2011-10-13 ساعت 21:05
سلام دوست من. ممنونم ازاینکه برای حرف های من ارزش قائل شدید و جواب نامه من را دادید. اما در اینجا سعی دارم که به سئوالات شما به ترتیب پاسخ دهم. برای اینکه درک نامه من ساده تر شود ابتدا در یک خط سئوال مطرح شده شما را کپی می کنم و سپس در خط بعدی پاسخ شخصیم را برایتان مینویسم.
1- اول از همه شما چه اصراری برای رفتن به سوئد دارید ؟ (چون در انجا اشنایی که ندارید ؟
جواب1- چون از این کشور بسیار تعریف شنیده ام. منظورم تعریف درباره رفاه اجتماعی و آرامش روانی بسیار زیاد حاکم بر جامعه آن است. ببینید دوست عزیز، من ایران را بسیار دوست دارم، خانواده و تمام متعلقاتم را نیز دوست دارم اما زندگی کردن در ایران را دوست ندارم چراکه در اینجا داشتن یک زندگی ساده و به دور از دغدغه یک آرزوی دست نیافتنی می باشد! من به دنبال یافتن آرامش روحی و روانی هستم لذا سوئد را با توجه به اینکه یک کشور بسیار آرام میباشد و ضمنا زبان رسمی دوم آن انگلیسی است را به عنوان مقصد برای خودم انتخاب کردم.(حال در سئوالات بعدی بیشتر درباره سطح آشناییم با زبان انگلیسی شرح خواهم داد)
2- ایا اصلا سرمایه ایی دارید مثلا در حد 30 تا 40 هزار دلار ؟ یا اینکه اصلا سرمایه ایی ندارید و می خواهید مهاجرت کنید ؟
جواب2- خیر متاسفانه حداکثر سرمایه شخصی من کمتر از 5000 دلار است. این تمام پولی است که از شش سال کار کردن من در ایران برایم به عنوان پس انداز باقی مانده است! شاید بگویید این مقدار خیلی کم است باید خدمتان عرض کنم که مابقی درآمدم را صرف تحصیل و یا خانوداده ام کردم. من هم انسان هستم و مخارج دارم و نمی توانستم تمام پولی را که بدست می آورم پس انداز نمایم! به قول معروف برای ادامه زندگیم هوا که مصرف نمیکردم! الان هم متاسفانه بیکار هستم و فقط در یک کار پاره وقت اقتصادی مشغول می باشم که درآمد ثابتی ندارد و فعلا مجالی برای شرح این کارم نیست. ببینید دوست من، دلیل اصلی تصمیم من برای مهاجرت پیدا کردن کاری است که بتوانم با آن معیشت ساده ای را گذران نمایم. همین! (و همانطور که در نامه قبلیم عرض کردم از روی شکم سیری نمی خواهم مهاجرت کنم بلکه از روی گرسنگی و نداشتن معیشت مناسب قصد مهاجرت کرده ام!) امیدوارم پس از این حرفهای من نگویید که مهاجرت برای انسان های با وضع مالی متوسط مانند تو ممکن نیست (یا به قول معروف مهاجرت برای بچه پولدارهاست) و انسان هایی مثل من باید تا آخر عمرشان چوب پول نداشتن شان را بخورند!
شاید بگویید چرا در ایران سرکار نمی روم؟ باید بگویم که اینجا شرایط کار بسیار بد است و حتی برای نیروهای فنی مثل من نیز اوضاع کاری خراب است. کارهای بسیاری را در طی شش سال گذشته انجام داده ام. از کار یدی و حمالی بگیرید تا کارهای کلاس بالا. ولی تمامی این کارها به گونه ای بود که نه درآمد مکفی داشت که از زندگی آن زمانم لذت ببرم و معیشت نسبتا آسوده ای داشته باشم، و نه بیمه شده بودم که الان بتوانم از آن کارها به عنوان سابقه کاری معتبر جهت مهاجرت استفاده نمایم!! به همین دلیل است که عرض کردم کارهایی که من در طول عمرم انجام داده ام همگی حمالی بوده است. سعی و تلاشم پله های ترقی بود برای کارفرماهایم!
