سفرنامه و تجربه مصاحبه در آنکارا

[alirlndl]

سلام به همه دوستان عزیز. پیش از اینم نوشته بودم، بازم میگم، بسیار ممنونم از مدیران مهاجرسرا بابت ایجاد این محیط و البته جای تشکر داره از تمامه اعضا و تک تک اشخاصی که در این محیط فعالن و با تبادل نظراشون، راهنماییاشون و گفتن تجربیاتشون، راه رو واسه تازه واردها و کسایی که اطلاعات مناسبی ندارن، روشن می کنن. دروغ نیست اگه بگم، حدود 40% راهنمایی هامو در این راه از مهاجرسرا بدست آوردم، واسه همین تعلق خاطر زیادی نسبت بهش دارم و همیشه دوست داشتم ادای دین کنم به مهاجرسرا. فکر کنم این سفرنامه میتونه قسمت کوچیکی از همه این خوبیارو جبران کنه. پس شروع میکنم؛
من در اولین روز ماه may سال 2012 در کمال ناباوری (سر کار در دفترم بودم) با چک کردن سایت مربوطه، متوجه برنده شدنم در لاتاری 2013 شدم. فکر میکنم این 3 یا 4 امین مرتبه شرکت کردنم در لاتاری بود. یادم میاد حدودا 10 الی 15 روز طول کشید تا با مطالعه وب سایتی که در نامه معرفی شده بود، در کنار راهنمایی برخی دوستان و نزدیکان، آشنایی اولیه نسبت به جریان پیدا کردم. در این میون چیزی که بیش از پیش کمکم کرد، راهنمایی یکی از دوستانم بود که 2010 در لاتاری قبول شده و این راه رو رفته بود. مهاجرسرا رو در بین تمامه راهنمایی های خوبش که تا پایان کار هم ادامه داشت، از این دوست شناختم.
اولین چالش و شاید یکی از اصلیترین مسائلی که در این راه من و همسرم باهاش مواجه شدیم، وضعیت تاهل من بود. من سال 2011 مجرد ثبت نام کردم. 3 ماه قبل از قبولی رفته بودم خواستگاری. با مطالعه راهنمایی های داخل وب سایتهای مربوطه و صحبتهای اطرافیان، چیزیکه مسجل شده بود این بود که حتما بایستی بصورت رسمی عقد و ازدواج کنیم تا به عنوان همسر رسمی بتونم همسرمو جز فایل خودم وارد کنم. ولی مسئله ای که برام مبهم بود، این بود که آیا باید اول ازدواج کنیم و بعد مدارک سری اول را طبق دستورالعمل بفرستم و یا مدارک را بصورت مجردی بفرستم و بعد از ازدواج، دوباره مدارک را به روز کنمو به عنوان تغییر وضعیت تاهلم براشون بفرستم؟ در رابطه با این مسئله، چند مرتبه با KCC مکاتبه هم کردم ولی جواب قانع کننده ای نگرفتم. البته در این مکاتبات متوجه شدم که باید کپی عقدناممونو هم باید همراه مدارک مورد نیاز براشون پست کنم. نهایتا با تماس تلفنی که از دوستان ساکن آمریکام با KCC داشت، برام مسجل شد که بهتره اول عقد کنیمو بعد مدارک رو بفرستیم. این باید اضافه کنم که دو مورد، این جریان و انجام دادن مسئله رو واسمون حساس کرده بود، یکی اینکه مشخص نبود این "as soon as possible" که دستورالعمل ها واسه ارسال مدارک میگفت، چقدره؟ دوم اینکه ما میخواستیم یه جشن کوچیکی واسه ازدواجمون بگیریم و در نتیجه داشتن یه فرصت مناسب برامون اهمیت داشت، تمامه این مسائل نتیجش این شد که من آخر june مدارک رو همراه با کپی و اصل ترجمه عقد نامه (بدون تایید دادگستری و بدون برابر اصل شدن) بوسیله TNT ارسال کردم. طی مکاتبه (ایمیل) با KCC نهایتا حدود 6 هفته بعد از ارسال، تاییدیه رسید مدارک و کافی بودنشون رو از KCC گرفتم. با شروع ماه aug. و مرحله current شدن برای مصاحبه، نهایتا حدود 3 ماه زودتر از روز مصاحبه در بولتن current و 2 ماه زودتر از روز مصاحبه، نامه مصاحبمونو برای آخر ژانویه دریافت کردم. وقتی اسم همسرمو در نامه دیدم، خستگی و استرس تمامی این مدت که بابت مسئله تاهلم بود از تنم رفت. در مدت زمان مابین حدود مرداد ماه تا حدود دی ماه، کارهای مرتبت با این جریانو که انجام دادیم شامل؛ (1) انجام واکسیناسیون های اعلام شده در دستورالعملها و دریافت کارت بین المللی واکسیناسیون از انیستیتو پاستور، (2) ترجمه مدارک تحصیلی خودمو و مدارک شناساییمونو و ... و آماده کردن تمام موارد برای مصاحبه و (3) دومین مسئله تا حدودی استرس زا واسمون، مسئله "public charge provision" که در واقع قسمتی از مورد 2 بود. این مورد رو در بین مطالعه تمامه صفحات دستورالعمل در سایت مربوطه، در همون روزهای اول باهاش آشنا شده بودم. با یکی از آشناهای ساکن در آمریکامون مطرح کردم، برای ساپرت کردنمون خیلی استقبال کرد ولی بعد از ارسال فرم ها و دستورالعملهای مربوطه براش، یه روز بهم گفت که بنا به دلایلی نمیتونه اینکارو بکنه. از حدود خرداد ماه تا شهریور دنبال شخص دیگه ای بودم که چون پیدا نمیکردم کم کم به این رسیدم که از طریق "own found" و پسندازم انجام بدم. تنها یه مسئله و سوال در ذهنم بود که از هیچ طریق و حتی مکاتبه با kcc، جواب مناسبو نگرفتم، اینکه به ازای هر نفر چقدر پس انداز نیازه؟ و اینکه آیا تمام پس انداز باید حتما در یک حساب بانکی باشه؟ باید اینو اضافه کنم که kcc درباره این سوالات منو به سفارت آنکارا ارجاع داد که اونا هم جواب درستی ندادند. در حال آماده کردن مدارک مورد نیاز برای نشان دادن پس اندازم بودم که یکی از آشنایان ساپورتینگ مارو قبول کرد. باید بگم که من پس اندازم (حدودا 82 میلیون تومان) در دو حساب از دو بانک خصوصی بود که نهایتا همراه ساپورتینگ هر دو را ارائه دادم. اینرا هم باید اضافه کنم که تاریخ صدور تمکن مالی از پس اندازهایام 3 ماه قبل از تاریخ مصاحبه بود. تا قبل از مصاحبه تمام پس انداز ریالی ام رو به دلار تبدیل کردم، یعنی در واقع پس انداز ریالی ای در حسابهایم در زمان مصاحبه نداشتم.
