آیا از سگ واهمه دارید؟؟ یا " چگونه با یک سگ تعامل کنیم؟ "

[*NASIM*]

اول علی جان بود بعد شد دوست عزیز بعدش شد دوست گرامی . )))) اما نسیم خانوم نگفتین مثلن چه جوری میشه تربیتشون کرد . نمیشه بهشون گفت که اگر میخوای کاری کنی باید بری بیرون .

نمیشه بهشون گفت که اگر میخوای کاری کنی باید بری بیرون .

چرا دقیقا میشه همین جمله ها رو بهشون گفت ..اول از اینکه سگ ها امکان نداره تحت هیچ شرایطی توی جائی که میخوابن خراب کاری کنن . ولی توی جاهای دیگه ی خونه چرا ..
من چند ماه پیش به اصرار دخترم یه سگ نژاد شیتزو که فقط هشت هفته اش بود آوردم براش یه گوشه ی خونه گیت بچه زدم و داخلش قفسش رو گذاشتم با وجود اینکه هنوز خیلی بچه بود و تربیت نشده بود هیچ وقت توی خونه اش که همون قسمت گیت میشد خرابکاری نکرد ..هر یک ساعت یک بار میبردمش بیرون و هر وقت کارش رو میکرد جایزه میگرفت توی این مدت هم چند باری توی خونه گل کاشت که اینجور مواقع باید دعواشون کرد ..طبقه ی بالا چون موکت بود اجازه نداشت بیاد ولی الان که حدود 6 ماهشه با وجود اینکه نژاد شیتزو توی این زمینه یه کمی خنگن ولی کاملا یاد گرفته که کارش رو اصلا توی خونه انجام نده هر وقت میخواد بره بیرون میشینه دم در و غر میزنه ..
سگ ها بعد از یه مدت میفهمن که نباید توی خونه خرابکاری کنن و میتونن خودشون رو نگه دارن تا زمانی که صاحبشون اونها رو بیرون ببره .

با وجود اینکه اولش اصلا دلم نمیخواست سگ بیارم و از همین فکرهائی که شما میکنید میکردم و به خاطر وسواسی که دارم کلا مخالف نگه داشتن حیوون توی خونه بودم ولی الان به حدی این موجود برام عزیز شده که نه تنها از کاری که کردم اصلا پشیمون نیستم بلکه خیلی هم خوشحالم ..

laili جان
من نگران بودم که با نوشتن پستی در مورد تربیت سگ ها مسیر تاپیک را منحرف و از قوانین تخطی کنم و جواب علی عزیز را در پیام خصوصی دادم اما حالا به پیروی از شما و با اجازه تان برای دوستانی که نسبت به تربیت پذیری سگ ها و شیوه های موجود تردید دارند، به اختصار توضیحاتی مشابه آنچه که برای علی جان فرستادم می نویسم. بدیهی ست که شما ( و البته سایر مدیران) اگر پستم را نامرتبط و غیر مفید دیدید مختار هستید که حذفش کنید.

دوستان به طور کل با استفاده از شیوه های تنبیهی و تشویقی که بر پایۀ شرطی کردن حیوان خانگی شما هستند تربیت آنها ممکن است. صد البته که من با شیوه های تشویقی و یا حداقل ترکیب این دو به غایت موافق تر هستم چون باور دارم شیوه های تنبیهی صرف حیوان را رنجور و سرخورده می کنند و عادلانه نیستند. گروه اول ( افراد متمایل به تنبیه) معمولاً سعی می کنند یک چیز خاص، مثلاً یک روزنامۀ لوله شده را برای سگ تبدیل به ابزار تنبیه کنند، که با دیدن آن در دست صاحبش به طور خودکار از او اطاعت کند، اگر چه اصل بر این است که فقط برای ترساندن باشد و هرگز به حیوان ضربه نزنند اما... من فکر می کنم حتی ایجاد وحشت هم بی انصافیست. روش تشویقی هم که مشخص است، اکثراً با استفاده از خوراکی هایی که سگ شما دوست دارد ( عالباً محبوبترین خوراکی) شما می توانید خواسته خود را به مرور برایش تبدیل به عادت و درونی کنید، البته نکته اینجاست که آن خوراکی خاص مثلاً شکلات مخصوص سگ را هرگز نباید به عنوان غذا یا خارج از برنامۀ تشویقی به او بدهید. سگ شما باید بداند که فقط وقتی که کار خوب مورد نظر را انجام می دهد می تواند آن خوراکی را داشته باشد. به این ترتیب سگ شما شرطی می شود و به مرور تربیت شما برایش درونی خواهد شد. در مورد بیرون رفتن از منزل هم شما با استفاده از روش های تشویقی خیلی زود می توانید شرطی اش کنید که باید بیرون از منزل به قول علی عزیز کارش را بکند، ضمن اینکه در تایید جرف laili نازنین می گویم که سگ ها در این زمینه بی اراده نیستند و می توانند خود را کنترل کنند. البته من پیشنهاد می کنم که بعد از آنکه کاملاً یاد گرفت هم جایزه اش را قطع نکنید، منصف باشید، او نباید مایوس شود و انگیزه اش برای خوب بودن را از دست بدهد.
از شیوه های تنبیهی دیگر که معمولاً برای جلوگیری از پارس کردن مداوم مفید است، استفاده از آب پاش است که وقتی بی دلیل پارس کرد به سمتش آب اسپری کنید. همینطور به ندرت تنها گذاشتنش در دستشویی یا اتاق یا هر جای دیگری که این هم باعث می شود به مرور درک کند که بعد از انجام کار X تنبیه Y در انتظارش است و برعکس، متوجه می شود که کار Z برایش پاداش به همراه دارد. البته من پیشنهاد می کنم گزینۀ تنها گذاشتن را فقط در دستشویی انجام دهید چون خیلی از سگ ها لجوج هستند و ممکن است بعد از آزاد کردنش نیاز به تمیزکاری داشته باشید، در نتیجه گزینۀ اتاق ریسک بزرگی ست.
در کنار اینها رفتار شما با سگتان هم مهم است، سگ ها حالت رفتاری و لحن کلام شما را درک می کنند، اینکه دعوایش کنید یا با محبت با او صحبت کنید و با کلام تشویقش کنید هم در اینکه یاد بگیرد کار خوب چیست و کار بد کدام موثر است و از آنجا که سگ ها مثل بچه ها شیفتۀ توجه هستند برای دریافت تشویق بیشتر مطمئن باشید به آنچه که می خواهید پایبند خواهد بود، حتی مواردی مثل اینکه اجازه ندارد روی تختخواب بخوابد یا روی مبل بنشیند و غیره را هم به همین ترتیب فرا می گیرد ( البته اگر واقعاً صاحب خوبی باشید) اگر این مراحل انجام شد به محصول آن می گوییم یک سگ تربیت شدۀ دوست داشتنی.
البته اینها روش هایی ست که من از نزدیک شاهد بودم، احتمالاً روش ها و تجربیات دیگری هم وجود دارد که من بی اطلاع هستم و همچنین اینها به اختصار و در پایین ترین سطح در مورد تربیت یک سگ کاملاً عادی ( خانگی) صادق است اما مسلماً پرورش سگ های که بسیار هوشمند و با استعداد هستند و عموماً کارهای مفیدی هم انجام می دهند (مثل سگ های پلیس، زنده یاب ها، برخی سگ های نگهبان و غیره) متفاوت است و متاسفانه من هیچ اطلاعی در این باب ندارم.