2010-02-02 ساعت 19:12
پادشاهی بلژیک کشوری است در غرب اروپا. پایتخت آن بروکسل است. بلژیک در شمال با هلند، در شرق با آلمان، در جنوب شرقی با لوکزامبورگ، در جنوب با فرانسه و از شمال غربی با دریای شمال مجاور است.
'«پادشاهی بلژیک»'(هلندی:"" Koninkrijk België، فرانسوی:«Royaume de Belgique»;آلمانی:«Königreich Belgien») یکی از مهم ترین و اصلی ترین اعضاء اتحادیه اروپا به شمار می‌رود.
حدود فرهنگی بلژیک از لحاظ زبانشناسی بین آلمانی و زبان رومنس تقسیم شده‌است و دارای دو زبان اصلی است.در۶۰٪ مناطق، اکثراًمناطق فلامندرز هلند صحبت میشود(در حالی که بلژیکی‌ها از هر دو زبان با عنوان فلمینگی یاد میکنند));فرانسوی در ۴۰٪ مناطق جنوبی مثل والونیا صحبت می شود و منطقه پایتخت – بروکسل هر دو زبان در ادارجات مرسوم است که همچنین شامل گویش اقلیت هلندی نیز میشود، کمتر از ۱٪ مردم بلژیک در اقلیت آلمانی زبان در شرق کشور زندگی میکنند.این تنوع زبانی اغلب موجب تناقضات فرهنگی سیاسی میشود و نشان دهنده ترکیب اقلیت‌ها و مناطق بلژیک|سیستم حکومتی و تاریخ بلژیک|تاریخ سیاسی میشود.
بلژیک نام خود را از اسمی لاتین که نام اکثر بخش‌های شمالی گاول(Goul) بود با عنوان گاولیا بلژیکا برگرفته‌است، و به یاد گروهی از افراد قبایل کلت(celt) بلژی نامیده شد.به لحاظ تاریخی، بلژیک قسمتی از کشورهای اسکاندیناوی بوده که شامل هلند و لوگزامبورگ نیز می‌شده‌است و سابقاً نواحی وسیع تری را نسبت به گروه ایالت‌های بنلوکس حاضر در می‌گرفته‌است.از اواخر قرون وسطی تا قرن هفدهم، مرکز تجاری و فرهنگی پر رونقی به شمار می‌رفته‌است.از قرن شانزدهم تا انقلاب بلژیک در سال ۱۸۳۰، بلژیک در دوره‌ای که هلند شمالی نام داشت، محل جنگ‌های بسیاری بود که بین قدرت‌های اروپایی در می‌گرفت، و با عنوان "میدان جنگ اروپاً لقب گذاری شده بود. اخیراً بلژیک عضو برجسته‌ای از اتحادیه اروپا به شمار می‌رود و مانند دیگر اعضاء اصلی سازمان‌های بین المللی، مثل ناتو، میزبان مرکز فرماندهی آن بوده‌است.
اقتصاد بلژیک
بلژیک، با جمعیت متراکم، در قلب یکی از مهمترین مناطق صنعتی جهان قرار گرفته‌است. به طور جاری، اقتصاد بلژیک، عمدتآ بر پایه خدمت است و طبیعتی با بخش‌های دوگانه فلاندرز| فلمنگی جلوه پویایی از خود بروز داده و بروکسل به عنوان مرکز چند نژادی و چند زبانه آن، و یکی از بلندمرتبه ترین اعضای اتحادیه اروپا ست و اقتصادی والونیا|والون که از لحاظ تولید ناخالص ملی یک چهارم عقب مانده‌است. بلژیک اولین کشور اروپایی اقلیمی بود که در اوایل دهه ۱۸۰۰ دستخوش انقلاب صنعتی شد. شهرهای لی یژ و شارلوآ به سرعت در صنایع معدن و فولادسازی توسعه یافتند و در اوایل قرن بیستم کاملآ شکوفا شدند. با این حال، در دهه ۱۸۴۰ صنعت پارچه بافی فلاندرز به بحران شدیدی دچار شد و فلاندر از این جهت دچار قحطی شد. بعد از جنگ جهانی دوم، شهرهای گنت و آنت ورپ توسعه سریع صنایع شیمی و پتروشیمی را تجربه نمودند. بحران‌های نفت ۱۹۷۳ و بحران نفت ۱۹۷۹ اقتصاد را به سمت ترقی طولانی مدت پیش برد. صنعت فولادسازی بلژیک تا کنون رکودهای اقتصادی زیادی را تجربه نموده‌است. این مسئله مانع از توسعه اقتصادی والونیا شده‌است.
