2010-08-21 ساعت 20:53
اگر در آلمان تازه‌وارد باشي، يكي از چيزهايي كه احتمالاَ توجهت را جلب مي‌كند، انواع مختلف آب‌هاي آشاميدني‌ست كه در يخچال مغازه‌ها كنار هم رديف شده‌اند. اما خيلي از اين آب‌ها گازدارند و به مذاق ايراني‌ها خوش نمي‌آيند.
با اين‌همه هستند ايراني‌هايي كه بعد از مدتي اقامت در كشوري مثل آلمان، به خيل طرفداران آب‌هاي گازدار مي‌پيوندند و مي‌گويند كه فقط آب گازدار عطش‌شان را رفع مي‌كند.
ولي ماجراي مريم با اين دسته از ايرانيان فرق داشت. او تابستان ۲۰۰۹ به آلمان سفري كاري داشت و بايد همه روز خود را در كنفرانس‌هاي مختلف مي‌گذراند. يعني يكي از همان جاهايي كه تقريباَ محال است آلمان‌ها در آن از مدعوين خود با آب بدون گاز پذيرايي كنند. پس همين بود كه مريم فكر مي‌كرد سرنوشت‌اش اين شده كه دو هفته از زندگي‌اش را در آلمان، در تشنگي به سر ببرد.
او به «رو در رو» مي‌گويد: «حتي نوشيدن يك قلپ آب گازدار هم برايم سخت بود. از مسئول هتل پرسيدم كه مي‌توانم از آب دست‌شويي بخورم و او هم تائيد كرد كه آشاميدني‌ست. همين شد كه روزها در كنفرانس تشنه مي‌ماندم تا غروب به هتل برگردم و از آب شير بخورم. بالاخره يكي از دوستان آلماني گفت كه به جز آب گازدار، بطري‌هاي آب بدون گاز هم در مغازه‌ها موجود است و مي‌تواني بخري.»
پس مريم هم به گروهي از ساكنان موقت و يا دايمي آلمان پيوست كه در مغازه يا كافه و رستوران هنگام سفارش آب مي‌گويند: «بيته اونه!*» و اين دو كلمه يعني تو دوست داري كه آب بدون گاز بياشامي.
اما بقيه ايراني‌ها و خود آلماني‌ها، مغازه‌‌دارها، رستوران‌دارها، مشتري‌ها، رهگذرها چه تجربه‌اي دارند؟ چرا آب گازدار مي‌نوشند؟ و اگر نمي‌نوشند، چرا؟
دوربين و ضبط صوت به دست مي‌رويم به مركز شهر بن، شهري كه سابق بر اين پايتخت آلمان بود و حالا جايي دنج براي يك زندگي خانوادگي آرام. مي‌رويم كه رو در رو با مردم حرف بزنيم.
نوشيدن آن، عادتي ساده
اول از همه راهمان را كج مي‌كنيم به سمت كافه رستوران "اشپيلتس" در نزديكي قسمت قديمي شهر بن يا آن‌طور كه آلماني‌ها مي‌گويند، آلت‌اشتات. جايي كه دو خانم حدوداَ ۳۵ يا ۴۰ ساله در پياده‌رو روي صندلي‌هاي كافه نشسته‌اند. هر دو آلماني هستند و ساكن بن. اولين سوال ما از آن‌ها اين است: «به ياد داريد كه اولين بار كي آب گازدار خورديد؟» هيچ كدام به ياد نمي‌آورند و حتي نمي‌دانند كه از چه زماني در آلمان نوشيدن آب گازدار رايج شده، مي‌گويند: «هميشه بوده!»
چه مقدار از مصرف روزانه آب آشاميدني شما، آب گازدار است؟
اولي: من معمولا تنها آب گازدار مي‌خورم، البته در طول روز نوشيدني‌هاي ديگر هم مي‌نوشم، چون دوست ندارم فقط آب بخورم.
