد بیاین که خیلی به صرفه و مناسب در میاد.) پرواز با 30 دقیقه تاخیر حرکت کرد اما انگار گازشو گرفت و سر وقت رسید آنکارا. ساعت 7 از فرودگاه اومدم بیرون و مستقیم اومدم هتل سگمن(Segmen)، آدرسش دقیقا تو همون خیابونی هستش که هتل ددمان هم قرار داره اما کمتر دیدم کسی تو مهاجرسرا اسمی ازش ببره، فوق العاده نیست اما برای یک سفر کاری بسیار مناسبه، یعنی نسبت به یک هتل 3 ستاره بسیار تمیزه، به هیچ عنوان بو نمیده و اینترنتشم بفهمی نفهمی از ایران یکم سریعتره (600k دانلود میکنه) خلاصه وسایلمو گذاشتم هتلو راهی دکتر شدم.
از اونجا که من اول رسیدن هیچ کجارو بلد نبودم، وجود یک لیدر که منو از فرودگاه آورد هتل و بعدشم برد دکتر، با توجه به وقت کم من تا مصاحبه بسیار حیاتی بود، وقتی رفتیم دکتر 1خانواده ایرانی اونجا بودن بعد شدن 2 تا بعد 3تا و ... دریغ از 1 ملیت دیگه، خلاصه این لیدر ما که خودش ترک بود هی حرف زد با اینا و کار ما رو پیش انداخت و قبل از همه کار منو انجام داد و اومدیم بیرون. در مورد دکتر اینو بگم که من کارت واکسن کامل انیستیتو پاستورو داشتم که دادم به منشی و گفت بشین تا دکتر صدات کنه، مام نشستیم تا دکتر گفت بیا تو، رفتم تو بعد دکتر گفت سیگار میکشی؟ گفتم نه؟ جراجی؟نه، مریضی؟ نه و ...
بعد گفت بخواب رو تخت، آقا اومد با دو دستش زد رو شکم ما یک صدای باحالی داد بعدش هرچقدر تمرین کردم از شکمم اون صدارو در بیارم نشد که نشد... بعدش گفت آستینتو بزن بالا، تا زدیم اومد 2 تا واکسنو همزمان طی ایکی ثانیه زد به ما، گفتم اینا چی بود؟ جواب ندادو رفت آقا مام موندیم این چی زد به ما، از منشیش پرسیدم این چی زد؟ گفت کارتت میاد میفهمی، خلاصه هرچی پرسیدیم نگفت که نگفت بعدش فهمیدم که واکسن ام ام آر بوده و تی دی! که هر دوشم زده بود، بعدم 270$ ناقابل تقدیم دکتر کردیم! چیزی که بعدش تو سفارت و بقیه جاها شنیدم این بود که واکسن ها چندان قاعده مشخصی نداره و عجیب تر اینکه قیمت مشخصی هم نداره(البته این فقط شنیده های منه و اصلا نمیشه بهش استناد کرد، تنها واقعیت اینه که من 270$ دادم)
پول بانک TEB رو خود لیدر ازم گرفتو برد پرداخت کرد و جواب آزمایشم خودش گرفت. مراحل واقعا سادس و شما بدون لیدر اصلا نمیمونید، همه کارهاتونم انجام میشه اما با سرعت خیلی پائینتر. کلا مدیونید اگه فکر کنید 1 نفر تو آنکارا هست که انگلیسی بلد باشه حتی در حد شمارش اعداد! خلاصه اینکه میل خودتونه اگه مثل من با عجله میاید میتونه کمکتون کنه.
صبح دوشنبه که وقت مصاحبه بود ساعت 7:30 از هتل راه افتادیم، رفتیم جلو در سفارت، اونجا دو تا صف درست کردن که یکیش مخصوص گرین کارتیهاست و یکیش مخصوص ویزای غیر مهاجرتی، تا گفت ویزا مهاجرتیا بیان این لیدره گفت بدو بدو بدو برو اونجا منم رفتم و شدم نفر اول، بعد پاسپورتها و وقت سفارتو چک کردن و مارو فرستادن داخل.