فولاد سازی در امتداد رودخانه مئوس در اوگری نزدیکی شهر لی یژدر دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ توسعه مرکز اقتصادی کشور به سمت شمال فلاندرز ادامه یافت. امروزه، صنعت در مناطق پرجمعیت فلمنگی در شمال متمرکز شده‌است. در پایان دهه ۱۹۸۰، سیاست‌های اقتصاد کلان بلژیک به بدهی انباشته دولت در حدود ۱۲۰ درصد از تولید ناخالص داخلی منجر شد. به طور جاری، بودجه در تعادل است و بدهی عمومی با ۹۴٫۳ درصد از تولید ناخالص داخلی (تا پایان سال ۲۰۰۵) هم تراز می‌باشد PDF در سال۲۰۰۴ نرخ حقیقی رشد تولید ناخالص داخلی در حدود ۲٫۷ درصد محاسبه شد. اما انتظار می‌رود در سال ۲۰۰۵ این مقدار به ۱٫۳ درصد تنزل کرده باشد. بلژیک به طور خاص دارای اقتصاد باز است. ازلحاظ حمل و نقل بلژیک، دارای زیربنای محکم بنادر، کانال‌ها و راه آهن و بزرگ راه است که امکان یکپارچه شدن صنعتش با صنایع همسایگانش را به آن می‌دهد. بندر آنت ورپ دومین بندر بزرگ اروپاست. بلژیک، به عنوان یکی از اعضای پایه گذار اتحادیه اروپا، از توسعه قدرت سازمان‌های این اتحادیه برای یکپارچه سازی اقتصاد کشورهای عضو شدیدآ حمایت می‌نماید.در سال ۱۹۹۹، بلژیک، یورو، تنها واحد پول اروپایی، را به عنوان واحد پول پذیرفت و در سال ۲۰۰۲، آن را جایگزین فرانک بلژیک کرد. اقتصاد بلژیک، قویآ به تجارت خارجی به ویژه کالاهای ارزش افزوده وابسته‌است. واردات عمده آن عبارتند از تولیدات غذایی، ماشین آلات، الماس خام، نفت خام و تولیدات نفتی، مواد شیمیایی، لباس و لوازم و منسوجات.صادرات عمده آن عبارتند از اتومبیل، غذا و تولیدات غذایی، آهن و فولاد، الماس پرداخته، منسوجات، پلاستیک، تولیدات نفتی و فلزات غیر آهنی. از سال ۱۹۲۲، بلژیک و لوکزامبورگ دارای یک بازار تجاری مشترک با گمرک و واحد پول یکسان بوده‌اند که تحت عنوان اتحادیه اقتصادی بلژیک لوکزامبورگ فعالیت می‌نماید. شرکای تجاری اصلی این اتحادیه عبارتند از آلمان، هلند، فرانسه، بریتانیای کبیر، ایتالیا، ایالات متحده آمریکا و اسپانیا. بلژیک در سال ۲۰۰۵، از نظر شاخص توسعه انسانی، در سازمان ملل، در رده نهم قرار داشته‌است.
بلژيك در شمال اروپا قرار دارد و در حدود ده ميليون نفر جمعيت دارد. مردم اين كشور به دو زبان فلاندري و فرانسوي صحبت مي‌كنند. يك دهم جمعيت ده ميليوني اين كشور يعني يك ميليون نفر از آنها مهاجر هستند.
طبق آمار موجود تعداد دانشجويان ايراني بورسيه در بلژيك حدود 600 نفر است. البته آمار دقيقي از دانشجويان ايراني غير بورسيه در بلژيك وجود ندارد.