دومي: من سر كار فقط آب بدون گاز مي‌خورم، اما به غير از اين بيشتر اوقات آب گازدار مي‌خورم، ولي زماني كه خيلي تشنه باشم آب بدون گاز را ترجيح مي‌دهم.
آب بدون گاز مي‌خريد يا آب لوله‌كشي مصرف مي‌كنيد؟
اولي: من آب بدون گاز مي‌خرم و اصلا آب لوله‌كشي نمي‌خورم.
چرا آب گازدار را به آب بدون گاز ترجيح مي‌دهيد؟
اولي: براي اين‌كه گاز دارد. اما وقتي كه هوا خيلي گرم است، آب بدون گاز را ترجيح مي‌دهم. مثلا هنگام گذراندن تعطيلات در كشورهاي گرم بيشتر آب بدون گاز مي‌خورم، چون آب بدون گاز را مي‌توانم راحت‌تر و سريع‌تر بنوشم. در حقيقت خيلي بستگي به آب و هوا دارد.
دومي: دلايل من هم مشابه هستند. گذشته از اين من آب گازدار، اما با گاز كم مي‌خورم. من خودم رستوران دارم و در رستورانم هم آب گازدار و هم آب بدون گاز مي‌فروشم، البته آب بدون گاز كم‌تر خريده مي‌شود. آب با گاز كم هم نسبت به آب با گاز زياد كم‌تر طرفدار دارد.
و سوال آخر ما از آن‌ها اين است كه «به نظر شما آب گازدار شيك‌تر‌ست؟» و جواب يكي از آن‌ها اين‌كه: «فكر مي‌كنم كه تنها عادت است. مثلا در كشورهاي جنوبي آب بدون گاز رايج‌تر است، چون مردم به آن بيشتر عادت دارند.»
آب بدون گاز براي هواي گرم
اما خود مسئول كافه رستوران "اشپيلتس" هم كه مرد قدبلندي‌ست و پشت لپ‌تاپ‌اش پشت بار نشسته حرف‌هاي زيادي براي گفتن دارد. مي‌پرسيم «آيا در رستوران شما آب گازدار بيشتر از آب بدون گاز خريداري مي‌شود؟» و او جواب مي‌دهد:« متفاوت است، خيلي بستگي به آب و هوا دارد و اين‌كه مشتريان از چه رده سني هستند و همين‌طور بستگي به اوقات مختلف روز دارد، مثلاَ هنگام ظهر مشتريان بيشتر آب بدون گاز و نوشيدني‌هاي تركيبي مانند آب گازدار و آب‌ميوه سفارش ميدهند. اما راحت نمي‌شود گفت كه چه قشري و يا افراد در چه رده سني بيشتر آب گازدار سفارش ميدهند.»
آيا اين واقعيت دارد كه خارجي‌ها بيشتر طرفدار آب بدون گاز هستند و آلماني‌ها آب گازدار دوست دارند؟
مسئول كافه رستوران: ما معمولاَ دقت نمي‌كنيم كه چه كسي چي سفارش مي‌دهد. بيشتر از همه نوشيدني‌هاي ميكس شده مي‌فروشيم.
ولي آب گازدار در كل بيشتر طرفدار دارد؟
مسئول كافه رستوران: خواهان زياد دارد، چون به عنوان نوشيدني سالم شناخته شده است. جواناني كه بيشتر به تغذيه سالم توجه مي‌كنند ومعمولا آب‌گازدار سفارش ميدهند.
سالم يا ناسالم، مساله اين است
آن چيزي كه اين رستوران‌دار به ما مي‌گويد فقط نظر شخص او نيست. خيلي‌هاي ديگر هستند كه مثل او اعتقاد دارند كه آب گازدار براي سلامتي مفيد است. اما با گشتي در اينترنت به نظرات پزشكي مي‌رسيم كه در بسياري از آن‌ها گفته شده كه آب گازدار به ميناي دندان آسيب مي‌رساند. اين چيزي‌ست كه كيارش دانشجوي ايراني ساكن بن هم در جواب تعدادي ديگر از دانشجوهايي كه از مفيد بودن آب گازدار براي سلامت دفاع مي‌كنند، مي‌گويد.
