گفتگوی آزاد در مورد اعلام نتایج (شمارش معکوس)

[afshin4749]

البته علیرغم اینکه من عاشق آمریکا هستم ولی هیچ حس وابستگی و علاقمندی هم به اینجا و آدماش ندارم ، در این حد که اگر برم مطمئنم اولین سفرم به اینجا بیش از یک دهه طول میکشه !
معدود عزیزانی رو هم اگر خواستم ببینم بازم اینجا نمیام ، میگم برن ترکیه یا دبی یا سنگاپور یا تایلند یا یه جای خوب و خودمم میرم اونجا یک یا دو هفته میبینمشون و تمام ، حقیقتش باور کنید یا نکنید اینجا هیچی نداره که من براش دل تنگ بشم ، حس غربت رو هم مطمئنم از پسش برمیام ، من با عرض معذرت دیوانه ـم اگر در مقابل زندگی و امکانات و مخلفات آمریکا و در حالی که اونجا هستم به فکر اینجا بیفتم ! و برگردم !! همینکه به محض اینکه دلت بخواد یه بلیط هواپیما به فرانسه بگیری و سوار شی و تا فردا تو فرانسه باشی برام دنیایی ارزش داره (مقایسه شود با اینجا که برای چنین کاری و یک سفر تفریحی به قاره سبز که فقط آرامش بدست بیاری باید از حدود 4 ماه قبل کلی استرس و دنگ و فنگ تحمل کنی که شامل اینه که درخواست بدی و مدارک و کلی کاغذ تحویل بدی پروازم واسه 4 ماه بعد رزرو کنی و هتل هم رزرو کنی و یه حساب خفن داشته باشی که حدود 50 میلیون توش باشه ( البته اون موقع که یورو 3400 بود ، الان خودتون حساب کنید ! ) و بعد از اینا ببینی درخواستت پذیرفته بشه و فکر نکنن جوخه انتحاری هستی ! که در صورتی که از 7 خان رستم گذشتی حالا تو میمونی و پاریس و یورو ! حالا وقت چنج کردن پولت (ریال !) به یورو ! رسیده ، چنج کن تا ببینی چی به سرت بیاد ! راستـــــــــــــــی عوارض خروجو یادت نره ! اگر یه خونواده 3 نفره اید لطف کن یه 660 هزار تومن همینجوری الکی بده تا بری بیرون !! دفعه بعدی هم خواستی بری دو برابرشو میدی ! تا دیگه هوس تفریح و فرانسه نکنی ! آخه تا وقتی جاده چالوس و اصفهان (نصف جهان) هست تو ... خوردی میخوای بری اروپا !! )

البته این سفر و کل دنیا در دسترست بودن فقط یکی از مزیت هاشه ، که البته برای من خیلی مهمه ، و خیلی هم حال میده و خیلی هم دوست دارم ! یه جوری که از تهران میری شیراز همینجوری از لاس وگاس بری سیدنی یا لندن خیلی میچسبه واقعا !! تازه اگر نخواستی دو تا سفر داخلی داشته باشی ، مثلا سفر چند روزه ــتو نری میامی ! نری هاوایی ! نری نیویورک ! نری شیکاگو ، نری لس آنجلس ، بخوای بری آمستردام و بارسلونا ... واقعا آپشنها زیادن نه ؟!

حالا بجز قدرت پاسپورت آمریکا و سفر کردن که جز مهمی در زندگیه اگر نگیم مهمترین ( برای من البته ) من بخوام زوم کنم رو مسائل مختلف خیلی جالب میشه ، تو جز به جز بخشها ، زندگی در اونجا برتری داره ، کلا اینجا نکته مثبتی نداره نسبت به آمریکا ... فقط به علاقه به عزیزانه که شاید نذاره زندگی مستقلی که دوست داری بسازی ! واقعا باید بهش تا این حد اجازه داد ؟

مواردی را که شما در اینجا عنوان فرمودید ، مربوط به کسی ست که لااقل یک بیزینس گردن کلفت از خودش دارد با مدیرانی که دائم روند کار را چک میکنند و شما خیالتان راحت است که فقط اتوماتیک پول به حساب شما میآید که بروید عشق و حال آنهم خارج از آمریکا !!!! با کار کردن برای دیگران و وضعیت مرخصی و درآمدی ، گمان نمیکنم خیلی با این موارد انطباقی داشته باشد!!! لااقل در این هفت سال کهنی که بنده در اینجا بوده ام ، اینجور موارد را که شما فرمودید و با توجه به درآمد خودم و همسرم که تقریبا میشود گفت خوب است را به خود ندیده ایم !! فقط توانسته ایم در این مدت سفرهای کوتاهی را داشته باشیم که حداکثر پنج روز بوده !! با در نظر گرفتن اینکه ما هر دو بسیار اهل سفر و خوشگذرانی هستیم و تقریبا زمانی که ایران بودیم بیشترین سفرها را در بین خانواده هایمان داشته ایم و جایی در ایران نبود که دیدنی و قابل گشت و گذار باشد و ما نرفته باشیم !! اصلا تور داشتیم و جزو برنامه های اصلی زندگیمان بود !! اما حالا اینجا دیگر با محدودیتهایی که داریم بسیار کمتر امکانش پیش آمده تا بتوانیم از خود عکس العملی انجام دهیم. منکر گفته های شما نیستم ، اما خیلی هم باور ندارم که کسی اینگونه بتواند زندگی را در امریکا بگذراند. مگر اینکه مرخصی هایتان را روی هم جمع کنید و هر از چند سال یکبار یک همچنین سفرهایی را بروید. این امکانش هست ولی در یکسال حتی دوبار یا سه بار امکان ندارد ، چون تجربه ی من به من این را نشان داده !! حتی من در میان آدمهای ایرانی پولدار هم این شرایط را ندیده ام. الاقل اینکه تعدای از آنها با من دوست هستند.