3- اما ایا خودتون سعی کردید با کار کردن در بیرون کاری را یاد بگیرید ؟
جواب3- بلی. در طی شش سال گذشته اکثر کارهایی که انجام داده ام در ارتباط با رشته تحصیلیم بوده و به اندازه ای که بتوانم در یک شرکت کامپیوتری ایرانی مشغول به کار شوم، کار فنی و عملی یاد گرفته ام. موئید این ادعای من قبول شدنم با نمره بالا،(به گفته مصاحبه کنندگان پس از آزمون!) در آزمون های استخدامی دو شرکت بزرگ خصوصی ایرانی است که البته متاسفانه به دلیل اعمال نظرهای سمت و سو دار از طرف روسای این شرکت ها که در تهران مستقر هستن، فقط عده ای سفارش شده و به قول معروف پارتی دار جذب این شرکتها شدند! و افرادی مثل من که پارتی ندارند در کنج انزوا باقی ماندند! هرچند که من بعد از این اتفاقات هم از پای ننشستم و بازهم به دنبال کار گشتم (و همچنان نیز میگردم)، ولی متاسفانه کاری پیدا نکردم. بازهم تکرار می کنم که اوضاع بازار کار در ایران خرابتر از آن چیزی است که شما خارج نشینها فقط درباره اش شنیده اید! باید اینجا باشید و با گوشت و پوست استخوان خودتان این خرابی ها را لمس کنید!
4- زبان چقدر بلد هستید ؟ با توجه به اینکه به دنبال مهاجرت هستید اصلا تا کنون به فکر یاد گرفتن زبان بوده اید ؟ مدرک ایلتس دارید ؟
جواب4- من دوره آیلتس را تا درجه ALC3 گذرانده ام (که می شود 11ترم) و الان قادرم که با یک فرد دو زبانه ارتباط کلامی به زبان انگلیسی برقرار نمایم. متاسفانه به دلیل مشکلاتی که در زندگیم برایم پیش آمد نتوانستم آیلتس خودم را بگیرم ولی اگر قرار به مهاجرت باشد و ببینم که می توان مهاجرت کنم، می توانم با چند ماه مطالعه و رفتن به چند جلسه کلاس خصوصی زبان، خودم را برای آزمون آیلتس و گرفتن مدرکش آماده نمایم. اما متاسفانه تا جایی که من تحقیق کرده ام در شهری که من زندگی می کنم (مشهد) کلاس آموزش زبان سوئدی وجود ندارد چون این زبان یک زبان پر متقاضی و به اصطلاح رند بازار نیست!
5- اما در پایان باید بگویم در رشته خوبی تحصیل کرده اید اگر در کار خود به شکل واقعی و فنی یاد گرفته باشید و بیش از 2 سال سابقه کار مرتبط داشته باشید با کسب ایلتس 6.5 می توانید برای نیوزیلند اقدام کنید که اتفاقن بازار کار کامپیوتر ان برای کسانی که فنی باشند خیلی خوب است و نیازی به کار در اشپزخانه و .... نیست
جواب5- ببینید دوست من، همانطور که در بالا خدمتتان عرض نمودم، متاسفانه من اصلا سابقه بیمه ندارم! بنابراین نمی توانم به کارفرمای خارجی تواناییها و تخصصها و سابقه کاری خودم را اثبات کنم. این قضیه به حدی مهم و در امر مهاجرت تاثیر گذار است که، چندین وکیل مهاجرت حاضر به قبل نمودن پرونده من نشده اند! چون معتقدند که به دلیل نداشتن سابقه کاری معتبر، پرونده من یک پرونده ریسکی است! از طرف دیگر به دلیل عدم آشناییم با بازار کارهای کامپیوتری سوئد (ویا هر کشور خارجی دیگر) نمی توانم با اطمینان و اعتماد به نفس از توانا بودنم برای کار کردن در شرکتهای خارجی حرف بزنم! شاید به قول یکی از وکلایی که با او برای مهاجرت مشاوره میکردم، کارفرمای خارجی پس از دیدن سطح کاری و سوادی من بگوید: این مقدار سواد شما به درد همان ایران و سیستم کاری ایران می خورد!!!! آنطور که من از تحقیقاتم متوجه شدم، سیستم کاری در سوئد بسیار نظام مندتر از ایران است و هر شغلی دارای استانداردها و توانایی های لازمه خاص خودش می باشد. که من با توجه به همین تحقیقاتم متوجه شدم که اصلا با اکثر این استانداردها و مهارت ها آشنایی ندارم!! و اصلا برخی از آنها اسمش نیز به گوشم نخورده است!! پس به همین دلایل است که عرض کردم خودم را برای انجام مدتی کارهای یدی مانند کار در آشپزخانه آماده کرده ام تا در این فرصت با بازار کار تخصصی کامپیوتر در کشور مقصدم (مثلا سوئد) آشنا بشوم و در صورتی که مهارت های مد نظر این بازار را ندارم، اقدام به رفتن به کلاس های آموزشی در کشور میزبان و کسب مدارک علمی و عملی مورد تایید آنها نمایم. تا با این کار بتوانم بالاخره در رشته خودم در کشور خارجی مشغول به کار شوم.
خب دوست من، فکر میکنم جواب سئوالات شما را در حد کامل دادم و شما را با شرایط شخصیم آشنا نمودم. حال از شما خواهشمندم تا مجددا به این سئوال من پاسخ دهید که بهترین روش مهاجرت برای من چه می باشد و شما برای من چه راه و یا کشوری را جهت مهاجرت به مصلحت می دانید؟
با تشکر قبلی از شما
امیدم به خداست چراکه خدا کس همه بی کسان است. یا علی مدد.
