2014-12-16 ساعت 06:16
(2014-12-16 ساعت 03:06)قصه گو نوشته: يامي عزيز مگه اينجا دروس بيخودي و بيهوده هم داريم.مگه اينجا هم ديني درس ميدن؟!.البته اگه عجله در كار باشه، روش شما نيكوست،اما درس موسيقي و هنر و ورزش كه تو ايران ازش محروميم،و اينجا مجاني تدريس ميشه، ما رو تشويق كرد كه نه يه سال بلكه دو سال طولش بديم.اينجا مثل ايران نيستن كه هول بزنن.با آرامش و لذت به همه ي كاراشون ميرسن.امسال دبيرستان و ادامه اش سال ديگه تو كالج،و تا زماني كه ديپلم نداري، برات مجاني در مياد و ميتوني هر درسي تو كالج برداري و بعد از يكسال هم بري دانشگاه. چون هم مدرك ديپلم داري و هم فوق ديپلم .به شرطي كه AP برداري،كه بچه هاي زرنگ ايروني از پسش برميان.
يه توصيه به ايروني هاي هنوز نيومده: روي writing با جديت كار كنيد،چند ساله اين مسئله اينجا براشون مهم شده چون ميديدن طرف دكتره ولي هنوز بلد نيست يه متن ساده بنويسه. ما هم روي اسپيكينگ تمركز داشتيم، اما حالا ميبينم تمام درساي دخترم نوشتنيه.تحقيق و پاورپونت كه جاي خود داره، كه بچه هاي ما همه استادن، بچه هاي اينجا فقط ميخوان يه تكليفي ارائه بدن و تموم بشه.اينايي كه مي گم اظهار نظرهاي دبيراي دخترم بوده كه متعجب شدن از كيفيت كار!!
قصه گو جان، درس بیخودی بسته به خود فرد هست.
برای مثال یکی میخواد فوری برقی درسش رو بخونه و وارد مدیکال اسکول بشه و نهایت پزشک بشه.
ممکنه این فرد اصلا نخواد کوچکترین وقتی روی درسهایی مثل همان موسیقی که شما گفتی و یا درسهای غیر مرتبط دیگه صرف کنه. به نظر من این کاملا عاقلانه هست. من خودم اینگونه هستم.
اما خوب بعضی ها هستن که دوست دارن موسیقی یاد بگیرین، کلاسهای زبانهای مختلف برن، کلاس ورزش برن، اردو برن، نمیدونم درسهای عجیب غریب بگیرن، چرا چون احتمالا خودشون هم هنوز نمیدونن که دنبال چی هستن و میخوان کشف کنن که چیکاره حسن هستن! یا به چه چیزی علاقه دارن که بعدا برن دنبالش. کار اینا نمیگم اشتباهه ولی خوب به نظر من آدم بتونه تو بیست سالگی لیسانسش رو بگیره و یک کار خوب و بعد در وقت فراغتش بره دنبال تفریخ خیلی بهتره تا تو 25 سالگی لیسانسش رو بگیره اما با تفریخ!!
البته یک مورد دیگه هم هست که خوب شامل ایرانیها معمولا نمیشه ولی بچه های خود اینا سعی میکنن البته نه همشون که حدالامکان زودتر دیپلم بگیرن و بعد از دیپلم یا بعد از لیسانس برن یک قرارداد سه ساله در ارتش یا نشنال گارد خدمت کنن (معمولا در رشته خودشون) و بعد اون باعث میشه که همیشه از مزایای ایثارگری (به قول ما ایرانیها!) یا همان وتران بودن (به قول خودشون) بهره مند باشن.
نه تنها خیلی کارهای دولتی چه دولت محلی چه ایالتی چه فدرال و حتی شرکتهای بزرگ به این وتران ها اولویت استخدام میده، بلکه همینکه در اون سه سال در رشته خودشون آموزش دیدن و کار کردن هم براشون سابقه کار محسوب میشه.
بخش بزرگی از هزینه کالج و بیمه شون هم در میاد.
بنابرین همانطور که میبینید برای خیلی ها حتی یک سال زودتر تمام کردن به قیمت نخواندن موسیقی یا ورزش خیلی با صرفه تر هست.
در مورد رایتینگ کاملا صیحیح میفرمایید! کماکان به تشویق دخترتون ادامه بدید و در نظر داشته باشید که با اینکه سطح رایتینگ در مدارس خیلی پایین هست و بقولی دختر شما باعث تعجب معلمش میشه اما در دانشگاه مخصوصا اگه دانشگاه تاپی باشه، سطح رایتینگ بصورت وحشتناکی جهش پیدا میکنه و شوک بدی به آدم وارد میشه. بنابرین اجازه ندین که به سطح رایتینگ فعلی اش مغرور بشه و فکر کنه که همین هست.
من که خودم رایتینگم بد نبود در یک کالج ایالتی که نه چندان سخت و نه چندان آسان هست حسابی اذیت شدم.