شمارش معکوس برای اعلام نتایج لاتاری 2016

[payam373]

کمتر از سه روز دیگه تمام زندگیم مسیرش مشخص میشه
یه مسیرش که مث اتوبان ساوه است میشه قبولی و ویزا و زندگی در سیاتل و زن آمریکایی!!!! و بچه هایی که نیتیو انگلیسی حرف میزنن و کار و تفریح سرجای خودشون و بعد سی و پنج سال یه بازنشستگی راحت و‌بی دغدغه

مسیر دومش از جاده بویین زهرا بد تره موندن توی همین خراب شده . رفتن سر کاری که مجبوری و دوسش نداری. حقوق مزخرف . نشستن سر سفره عقد با یه دختری که مامانم پیدا کرده ، بچه هایی که تا آخر دانشگاشون کلاس زبان میرن اما هیچوقت نمیتونن خوب حرف بزنن .وووو کار کردن تا روزی که بمیرم

سامي جان، اين طرز تفكر نابودت ميكنه ......... من به قوانين جذب و كائنات و... اعتقادي ندارم ولي به تلقين چرا ....
فكر فرداي روز اعلام نتايج باش كه خداي نكرده درصورت قبول نشدن، قراره با اين افكارت زندگي رو ادامه بدي

مجبورم پستي رو كه چندروز پيش گذاشته بودم تكرار كنم :

نلسون ماندلا در كتاب خاطراتش ميگه:

من و زندانبانم يه فرق با هم داشتيم : هروقت كه او دريچه سلول مرا باز ميكرد تاريكي و غم مي ديد، اما من روشنايي و اميد مي ديدم...

ديد خود را به همه چيز مثبت كنيم... حتي قبول نشدن در لاتاري

اقا من خيلي كوچكتر از شما هستم كه بخوام در جمع بزرگاني چون شما سخني بگم اما يه چيزي واسه هممون امريكا شده خونه اخر و لاتاري هم اخرين پل اين خونه !! ايا واقعا ما قصد مهاجرت داريم؟ اين سواليه كه بايد به خودمون جواب بديم ايا فقط هدفمون رفتن به امريكاست؟ به نظرم اگر كسي واقعا اماده مهاجرت باشه اتفاقا امريكا گزينه اخرشه!! من الان برادرم در المان زندگي ميكنه يه روز كه باهاش سر قضيه لاتاري صحبت ميكردم ميگفت تو قبول شدي واقعا ميخواي بري امريكا؟ هزينه كم و حقوق زياد تو المان رو ول ميكني ميري امريكا!؟ البته اونم نظر خودشو داره ولي در كل ميخوام بگم ديد همه ما به امريكا شده مدينه فاضله در حالي كه خيلي از كساني كه اونورن ديد هاي مختلفي به اين سرزمين دارن من خودم منتظر نتيجه هام قبول بشم شاكرم قبول نشم دنباله يك راه تازه يك ميانبر جديد هستم امريكا نشد اروپا اروپا نشد استراليا اگر واقعا به دنبال مهاجرتيم هدف ول اخرمون امريكا نميشه
شرمنده كه پر حرفي كردم

کلا از نصیحت کردن خوشم نمیاد الان هم نصیحت نمیکنم فقط تجربه خودمو میگم سامی عزیز.
سال 2006 دقیقا همین نقطه ای قرار داشتم که تو الان فکر میکنی هستی.یا باید لاتاری برنده بشم و یا نابود میشم. و برنده هم نشدم ولی به خودم گفتم باید برم اگه لاتاری نشد باید راه دیگه ای باشه درسته که نتونستم به امریکا برسم ولی تونستم برم و درس بخونم و کار پیدا کنم و توی 9 سال گدشته از حداقل خودم رو به یک جایی جز ایران برسونم و اتفاقا این کشوری که هستم از خیلی جهات از امریکا بهتره و حتی خود امریکایی ها میان اینجا کار میکنن .و من هنوز هم هر سال لاتاری شرکت می کنم و منتظر این لحظات پر استرس اعلام نتایج میمونم و دوباره روز از نو و ثبت نام از نو.اگه اون روز تصمیم نگرفته بودم الان هنوز تو ایران بودم و شاید با همون شرایط جاده بوئین زهرا . ببخشید که حاشیه رفتم اینها رو گفتم که بگم که لاتاری تنها راه نیست و امریکا اخر دنیا .و اگر بخوای که بری همیشه راه هست .