براي همين به سراغ دكتر مختار جليلي، متخصص داخلي، مي‌رويم. او مي‌گويد: «از نظر پزشكي هيچ ضرورتي براي مصرف آب‌هاي گازدار نمي‌بينيم. متاسفانه در آلمان بارها تجربه كردم كه در كودكستان و بيمارستان هم اين آب را ميدهند كه خودم بارها اعتراض كرده‌ام. گاز در آب بخصوص براي آن‌هايي كه ناراحتي‌هاي معده و مري دارند باعث افزايش حجم معده و ترش كردن و بالا آوردن مي‌شود.»
او در جواب اين‌كه بعضي‌عقيده دارند كه مصرف آب گازدار به هضم غذا بيشتر كمك مي‌كند هم مي‌گويد كه از نظر تئوريك ممكن است و توضيح مي‌دهد: «ممكن است تراكم غذا كم‌تر شود و تاثير ترشحات معده روي غذا بيشتر شود.» با اين‌همه باز هم تاكيد مي‌كند كه «حتي اگر اين مورد صادق هم باشد، باز هم نيازي نيست.»
او حتي توصيه مي‌كند خانم‌هايي كه براي لاغري در رژيم غذايي‌شان از مصرف آب بهره مي‌برند از آب‌هاي گازدار استفاده نكنند: «مصرف آب درمورد خانم‌هايي كه رژيم مي‌گيرند جزو رژيم حساب مي‌شود چرا كه باعث سيري كاذب مي‌شود ولي نبايد اين آب گازدار باشد . آب گازدار بيشتر حجم معده را پر مي‌كند ولي در مجموع چون معده فرد خالي‌ست گاز باعث تحريك پوشش مخاطي معده مي‌شود و به هيچ وجه توصيه نمي‌شود.»
پس دليل مصرف آب‌هاي گازدار از نظر اين پزشك متخصص و ساكن در آلمان چيست؟ دكتر جليلي مي‌گويد: «متاسفانه اين تبليغات بازار است كه به خورد مردم ميدهند كه اين آب‌ها سالم است.» او به نكته ديگري هم اشاره مي‌كند: « اين آب مزهاي مخصوص خودش را هم دارد و خب طرف عادت كرده است به آن. مثل دوغ كه وقتي گازدار است مزه‌اش فرق دارد!»
خارجيان طرفداران آب‌هاي بدون گاز
اما آن چيز ديگري هم كه مسئول كافه-رستوران "اشپيلتس" درباره‌اش صحبت كرد شايد يك حكم كلي نباشد، اين‌كه خريدار آب گازدار بيشتر است. چرا كه كافي‌ست تا پايت را در مغازه كوچك سيگار و نوشيدني فروشي‌اي دقيقاَ نزديك "اشپيلتس" بذاري تا دختر ترك فروشنده برايت از تجربه‌هاي متفاوتي بگويد.
او مي‌گويد: «در مغازه ما آب بدون گاز نسبت به آب گازدار بيشتر خريداري مي‌شود، البته بيشتر خارجيان هستند كه آب بدون گاز مي‌خرند.»
او كه خودش قيافه كاملاَ خارجي‌اي در ميان آلماني‌ها دارد، آب گازدار دوست دارد. اما چرا؟ پاسخ مي‌دهد: «به نظرم آب بدون گاز خيلي خوش طعم نيست. اما فكر مي‌كنم آب گازدار خيلي محبوب نيست، چون باد گلو ايجاد مي‌كند و مردم بويژه در تابستان ترجيحا آب بدون گاز مي‌خورند، چون راحت‌تر از گلو پائين مي‌رود.»
شايد به خاطر همين باشد كه به نظر مي‌رسد بيشتر خارجي‌ها كه اهل كشورهاي جنوبي هستند يا وقتي آلماني‌ها به كشورهاي جنوبي مي‌روند ترجيحاَ آب بدون گاز مي‌خورند.
