2010-01-16 ساعت 17:28
(آخرین تغییر در ارسال: 2010-01-16 ساعت 22:54 توسط kavoshgarnet.)
ممكن است دوستاني نظر داشته باشند كه جاي اينگونه مطالب در انجمنهاي ادبي است و چه ربطي به مهاجرت دارد ولي من در انجمنهاي ادبي هم گفته ام كه اينگونه مطالب جايش در انجمنهاي كاربردي است. و چنين جاهايي است كه در صورت يك اشتباه در خواندن يا نوشتن ممكن است سرنوشت كسي را تغيير دهد.
فيدبك هايي كه در بخش هاي قبلي درست بنويسيم به صورت مستقيم و غير مستقيم دريافت كردم و از سويي ديگر واكنش به پستهاي مختلف دوستان، باعث شد كه اين تاپيك را ايجاد كنم و بيشتر هدفم براي يادآوري به خودم مي باشد و شايد براي ساير دوستان هم مفيد باشد. انگيزه اين نوشتن از آنجا به وجود آمد كه بر اثر درست نخواندن، چند پست اشتباهي دادم.
اين بخش با تكيه بر درست خواني و پاسخ دادن در انجمنها و شبكه هاي اجتماعي ايجاد شده است و هدفم ايجاد تاپيك درست خواني بود ولي فكر كردم كه درست يا بد خواندن به خود شخص مربوط مي شود و نوشتن است كه به ديگران هم مربوط مي شود.
به ياد داشته باشيم كه كمي تنش نمك هر انجمني است اما سعي كنيم كه خودمان اين تنش را ايجاد نكنيم. (اين به "مرگ خوب است اما براي همسايه" ربطي ندارد.)
--------------- اگر درست بخوانيم درست خواهيم نوشت.------------------
1- براي دادن پاسخ، نوشته ها را به دقت و با وسواس بخوانيم و پس از اينكه مطمئن شديم نوشته را به درستي فهميده ايم؛ پاسخ آن را بنويسيم. و اگر وقت و حوصله كافي براي خواندن و فهميدن نوشته اي را نداريم از نوشتن در مورد آن خودداري نماييم.
2- بعضي از افراد با كلي مقدمه چيني و فلسفه بافي منظور نهايي خود را در آخر نوشته مي آورند مثل خود من و بعضي ها در اول نوشته اصل موضوع را مي آورند و ادامه شرح تفصيلي همان موضوع خواهد بود و بعضي ها هم در وسط يا لابلاي نوشته مفهوم را مي رسانند پس ما مجبور هستيم كه نوشته ها را كامل بخوانيم و سپس پاسخ دهيم.
3- بهتر است هنگام نوشتن، خواننده را در نظر بگيريم و در نظر بگيريم كه بيشتر مردم مطالب آنلاين را خيلي سريع مي خوانند و اگر طولاني باشد (مثل همين نوشته) نمي توانيم انتظار فيدبك خوب داشته باشيم. در اين مواقع بهتر است اصل مطلب را در اول و آخر نوشته قرار دهيم.
4- از شوخي و مزاح هاي بيجا و شخصي خودداري كنيم. و اگر براي نمك نوشته قصد اينكار را داريم از نيش زدن به ديگران بدون نام بردن بپرهيزيم.
5- هر موضوعي ممكن است عده اي را ناراحت و عده اي را خوشحال كند و يا عده اي موافق و عده اي مخالف داشته باشد و اين خوب است به شرطي كه مخاطب شخصي نداشته باشد.
6- اگر سوء تفاهم شخصي پيش آمد آن را به صورت پيغام خصوصي حل و فصل كنيم.
7- اگر شخصي به دليل پستهاي قبليش شهرت خوبي ندارد؛ براي هر پست جديد او فوري جبهه نگيريم. شايد قصد چرخش موضع داشته باشد و با راندن او ممكن است يك عضو عصباني يا عصبي به انجمن تحويل دهيم.
8- در صورتي كه قصد داريم از كنايه استفاده كنيم بهتر است كه به صورت مشخص نام طرف مورد كنايه يا موضوع مورد اشاره مشخص شود. چون در مورد اول ممكن است نفرات ديگر به خودشان بگيرند و ناراحت شوند و همچنين شخصي كه به نام، مورد كنايه قرار گيرد كمتر ناراحت مي شود و در مورد دوم هم ممكن است خواننده نوشته ما اصلا مطلب مورد اشاره ما را نخوانده باشد و مورد اشاره ما سوء برداشت شود.
9- بهتر است بر اساس برداشت خود ما از نوشته قضاوت كنيم و در صورت لزوم پاسخ درست را بنويسيم نه بر اساس گفته ها و نوشته هاي ديگران، يا اعتبار نويسنده و يا به اعتبار تشكر كننده ها و يا به اعتبار منتقدين.
