2015-07-27 ساعت 15:37
دوستان یه نکته رو قابل دونستم بگم اونم اینه که اگر زبان فرزندتون در حد صفر صفر هست بچه تون رو بفرستید کلاس ESL اون هم به خاطر اینکه معلم اون کلاس با معلم های دیگه اش و کارکنان مدرسه در مورد بچه تون حرف میزنه و وضعیتش رو بهشون میگه و سعی میکنن بیشتر هوای فرزندتون رو داشته باشن در غیر اینصورت ESL رو بیخیال بشید چون هیچ چیزی توی او کلاس یاد نمیگیرید و بدتر وقتی بچه های مدرسه بفهمن کلاس ESL میری سعی میکنن باهات حرق نزنن چون فکر میکنن هیچی حالیت نمیشه (تنها شهری رو که میدونم کلاس ESL خیلی خوبی داره که از کلاس زیان های معمولی که خود امریکایی ها برمیدارن سخت تره توی سن حوزه هست اونم فقط تو دو ا از دبیرستان هاش ) من سال پیش ESL برداشتم یعنی بگید یک کلمه .... هیچی یاد نگرفتم شانس اوردم دوست پیدا کردم و با حرف زدن با اونا تونستم زبانم رو خوب کنم مگرنه معلم ESL از من زبانش بدتر بود در کل فقط میخوام بگم خیلی امیدوار نباشید به کلاس های ESL . به نظرم اگر میخواید بچه تون احساس راحتی بیشتری توی مدرسه اش بکنه سعی کنید هر جوری شده بره توی تیم ورزشی مدرسه 0هر رشته ای که شد) این بهترین راه برای حرف زدن و پیدا کردن دست و در اخر بهتر شدن زبانش هست یا بزاریدش کلاس هایی که خیلی خشک و بی هیجان نباشه مثلا بزارید leadership (که البته میگن زبان خوبی باید داشته باشی اما خیلی مهم نیست فقط کافیه نشون بدی منظم هستی و میتونی کارهای سخت رو انجام بدی و خجالت نکشی) یا عکاسی که ما اصلا رنگ کلاس رو ندیدیم از همون جلسه اول با بقیه ز این ور به اون ور میرفتیم و دنبال موقعیت بودیم برای عکس .
من خیلی سختی کشیدم بابت زبان برای اینه که دارم این رو میگم نمیخوام کسایی که کوچیک تر از من یا حتی هم سن من هستن و وارد امریکا میشن مثل من سختی بکشن کلاس ESL بد تر من رو دپرس کرد و امسال که این کلاس رو برنمیدارم اصلا یه هیجان خاصی واردم شده و احساس میکنم قبلا چسبی روی دهنم بوده که نمیتونستم بکنمش و الان اون چسب دیگه نیست و راحت میتونم با بقیه حرف بزنم بعضی موقع ها چیزایی میگم به زبان انگلیسی که اصلا تا حالا نشنیدم و با عقل جور در نمیاد اما این دقیقا کاری هست که امریکایی ها میکنن . سال پیش به لطف دوستایی که پیدا کردم حرف زدنم پیشرفت کرد ولی هنوز خوب خوب نبود اما روی کاغذ از همه بهتر بودم و حتی مشاور مدرسه به خاطر نمره های خوبم توی کلاس زبان (زبان معمولی که امریکایی ها برمیدارن) من رو گذاشت توی کلاس AP English که خیلی از امریکایی ها معمولا نمیکشن و جا میزنن (البته مشاور ب زور نمیتونه کلاس رو بهت بده خودت هم باید قبول کنی )
در کل ما چه بخوایم چه نه نوشتن رو یاد میگیریم مهم حرف زدنه که با کلاس ESL به هیچ کجا نمیرسیم و فقط باید دو نفر رو پیدا کنی که موقع ناهار که شد بشینی باهاشون در مورد هر چیزی که خواستی حرف بزنی .
را های زیادی هم هست برای اینکه خودت رو نشون بدی توی کلاس یا مدرسه تا بتونی دوست پیدا کنی که بعدا شاید کاملا بنویسم همش رو توی هممین تایپیک.