مسئول كافه رستوران: اتفاقا بيشتر آمريكايي‌ها و انگليسي‌ها هستند كه هميشه آب بدون گاز مي‌خرند. من تا به حال به ياد ندارم كه به يك انگليسي يا آمريكايي آب گازدار فروخته باشم. نمي‌دانم دليلش چيست. در كشور خودم تركيه هم آب گازدار در بازار وجود دارد و امري معمولي است اما با اين وجود اطرافيان من همه آب بدون گاز مي‌خورند. مي‌گويند آب بدون گاز راحت‌تر از گلو پائين مي‌رود. البته گاز داخل آب گازدار ترك خيلي بيشتر از آب گازدار در آلمان است. من خيلي از طعم آب گازدار تركي خوشم نمي‌آيد.
ايران، ويسكي با طعم آب گازدار
مقصد آخر كافه كوچكي‌ست آن‌هم باز در قسمت قديمي شهر. كافه‌اي كه مي‌تواني كلمات فارسي را رها در فضا بشنوي و اين همه را مديون صاحب جوان كافه بايد بود. دختري ايراني اين طرف و آن طرف مي‌رود و به مشتريان ايراني يا غير ايراني كه چاي سفارش داده‌اند چاي و در كنار آن ظرفي از نبات مي‌دهد.
اين دختر جوان هم از تجربه كار كردن در يك كافه مي‌گويد: « راستش من سورپرايز شدم بخاطر اين‌كه فكر مي‌كردم آب گازدار حتماَ فروشش بيشتر است، اما اين‌جا بيشتر آب معمولي سفارش ميدهند. وقتي هم مي‌پرسم آب گازدار مي‌خواهي يا بي‌گاز؟ اكثراَ مي‌گويند بي‌گاز.»
او درباره مشتري‌هايش مي‌گويد كه «اكثراَ دانشجوهايي هستند كه از جاهاي خيلي مختلفي خارج از آلمان مي‌آيند اكثراَ هم آب بدون گاز مي‌خواهند.»
البته اين دختر جوان تاكيد مي‌كند كه «اما آلماني‌ها معمولاَ آب گازدار سفارش ميدهند.»
نكته ديگري كه در اين كافه مثبت محسوب مي‌شود ميزي‌ست يك گوشه كه دورش چند دختر و پسر جوان ايراني نشسته‌اند و يكي از پسرها تازه از ايران آمده و قرار است چند وقتي مهمان باشد.
گپ آخرمان مي‌شود با او كه از ايران بگويد. او فارسي را بي‌لهجه حرف مي‌زند و انگار كه در دل تهران ايستاده باشد و تعريف كند: «در ايران جديداَ آب گازدار طعم‌دار با طعم‌هاي ميوه خيلي طرفدار پيدا‌كرده. يعني در سوپر ماركت‌ها هست. اما فقط چون طعم‌دارست يعني بخاطر مزه متفاوتش استفاده مي‌كنند. اما هنوز بين مردم جا نيفتاده. چون در ايران هوا گرم‌تر است و مردم صبح كه مي‌روند سراغ كار روزانه عادت ندارند تا قبل از نهار نوشيدني گازدار بخورند. فكر مي‌كنم براي معده هم ضرر داشته باشد من درباره آب گازدار نمي‌دانم ولي هيچ كس صبح مثلا كولا نمي‌خورد. همه اما از همان ابتدا شروع مي‌كنند به خوردن آب معمولي.»
مي‌پرسيم بيشتر چه كساني آب گازدار در ايران مي‌خرند. مي‌گويد جوان‌ها و تاكيد مي‌كند كه اصلاَ مسن‌ها مشتري آب گازدار نيستند. مكثي مي‌كند و انگار كه هنوز سانسورهاي ملي را با خودش به همراه داشته باشد با طمانينه مي‌گويد جوان‌ها هم بيشتر در كنار ويسكي آب گازدار مي‌نوشند.