اما با توجه به جمعيت ايرانيان مقيم بلژيك كه در حدود ده هزار نفر هستند تعداد آنها بايد بيشتر باشد.اكثر دانشجويان ايراني بورسيه رشته‌هاي كشاورزي و بيولوژي هستند. آنها در دانشگاههاي لوون، گنت، آنتورپ و بروكسل در مقطع دكترا و بالاتر تحصيل مي‌كنند.
ايراني موفق
در سال 1384 يك مهاجر ايراني در بلژيك از بين داوطلبان انجام امور خيريه در منطقه «ولامپ برابانت» در مسابقه اي كه از سوي Ring TV بلژيك برگزار شد مقام نخست را كسب كرد. او كه عليرضا نام دارد لوح افتخار و دو هزار يورو جايزه از سوي بنياد پادشاه فقيد بلژيك«بودووان» را نصيب خود كرد.
عليرضا عليرغم مشکلاتي که داشت در يک خانه سالمندان بنام Akapella در Kapelle op den bos رايگان مشغول به‌کار شد. با گذشت 4 سال از ورود او به بلژيک، دولت اين کشور به درخواست تابعيتش پاسخي نداده است.
مهاجران در بلژيك سال گذشته 20 هزار و 86 نفر از بلژيک تقاضاي پناهندگي كردند که به نسبت سال پيش 11 درصد افزايش داشت. از اين ميان تنها 15 درصد از پرونده‌ها پاسخ مثبت دريافت کرده‌اند.
پناهندگان و خارجيهايي که دست کم پنج سال در بلژيک زندگي کرده‌اند مي‌توانند درخواست مليت بلژيکي كنند و رسما شهروند اين كشور شوند. بر اساس آمار اداره مهاجرت بلژيك، ايتالياييها با جمعيت 175 هزار و 692 نفر در بلژيک بزرگترين جامعه مهاجر را دارند. پس از آنها فرانسويها با 123 هزار و 236 نفر و سپس هلنديها با 113هزار و 570 نفر قرار گرفته‌اند. عربهاي مراکشي، اسپانياييها و ترکهاي ترکيه به‌ترتيب در جايگاه چهارم، پنجم و ششم قرار دارند. بنابر اين آمار 5 هزار ايراني نيز در بلژيك زندگي مي‌كنند.
در پايان سال 2004 تعداد خارجيها در بلژيک 971 هزار نفر بودد. جمعيت خارجيها در بلژيک همه ساله بين 20 تا 25 هزار نفر افزايش مي‌يابد.
به گفته پژوهشگران بزرگترين عامل افزايش مهاجران در درجه نخست ازدواج بلژيکيها با خارجيها است. بر اساس اين آمار، بلژيکيها به‌تازگي به ازدواج با زنان و مردان آسيايي، اروپاي شرقي و آمريکاي لاتين گرايش پيدا كرده‌اند.
در سال 2005 ، 20 هزار و 86 نفر از بلژيک تقاضاي تابعيت كردند که نسبت به سال گذشته 11 درصد افزايش داشته است. از اين ميان تنها 15 درصد از پرونده‌ها پاسخ مثبت دريافت کرده‌اند. پذيرفته‌شدگان به ترتيب از کشورهاي روسيه و چچن (1256 نفر)، رواندا (444 نفر)، کنگو (204 نفر)، صربستان (165 نفر)، ايران (112 نفر) و عراق (63 نفر) بوده‌اند.
بلژيک: يک مهاجر يک گناهکار نيست
کانون تلاش برای برابری بختها يا Centre pour l'égalité des chances در بلژيک برنامه ای برای افزايش آگاهی مردم اين کشور نسبت به مهاجران اجرا کرده و در آن کپی کارت شناسايی شهبانوی بلژيک Paola -که يک مهاجر است- را پخش نمود.
اين برنامه که "مهاجر نمونه" يا migrant of the day نام داشت به شهروندان بلژيکی يادآور شد که حتی ملکه ی آنان يک مهاجر است.
نام: Paola di Ruffo di Calabria زادروز: 11 September 1937 در شهر Marmi ايتاليا
فرزندان: سه فرزند (دو پسر و يک دختر) - شغل: شهبانوی بلژيک
اين آگهی در سه ايستگاه اصلی قطار و در شهر بروکسل بين رهگذران پخش شدند تا يادآوری کند که مهاجران انسانهای گناهکار يا خطرناکی نيستند و همانند بلژيکی ها انسان هايی با توانايی های کمتر يا بيشتر هستند.
