2010-01-05 ساعت 13:08
آرش عزیز من واقعاً به واقع بینی شما قبطه می خورم. ایکاش ما همیشه بتونیم از نعمت هایی که خدا بهمون میده اینطور آگاه (حالا نه لروماً شکر گذاز بلکه آگاه) باشیم. یکی از مشکلاتی که ما ایرانی ها در آمریکا داریم عدم رضایت از وضع موجود است. در صورتی که هیچ وقت این مقایسه ها رو که شما می کنید رو نمی کنیم و فقط به کاستی ها توجه می کنیم. این نوع بینش شما که بعد از سه - چهار سال همچنان وضع زندگی در ایران را فراموش نکردید و با مقایسه وضع زندگی جاری تان با وضع قبلی به طور واقع گرایانه هم به خودتان و هم به ما (با سخاوتمندی بسیار) امید و احساس رضایتمندی می دهید، ستودنی است.
من هروقت نوشته های شما را می خوانم به خودم می گویم ایکاش اگر من هم به آمریکا رسیدم بجای اینکه دلم برای مامان جانم (که خدا بیامرزدش!) تنگ شود به این نکته ها و تفاوت ها نگاه کنم و از زندگی ام لذت ببرم.
من هروقت نوشته های شما را می خوانم به خودم می گویم ایکاش اگر من هم به آمریکا رسیدم بجای اینکه دلم برای مامان جانم (که خدا بیامرزدش!) تنگ شود به این نکته ها و تفاوت ها نگاه کنم و از زندگی ام لذت ببرم.