و اين مي‌شود آخرين گفت‌وگوي اتفاقي ما با ايراني‌ها، آلماني‌ها، مغازه‌‌دارها، رستوران‌دارها، مشتري‌ها، و رهگذرها درباره آب گازدار. آبي كه در ايران هم دارد رواج پيدا مي‌كند.
با اين‌همه هستند ايراني‌هايي كه بعد از مدتي اقامت در كشوري مثل آلمان، به خيل طرفداران آب‌هاي گازدار مي‌پيوندند و مي‌گويند كه فقط آب گازدار عطش‌شان را رفع مي‌كند.
ولي ماجراي مريم با اين دسته از ايرانيان فرق داشت. او تابستان ۲۰۰۹ به آلمان سفري كاري داشت و بايد همه روز خود را در كنفرانس‌هاي مختلف مي‌گذراند. يعني يكي از همان جاهايي كه تقريباَ محال است آلمان‌ها در آن از مدعوين خود با آب بدون گاز پذيرايي كنند. پس همين بود كه مريم فكر مي‌كرد سرنوشت‌اش اين شده كه دو هفته از زندگي‌اش را در آلمان، در تشنگي به سر ببرد.
او به «رو در رو» مي‌گويد: «حتي نوشيدن يك قلپ آب گازدار هم برايم سخت بود. از مسئول هتل پرسيدم كه مي‌توانم از آب دست‌شويي بخورم و او هم تائيد كرد كه آشاميدني‌ست. همين شد كه روزها در كنفرانس تشنه مي‌ماندم تا غروب به هتل برگردم و از آب شير بخورم. بالاخره يكي از دوستان آلماني گفت كه به جز آب گازدار، بطري‌هاي آب بدون گاز هم در مغازه‌ها موجود است و مي‌تواني بخري.»
پس مريم هم به گروهي از ساكنان موقت و يا دايمي آلمان پيوست كه در مغازه يا كافه و رستوران هنگام سفارش آب مي‌گويند: «بيته اونه!*» و اين دو كلمه يعني تو دوست داري كه آب بدون گاز بياشامي.
اما بقيه ايراني‌ها و خود آلماني‌ها، مغازه‌‌دارها، رستوران‌دارها، مشتري‌ها، رهگذرها چه تجربه‌اي دارند؟ چرا آب گازدار مي‌نوشند؟ و اگر نمي‌نوشند، چرا؟
دوربين و ضبط صوت به دست مي‌رويم به مركز شهر بن، شهري كه سابق بر اين پايتخت آلمان بود و حالا جايي دنج براي يك زندگي خانوادگي آرام. مي‌رويم كه رو در رو با مردم حرف بزنيم.
نوشيدن آن، عادتي ساده
اول از همه راهمان را كج مي‌كنيم به سمت كافه رستوران "اشپيلتس" در نزديكي قسمت قديمي شهر بن يا آن‌طور كه آلماني‌ها مي‌گويند، آلت‌اشتات. جايي كه دو خانم حدوداَ ۳۵ يا ۴۰ ساله در پياده‌رو روي صندلي‌هاي كافه نشسته‌اند. هر دو آلماني هستند و ساكن بن. اولين سوال ما از آن‌ها اين است: «به ياد داريد كه اولين بار كي آب گازدار خورديد؟» هيچ كدام به ياد نمي‌آورند و حتي نمي‌دانند كه از چه زماني در آلمان نوشيدن آب گازدار رايج شده، مي‌گويند: «هميشه بوده!»
چه مقدار از مصرف روزانه آب آشاميدني شما، آب گازدار است؟
اولي: من معمولا تنها آب گازدار مي‌خورم، البته در طول روز نوشيدني‌هاي ديگر هم مي‌نوشم، چون دوست ندارم فقط آب بخورم.
دومي: من سر كار فقط آب بدون گاز مي‌خورم، اما به غير از اين بيشتر اوقات آب گازدار مي‌خورم، ولي زماني كه خيلي تشنه باشم آب بدون گاز را ترجيح مي‌دهم.