به گفته ی اين کانون برخی از مهاجران از توانايی های بسيار بالايی برخوردارند و دولت بلژيکی بايستی با برنامه ريزی از مهارتهای مالی، جسمی يا ذهنی آنها استفاده کند. برخی از آنها برای درس خواندن به اين کشور می آيند و برخی برای کارکردن و گروهی هم بخاطر مشکلات سياسی مجبور به پناهندگی هستند.
اين کانون با اشاره به روشن نبوده سياستهای مهاجرپذيری دولت بلژيک خواستار ايجاد و تعريف روشهای روشن در اين زمينه شده است.
خانم Eliane De Proost دبير اين کانون همچنين خواستار پژوهش دولت در زمينه ی پيدا کردن آمار روشن شمار مهاجران و چگونگی زندگی آنها و آگاهی رسانی به جامعه در بلژيک شده است.
قانونهای تازه برای پناهجويان و مهاجران
کابینه نخست وزیر بلژيک آقای Herman Van Rompuy برای سخت تر کردن قانونهای کنونی در زمینه دریافت ملیت این کشور و همچنین مهاجرت اعضای خانواده به این کشور به تفاهم رسیدند.
این تفاهم بدنبال هماهنگی پیشین وزیران فدرال بلژيک در نشست تابستانی شان صورت میگیرد که برای سخت تر کردن قانونهای کنونی در زمینه دریافت ملیت بلژيکی و مهاجرت اعضای خانواده به بلژيک می باشد.
در قانون تازه کسانی که میخواهند ملیت بلژيکی دريافت کنند باید نشان بدهند که به یکی از زبانهای سه گانه و ملی این کشور یعنی فرانسه، هلندی يا آلمانی بخوبی گفتگو میکنند.
همچنین، کسانی که میخواهند با کسی در يک کشور دیگر ازدواج کنند و همسر غیر بلژيکی او برای وارد شدن به این کشور به ويزا نیاز دارد باید ثابت کنند که درآمد لازم برای ادامه زندگی را دارند.
این قانون شامل کسانی که خواهان مهاجرت فرزند یا پدر و مادر خود به بلژيک هستند نیز میشود.
'«پادشاهی بلژیک»'(هلندی:"" Koninkrijk België، فرانسوی:«Royaume de Belgique»;آلمانی:«Königreich Belgien») یکی از مهم ترین و اصلی ترین اعضاء اتحادیه اروپا به شمار می‌رود.
حدود فرهنگی بلژیک از لحاظ زبانشناسی بین آلمانی و زبان رومنس تقسیم شده‌است و دارای دو زبان اصلی است.در۶۰٪ مناطق، اکثراًمناطق فلامندرز هلند صحبت میشود(در حالی که بلژیکی‌ها از هر دو زبان با عنوان فلمینگی یاد میکنند));فرانسوی در ۴۰٪ مناطق جنوبی مثل والونیا صحبت می شود و منطقه پایتخت – بروکسل هر دو زبان در ادارجات مرسوم است که همچنین شامل گویش اقلیت هلندی نیز میشود، کمتر از ۱٪ مردم بلژیک در اقلیت آلمانی زبان در شرق کشور زندگی میکنند.این تنوع زبانی اغلب موجب تناقضات فرهنگی سیاسی میشود و نشان دهنده ترکیب اقلیت‌ها و مناطق بلژیک|سیستم حکومتی و تاریخ بلژیک|تاریخ سیاسی میشود.
