2013-10-20 ساعت 19:56
دوستان گرامی ،
گاهی اوقات فکر میکنم که پشیمانی هیچ سنخیتی با تصمیمات شما نداره . یعنی وقتی که یه آدم تصمیم میگیره که کاری رو انجام بده ، اگر چه نتیجه اون هم غیر قابل انتظار باشه ، بازم نباید پشیمون بشه . شاید اگه موضوع رو کمی بازتر کنم ، بیشتر متوجه منظورم خواهید شد .
فرض کنید که میخواید برای همیشه از تحصیل در دانشگاه انصراف بدین !! . خب لابد در مورد تبعات اون هم بخوبی فکر کردین . این در مورد کسانی که لحظه ای و از روی خشم تصمیم میگیرن ، صادق نیست . منظور من کسانی هستند که از روی فکر و برنامه ریزی تصمیم میگیرند . بهر صورت شما تمام جوانب این موضوع رو بارها و بارها در ذهن مرور کرده و چندین پا جلوتر رو دیدید . مثلاً اینکه بعدش میخواید چیکار کنید و آیا این راه مناسبتری هست یا نه ؟ و یا اینکه آیا با این شرایط شما آینده ای بهتر از آنچه که از راه تحصیل بدست خواهد آمد رو خواهید داشت یا نه ؟ . به هر صورت بارها و بارها با خودتون کلنجار رفته و مرغ دلتون رو راضی میکنید که این بهتره !!! . خب حالا اگر در این راه شکست هم خوردین ، چون تصمیم خودتون رو گرفته بودین و در موردش هم زیاد فکر کرده بودین و خب طبیعتاً پشیمانی در این راه وجود نداره . چون میدونستید که ممکنه شکست هم بخورید . اینطور هم نیست که اگر کسی برنامه ریزی جامعی داشته باشه ، قطعاً و 100% موفق میشه ، نه اینطور نیست !!! چرا که خیلی از عوامل گاهی از کنترل و تدبیر شما خارجند . البته برنامه ریزی در هر موردی ، درصد موفقیت رو خیلی بالا میبره ، اما قطعی نیست .
در مورد مهاجرت هم ، موضوع یه چیزی شبیه به اینه . همه میدونن که با تغییر محل زندگی و سرزمین مادری ، خیلی مشکلات ممکنه پیش رو باشه و این شما هستید که تصمیم نهایی رو در این رابطه اخذ خواهید کرد . پس وقتی که اومدین و اومدنتون از روی هوا و هوس نبوده و برنامه داشتین ، خب طبیعتاً اگر هم شکست بخورید ، جای هیچ پشیمانی وجود نداره . چرا ؟ بخاطر اینکه اگه پشیمون بشید ، نشون میدید که یا تصمیم شما معقولانه و عمیق نبوده و اون مرغ دل رو راضی نکردین ، یا اینکه قدرت بازسازی اشکالات بوجود آمده رو ندارید . اگر هم پشیمون نشید ، نشون میده که تبعات قبلی اونو در نظر گرفته بودین و آمادگی کاملش رو داشتین . و سعی میکنید که بجای فکرای منفی ، فکر مثبت و چاره ی مشکل رو در ذهنتون بیارید .
موفق باشید .
گاهی اوقات فکر میکنم که پشیمانی هیچ سنخیتی با تصمیمات شما نداره . یعنی وقتی که یه آدم تصمیم میگیره که کاری رو انجام بده ، اگر چه نتیجه اون هم غیر قابل انتظار باشه ، بازم نباید پشیمون بشه . شاید اگه موضوع رو کمی بازتر کنم ، بیشتر متوجه منظورم خواهید شد .
فرض کنید که میخواید برای همیشه از تحصیل در دانشگاه انصراف بدین !! . خب لابد در مورد تبعات اون هم بخوبی فکر کردین . این در مورد کسانی که لحظه ای و از روی خشم تصمیم میگیرن ، صادق نیست . منظور من کسانی هستند که از روی فکر و برنامه ریزی تصمیم میگیرند . بهر صورت شما تمام جوانب این موضوع رو بارها و بارها در ذهن مرور کرده و چندین پا جلوتر رو دیدید . مثلاً اینکه بعدش میخواید چیکار کنید و آیا این راه مناسبتری هست یا نه ؟ و یا اینکه آیا با این شرایط شما آینده ای بهتر از آنچه که از راه تحصیل بدست خواهد آمد رو خواهید داشت یا نه ؟ . به هر صورت بارها و بارها با خودتون کلنجار رفته و مرغ دلتون رو راضی میکنید که این بهتره !!! . خب حالا اگر در این راه شکست هم خوردین ، چون تصمیم خودتون رو گرفته بودین و در موردش هم زیاد فکر کرده بودین و خب طبیعتاً پشیمانی در این راه وجود نداره . چون میدونستید که ممکنه شکست هم بخورید . اینطور هم نیست که اگر کسی برنامه ریزی جامعی داشته باشه ، قطعاً و 100% موفق میشه ، نه اینطور نیست !!! چرا که خیلی از عوامل گاهی از کنترل و تدبیر شما خارجند . البته برنامه ریزی در هر موردی ، درصد موفقیت رو خیلی بالا میبره ، اما قطعی نیست .
در مورد مهاجرت هم ، موضوع یه چیزی شبیه به اینه . همه میدونن که با تغییر محل زندگی و سرزمین مادری ، خیلی مشکلات ممکنه پیش رو باشه و این شما هستید که تصمیم نهایی رو در این رابطه اخذ خواهید کرد . پس وقتی که اومدین و اومدنتون از روی هوا و هوس نبوده و برنامه داشتین ، خب طبیعتاً اگر هم شکست بخورید ، جای هیچ پشیمانی وجود نداره . چرا ؟ بخاطر اینکه اگه پشیمون بشید ، نشون میدید که یا تصمیم شما معقولانه و عمیق نبوده و اون مرغ دل رو راضی نکردین ، یا اینکه قدرت بازسازی اشکالات بوجود آمده رو ندارید . اگر هم پشیمون نشید ، نشون میده که تبعات قبلی اونو در نظر گرفته بودین و آمادگی کاملش رو داشتین . و سعی میکنید که بجای فکرای منفی ، فکر مثبت و چاره ی مشکل رو در ذهنتون بیارید .
موفق باشید .