آب بدون گاز مي‌خريد يا آب لوله‌كشي مصرف مي‌كنيد؟
اولي: من آب بدون گاز مي‌خرم و اصلا آب لوله‌كشي نمي‌خورم.
چرا آب گازدار را به آب بدون گاز ترجيح مي‌دهيد؟
اولي: براي اين‌كه گاز دارد. اما وقتي كه هوا خيلي گرم است، آب بدون گاز را ترجيح مي‌دهم. مثلا هنگام گذراندن تعطيلات در كشورهاي گرم بيشتر آب بدون گاز مي‌خورم، چون آب بدون گاز را مي‌توانم راحت‌تر و سريع‌تر بنوشم. در حقيقت خيلي بستگي به آب و هوا دارد.
دومي: دلايل من هم مشابه هستند. گذشته از اين من آب گازدار، اما با گاز كم مي‌خورم. من خودم رستوران دارم و در رستورانم هم آب گازدار و هم آب بدون گاز مي‌فروشم، البته آب بدون گاز كم‌تر خريده مي‌شود. آب با گاز كم هم نسبت به آب با گاز زياد كم‌تر طرفدار دارد.
و سوال آخر ما از آن‌ها اين است كه «به نظر شما آب گازدار شيك‌تر‌ست؟» و جواب يكي از آن‌ها اين‌كه: «فكر مي‌كنم كه تنها عادت است. مثلا در كشورهاي جنوبي آب بدون گاز رايج‌تر است، چون مردم به آن بيشتر عادت دارند.»
آب بدون گاز براي هواي گرم
اما خود مسئول كافه رستوران "اشپيلتس" هم كه مرد قدبلندي‌ست و پشت لپ‌تاپ‌اش پشت بار نشسته حرف‌هاي زيادي براي گفتن دارد. مي‌پرسيم «آيا در رستوران شما آب گازدار بيشتر از آب بدون گاز خريداري مي‌شود؟» و او جواب مي‌دهد:« متفاوت است، خيلي بستگي به آب و هوا دارد و اين‌كه مشتريان از چه رده سني هستند و همين‌طور بستگي به اوقات مختلف روز دارد، مثلاَ هنگام ظهر مشتريان بيشتر آب بدون گاز و نوشيدني‌هاي تركيبي مانند آب گازدار و آب‌ميوه سفارش ميدهند. اما راحت نمي‌شود گفت كه چه قشري و يا افراد در چه رده سني بيشتر آب گازدار سفارش ميدهند.»
آيا اين واقعيت دارد كه خارجي‌ها بيشتر طرفدار آب بدون گاز هستند و آلماني‌ها آب گازدار دوست دارند؟
مسئول كافه رستوران: ما معمولاَ دقت نمي‌كنيم كه چه كسي چي سفارش مي‌دهد. بيشتر از همه نوشيدني‌هاي ميكس شده مي‌فروشيم.
ولي آب گازدار در كل بيشتر طرفدار دارد؟
مسئول كافه رستوران: خواهان زياد دارد، چون به عنوان نوشيدني سالم شناخته شده است. جواناني كه بيشتر به تغذيه سالم توجه مي‌كنند ومعمولا آب‌گازدار سفارش ميدهند.
سالم يا ناسالم، مساله اين است
آن چيزي كه اين رستوران‌دار به ما مي‌گويد فقط نظر شخص او نيست. خيلي‌هاي ديگر هستند كه مثل او اعتقاد دارند كه آب گازدار براي سلامتي مفيد است. اما با گشتي در اينترنت به نظرات پزشكي مي‌رسيم كه در بسياري از آن‌ها گفته شده كه آب گازدار به ميناي دندان آسيب مي‌رساند. اين چيزي‌ست كه كيارش دانشجوي ايراني ساكن بن هم در جواب تعدادي ديگر از دانشجوهايي كه از مفيد بودن آب گازدار براي سلامت دفاع مي‌كنند، مي‌گويد.