بلژیک نام خود را از اسمی لاتین که نام اکثر بخش‌های شمالی گاول(Goul) بود با عنوان گاولیا بلژیکا برگرفته‌است، و به یاد گروهی از افراد قبایل کلت(celt) بلژی نامیده شد.به لحاظ تاریخی، بلژیک قسمتی از کشورهای اسکاندیناوی بوده که شامل هلند و لوگزامبورگ نیز می‌شده‌است و سابقاً نواحی وسیع تری را نسبت به گروه ایالت‌های بنلوکس حاضر در می‌گرفته‌است.از اواخر قرون وسطی تا قرن هفدهم، مرکز تجاری و فرهنگی پر رونقی به شمار می‌رفته‌است.از قرن شانزدهم تا انقلاب بلژیک در سال ۱۸۳۰، بلژیک در دوره‌ای که هلند شمالی نام داشت، محل جنگ‌های بسیاری بود که بین قدرت‌های اروپایی در می‌گرفت، و با عنوان "میدان جنگ اروپاً لقب گذاری شده بود. اخیراً بلژیک عضو برجسته‌ای از اتحادیه اروپا به شمار می‌رود و مانند دیگر اعضاء اصلی سازمان‌های بین المللی، مثل ناتو، میزبان مرکز فرماندهی آن بوده‌است.
اقتصاد بلژیک
بلژیک، با جمعیت متراکم، در قلب یکی از مهمترین مناطق صنعتی جهان قرار گرفته‌است. به طور جاری، اقتصاد بلژیک، عمدتآ بر پایه خدمت است و طبیعتی با بخش‌های دوگانه فلاندرز| فلمنگی جلوه پویایی از خود بروز داده و بروکسل به عنوان مرکز چند نژادی و چند زبانه آن، و یکی از بلندمرتبه ترین اعضای اتحادیه اروپا ست و اقتصادی والونیا|والون که از لحاظ تولید ناخالص ملی یک چهارم عقب مانده‌است. بلژیک اولین کشور اروپایی اقلیمی بود که در اوایل دهه ۱۸۰۰ دستخوش انقلاب صنعتی شد. شهرهای لی یژ و شارلوآ به سرعت در صنایع معدن و فولادسازی توسعه یافتند و در اوایل قرن بیستم کاملآ شکوفا شدند. با این حال، در دهه ۱۸۴۰ صنعت پارچه بافی فلاندرز به بحران شدیدی دچار شد و فلاندر از این جهت دچار قحطی شد. بعد از جنگ جهانی دوم، شهرهای گنت و آنت ورپ توسعه سریع صنایع شیمی و پتروشیمی را تجربه نمودند. بحران‌های نفت ۱۹۷۳ و بحران نفت ۱۹۷۹ اقتصاد را به سمت ترقی طولانی مدت پیش برد. صنعت فولادسازی بلژیک تا کنون رکودهای اقتصادی زیادی را تجربه نموده‌است. این مسئله مانع از توسعه اقتصادی والونیا شده‌است.
فولاد سازی در امتداد رودخانه مئوس در اوگری نزدیکی شهر لی یژدر دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ توسعه مرکز اقتصادی کشور به سمت شمال فلاندرز ادامه یافت. امروزه، صنعت در مناطق پرجمعیت فلمنگی در شمال متمرکز شده‌است. در پایان دهه ۱۹۸۰، سیاست‌های اقتصاد کلان بلژیک به بدهی انباشته دولت در حدود ۱۲۰ درصد از تولید ناخالص داخلی منجر شد. به طور جاری، بودجه در تعادل است و بدهی عمومی با ۹۴٫۳ درصد از تولید ناخالص داخلی (تا پایان سال ۲۰۰۵) هم تراز می‌باشد PDF در سال۲۰۰۴ نرخ حقیقی رشد تولید ناخالص داخلی در حدود ۲٫۷ درصد محاسبه شد. اما انتظار می‌رود در سال ۲۰۰۵ این مقدار به ۱٫۳ درصد تنزل کرده باشد. بلژیک به طور خاص دارای اقتصاد باز است. ازلحاظ حمل و نقل بلژیک، دارای زیربنای محکم بنادر، کانال‌ها و راه آهن و بزرگ راه است که امکان یکپارچه شدن صنعتش با صنایع همسایگانش را به آن می‌دهد. بندر آنت ورپ دومین بندر بزرگ اروپاست. بلژیک، به عنوان یکی از اعضای پایه گذار اتحادیه اروپا، از توسعه قدرت سازمان‌های این اتحادیه برای یکپارچه سازی اقتصاد کشورهای عضو شدیدآ حمایت می‌نماید.در سال ۱۹۹۹، بلژیک، یورو، تنها واحد پول اروپایی، را به عنوان واحد پول پذیرفت و در سال ۲۰۰۲، آن را جایگزین فرانک بلژیک کرد. اقتصاد بلژیک، قویآ به تجارت خارجی به ویژه کالاهای ارزش افزوده وابسته‌است. واردات عمده آن عبارتند از تولیدات غذایی، ماشین آلات، الماس خام، نفت خام و تولیدات نفتی، مواد شیمیایی، لباس و لوازم و منسوجات.صادرات عمده آن عبارتند از اتومبیل، غذا و تولیدات غذایی، آهن و فولاد، الماس پرداخته، منسوجات، پلاستیک، تولیدات نفتی و فلزات غیر آهنی. از سال ۱۹۲۲، بلژیک و لوکزامبورگ دارای یک بازار تجاری مشترک با گمرک و واحد پول یکسان بوده‌اند که تحت عنوان اتحادیه اقتصادی بلژیک لوکزامبورگ فعالیت می‌نماید. شرکای تجاری اصلی این اتحادیه عبارتند از آلمان، هلند، فرانسه، بریتانیای کبیر، ایتالیا، ایالات متحده آمریکا و اسپانیا. بلژیک در سال ۲۰۰۵، از نظر شاخص توسعه انسانی، در سازمان ملل، در رده نهم قرار داشته‌است.
