2015-12-19 ساعت 15:23
(آخرین تغییر در ارسال: 2015-12-19 ساعت 15:26 توسط Interuniversal.)
(2015-12-19 ساعت 12:30)Nazem نوشته: [quote='Interuniversal' pid='685501' dateline='1450502849']با سلام
با سلام خدمت همه عزيزان
دوستانی که ارسال های قدیمی من رو خوندند شاید با شخصیت قبل از مهاجرت من بیشتر آشنا باشند و می دونند این سپهر روی دیگری داشته و کلا یه شخصیت دیگه بوده حالا چی شده که اینجوری شده خیلی عوامل توی این ۴ سال باعث این مساله شده.
روزی که مهاجرت رو تجربه کردم یک جوون بسیار خام 21 ساله بودم و در مقایسه با الان خیلی شرایطم فرق می کرد و مهم ترین فرقش هم حضور پدری بود که خیالم رو راحت می کرد اگر هر اشتباهی هم توی زندگیم کنم مثل کوه پشت سرم ایستاده و نمی گذاره پسرش زمین بخوره اما الان دو ساله اون دیگه نیست و باید روی پای خودم بایستم.
چهار سال پیش اهدافی که داشتم این بود تا وقتی سیتیزن میشم یک : مدرک تحصیلی ای توی آمریکا گرفته باشم که متاسفانه بخاطر همین از دست دادن پدر هنوز که یکسال مونده نتونم اینکار رو تموم کنم و فقط توی ایران این مدت تونستم درسم رو تموم کنم.
دو : از نظر مالی روی پای خودم بایستم و به تکیه گاه اکتفا نکنم که خدا رو شکر تونستم گلیم خودم رو از آب بیرون بکشم.
سه : اعتباری برای خودم دست و پا کنم که این رو هم امیدوارم تونسته باشم توی این چهار سال بهش رسیده باشم هرچند که برآیند خودم موفق شدن در این هدف بوده.
زیاد توی این مسیر شده پشیمون بشم اما آخر راه رو دیدم و ایستادم الان هم خدا رو شکر از انتخاب هام راضی هستم.
واقعا من حرفي ندارم بزنم جزء اينكه بگم روحشون شاد و درود بسيار به شما بابت همه زحماتي كه براي تك تك ماها كشيديد و ميكشيد(مثل اين انجمن با ارزش و غني ،همچنين كانالتون، و موارد بسيار دگ)
اميدوارم هر روز موفق تر باشيد

لاتارى ، درس صبورى، تغيير و قطع وابستگى هاست و بيانگر اينه كه انسان هرچيزي رو كه بتونه تصور كنه قطعا بهش ميرسه!
طلب خير براي همه دوستان