براي همين به سراغ دكتر مختار جليلي، متخصص داخلي، مي‌رويم. او مي‌گويد: «از نظر پزشكي هيچ ضرورتي براي مصرف آب‌هاي گازدار نمي‌بينيم. متاسفانه در آلمان بارها تجربه كردم كه در كودكستان و بيمارستان هم اين آب را ميدهند كه خودم بارها اعتراض كرده‌ام. گاز در آب بخصوص براي آن‌هايي كه ناراحتي‌هاي معده و مري دارند باعث افزايش حجم معده و ترش كردن و بالا آوردن مي‌شود.»
او در جواب اين‌كه بعضي‌عقيده دارند كه مصرف آب گازدار به هضم غذا بيشتر كمك مي‌كند هم مي‌گويد كه از نظر تئوريك ممكن است و توضيح مي‌دهد: «ممكن است تراكم غذا كم‌تر شود و تاثير ترشحات معده روي غذا بيشتر شود.» با اين‌همه باز هم تاكيد مي‌كند كه «حتي اگر اين مورد صادق هم باشد، باز هم نيازي نيست.»
او حتي توصيه مي‌كند خانم‌هايي كه براي لاغري در رژيم غذايي‌شان از مصرف آب بهره مي‌برند از آب‌هاي گازدار استفاده نكنند: «مصرف آب درمورد خانم‌هايي كه رژيم مي‌گيرند جزو رژيم حساب مي‌شود چرا كه باعث سيري كاذب مي‌شود ولي نبايد اين آب گازدار باشد . آب گازدار بيشتر حجم معده را پر مي‌كند ولي در مجموع چون معده فرد خالي‌ست گاز باعث تحريك پوشش مخاطي معده مي‌شود و به هيچ وجه توصيه نمي‌شود.»
پس دليل مصرف آب‌هاي گازدار از نظر اين پزشك متخصص و ساكن در آلمان چيست؟ دكتر جليلي مي‌گويد: «متاسفانه اين تبليغات بازار است كه به خورد مردم ميدهند كه اين آب‌ها سالم است.» او به نكته ديگري هم اشاره مي‌كند: « اين آب مزهاي مخصوص خودش را هم دارد و خب طرف عادت كرده است به آن. مثل دوغ كه وقتي گازدار است مزه‌اش فرق دارد!»
خارجيان طرفداران آب‌هاي بدون گاز
اما آن چيز ديگري هم كه مسئول كافه-رستوران "اشپيلتس" درباره‌اش صحبت كرد شايد يك حكم كلي نباشد، اين‌كه خريدار آب گازدار بيشتر است. چرا كه كافي‌ست تا پايت را در مغازه كوچك سيگار و نوشيدني فروشي‌اي دقيقاَ نزديك "اشپيلتس" بذاري تا دختر ترك فروشنده برايت از تجربه‌هاي متفاوتي بگويد.
او مي‌گويد: «در مغازه ما آب بدون گاز نسبت به آب گازدار بيشتر خريداري مي‌شود، البته بيشتر خارجيان هستند كه آب بدون گاز مي‌خرند.»
او كه خودش قيافه كاملاَ خارجي‌اي در ميان آلماني‌ها دارد، آب گازدار دوست دارد. اما چرا؟ پاسخ مي‌دهد: «به نظرم آب بدون گاز خيلي خوش طعم نيست. اما فكر مي‌كنم آب گازدار خيلي محبوب نيست، چون باد گلو ايجاد مي‌كند و مردم بويژه در تابستان ترجيحا آب بدون گاز مي‌خورند، چون راحت‌تر از گلو پائين مي‌رود.»
شايد به خاطر همين باشد كه به نظر مي‌رسد بيشتر خارجي‌ها كه اهل كشورهاي جنوبي هستند يا وقتي آلماني‌ها به كشورهاي جنوبي مي‌روند ترجيحاَ آب بدون گاز مي‌خورند.