برای پدر مادر های عزیزی هم که زبانشون خوب نیست لطفا خودتون رو گول نزنید و نگید به مرور زمان یاد میگیریم نه شما هیچی یاد نمیگیری به مرور زمان و بعد از یه مدت که فرزندت زبانش خوب شده همه کار ها میفته رو دوش فرزندت (کمک کردن بد نیست اما تمام کار ها رو کردن خیلی بده) الان یکسال هست که اینجاییم تمام کارها رو توی خونه پند ماه اول رو دوش من بود و این میتونست روی درس هام خیلی تاثیر بزاره که خدا رو شکر نزاشت در کل منظورم این بود که شما هم دست بکار بشید وسعی کنید از بچه تون جلو بزنید برای ثبت نام خودتون برید حرف بزنید و یا هر چند ماه یک بار برید با معلم هاش حرف بزنید و حتما حتما روز هایی که دیدار والدین با معلم ها هست رو برید مادر و پدر ها اون روز اصلا با معلم حرف نمیزنن و فقط میخوان با مادر و پدر های دیگه ای که اونجا هستن حرف بزنن و دوست بشن متاسفانه مادر و پدر من دیر شروع کردن اما همون موقع هم که شروع کردن اصلا انگار معجزه اتفاق افتاد براشون و کلاس ESL رو ول کردن و الان وقت هایی که سر کار نیستن رو میرن با دوستایی که پیدا کردن میگذرونن هم سرگرم میشن و هم زبان یاد میگیرن.
نتیجه اخر اینکه اگر دارید میاید امریکا و یا اینجا هستید و دارید میرید برای ثبت نام این کار ها رو بکنید
مدارک رو کامل ببرید و به انگلیسی کاملا بدونید که اسم هاشون چی هست.
سعی نکنید مثل اینایی که هیچی بلد نیستن همه مدارک رو بدید بهشون تا اونا هر جی میخوان خودشون بردارن.
بزارید خودشون یکی یکی میگن چه چیزایی لازم هست و شما هم یکی یکی حدا کنید و مرتب بهشون مدارک رو تحویل بدید.
اگر بچه تون در حدی بلده که ادرس از یکی بپرسه و یا اگر یکی گفت How R U ? بتونه جوابش رو بده کلاس ESL رو بیخیال بشید و حتی اگر گفتن بگید نمیخواید بچه تون رو بفرستید کلاس ESL.
تا ثبت نام تموم شد برید با یدونه از مربی های ورزشی حرف بزنید و ببینید شرایط برای پیوستن به تیم ورزشی (هر کدوم که میشه) چی هست.
روز اول به هیچ عنوان با بجه تون نرید مدرسه (مگر اینکه مهد کودکی باشه بجه تون)
و لطفا لطفا لطفا روز اول بجه تون رو با یه کیف بزرگ پر از مداد و دفتر نفرستید مدرسه روز اول فقط یه خودکار میخواد که رسید های کتاب رو امضا کنه که اونم از معلم میشه گرفت.
مهم تر از همه جلسه دیدار با والدین یا دیدار با معلم یا هر جی که اسمش هست رو برید حتما حتما.
اینا خلاصه ای از تجربیات من بوده در این یکسالی که امریکا بودم امیدوارم با تکرار نکردن اشتباهات خود من یا مادر و پدرم حداقل اقامت یکسال اول شما مثل ما بد نباشه و از همون اول تا اخر لبخند بزنید و بگید کار خوبی کردید که به امریکا اومدید.
من خیلی سختی کشیدم بابت زبان برای اینه که دارم این رو میگم نمیخوام کسایی که کوچیک تر از من یا حتی هم سن من هستن و وارد امریکا میشن مثل من سختی بکشن کلاس ESL بد تر من رو دپرس کرد و امسال که این کلاس رو برنمیدارم اصلا یه هیجان خاصی واردم شده و احساس میکنم قبلا چسبی روی دهنم بوده که نمیتونستم بکنمش و الان اون چسب دیگه نیست و راحت میتونم با بقیه حرف بزنم بعضی موقع ها چیزایی میگم به زبان انگلیسی که اصلا تا حالا نشنیدم و با عقل جور در نمیاد اما این دقیقا کاری هست که امریکایی ها میکنن . سال پیش به لطف دوستایی که پیدا کردم حرف زدنم پیشرفت کرد ولی هنوز خوب خوب نبود اما روی کاغذ از همه بهتر بودم و حتی مشاور مدرسه به خاطر نمره های خوبم توی کلاس زبان (زبان معمولی که امریکایی ها برمیدارن) من رو گذاشت توی کلاس AP English که خیلی از امریکایی ها معمولا نمیکشن و جا میزنن (البته مشاور ب زور نمیتونه کلاس رو بهت بده خودت هم باید قبول کنی )
در کل ما چه بخوایم چه نه نوشتن رو یاد میگیریم مهم حرف زدنه که با کلاس ESL به هیچ کجا نمیرسیم و فقط باید دو نفر رو پیدا کنی که موقع ناهار که شد بشینی باهاشون در مورد هر چیزی که خواستی حرف بزنی .