بلژيك در شمال اروپا قرار دارد و در حدود ده ميليون نفر جمعيت دارد. مردم اين كشور به دو زبان فلاندري و فرانسوي صحبت مي‌كنند. يك دهم جمعيت ده ميليوني اين كشور يعني يك ميليون نفر از آنها مهاجر هستند.
طبق آمار موجود تعداد دانشجويان ايراني بورسيه در بلژيك حدود 600 نفر است. البته آمار دقيقي از دانشجويان ايراني غير بورسيه در بلژيك وجود ندارد.
اما با توجه به جمعيت ايرانيان مقيم بلژيك كه در حدود ده هزار نفر هستند تعداد آنها بايد بيشتر باشد.اكثر دانشجويان ايراني بورسيه رشته‌هاي كشاورزي و بيولوژي هستند. آنها در دانشگاههاي لوون، گنت، آنتورپ و بروكسل در مقطع دكترا و بالاتر تحصيل مي‌كنند.
ايراني موفق
در سال 1384 يك مهاجر ايراني در بلژيك از بين داوطلبان انجام امور خيريه در منطقه «ولامپ برابانت» در مسابقه اي كه از سوي Ring TV بلژيك برگزار شد مقام نخست را كسب كرد. او كه عليرضا نام دارد لوح افتخار و دو هزار يورو جايزه از سوي بنياد پادشاه فقيد بلژيك«بودووان» را نصيب خود كرد.
عليرضا عليرغم مشکلاتي که داشت در يک خانه سالمندان بنام Akapella در Kapelle op den bos رايگان مشغول به‌کار شد. با گذشت 4 سال از ورود او به بلژيک، دولت اين کشور به درخواست تابعيتش پاسخي نداده است.
مهاجران در بلژيك سال گذشته 20 هزار و 86 نفر از بلژيک تقاضاي پناهندگي كردند که به نسبت سال پيش 11 درصد افزايش داشت. از اين ميان تنها 15 درصد از پرونده‌ها پاسخ مثبت دريافت کرده‌اند.
پناهندگان و خارجيهايي که دست کم پنج سال در بلژيک زندگي کرده‌اند مي‌توانند درخواست مليت بلژيکي كنند و رسما شهروند اين كشور شوند. بر اساس آمار اداره مهاجرت بلژيك، ايتالياييها با جمعيت 175 هزار و 692 نفر در بلژيک بزرگترين جامعه مهاجر را دارند. پس از آنها فرانسويها با 123 هزار و 236 نفر و سپس هلنديها با 113هزار و 570 نفر قرار گرفته‌اند. عربهاي مراکشي، اسپانياييها و ترکهاي ترکيه به‌ترتيب در جايگاه چهارم، پنجم و ششم قرار دارند. بنابر اين آمار 5 هزار ايراني نيز در بلژيك زندگي مي‌كنند.
در پايان سال 2004 تعداد خارجيها در بلژيک 971 هزار نفر بودد. جمعيت خارجيها در بلژيک همه ساله بين 20 تا 25 هزار نفر افزايش مي‌يابد.