مسئول كافه رستوران: اتفاقا بيشتر آمريكايي‌ها و انگليسي‌ها هستند كه هميشه آب بدون گاز مي‌خرند. من تا به حال به ياد ندارم كه به يك انگليسي يا آمريكايي آب گازدار فروخته باشم. نمي‌دانم دليلش چيست. در كشور خودم تركيه هم آب گازدار در بازار وجود دارد و امري معمولي است اما با اين وجود اطرافيان من همه آب بدون گاز مي‌خورند. مي‌گويند آب بدون گاز راحت‌تر از گلو پائين مي‌رود. البته گاز داخل آب گازدار ترك خيلي بيشتر از آب گازدار در آلمان است. من خيلي از طعم آب گازدار تركي خوشم نمي‌آيد.
ايران، ويسكي با طعم آب گازدار
مقصد آخر كافه كوچكي‌ست آن‌هم باز در قسمت قديمي شهر. كافه‌اي كه مي‌تواني كلمات فارسي را رها در فضا بشنوي و اين همه را مديون صاحب جوان كافه بايد بود. دختري ايراني اين طرف و آن طرف مي‌رود و به مشتريان ايراني يا غير ايراني كه چاي سفارش داده‌اند چاي و در كنار آن ظرفي از نبات مي‌دهد.
اين دختر جوان هم از تجربه كار كردن در يك كافه مي‌گويد: « راستش من سورپرايز شدم بخاطر اين‌كه فكر مي‌كردم آب گازدار حتماَ فروشش بيشتر است، اما اين‌جا بيشتر آب معمولي سفارش ميدهند. وقتي هم مي‌پرسم آب گازدار مي‌خواهي يا بي‌گاز؟ اكثراَ مي‌گويند بي‌گاز.»
او درباره مشتري‌هايش مي‌گويد كه «اكثراَ دانشجوهايي هستند كه از جاهاي خيلي مختلفي خارج از آلمان مي‌آيند اكثراَ هم آب بدون گاز مي‌خواهند.»
البته اين دختر جوان تاكيد مي‌كند كه «اما آلماني‌ها معمولاَ آب گازدار سفارش ميدهند.»
نكته ديگري كه در اين كافه مثبت محسوب مي‌شود ميزي‌ست يك گوشه كه دورش چند دختر و پسر جوان ايراني نشسته‌اند و يكي از پسرها تازه از ايران آمده و قرار است چند وقتي مهمان باشد.
گپ آخرمان مي‌شود با او كه از ايران بگويد. او فارسي را بي‌لهجه حرف مي‌زند و انگار كه در دل تهران ايستاده باشد و تعريف كند: «در ايران جديداَ آب گازدار طعم‌دار با طعم‌هاي ميوه خيلي طرفدار پيدا‌كرده. يعني در سوپر ماركت‌ها هست. اما فقط چون طعم‌دارست يعني بخاطر مزه متفاوتش استفاده مي‌كنند. اما هنوز بين مردم جا نيفتاده. چون در ايران هوا گرم‌تر است و مردم صبح كه مي‌روند سراغ كار روزانه عادت ندارند تا قبل از نهار نوشيدني گازدار بخورند. فكر مي‌كنم براي معده هم ضرر داشته باشد من درباره آب گازدار نمي‌دانم ولي هيچ كس صبح مثلا كولا نمي‌خورد. همه اما از همان ابتدا شروع مي‌كنند به خوردن آب معمولي.»
مي‌پرسيم بيشتر چه كساني آب گازدار در ايران مي‌خرند. مي‌گويد جوان‌ها و تاكيد مي‌كند كه اصلاَ مسن‌ها مشتري آب گازدار نيستند. مكثي مي‌كند و انگار كه هنوز سانسورهاي ملي را با خودش به همراه داشته باشد با طمانينه مي‌گويد جوان‌ها هم بيشتر در كنار ويسكي آب گازدار مي‌نوشند.
و اين مي‌شود آخرين گفت‌وگوي اتفاقي ما با ايراني‌ها، آلماني‌ها، مغازه‌‌دارها، رستوران‌دارها، مشتري‌ها، و رهگذرها درباره آب گازدار. آبي كه در ايران هم دارد رواج پيدا مي‌كند.