امریکا به درد کی می خوره؟

[rasarasa]

دوستانی که قصد رفتن به امربکا دارن دوست دارم کمکشان کنم تصمبم درست بگیرن با 20 سال تجربه کار و درس در امربکا و آشنایی با روحیه ابرانیان در چند سال اخیر

اگر ممكنه با توجه به تجربياتتون ما رو راهنمائي كنيد تا در هر مرحله از پروسه مهاجرت بدونيم چه برنامه اي رو بايد دنبال كنيم. مثلا ما كسي رو اونجا نداريم و مهمترين دغدغه فكري ما عبارتند از:
يافتن مسكن ارزان( در حد يك اتاق هم كافيه)
پيدا كردن كلاس زبان رايگان يا مناسب(در ويرجينيا)
پيدا كردن كار در 1 سال اول تا in state شدن و رفتن به دانشگاه
دوره هايي كه ميشه ايراان گذراند تا اونجا بشه كار پيدا كرد
چه چيزهايي رو بياريم
چه رشته اي اونجا بازار كار خوبي داره
بدون تافل از كدام كالج ها ميشه پذيرش گرفت و كي بايد اقدام كرد
چه زماني بايد برا وام اقدام كرد و كدام وام بهتر است
و صدها سوال ديگه...
اگر راهنمايي كنيد ممنون ميشيم. فكر كنم اينها سوالات خيلي هاي ديگه باشه.

دوست عزیز نگران نباشید زندگی در آمریکا طبق تجربه بنده به مراتب راحت تر از ایرانه.یکسال اولش ممکنه کمی سختی بکشید ولی نسبت به فشار روحی که در ایران هر روز ناخواسته تحمل میکنید چیزی نیست.
کلاس زبان رایگان معمولا در کالجها هست به صورت non credit . البته من از ویرجینیا خبر ندارم ولی اصولا اگر از همان مهاجرانی که ساکن آنجا هستند بپرسید همه معمولا تجربه این کلاسها رو دارند و میتونند راهنمایی کنند که کجا برید .یعنی نگرانی خاصی نداره.
مسکن هم که واقعا زودتر از هر چیزی پیدا میشه . کافیه یک ماه اول رو در یک هتل ارزان بمونید تا راه و چاه بیاد دستتون . فقط اگه از همون روزهای اول ماشین بخرید یا اجاره کنید خیلی جلو می افتید . البته نمیدونم ویرجینیا تا چه حد وسایل نقلیه عمومی داره ولی مثل ایران خودمون مهمترین چیز برای پیدا کردن خونه داشتن ماشینه که راحت بتونید سراسر شهر رو بگردید و خونه ها رو ببینید.سایت apartments.com هم خیلی میتونه در پیدا کردن خونه کمکتون کنه.
کار که مهمترین معضله ولی اگر سفت و سخت دنبالش باشید و پشتتون به پولهایی که میارید گرم نباشه حتما پیدا میکنید . من تا به حال کسی رو ندیدم واقعا محتاج کار باشه و پیدا نکرده باشه.
در مورد آوردن وسایل باید کسی که ویرجینیا زندگی میکنه بگه چی اونجا نیست ولی اصولا همه چیز همه جای دنیا پیدا میشه . بیخودی وسیله دنبال خودتون راه نندازید فوقش سال بعد که برای سفر به ایران برگشتید هر چی نبود رو با خودتون میارید.( وسایل برقی به هیچ وجه نیارید. برقش نمیخوره)
اگر منظور شما از کالج کالج باشه نه دانشگاه ، کالجها تافل نمیخواهند . کالج مقطع بعد از دیپلم است و معمولا بیشتر از فوق دیپلم مدرک نمیدهد. ولی اگه میخواید برید دانشگاه برای فوق لیسانس و دکترا باید حتما تافل داشته باشید.
پیشنهاد من اینه که همان در بدو ورود برید کالج و چند واحد بردارید تا زبانتون راه بیفته . من شنیده ام که اداره financial aid پول واحد کسانی که out of state هستند رو هم میده ولی فقط پول واحدهاشون رو میده نه پول بیشتر برای زندگی .ولی قوانین هر کالج و ایالت و شهری متفاوته . پیشنهاد من اینه که به محض پیدا کردن خونه به نزدیکترین کالج رفته و بپرسید به شما فایناشال اید میدهند فقط برای واحدها یا نه؟
خیلی از سوالات رو شما کافیست کمی صبور باشید چون اصلا لزومی نداره که از الان که در ایران هستید به وام تحصیلی دانشگاه موهومی که معلوم نیست کجاست فکر کنید. مهاجرت چه بخواهید چه نخواهید یک پروسۀ زمان بر است و شما هرچقدر سعی کنید کارها رو زودتر از قبل انجام بدید باز هم همون زمان رو میبره بنابراین ذهنتون رو به هیچ وجه درگیر این جزییات نکنید.
فقط اگه قراره که در آمریکا فوق لیسانس یا دکترا بگیرید تا ایران هستید تافلتون رو بگیرید . چون کلاسهای تافل اینجا خیلی گرون هستند و امتحانش هم سخت تره . نمره تافل هم بسته به مدرکی که میخواید و دانشگاهی که مدنظرتون هست فرق میکنه ولی معمولا 80 به بالا به شیوهIBT لازمه.
زندگی در آمریکا اصلا کار سختی نیست ، کافیه که صبور و پی گیر باشید همه چیز طبق روال خودش پیش میره. باز تاکید میکنم از زندگی در ایران به مراتب راحت تره ،ولی مهاجرت به نوبۀ خودش کار خیلی خیلی سختیه حالا به هر کجای دنیا که میخواد باشه ولی با شرایط فعلی ایران واقعا به تمام سختیهاش می ارزه.