10- بهتر است برداشت شخصي خود را كه از نوشته هاي ديگران داريم براي خود حفظ كنيم و به صورت پيغام خصوصي به ديگران انتقال ندهيم شايد اين برداشت شخصي من اشتباه باشد و بگذاريم ديگران نيز با خواندن نوشته هاي شخص قضاوت خودشان را داشته باشند.
11- در مورد انتقاد كردن و يا رد نظر نويسنده توجه بسيار بيشتري كنيم كه منظور نويسنده را خوب فهميده ايم ولي در مورد نظر مثبت و تعريف و تمجيد شايد زياد مهم نباشد. اگر از يك نظر بد تعريف و تمجيد كنيم ممكن است حتا به وسع نظر مشهور شويم اما اگر در مورد يك نظر بد جبهه بگيريم ممكن است كه به عدم رعايت دمكراسي و يا عدم تحمل نظر مخالف متهم شويم.
12- انتقاد در مورد خود را به فال نيك بگيريم و انتقاد به ديگران را هميشه تنش و جوسازي حساب نكنيم و اجازه دهيم خود شخص دفاعيه از خودش را تنظيم كند.
13- اگر مسئوليت داريم و يا مدير هستيم در مورد مواردي كه نوشتهاي خلاف مقررات سايت نيست ولي به نظر ما مناسب نمي رسد فوري تصميم نگيريم. اجازه دهيم در مورد آن بحث و بررسي شود و حتا اگر گمان مي كنيم كه ممكن است خلاف مقررات باشد هر كاري را با مشورت انجام دهيم تا انگ عصبي بودن به ما نچسبد.
14- بدترين نوع نوشته آنست كه به تمسخر آلوده شده باشد و بدتر از آن هم نوعي است كه باعث خنديدن عده اي و باعث رنجش عده اي ديگر شود. پس هنگام نوشتن اگر قصد بازي داريم پس قواعد بازي را رعايت كنيم.
15- اگر پستي ما را آزار مي دهد و ممكن است ديگران از آن استفاده كنند و يا اگر از كسي خوشمان نمي آيد ولي ديگران او را دوست دارند بهترين راه نديده گرفتن اوست.
16- اگر از كسي همه بدشان مي آيد شايد او را در موضع انفعال قرار داده اند. با يك نوشته خوب او را از حالت تدافعي خارج و به او فرصت دوباره و چند باره بدهيم.
17- اگر عادت به درست خواني داشته باشيم ديگران نخواهند توانست نظر ما را بر اساس مقاصد شخصي خود تغيير داده و ما را به اشتباه تحت تاثير قرار دهند. و درست خواني ميسر نمي شود مگر با صرف وقت و حوصله زياد.
اين نوشته خطاب به كساني نيست كه با پرسش و پاسخهاي خود، كاري به كار ديگران ندارند و سرشان به كار خودشان گرم است و فقط خطاب به كساني مثل خودم است.
فيدبك هايي كه در بخش هاي قبلي درست بنويسيم به صورت مستقيم و غير مستقيم دريافت كردم و از سويي ديگر واكنش به پستهاي مختلف دوستان، باعث شد كه اين تاپيك را ايجاد كنم و بيشتر هدفم براي يادآوري به خودم مي باشد و شايد براي ساير دوستان هم مفيد باشد. انگيزه اين نوشتن از آنجا به وجود آمد كه بر اثر درست نخواندن، چند پست اشتباهي دادم.
اين بخش با تكيه بر درست خواني و پاسخ دادن در انجمنها و شبكه هاي اجتماعي ايجاد شده است و هدفم ايجاد تاپيك درست خواني بود ولي فكر كردم كه درست يا بد خواندن به خود شخص مربوط مي شود و نوشتن است كه به ديگران هم مربوط مي شود.
به ياد داشته باشيم كه كمي تنش نمك هر انجمني است اما سعي كنيم كه خودمان اين تنش را ايجاد نكنيم. (اين به "مرگ خوب است اما براي همسايه" ربطي ندارد.)
--------------- اگر درست بخوانيم درست خواهيم نوشت.------------------
1- براي دادن پاسخ، نوشته ها را به دقت و با وسواس بخوانيم و پس از اينكه مطمئن شديم نوشته را به درستي فهميده ايم؛ پاسخ آن را بنويسيم. و اگر وقت و حوصله كافي براي خواندن و فهميدن نوشته اي را نداريم از نوشتن در مورد آن خودداري نماييم.
2- بعضي از افراد با كلي مقدمه چيني و فلسفه بافي منظور نهايي خود را در آخر نوشته مي آورند مثل خود من و بعضي ها در اول نوشته اصل موضوع را مي آورند و ادامه شرح تفصيلي همان موضوع خواهد بود و بعضي ها هم در وسط يا لابلاي نوشته مفهوم را مي رسانند پس ما مجبور هستيم كه نوشته ها را كامل بخوانيم و سپس پاسخ دهيم.
