غذا رو با تماس با دفتر ایرلاین هماهنگ کنید و تاییدیه بصورت ایمیل بگیرید و با خودتون داشته باشید.
تنوع غذاها معمولا دیگه زیاد نیست. سالها پیش قطری که رفتم مالزی غذاش همه مرغ بود و هر چی گفتم گیاهی میخوام گفت نداریم.
منم گفتم نمیخوام. دو ساعتی که گرسنه موندم دل مهماندار سوخت و رفت به آشپز فرست کلاس گفت برام پاستا درست کرد!!!
اما گفت دیگه یادت نره من بعد غذاتو قبل از پرواز به ایرلاین بگی.
گاها هم که بعضی ایرلاینها مثل ترکیش اساسا فراموش میکنن غذای سفارشی رو!!
بنابرین بهتره ایمیلشو داشته باشید که نشون بدید تا حین پرواز حدالامکان جبران کنن با غذا و آشپز فرست کلاس.
*** در ضمن دو تا چیز رو هم به نظر من هیچوقت فراموش نکنید که با خودتون ببرید داخل هواپیما، مخصوصا در پروازهای طولانی.
اولی یک غذای آماده مورد علاقه تون حالا از هر نوع البته بسته بندی که از نظر ایمنی بهش گیر ندن که اگه یک زمانی هیچ مدل همکاری نکردند گرسنه نمانید. بعضی ایرلاینها واقعا بجز اون چیزی که بهتون تعارف میکنند هیچ چیز دیگه ای ندارند یا از نظر قانونی نمیتونن چیز دیگه ای بدند. یک بار این قضیه تو ایرلاین بلاویا بلاروس برام پیش آمد. شانس آوردم که مسیر کوتاه بود وگرنه از گرسنگی میمردم. تنها چیزی که داشتن ساندویچهایی بود که توش دو ورقه کالباس خوک و یک ورقه پنیر بود و منم وسواسی به هیچ وجه حاضر نبودم که نون و پنیری که کالباس خوک رو لمس کرده بخورم!! تا آخر پرواز فقط آب پرتقال خوردم ولی معده ام بخاطر استرسی که در سر موضوعی دیگه داشتم اسیدی شد و آب پرتقالم روش و معده درد گرفتم در حد لالیگا!! اینجا میرسیم به مورد دومی که باید آدم با خودش داشته باشه! و آنهم قرص ضد اسید معده مثلا آلومینیوم ام جی (چیزهایی مثل نکسیوم که اینجا میفروشند 24 بعد اثر میکنه!! فرقش رو بدونید) هست که اگه غذا سازگار نبود یکی بخورید تا به مقصد برسید.
یک قرص دیگه هم که همیشه با خودم میبرم متوکاربامول یا هر قرص شل کننده عضلات هست. در مسافرتهای طولانی اگه آدم کمر یا پاش رگ به رگ بشه یا اگه سنگ کلیه ای داره جا بجا بشه و موجب درد شدید، این قرص در حد اکس و کریستال شادی آور میشه!!
تنوع غذاها معمولا دیگه زیاد نیست. سالها پیش قطری که رفتم مالزی غذاش همه مرغ بود و هر چی گفتم گیاهی میخوام گفت نداریم.
منم گفتم نمیخوام. دو ساعتی که گرسنه موندم دل مهماندار سوخت و رفت به آشپز فرست کلاس گفت برام پاستا درست کرد!!!
اما گفت دیگه یادت نره من بعد غذاتو قبل از پرواز به ایرلاین بگی.
گاها هم که بعضی ایرلاینها مثل ترکیش اساسا فراموش میکنن غذای سفارشی رو!!
بنابرین بهتره ایمیلشو داشته باشید که نشون بدید تا حین پرواز حدالامکان جبران کنن با غذا و آشپز فرست کلاس.
*** در ضمن دو تا چیز رو هم به نظر من هیچوقت فراموش نکنید که با خودتون ببرید داخل هواپیما، مخصوصا در پروازهای طولانی.
اولی یک غذای آماده مورد علاقه تون حالا از هر نوع البته بسته بندی که از نظر ایمنی بهش گیر ندن که اگه یک زمانی هیچ مدل همکاری نکردند گرسنه نمانید. بعضی ایرلاینها واقعا بجز اون چیزی که بهتون تعارف میکنند هیچ چیز دیگه ای ندارند یا از نظر قانونی نمیتونن چیز دیگه ای بدند. یک بار این قضیه تو ایرلاین بلاویا بلاروس برام پیش آمد. شانس آوردم که مسیر کوتاه بود وگرنه از گرسنگی میمردم. تنها چیزی که داشتن ساندویچهایی بود که توش دو ورقه کالباس خوک و یک ورقه پنیر بود و منم وسواسی به هیچ وجه حاضر نبودم که نون و پنیری که کالباس خوک رو لمس کرده بخورم!! تا آخر پرواز فقط آب پرتقال خوردم ولی معده ام بخاطر استرسی که در سر موضوعی دیگه داشتم اسیدی شد و آب پرتقالم روش و معده درد گرفتم در حد لالیگا!! اینجا میرسیم به مورد دومی که باید آدم با خودش داشته باشه! و آنهم قرص ضد اسید معده مثلا آلومینیوم ام جی (چیزهایی مثل نکسیوم که اینجا میفروشند 24 بعد اثر میکنه!! فرقش رو بدونید) هست که اگه غذا سازگار نبود یکی بخورید تا به مقصد برسید.
یک قرص دیگه هم که همیشه با خودم میبرم متوکاربامول یا هر قرص شل کننده عضلات هست. در مسافرتهای طولانی اگه آدم کمر یا پاش رگ به رگ بشه یا اگه سنگ کلیه ای داره جا بجا بشه و موجب درد شدید، این قرص در حد اکس و کریستال شادی آور میشه!!