2008-04-08 ساعت 01:30
(آخرین تغییر در ارسال: 2012-11-24 ساعت 22:37 توسط ParsTrader.)
سلام به همه دوستان
من یک روزی اسمم شد خوش شانس و لاتا ری را برنده شدم. دوبار رفتم لس آنجلس و الان ایرانم. فعلا این را فهمیدم که اون جا چه سخته.
وای برام تایپ فارسی سخته
با عرضه پوزش من پنگلیش مجبورم بنویسم از اینجا به بد .
خیلی وقتا میگم کاش اصلا لاتاری قبول نشد بودم تا الان برام ۲۰۰۰۰ دلار خرج برداشته.
من اینجا برای خودم کار دولتی داشتم درسی خوانده بودم فوق لیسانسی داشتم خلاصه کاری و اعتباری.
اما رفتم اونجا یه اتاق از یه کهنوده ایرانی گرفتم و با اونها زندگی کردم تو تمام دواهی خانوادگی اونا یه جوری شریک شدم.
کاری که پیدا کرده بودم کهرج زندگیم را تامین نمی‌کرد .
دیگه حتا پولم به کهرج خرد‌و خرکم هم نمی‌رسید .البته نه امید هم نبودم خیلی .....ولی وای نمیدونید از استرس بی پولی تنهایی که وای اگه مریض بشم اینجا چی می‌شه تنم از دارد سترشها درد می‌گرفت سوزن سوزن میشد.
زبانم خیلی خوب نبود اما همون حد کم بالاخره رفع احتیاجم می‌کرد.اما خوب اصلا کافی نبود.
تویی ۷ ماهی که اونجا بودم ۴ بار کار عوض کردم.
یه جا کار کردم اما پول را ندادن ...قربونشون برم ایرانی هم بودن مثلن منم بهشون گفته بودم من دیگه ۲۰۰$ بیشتر ندارم پول را بدین اما ندادن ...البته بگم جای دیگه هم ایرانی‌‌ها کمکم کردن وقتی بیکار شده بودم بهم با اینکه نیرو نمیخواستن کار یه کار نیمه وقت دادن که همیشه دعاشون می‌کنم.
اما منظورم از این حرفا این بود که رویای لاتاری ۱۰۰۰۰۰۰۰تا مشکل بعدش را هم داره ...که عای امان پدر در بیاره یه پوست خیلی کلفت می‌خواد از آدم
من یک روزی اسمم شد خوش شانس و لاتا ری را برنده شدم. دوبار رفتم لس آنجلس و الان ایرانم. فعلا این را فهمیدم که اون جا چه سخته.
وای برام تایپ فارسی سخته
با عرضه پوزش من پنگلیش مجبورم بنویسم از اینجا به بد .
خیلی وقتا میگم کاش اصلا لاتاری قبول نشد بودم تا الان برام ۲۰۰۰۰ دلار خرج برداشته.
من اینجا برای خودم کار دولتی داشتم درسی خوانده بودم فوق لیسانسی داشتم خلاصه کاری و اعتباری.
اما رفتم اونجا یه اتاق از یه کهنوده ایرانی گرفتم و با اونها زندگی کردم تو تمام دواهی خانوادگی اونا یه جوری شریک شدم.
کاری که پیدا کرده بودم کهرج زندگیم را تامین نمی‌کرد .
دیگه حتا پولم به کهرج خرد‌و خرکم هم نمی‌رسید .البته نه امید هم نبودم خیلی .....ولی وای نمیدونید از استرس بی پولی تنهایی که وای اگه مریض بشم اینجا چی می‌شه تنم از دارد سترشها درد می‌گرفت سوزن سوزن میشد.
زبانم خیلی خوب نبود اما همون حد کم بالاخره رفع احتیاجم می‌کرد.اما خوب اصلا کافی نبود.
تویی ۷ ماهی که اونجا بودم ۴ بار کار عوض کردم.
یه جا کار کردم اما پول را ندادن ...قربونشون برم ایرانی هم بودن مثلن منم بهشون گفته بودم من دیگه ۲۰۰$ بیشتر ندارم پول را بدین اما ندادن ...البته بگم جای دیگه هم ایرانی‌‌ها کمکم کردن وقتی بیکار شده بودم بهم با اینکه نیرو نمیخواستن کار یه کار نیمه وقت دادن که همیشه دعاشون می‌کنم.
اما منظورم از این حرفا این بود که رویای لاتاری ۱۰۰۰۰۰۰۰تا مشکل بعدش را هم داره ...که عای امان پدر در بیاره یه پوست خیلی کلفت می‌خواد از آدم