3- بهتر است هنگام نوشتن، خواننده را در نظر بگيريم و در نظر بگيريم كه بيشتر مردم مطالب آنلاين را خيلي سريع مي خوانند و اگر طولاني باشد (مثل همين نوشته) نمي توانيم انتظار فيدبك خوب داشته باشيم. در اين مواقع بهتر است اصل مطلب را در اول و آخر نوشته قرار دهيم.
4- از شوخي و مزاح هاي بيجا و شخصي خودداري كنيم. و اگر براي نمك نوشته قصد اينكار را داريم از نيش زدن به ديگران بدون نام بردن بپرهيزيم.
5- هر موضوعي ممكن است عده اي را ناراحت و عده اي را خوشحال كند و يا عده اي موافق و عده اي مخالف داشته باشد و اين خوب است به شرطي كه مخاطب شخصي نداشته باشد.
6- اگر سوء تفاهم شخصي پيش آمد آن را به صورت پيغام خصوصي حل و فصل كنيم.
7- اگر شخصي به دليل پستهاي قبليش شهرت خوبي ندارد؛ براي هر پست جديد او فوري جبهه نگيريم. شايد قصد چرخش موضع داشته باشد و با راندن او ممكن است يك عضو عصباني يا عصبي به انجمن تحويل دهيم.
8- در صورتي كه قصد داريم از كنايه استفاده كنيم بهتر است كه به صورت مشخص نام طرف مورد كنايه يا موضوع مورد اشاره مشخص شود. چون در مورد اول ممكن است نفرات ديگر به خودشان بگيرند و ناراحت شوند و همچنين شخصي كه به نام، مورد كنايه قرار گيرد كمتر ناراحت مي شود و در مورد دوم هم ممكن است خواننده نوشته ما اصلا مطلب مورد اشاره ما را نخوانده باشد و مورد اشاره ما سوء برداشت شود.
9- بهتر است بر اساس برداشت خود ما از نوشته قضاوت كنيم و در صورت لزوم پاسخ درست را بنويسيم نه بر اساس گفته ها و نوشته هاي ديگران، يا اعتبار نويسنده و يا به اعتبار تشكر كننده ها و يا به اعتبار منتقدين.
10- بهتر است برداشت شخصي خود را كه از نوشته هاي ديگران داريم براي خود حفظ كنيم و به صورت پيغام خصوصي به ديگران انتقال ندهيم شايد اين برداشت شخصي من اشتباه باشد و بگذاريم ديگران نيز با خواندن نوشته هاي شخص قضاوت خودشان را داشته باشند.
11- در مورد انتقاد كردن و يا رد نظر نويسنده توجه بسيار بيشتري كنيم كه منظور نويسنده را خوب فهميده ايم ولي در مورد نظر مثبت و تعريف و تمجيد شايد زياد مهم نباشد. اگر از يك نظر بد تعريف و تمجيد كنيم ممكن است حتا به وسع نظر مشهور شويم اما اگر در مورد يك نظر بد جبهه بگيريم ممكن است كه به عدم رعايت دمكراسي و يا عدم تحمل نظر مخالف متهم شويم.
12- انتقاد در مورد خود را به فال نيك بگيريم و انتقاد به ديگران را هميشه تنش و جوسازي حساب نكنيم و اجازه دهيم خود شخص دفاعيه از خودش را تنظيم كند.
13- اگر مسئوليت داريم و يا مدير هستيم در مورد مواردي كه نوشتهاي خلاف مقررات سايت نيست ولي به نظر ما مناسب نمي رسد فوري تصميم نگيريم. اجازه دهيم در مورد آن بحث و بررسي شود و حتا اگر گمان مي كنيم كه ممكن است خلاف مقررات باشد هر كاري را با مشورت انجام دهيم تا انگ عصبي بودن به ما نچسبد.
14- بدترين نوع نوشته آنست كه به تمسخر آلوده شده باشد و بدتر از آن هم نوعي است كه باعث خنديدن عده اي و باعث رنجش عده اي ديگر شود. پس هنگام نوشتن اگر قصد بازي داريم پس قواعد بازي را رعايت كنيم.
15- اگر پستي ما را آزار مي دهد و ممكن است ديگران از آن استفاده كنند و يا اگر از كسي خوشمان نمي آيد ولي ديگران او را دوست دارند بهترين راه نديده گرفتن اوست.
16- اگر از كسي همه بدشان مي آيد شايد او را در موضع انفعال قرار داده اند. با يك نوشته خوب او را از حالت تدافعي خارج و به او فرصت دوباره و چند باره بدهيم.
17- اگر عادت به درست خواني داشته باشيم ديگران نخواهند توانست نظر ما را بر اساس مقاصد شخصي خود تغيير داده و ما را به اشتباه تحت تاثير قرار دهند. و درست خواني ميسر نمي شود مگر با صرف وقت و حوصله زياد.
اين نوشته خطاب به كساني نيست كه با پرسش و پاسخهاي خود، كاري به كار ديگران ندارند و سرشان به كار خودشان گرم است و فقط خطاب به كساني مثل خودم است.