ما 5 روز پیش از مصاحبه، روز 5 شنبه صبح ساعت 9 رسیدیم آنکارا. 1 ماه قبل، برای ساعت 11 صبح روز پنجشنبه قرار پزشکی در سایت دکتر اونگان گرفته بودم. هتل ما ETAP BULVAR بود. به شخصه از لحاظ تمیزی، قیمت، برخورد پرسنل، امنیت و دسترسی به سفارت و دکتر اونگان (برای شخصی که اهل پیاده روی هستند حداکثر 20 دقیقه) و بقیه مکانهای مورد نیاز، از این هتل بسیار راضی هستم. ساعت 10:30 دکتر اونگان رو پیدا کردیم. همون موقع ما ور پذیرش کردند. با دریافت مبلغ نقد و پر کردن فرمهای مربوطه و گرفتن کارتهای واکسن بین المللیمون، کار شروع شد و نمونه خون و عکس برداری از قفسه سینه همان روز انجام شد. صبح روز بعد با قرار خودشان رفتیمو با ملاقات خانم دکتر اونگان چکاب فیزیکی شدیم. از مسئله واکسن بگم که اول من با دکتر ملاقات کردم، اول از من در مورد سابقه و مشکلات بیماری احتمالی سوال کرد که چون برام این نوع سوال و فرم آشنا بود، اگرچه کاملا میشنیدم چه میپرسد ولی بصورت چشم بسته به همه سوالات پاسخ منفی میدادم چون واقعا هیچ مشکلی نداشتم ولی در آن بین، ابله مرغان رو هم پرسید که چون سریع جریان اتفاق افتاد به اون هم گفتم نه. اون لحظه زبونم نچرخید که اصلاح کنم، چون در کارته واکسنم اومده بود که آنتی بادیشو دارمو نیاز به واکسن ندارم. بعد از سوالها شورع به چک آپ فیزیکی کرد، همین که خواست دست به واکسن بشه عذرخواهی و شروع به توضیح دادن کردم که من بچگی آبله مرغون گرفتم و اما در موقع پرسیدن شما چون سریع اتفاق افتاد اونجوری جواب دادم و اینکه در کارت واکسنم هم اومده که من آنتی بادیشو دارم. گفت من از تو پرسیدم. نهایتا با کمی ناراحتی و بی میلی و بعد از اینکه در جواب سوالش که کی گرفته بودی و در چه حدی بوده و آیا جایی رو بدنت نشونه داری؟، گفتم کوچیک بودم یادم نمیاد و مادرم بهم گفته که خفیف بوده، پذیرفت و واکسن نزد. رفتم بیرون که همسرم بره داخل، همین که اومدم به خانومم جریانو بگم و بقیه منتظرا اومدن سوال کنن، منشی ها که ظاهرا جریانمو فهمیده بودنو ناراحت هم بودن، مرتب با گفتن اسمم تا وقتیکه خانومم کارش تموم شدو برگشت، نزاشتن لب از لب باز کنن و زیر چشی میپاییدنم. همون روز ساعت 3 ظهر CD ها و بقیه مدارک گرفتیم. اگرچه ازشون خواستیم ولی کارتای واکسن بین المللیمونو ندادن. موقع بیرون اومدن از دکتر وقتی با بقیه همراها دوره همی گپ میزدیم، اگرچه قبل از اون خیلی سر سری مسئله PTT رو شنیده بودم، بصورت جدی آشنا شدم و متوجه شدم که تا روز مصاحبه باید در سایت مربوطه مشخصش کنمو پرینتو واسشون ببرم. همون شب در هتل با خانومم پایه اینترنت رفتیم تو سایت csc و شروع به انجام دادن کردیم. چون با جریان آشنا نبودیمو یه مقدارم روند کارو مراحلی که بایستی به ترتیب طی میکردیم نا مفهوم بود، ناخواسته در قسمتی وارد شدیم که برای گرفتن وقت مصاحبه بود. اونجا یه تقویم بود که در در کمال تعجب تاریخ مصاحبمون غیر فعال بود. چون فکر میکردیم باید فعال باشه و اونجا هم به عنوان قسمتی از اطلاعاتمون وارد کنیم. برامون تعجبی بود که ما که وقت ملاقات داریمو و حالا چرا غیر فعاله و اگه غیر فعاله حتما باید این قسمت پر بشه یا نه؟ تو همین حالو سوالا بودیم که واقعا نمیدونم چطور، ولی دستم رفت روی تاریخی یک هفته بعد از تاریخ مصاحبمونو و تا اومدم به خودم بیام دیدم جلوم نوشته، وقت مصاحبه شما تایین شد و تاییدیه اون به ایمیلتون فرستاده شد که واقعا اینطور بود. استرس مارو گرفته بود که فقط خدا میدونه. تنها کاری که به ذهنمون و راهنمایی برخی دوستان در مهاجرسرا رسید، این بود که قرار اشتباهی رو کنسل کردیک که ایمیلشم اومد و یه ایمیل هم همون موقع به سفارت زدمو جریانو توضیح دادم. چیزیکه مسئله رو دوچندان استرسی میکرد این بود که اون شب جمعه بود و تا سه شنبه (دوشنبه تعطیل رسمی بود) همه روزا تعطیل بودند. فقط اینو میتونم بگم که تا روز مصاحبه و تا اون لحظه که دیدیم case number مونو تو لیست حراست ورودی سفارت به عنوان ملاقاتی تایید کردن، ناراحتی و بلاتکلیفی و یه عالمه سوال، دمقمون کرده بود. خداروشکر این مرحله هم به خوبی طی شد و تا ساعت 12 ظهر با انجام شدن مرحله به مرحله کارا داخل سفارت، مصاحبمون تموم شد. اول که اصل مدارکو و پرینت صفحه مشخص شده PTT رو تحویل خانم منشی دم در دادیم و خواستیم که مصاحبه فارسی باشه. اینم باید اضافه کنم که در جریان مشخص کردن شعبه PTT که ما شعبه YENISEHIR در MITHATPASHA در کیزیلایو (البته در آدرسه رسمی خودش نوشته بود که در CANCAYA هستش) انتخاب کردیم، از صفحه مربوطه نمیشد بصورت نرمال پرینت گرفت و مجبور شدم از صفحه image گرفتم و از اون پرینت گرفتم. با کمی انتظار برای انگشت نگاری رفتیم. بعد از کمی انتظار برای تحویل نفری 330 دلار به کیوسک مربوطه رفتم و در نهایت شمارمونو واسه مصاحبه صدا زدن. پسر جوان فارسی صحبت میکرد که در مقایسه با کیوسک بقلی که خانوم بود (صداشو میشنیدم) کمی تسلطش کمتر بود. اول قسم خوردیمو پایه فرمهایه I-230 مونو امضا کردیم. تنها سوالی که پرسید با توجه به مدارکمون و اینکه معلوم بود کاملا مطالعه کردنو اطلاع دارن، در رابطه با ازدواجمون پرسید. گفت که ظاهرا تابستون ازدواج کردین. آیا یه عقد ساده بود یا با مراسم کامل؟نحوه آشناییتون چطور بود؟ وقتی دیدم انقدر مشخصو دقیق می پرسه، با توجه به مکاتباتو تماسهایی که با kcc داشتیم، همه پیزو توضیح دادم که اونم با روی گشاده تبریک و تایید کردو نهایتا گفت که احتیاج به انجام مراحلی اداری داره پروندتون و لی واجد شرایط هستین. داشت یادم میرفت، همسره من در زمان ارسال مدارک اولی در حال گذروندن کارشناسی ارشدش بود و حدود 6 ماه بعد دفاع کردو وفارغ التحصیل شد. آفیسر ازش پرسید که قصد داری تحصیلتو درآمریکا ادامه بدی که همسرم گفت من مدرکمو گرفتمو احتمالا ادامه تحصیل ندم که اونم باز تبریک گفت. فقط گفت، دو روز بعد از این یه ایمیل برای همسرم میاد که چند سوال داره که اید جواب بدین و مشکل خاصی نیست. گفت که مراحل ارداری پروندتون 4 تا 6 هفته زمان می بره. برگه صورتی معروفو بهمون دادو گفت وقتی شماره پروندتونو در سایت دیدن برای گرفتن ویزا بیان. پرسیدمو و جواب داد که برای گرفتن