بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟

[mercedeh2011]

من یه چیزی میدونم دیگه قربونت برم ؛ رنگ چشماتون نشون میده که الان پروندتون در چه وضعیه
دیر و زود داره سوخت و سوز نداره
دیروز همینجوری با یه دوستی صحبت می کردم که گفت 2 ساله رفته امریکا
بعد برای خودم داشتم توی مهاجرسرا می گشتم اولین پست هایی که گذاشته بود رو از سر کنجکاوی رفتم دیدم
دقیقا 3 یا 4 پستی که گذاشته بود نوشته بود :
زندگی آدما اگه توش امید نباشه کسل کننده و تکراری میشه وقتی بچه ایم می خوایم بزرگ شیم تا بریم مدرسه وقتی می ریم مدرسه امید داریم که زودتر دیپلم بگیریم و مدرسمون تموم شه بعد بعضیا می خوان برن دانشگاه و بعضیا به درست کردن زندگیشون امید دارند این پروسه تا زمان مرگ ادامه داره اگه امید به هدف نباشه زندگی خیلی بی مزه است از نظر من . من به شخصه با این که مستند راز رو ندیدم ولی اون چیز هایی رو که ازش شنیدم رو بهش ایمان دارم هرچی که تو ذهنمونه اتفاق می افته چون می خوایم که اتفاق بیفته . من خودم مطمئنم تا نهایتا یکی دو ماه دیگه به بچه های انجمن خبر برنده شدنم رو می دم چون می خوام که این خبرو بدم پس میتونم چون میخوام!

به خودش نشون دادم
هم برای من جالب بود هم برای خودش همه چیز درست میشه
(باز رفتم بالا منبرا ... دیدی؟ وقتی خودم حالم بده این حرفها رو تحویل خودم بدین