بعد از داخل شدن و کلی ایستادن منتظر مامور اون بخش تا با لیوان قهوه اش و آرامش کامل وارد شوند، نوبت رسید به تمامی مدارکی که نفرستاده بودیم و باید با خودمون می بردیم سفارت، خلاصه مدارکو دادیم و 1 شماره به ما داد. بعد از اینکه وارد سالن اصلی شدیم نوبت رسید به انگشت نگاری اما اکثرا کیس های مهاجرتی را به باجه های 9 تا 12 صدا میزدن تا نقص مدارکشون را رفع کنند، همینجوری که ما منتظر بودیم یک بنده خدائی که لاتاری برده بود اومد از من پرسید شما می دونید معاینات پزشکی چیه؟ گفتم بله این و این و اینه، گفت بعد اسپانسر چیه؟ گفتم اینه، خلاصه بنده خدا هیچ کاری نکرده بود و اومده بود سفارت اونام واسه 1ماه دیگه وقت دادن بهش.
نوبت انگشت نگاری من بعد از تمام اونایی بود که بعد من اومده بودن اما نوبت مصاجبه ام سومین نفر از کیسهای مهاجرتی بود.
مصاحبه با آفیسر خانمی بود که بسیار ساده بود و برخورد محترمانه ای داشت، از من چندتا سوال بسیار کلی کرد:
کجا آشنا شدید و کی؟
چرا ایشونو واسه ازدواج انتخاب کردی؟
مراسم نامزدیتون کجا برگزار شد؟
کی بود؟
اینا کین تو عکس؟
چرا معاف شدی؟
کارت چیه؟
حالا میخواین کجا عروسی بگیرین و کی؟
طیق معمول همیشه هم برگه آبی معروف رو روی میز آفیسر میدیدم و هرچیم میگفتم تایپ میکرد، من تمام سعیمو کردم که به سوالاش درست و کوتاه جواب بدم و تقریبا هرچی پرسید جواب دادم اما هیچ چیز اضافه ای نگفتم. ازم عذر خواهی کرد و گفت باید میکروفونشو خاموش کنه تا چیزیو چک کنه، بعد از 1 دقیقه دیدم داره رو میزشو میگرده، بعد برگه سفیدو در آورد و شروع کرد به نوشتن، بعد تمام مدارکمو بهم برگردوند و پاسپورتمو نگه داشت و گفت مبارکه(قبل از اینکه برم مصاحبه فکر میکردم اگه بهم برگه سفید بده اینقدر خوشحال بشم که 1 حرکت محیرالعقول انجام بدم اما اون لحظه محیرالعقول ترین کار ممکنو انجام دادم و فقط خشکم زد!)
خلاصه بهم گفت برو یو پی اس و 17لیرو بده و برو دیگه اینطرفا پیدات نشه...
این سفرنامه من بود، هنوز آنکارام(پاسپورتمم هنوز نرسیده به دستم) اما گفتم شاید این سفرنامه بتونه بدرد کسایی بخوره که به همین زودیا مصاحبه دارن.
نکات مهمی که به نظرم روی روند کلی مصاحبه تاثیرگذار خواهد بود:
- بدون مطالعه تشریف نبرید، سایت مهاجرسرا را خوب مطالعه کنید، سایتهای انگلیسی زبان بسیاری وجود دارند که میتوانند به تمامی سوالات شما پاسخ دهند، به یاد داشته باشید که آفیسرها برای مصاحبه کردن آموزش دیده اند و می توانند شما را روانشناسی کنند پس استرس نداشته باشید و اعتماد به نفس کاذب هم همینجور.
- من لباس کاملا رسمی پوشیدم ( اما اکثرا لباس معمولی برتن داشتند، در مورد ایرانیها نمیدونم چون اولینشون بودم اما ترکهایی که لباس عادی پوشیده بودند هم به راحتی ویزا گرفتند!)
- آرامش زیاد ( کاملا دقت میکردم که دوستان موقعی که منتظر اعلام شماره شان برای مصاحبه بودند حرکات عصبی انجام میدادند مثلا یا پایشان را تکان میدادند یا با انگشتانشان بازی میکردند ویا لبشان را می جویدند) به نظرم بهترین کار آرامش است و برای سرگرمی برای چندمین بار تمامی مدارکتان را کنترل کنید.
- موقع قرار گرفتن حلوی آفیسر کاملا صاف بایستید، خوب گوش کنید، پاسخ کوتاه بدهید، توضیح اضافه معمولا سودی ندارد و در برخی موارد به ضرر شماست.
- در صورت قبولی یا مردود شدن بسیار با متانت برخورد کنید.
سعی میکنم در صورت امکان متن را ویرایش و تکمیل کنم.
آرزوی موفقیت برای تمام کسانی دارم که با صداقت پیش میروند ، نه کسانی که با استفاده از حقه این راه سخت را بر بقیه هموطنان صادق ما ناهموارتر میکنند.