1- اول از همه شما چه اصراری برای رفتن به سوئد دارید ؟ (چون در انجا اشنایی که ندارید ؟
جواب1- چون از این کشور بسیار تعریف شنیده ام. منظورم تعریف درباره رفاه اجتماعی و آرامش روانی بسیار زیاد حاکم بر جامعه آن است. ببینید دوست عزیز، من ایران را بسیار دوست دارم، خانواده و تمام متعلقاتم را نیز دوست دارم اما زندگی کردن در ایران را دوست ندارم چراکه در اینجا داشتن یک زندگی ساده و به دور از دغدغه یک آرزوی دست نیافتنی می باشد! من به دنبال یافتن آرامش روحی و روانی هستم لذا سوئد را با توجه به اینکه یک کشور بسیار آرام میباشد و ضمنا زبان رسمی دوم آن انگلیسی است را به عنوان مقصد برای خودم انتخاب کردم.(حال در سئوالات بعدی بیشتر درباره سطح آشناییم با زبان انگلیسی شرح خواهم داد)
2- ایا اصلا سرمایه ایی دارید مثلا در حد 30 تا 40 هزار دلار ؟ یا اینکه اصلا سرمایه ایی ندارید و می خواهید مهاجرت کنید ؟
جواب2- خیر متاسفانه حداکثر سرمایه شخصی من کمتر از 5000 دلار است. این تمام پولی است که از شش سال کار کردن من در ایران برایم به عنوان پس انداز باقی مانده است! شاید بگویید این مقدار خیلی کم است باید خدمتان عرض کنم که مابقی درآمدم را صرف تحصیل و یا خانوداده ام کردم. من هم انسان هستم و مخارج دارم و نمی توانستم تمام پولی را که بدست می آورم پس انداز نمایم! به قول معروف برای ادامه زندگیم هوا که مصرف نمیکردم! الان هم متاسفانه بیکار هستم و فقط در یک کار پاره وقت اقتصادی مشغول می باشم که درآمد ثابتی ندارد و فعلا مجالی برای شرح این کارم نیست. ببینید دوست من، دلیل اصلی تصمیم من برای مهاجرت پیدا کردن کاری است که بتوانم با آن معیشت ساده ای را گذران نمایم. همین! (و همانطور که در نامه قبلیم عرض کردم از روی شکم سیری نمی خواهم مهاجرت کنم بلکه از روی گرسنگی و نداشتن معیشت مناسب قصد مهاجرت کرده ام!) امیدوارم پس از این حرفهای من نگویید که مهاجرت برای انسان های با وضع مالی متوسط مانند تو ممکن نیست (یا به قول معروف مهاجرت برای بچه پولدارهاست) و انسان هایی مثل من باید تا آخر عمرشان چوب پول نداشتن شان را بخورند!
شاید بگویید چرا در ایران سرکار نمی روم؟ باید بگویم که اینجا شرایط کار بسیار بد است و حتی برای نیروهای فنی مثل من نیز اوضاع کاری خراب است. کارهای بسیاری را در طی شش سال گذشته انجام داده ام. از کار یدی و حمالی بگیرید تا کارهای کلاس بالا. ولی تمامی این کارها به گونه ای بود که نه درآمد مکفی داشت که از زندگی آن زمانم لذت ببرم و معیشت نسبتا آسوده ای داشته باشم، و نه بیمه شده بودم که الان بتوانم از آن کارها به عنوان سابقه کاری معتبر جهت مهاجرت استفاده نمایم!! به همین دلیل است که عرض کردم کارهایی که من در طول عمرم انجام داده ام همگی حمالی بوده است. سعی و تلاشم پله های ترقی بود برای کارفرماهایم!
3- اما ایا خودتون سعی کردید با کار کردن در بیرون کاری را یاد بگیرید ؟
جواب3- بلی. در طی شش سال گذشته اکثر کارهایی که انجام داده ام در ارتباط با رشته تحصیلیم بوده و به اندازه ای که بتوانم در یک شرکت کامپیوتری ایرانی مشغول به کار شوم، کار فنی و عملی یاد گرفته ام. موئید این ادعای من قبول شدنم با نمره بالا،(به گفته مصاحبه کنندگان پس از آزمون!) در آزمون های استخدامی دو شرکت بزرگ خصوصی ایرانی است که البته متاسفانه به دلیل اعمال نظرهای سمت و سو دار از طرف روسای این شرکت ها که در تهران مستقر هستن، فقط عده ای سفارش شده و به قول معروف پارتی دار جذب این شرکتها شدند! و افرادی مثل من که پارتی ندارند در کنج انزوا باقی ماندند! هرچند که من بعد از این اتفاقات هم از پای ننشستم و بازهم به دنبال کار گشتم (و همچنان نیز میگردم)، ولی متاسفانه کاری پیدا نکردم. بازهم تکرار می کنم که اوضاع بازار کار در ایران خرابتر از آن چیزی است که شما خارج نشینها فقط درباره اش شنیده اید! باید اینجا باشید و با گوشت و پوست استخوان خودتان این خرابی ها را لمس کنید!
