من و مهاجرت

[sadeghi897]

اگر تازه لاتاری برنده شدی نمی دونی چه کنی ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
قبل از ویزا برو این تاپیک جامع رو خوب بخون
لاتاری از آغاز تا پایان

mohajersara.com/thread-6438.html

با تچکر از تهیه کننده sinamn و البته کلیه دوستان پرتلاش 2013 و قبل از آن

قبل از مصاحبه هم چند تا سفرنامه بخونید.
لینک سفرنامه انکارا من :
http://mohajersara.com/post-279404.html#pid279404
لینک سفرنامه امریکای من :
http://mohajersara.com/post-370712.html#pid370712

امیدوارم از خوندن سفرنامه های من ، هم خنده روی لباتون اومده باشه هم اینکه مطالب مفیدی رو یافته باشید، ارادتمند شما

آدم وقتی بی خواب می شود ، یکی از کارهایی که می کند می تواند درست کردن یک تاپیک باشد، جانم از برایتان بگوید، چند وقتی است درست کردن یک تاپیک یک جورهایی مرا ول نمی کند و کلا رفته توی ذهنم . مخصوصا بعد از تمام شدن مسئله ویزا ، چون سطح جنبه بنده هم بسیار کلا پایین است،جو بسیار مرا گرفته ، از انجایی که خوشم نمیاد جو رو جایی بین دوستان و اشنایان و فامیل و مردم رها ول بدم و از عاقبت این انرژی نهفته می ترسم ، بالاخره این تاپیک زدم که بتونم توش بنویسم.
یک چیزی که این روزها شدیدا ذهن من رو مشغول خودش کرده ، با اینکه من هنوز خارج اصلا زندگی نکردم و تا ادم زندگی نکنه قطعا همه این ذهنیات بیشتر شبیه توهم است، این است که من اگر قرار است مهاجر بشوم چه جور مهاجری بشم؟
خودم مهاجران را به سه دسته تقسیم می کنم بازم می گم درست یا غلط بودنش رو نمی دونم ، و چون عشق نوشتن و سطح جنبه مطرح بود حتی کمتر وقت گذاشتم که نظر دیگران و با تجربه ها رو بخونم ، گفتم چند خطی واسه خودم بنویسم ببینم چی می شه بلکه یکم اروم شدم برم تاپیک های مرتبط با این موارد از باتجربه ها بخونم.
خوب بازم پرت رفتم داشتم می گفتم
1 مهاجری که کاملا در دنیای جدید از نظر عملی حل می شه ، نه اینکه از گذشتش چیزی فراموش کنه یا یادش نیاد، اما میاد کلا بی خیال گذشته می شه رابطه کشور مادریش رو کلا از هر جهت کم می کنه ، به ایالتی یا مکانی می ره که ایرانی جماعت اصلا یا نباشه یا کم باشه ، زبان ایرانی ، غذای ایرانی ، خلاصه هر چیزی که مرتبط با ایران هست رو بی خیال می شه حتی دیده شده که اسم یا فامیلش هم در کشور مبدا عوض میکنه ، قطعا هیچ وقت نمی شه همه چیز رو از گذشته یا حتی فکر حال و ایندش ادم حذف کنه اما این نوع رفتار هم شاید اولش به نظر افراطی بیاد اگر منطقی بهش نگاه کنیم فقط یک رویکرد در مواجه شدن با پدیده مهاجرت هست که خوبی ها و بدیهای خودش رو داره
از خوبی هاش می شه به زود جا افتادن فرد، دوری از رفتارهای نامناسب جامعه مبدا و حل شدن در جامعه مقصد اشاره کرد ، از بدیهاش می شه به این مورد اشاره کرد که بالاخره این مورد حتی اگر فرد بخواد هم نمی تونه صد درصد اجراش کنه یک جورهایی غیر عملی هست و این غیرعملی بودنش باعث تضاد های و حتی ممکنه مشکلات روانی در فرد بشه
2 مهاجر نوع دوم که خیلی مواردش در موردایرانیها صدق نمی کنه اما چیزی که حداقل من در مورد چینی ها دیدم در فیلم ها،مهاجری است که در ظاهر مهاجرت کرده در باطن در جامعه کوچک یا بزرگی از هم فرهنگها و هم کشوریهای خودش در اون کشور مقصد زندگی می کنه ، مثلا یک چینی که بره در محله چینی ها در نیویورک زندگی کنه البته نمی دونم قطعا یک همچین جایی هم وجود داشته باشه اما به طور مثال گفتم. تقریبا این مهاجر انگار یک جورایی مهاجر نیست فقط سرزمین عوض کرده البته تعویض سرزمین هم تاثیرات زیادی داره ، اما بودن در یک مجموعه از کشور مبدا، بعضی از اثار مهاجرت رو کمرنگ می کنه دیده شده که حتی این مهاجرین زبان کشور مقصد هم گاها اصلا یاد نگرفتن ، چون اون جامعه کارشون رو راه انداخته ،خوبی ها این روش، دلتنگی کمتر ، شاید اسودگی بیشتر و به بدیهاش می شه اشاره کرد که کمتر مهاجرین این نوع واقعا در جامعه هدف جا می افتن خیلی مواقع بدون اون جامعه کوچیک ، توانایشون بسیار کم می شه و اصلا امکان زندگی در محل دیگری رو ندارن ، مشکل زبان هم پیدا می کنند.
نوع سوم هم یک طور هایی ترکیب متعادل تری از نوع اول و دوم است که خیلی قابل تعریف نیست .
این روزها واقعا چیزی که ذهن من رو مشغول کرده این هست که واقعا کدوم یکی از این دو راه حداقل برای من می تونه مفید تر باشه.
حتی چند روز پیش داشتم به این فکر می کردم که دیگه جز اینجا در مهاجرسرا ، کلایک مدتی بی خیال فارسی نوشتن بشم و حتی یک وبلاگ به زبان انگلیسی واسه خودم راه بندازم و خاطرات بنویسم حتی غلط و غلوط
نمی دونم شما تا به حال به این جنبه مهاجرت فکر کردین و اگر فکر کردین به چه نتایجی رسیدین؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