2012-09-08 ساعت 12:25
(آخرین تغییر در ارسال: 2012-09-08 ساعت 12:27 توسط soheilbadami.)
(2012-09-08 ساعت 11:57)shani نوشته: من هم صحبت حامد رو قبول دارو و هم سهیل رو! اما خیلی اسلنگ رو دوست دارم. البته کتاب street talk خوبه به جز شماره 2 که با یک نیتیو آمریکایی چک کردم اسلنگ های قدیمی دهه 80 زیاد توشه و کاربرد نداره.مشکل درک دیالوگ فیلم شاید 10 درصدش به اسلنگ بر میگرده ولی بیشترین علتش به نظر من مربوط به نوع گویش و لهجه متفاوت افراد هست خصوصا در امریکا که این تنوع زیاده. من خودم دارم توی جنوب زندگی میکنم و با لهجه غریب اینا اخت شدم اما یکبار وقتی با کسی که از لوییزیانا (که اونم جنوبه) پای تلفن حرف زدم یعنی خشکم زد ! 10 درصد 3 تا جمله اولیش رو هم نفهمیدم و فکر کردم چینی حرف میزنه ! و تا اون تماس که یکجوری رسمی هم بود تمام شد فکر کنم چند کیلویی وزن کم کردم
به نظرم یادگیری اسلنگ خودش یک دنیاییه و اگه علاقه زیادی به زبان انگلیسی داشته باشین و به سطح پیشرفته رسیدین (که دیگه نیازی به یادگیری گرامر و ساختارهای اولیه نداشته باشین) حداکثر شاید یک سال طول بکشه یادگیری اسلنگ های پرکاربرد. البته بدون تمرین و صحبت کردن بی فایده است و دائم این اصطلاحات آپدیت میشن و بعضیاش از رده خارج میشن. درک بهتر بیشتر فیلمها احتیاج به دونستن اسلنگ داره. و توی دیدن فیلمهای آمریکایی وقتی بعضی جاها رو متوجه نمیشدم چی میگن فکر میکردم اشکال از لیسنینگ من هست اما لیسنینگم خوبه، بعد فهمیدم اینایی که متوجه نمیشم اسلنگ هستن.
اما نمیدونم این دغدغه بزرگ اسلنگ و تفاوت زیاد زبان رسمی و زبان عامیانه در زبان های دیگه مثلا آلمانی هم هست؟ چون این فامیلامون که رفتن آلمان هیییییچ مشکلی با درک فیلمهای سینمایی آلمانی نداشتن (توی بزرگسالی هم رفته بودن زبان یاد گرفته بودن) و توی سینما برام تند تند فیلم رو ترجمه میکردن!

آنکس که نداند و بداند که نداند
لنگان خرک خویش به مقصد برساند
لنگان خرک خویش به مقصد برساند