4- زبان چقدر بلد هستید ؟ با توجه به اینکه به دنبال مهاجرت هستید اصلا تا کنون به فکر یاد گرفتن زبان بوده اید ؟ مدرک ایلتس دارید ؟
جواب4- من دوره آیلتس را تا درجه ALC3 گذرانده ام (که می شود 11ترم) و الان قادرم که با یک فرد دو زبانه ارتباط کلامی به زبان انگلیسی برقرار نمایم. متاسفانه به دلیل مشکلاتی که در زندگیم برایم پیش آمد نتوانستم آیلتس خودم را بگیرم ولی اگر قرار به مهاجرت باشد و ببینم که می توان مهاجرت کنم، می توانم با چند ماه مطالعه و رفتن به چند جلسه کلاس خصوصی زبان، خودم را برای آزمون آیلتس و گرفتن مدرکش آماده نمایم. اما متاسفانه تا جایی که من تحقیق کرده ام در شهری که من زندگی می کنم (مشهد) کلاس آموزش زبان سوئدی وجود ندارد چون این زبان یک زبان پر متقاضی و به اصطلاح رند بازار نیست!
5- اما در پایان باید بگویم در رشته خوبی تحصیل کرده اید اگر در کار خود به شکل واقعی و فنی یاد گرفته باشید و بیش از 2 سال سابقه کار مرتبط داشته باشید با کسب ایلتس 6.5 می توانید برای نیوزیلند اقدام کنید که اتفاقن بازار کار کامپیوتر ان برای کسانی که فنی باشند خیلی خوب است و نیازی به کار در اشپزخانه و .... نیست
جواب5- ببینید دوست من، همانطور که در بالا خدمتتان عرض نمودم، متاسفانه من اصلا سابقه بیمه ندارم! بنابراین نمی توانم به کارفرمای خارجی تواناییها و تخصصها و سابقه کاری خودم را اثبات کنم. این قضیه به حدی مهم و در امر مهاجرت تاثیر گذار است که، چندین وکیل مهاجرت حاضر به قبل نمودن پرونده من نشده اند! چون معتقدند که به دلیل نداشتن سابقه کاری معتبر، پرونده من یک پرونده ریسکی است! از طرف دیگر به دلیل عدم آشناییم با بازار کارهای کامپیوتری سوئد (ویا هر کشور خارجی دیگر) نمی توانم با اطمینان و اعتماد به نفس از توانا بودنم برای کار کردن در شرکتهای خارجی حرف بزنم! شاید به قول یکی از وکلایی که با او برای مهاجرت مشاوره میکردم، کارفرمای خارجی پس از دیدن سطح کاری و سوادی من بگوید: این مقدار سواد شما به درد همان ایران و سیستم کاری ایران می خورد!!!! آنطور که من از تحقیقاتم متوجه شدم، سیستم کاری در سوئد بسیار نظام مندتر از ایران است و هر شغلی دارای استانداردها و توانایی های لازمه خاص خودش می باشد. که من با توجه به همین تحقیقاتم متوجه شدم که اصلا با اکثر این استانداردها و مهارت ها آشنایی ندارم!! و اصلا برخی از آنها اسمش نیز به گوشم نخورده است!! پس به همین دلایل است که عرض کردم خودم را برای انجام مدتی کارهای یدی مانند کار در آشپزخانه آماده کرده ام تا در این فرصت با بازار کار تخصصی کامپیوتر در کشور مقصدم (مثلا سوئد) آشنا بشوم و در صورتی که مهارت های مد نظر این بازار را ندارم، اقدام به رفتن به کلاس های آموزشی در کشور میزبان و کسب مدارک علمی و عملی مورد تایید آنها نمایم. تا با این کار بتوانم بالاخره در رشته خودم در کشور خارجی مشغول به کار شوم.
خب دوست من، فکر میکنم جواب سئوالات شما را در حد کامل دادم و شما را با شرایط شخصیم آشنا نمودم. حال از شما خواهشمندم تا مجددا به این سئوال من پاسخ دهید که بهترین روش مهاجرت برای من چه می باشد و شما برای من چه راه و یا کشوری را جهت مهاجرت به مصلحت می دانید؟
با تشکر قبلی از شما
امیدم به خداست چراکه خدا کس همه بی کسان است. یا علی مدد.