را های زیادی هم هست برای اینکه خودت رو نشون بدی توی کلاس یا مدرسه تا بتونی دوست پیدا کنی که بعدا شاید کاملا بنویسم همش رو توی هممین تایپیک.
برای پدر مادر های عزیزی هم که زبانشون خوب نیست لطفا خودتون رو گول نزنید و نگید به مرور زمان یاد میگیریم نه شما هیچی یاد نمیگیری به مرور زمان و بعد از یه مدت که فرزندت زبانش خوب شده همه کار ها میفته رو دوش فرزندت (کمک کردن بد نیست اما تمام کار ها رو کردن خیلی بده) الان یکسال هست که اینجاییم تمام کارها رو توی خونه پند ماه اول رو دوش من بود و این میتونست روی درس هام خیلی تاثیر بزاره که خدا رو شکر نزاشت در کل منظورم این بود که شما هم دست بکار بشید وسعی کنید از بچه تون جلو بزنید برای ثبت نام خودتون برید حرف بزنید و یا هر چند ماه یک بار برید با معلم هاش حرف بزنید و حتما حتما روز هایی که دیدار والدین با معلم ها هست رو برید مادر و پدر ها اون روز اصلا با معلم حرف نمیزنن و فقط میخوان با مادر و پدر های دیگه ای که اونجا هستن حرف بزنن و دوست بشن متاسفانه مادر و پدر من دیر شروع کردن اما همون موقع هم که شروع کردن اصلا انگار معجزه اتفاق افتاد براشون و کلاس ESL رو ول کردن و الان وقت هایی که سر کار نیستن رو میرن با دوستایی که پیدا کردن میگذرونن هم سرگرم میشن و هم زبان یاد میگیرن.
نتیجه اخر اینکه اگر دارید میاید امریکا و یا اینجا هستید و دارید میرید برای ثبت نام این کار ها رو بکنید
مدارک رو کامل ببرید و به انگلیسی کاملا بدونید که اسم هاشون چی هست.
سعی نکنید مثل اینایی که هیچی بلد نیستن همه مدارک رو بدید بهشون تا اونا هر جی میخوان خودشون بردارن.
بزارید خودشون یکی یکی میگن چه چیزایی لازم هست و شما هم یکی یکی حدا کنید و مرتب بهشون مدارک رو تحویل بدید.
اگر بچه تون در حدی بلده که ادرس از یکی بپرسه و یا اگر یکی گفت How R U ? بتونه جوابش رو بده کلاس ESL رو بیخیال بشید و حتی اگر گفتن بگید نمیخواید بچه تون رو بفرستید کلاس ESL.
تا ثبت نام تموم شد برید با یدونه از مربی های ورزشی حرف بزنید و ببینید شرایط برای پیوستن به تیم ورزشی (هر کدوم که میشه) چی هست.
روز اول به هیچ عنوان با بجه تون نرید مدرسه (مگر اینکه مهد کودکی باشه بجه تون)
و لطفا لطفا لطفا روز اول بجه تون رو با یه کیف بزرگ پر از مداد و دفتر نفرستید مدرسه روز اول فقط یه خودکار میخواد که رسید های کتاب رو امضا کنه که اونم از معلم میشه گرفت.
مهم تر از همه جلسه دیدار با والدین یا دیدار با معلم یا هر جی که اسمش هست رو برید حتما حتما.
اینا خلاصه ای از تجربیات من بوده در این یکسالی که امریکا بودم امیدوارم با تکرار نکردن اشتباهات خود من یا مادر و پدرم حداقل اقامت یکسال اول شما مثل ما بد نباشه و از همون اول تا اخر لبخند بزنید و بگید کار خوبی کردید که به امریکا اومدید.
اولش سخته اما خودت رو نباز باهاش بجنگ