سفرنامه و تجربه مصاحبه در آنکارا

[roghiyeh]

با سلام به همه
میخواستم در تکمیل فرمایشات افشین عزیز یه مطلب دیگه هم اضافه کنم.
من و همسرم الان یک و نیم ساله که در ترکیه زندگی میکنیم و یک سال آن را در آنکارا بودیم و الان هم در استانبول دانشجو هستیم
در این مدت یک و نیم ساله که خیلی وقتها هم بیرون و در حال گردش بودیم حتی یک حرکت ناشایست ندیدیم. هر کسی هر جوری که دوست داره هست و هیچ کس هم با دیگری کاری نداره. هیچ کسی برای دیگری مزاحمت ایجاد نمیکنه. یعنی هیچ کس حتی تو صورت بقیه هم نگاه نمیکنه چه برسه که مزاحمت ایجاد کنه. هر موقع دیدین تو خیابون یکی داره بروبر بهتون و یا به دیگران نگاه میکنه مطمئن باشین اهل ترکیه نیست و مسافره.هر وقت یکی به کمک نیاز پیدا میکنه ملت فورا به کمکش میان. با اینکه خیلی چیزها اینجا آزاده (از جمله مشروبات الکلی) ولی تا الان ندیدیم کسی تو خیابون از خود بیخود بشه. دعوا که سهله حتی یک مشاجره لفظی هم ندیدیم تا حالا. هر وقت از کسی آدرسی و یا راهنمایی میخوای یا کمکت میکنه و یا اگر خودش بلد نباشه برات یکی رو پیدا میکنه که کمکت کنه. انقدر تو کمک کردن به غریبه ها مشتاقن که اوایل ما بهشون شک میکردیم. خلاصه نمیخوام زیاد طولش بدم. خودتون ایشالا میاین و میبینین. آها تا یادم نرفته یه چیزی رو بگم. مردم ترکیه از یک چیز خیلی متنفرن و اون اینه که مسخرشون بکنین و یا با لحنی باهاشون صحبت کنین که احساس کنن شما خودتون رو خیلی سرتر از اونا میدونین. اون موقع هست که نتیجه عکس میبینین. چون اینجا شدیدا به این معتقد هستند که با هر کس باید جوری رفتار کرد که خودش رفتار میکنه. پس مطمئن باشین اگه بهشون احترام بذارین کاملا مثل آینه عمل خواهند کرد.