ویزاها فقط من کافیم که بیام. ما دو روز بعد از مصاحبه برگشتیم، ایمیل چهارشنبه شب اومده بود. ما بعد از فراهم کردن تمامه جوابها، 3 روز بعد ایمیل رو جواب دادیم. اینم بگم که در ایمیل ازمون رزومه هامونم خواسته بود که پیوست کنیم که اینکارم کردیم. اولین بار بود که بعد از هر گونه ارسال که 2 تا 3 روز بعدش ایمیل تایید رسید میزدم، اینبار نزدم. با برگشتن از آنکارا هرچی روزها بیشتر میگذشت، با چک کردن هر هفته سایت آنکارا و ceac و مسئله آپدیت و ... که همه (بجز دوستای یه ضرب ویزا گرفته ) باهاش آشنا هستن، دلهره و فکر و خیالامون بیشتر وبیشتر میشد تا اینکه حدود 2 ماه بعد از مصاحبه به سفارت میل زدم که در فلان تاریخ فرم 9 سوالیو جواب دادیمو رزومه هارم فرستادیم، آفیسر گفته بود حداکثر 6 هفته میکشه، آیا ایمیلو دریافت کردین؟آیا کم و کسری هست؟ در کمال ناباوری 4 روز بعد جواب دادن که رزومه هاتونو نگرتیمو تا وقتیم که رزومه هارو نگیریم پروستون شروع میشه. با ناراحتی هرچه تمام چون مطمئن بودم که ایمیلم رسیده بوده، چون از 2 طریق (در سایت سفارت و آدرس ایمیلی که داده بودن) براشون فرستاده بودم، مجددا واسشون فرستادمو بعد از 2 روز تاییدیه رسیدشو گرفتم. بعد از این جریان فقط کار ما صبر بود که همه منتظرا باهاش آشنا هستن. تا روزیکه کلیر بشیم فقط بعد از گذشتن حدود 90 روز یه ایمیل زدمو پرسیدم که آیا کمو کسری نیست و از پروندمون چه خبر؟که جواب دادن مدرکی کم و کسر نیست و باید صبر کنید. مدت انتظار ما 106 روز کشید. اینو بگم که مثل خیلی از دوستان، هیچ نشونه مشخصی از دلایل کم و زیاد شدن مدت انتظار متوجه نشدم. با توجه به گفته های دوستان در مهاجرسرا، تنها موردیکه کمی برام مشخص شد که برای خدمونم اتفاق افتاد، این بود که (غالبا) در نزدیکی کلیر شدن، نفر اصلی پرونده نسبت به بقیه افراد، بیشتر و تندتر آپدیت می شود. ما پنجشنبه 8 may کلیر شدیم و به توصیه دوستان مهاجرسرایی میخواستم که فقط خودم دوشنبه هفته بعد برم آنکارا ولی با متوجه شدن اهمیت وکالتنامه در گرفتن بسته ویزای همسرم، یک هفته پروازمو عقب انداختمو با گرفتن وکالتنامه از همسرم و ترجمه به ترکی استانبولی، 10 روز بعد رفتم. اینو بگم که روزیکه کلیر شدم به سفارت ایمیل زدم که شمارمونو در سایت دیدیم، آیا تایید میکنین این مسئله رو و آیا من فقط میتونم که بیام؟ که 2 روز بعد جواب تاییدیه اومد. صبح دوشنبه ساعت 10 رسیدم ETAP BULVAR و سریع رفتم سفارت. فقط مدارکم از شناسنامه ها و کارت ملی ها و .... گرفته تا برگه صورتی و پاسپورتهاو پرینت برگه PTT که بعد از مصاحبه با کمی ور رفتن در سایت csc تونستم بصورت نرمال پرینت بگیرم رو در کیف کولیم داشتم که اجازه ورود کیف رو ندادن و منم مجبور شدم به دفتر ایران ایر که نزدیک سفارت هست بدم و فقط با مدارک مورد نیاز وارد بشم. روز 5 شنبه عصر بسته های مربوط رو با ویزاها از دفتر پست گرفتم.
امیدوارم سفرنامه مفیدی بوده باشه. اگه جایی کمو کاستی بود و یا سوالی داشتینف برای جواب دادن درخدمتتون هستم. امیدوارم همه دوستان سلامت و موفق باشن.