سن دیگو، ایالت کالیفرنیا

[پدی]

و چه کسی فکرشو میکرد که این ساعات آخر اینطور بگذره.....اینجا و توی این تاپیک عمری گذارنده شد ، یادش به خیر روزهای اول هفته تا پنج شنبه مال سفارتهای ایروان و ابوظبی بود و جمعه ها منتظر آنکارا ، چه جمعه ها بچه ها صبح و ظهر و عصر جیغ خوشحالی کشیدن و چقدر بعضی بچه ها ناراحت که ای بابا این جمعه اومد و اسمشون نبود و باید وایسن تا دوشنبه که کمتر دوشنبه هم اسم اعلام میشد و بعضاً باید باز تا جمعه منتظر میموندن ، بچه های ایروان و ابوظبی هم ceac نداشتن و یکم آرومتر بودن و بعضیاشون البه این اواخر مزه دلهره سیس را احساس کردن، عجب نوستالژی شده این تاپیک کلیرنس ۲۰۱۳ ، حیف و صد حیف که آخرش تراژدی شد و چه عزیزانی مظلومانه دستشون از گرفتن ویزا کوتاه موند ، من که زجر میکشم وقتی اسم این دوستان رو به یاد میارم ، آخه کی b_argi رو یادش میره ....یادتونه همیشه امید میداد...میگفت خدایا کمک کن بچه ها رو ، یادتونه دعا میکرد یادتونه شعر میگفت ، بعضی وقتا میل میزد به بچه ها و میگفت حالتون چطوره ...آره آپدیت شدین ؟.....بابا نا امید نباشین ۲۰۱۲ فقط یک نفر ویزا نگرفت اونم اون بوگاتی بود که رشتش ال بود و بل ، استادش تحریم بود، اصلاً لاتاری یعنی ویزای صد در صد .... بعضی وقتا میرفتیم سراغ ۲۰۱۱ و 2010 که چند تا از بچه هاش ویزا نگرفته بودن ، از قصد فراموش میکردیم و میگفتیم بابا اینا مگه همش چند نفرن تازه معلوم نیست اون آقاها و خانمها چطوری بوده داستانشون ..... حالا چطوری آخه تحمل کنیم ویزا نگرفتن بابک رو .......چطوری یادمون بره گیفا رو ، پیام رو ، علیرضا رو ، .....آخه چطوری اآیدی اینا رو میشه نوشت آخه؟....کاری شد امسال که تا سالها مطمئن باشید سنگینیش احساس خواهد شد و دلیلی است قاطع بر اینکه بابا لاتاری بردن ویزای صد در صد نیست ، بدانید ملت چه آنها که در این سایت هستند و چه اونها که زبان به زبان داستان امسال براشون نقل میشه.... یادتونه ساناز گربه میذاشت تو روم بدش یکهو مد شد همه شونصدتا گربه گذاشتن ، یادتونه دعا ها شعرها ، بحث ها ، امیر مهاجرها، گل نهال ها ، babak_1363 ها که چقدر مدافع دهه 60 ایها بود و خدا رو شکر که بالاخره ویزاشو گرفت ، یادمون نمیره عمو سعید ، bayat_r عزیز با اون روحیه مثال زدنی و شعرها ناب و به موقع اش و اون نصیحتهای دوستانه اش، مامان سایه که من هیچ وقت ندیدمش ولی ماههاست میدونم که حرف گفتنی بسیار داره، مامان کمالیikamali که همیشه به موقع بود و هست و پشت و پناه بچه هاست ، سید پیام عزیز که دیر اومد و به جمع ما پیوست ولی همیشه همراه بود ، کوروش آوین دوست عزیز من که شاید خوب شد که اینجا موندگار نشد و رفت و این روزها رو ندید ، Lilistar که شاید کمتر میدونن که برنده لاتاری نبود و خانواده ای ۴ نفره رو با زحمت بسیار و پیگیریهای مجدانه رهسپار کرد که اگر زحمتهای او نبود به هیچ عنوان ویزایی برایشان متصور نبود ، mohammad fazli عزیز که صدای خدایا ....اون تا سالها به گوش خواهد رسید ، مردی دوست داشتنی و بالواقع دلسوز، رجبعلی عزیز و Doe که آیدیهای به یاد ماندنی اینجا هستند ،Mr777 عزیز و پدی که فقط میشه براشون از خدا طلب خوشبختی و آرامش کرد و از صمیم قلب به اونها گفت که شما نعمتید برای بچه ها و ما قدر شما رو میدونیم ، میشه خیلی و خیلی های دیگه رو نام برد ولیکن خوب اینها نمونه ای بود از اسامی و روزهایی فراموش نشدنی که به قیمت عمر ما تمام شد و عاقبتی این چنین داشت ، این از shatsi بماند تا آیندگان ببینند و از ۲۰۱۳ ایها یاد بگیرند و بسیاری از تجاربشون رو سرلوحه قرار بدن......
درخواب دوش پیری ، در کوی عشق دیدم......
با دست اشارتم کرد که عزم سوی ما کن......

....و دست خدا بالای همه دست هاست .... هنوز مثل قبل مهربان و راهنما هستید.امیدوارم موفق وسالم باشیدshatsi عزیز