به گفته پژوهشگران بزرگترين عامل افزايش مهاجران در درجه نخست ازدواج بلژيکيها با خارجيها است. بر اساس اين آمار، بلژيکيها به‌تازگي به ازدواج با زنان و مردان آسيايي، اروپاي شرقي و آمريکاي لاتين گرايش پيدا كرده‌اند.
در سال 2005 ، 20 هزار و 86 نفر از بلژيک تقاضاي تابعيت كردند که نسبت به سال گذشته 11 درصد افزايش داشته است. از اين ميان تنها 15 درصد از پرونده‌ها پاسخ مثبت دريافت کرده‌اند. پذيرفته‌شدگان به ترتيب از کشورهاي روسيه و چچن (1256 نفر)، رواندا (444 نفر)، کنگو (204 نفر)، صربستان (165 نفر)، ايران (112 نفر) و عراق (63 نفر) بوده‌اند.
بلژيک: يک مهاجر يک گناهکار نيست
کانون تلاش برای برابری بختها يا Centre pour l'égalité des chances در بلژيک برنامه ای برای افزايش آگاهی مردم اين کشور نسبت به مهاجران اجرا کرده و در آن کپی کارت شناسايی شهبانوی بلژيک Paola -که يک مهاجر است- را پخش نمود.
اين برنامه که "مهاجر نمونه" يا migrant of the day نام داشت به شهروندان بلژيکی يادآور شد که حتی ملکه ی آنان يک مهاجر است.
نام: Paola di Ruffo di Calabria زادروز: 11 September 1937 در شهر Marmi ايتاليا
فرزندان: سه فرزند (دو پسر و يک دختر) - شغل: شهبانوی بلژيک
اين آگهی در سه ايستگاه اصلی قطار و در شهر بروکسل بين رهگذران پخش شدند تا يادآوری کند که مهاجران انسانهای گناهکار يا خطرناکی نيستند و همانند بلژيکی ها انسان هايی با توانايی های کمتر يا بيشتر هستند.
به گفته ی اين کانون برخی از مهاجران از توانايی های بسيار بالايی برخوردارند و دولت بلژيکی بايستی با برنامه ريزی از مهارتهای مالی، جسمی يا ذهنی آنها استفاده کند. برخی از آنها برای درس خواندن به اين کشور می آيند و برخی برای کارکردن و گروهی هم بخاطر مشکلات سياسی مجبور به پناهندگی هستند.
اين کانون با اشاره به روشن نبوده سياستهای مهاجرپذيری دولت بلژيک خواستار ايجاد و تعريف روشهای روشن در اين زمينه شده است.
خانم Eliane De Proost دبير اين کانون همچنين خواستار پژوهش دولت در زمينه ی پيدا کردن آمار روشن شمار مهاجران و چگونگی زندگی آنها و آگاهی رسانی به جامعه در بلژيک شده است.
قانونهای تازه برای پناهجويان و مهاجران
کابینه نخست وزیر بلژيک آقای Herman Van Rompuy برای سخت تر کردن قانونهای کنونی در زمینه دریافت ملیت این کشور و همچنین مهاجرت اعضای خانواده به این کشور به تفاهم رسیدند.
این تفاهم بدنبال هماهنگی پیشین وزیران فدرال بلژيک در نشست تابستانی شان صورت میگیرد که برای سخت تر کردن قانونهای کنونی در زمینه دریافت ملیت بلژيکی و مهاجرت اعضای خانواده به بلژيک می باشد.
در قانون تازه کسانی که میخواهند ملیت بلژيکی دريافت کنند باید نشان بدهند که به یکی از زبانهای سه گانه و ملی این کشور یعنی فرانسه، هلندی يا آلمانی بخوبی گفتگو میکنند.
همچنین، کسانی که میخواهند با کسی در يک کشور دیگر ازدواج کنند و همسر غیر بلژيکی او برای وارد شدن به این کشور به ويزا نیاز دارد باید ثابت کنند که درآمد لازم برای ادامه زندگی را دارند.
این قانون شامل کسانی که خواهان مهاجرت فرزند یا پدر و مادر خود به بلژيک هستند نیز میشود.