کانال تلگرام مهاجرسرا
https://t.me/mohajersara







##### هشدار #####
به تاریخ ارسال مطالب دقت فرمایید.
شرایط و وضعیت پروسه ویزا دائم در حال تغییر است و ممکن است مطالب قدیمی شامل تغییراتی باشد.
انجمن مفقودین مهاجرسرا
مهرداد باز ظهور میکند[عکس: 2chw5mg.gif]
اين تاپيكم براي بچه هايي زده شد كه يه مدت گم ميشن!!![عکس: 146fs495919.gif]
بخاطر اينكه نگن بقيه نامردن زده شد!!!
ميتونيد بالاش شمع روشن كنيد!! [عکس: 2296.gif]
حالا جدای شوخی همه ما یه مدت بعد از مهاجرت قفلیم! حتی مثل خود من که خیلی فعال بودم
نیستیم اصلا! خوب اینجا با توجه به این که شماره های همدیگه رو بعضا داریم،خبر داریم،ارتباط داریم از هم،وقتی کسی نیست شد یهو،کم فعالیت شد رسم اینه که خبر بگیریم ازش! اینطوری لااقل از نگرانی هم در میایم![عکس: grouphug.gif]
اول میگیم کی نیس! بعد زمانشو میگیم،اگرم کسی خبر داشت از مفقود یا مفقوده!!! میاد یه ندای ضمنی میده که آره فلانی مشغوله و هست و میاد کم سر میزنه ولی،درست میشه و اینا!
مخلص [عکس: 1-20070210065344.gif]
[font=Verdana]
یا به ما یار نشو یا چو شدی چون ما شو+++ما چو رسوای جهانیم تو هم رسوا شو
عاشق و رند و غزل خوان و فرنگی مشرب+++رند و لاقید و ملامت کش و بی پروا شو
[/font]


سلام مردکس جان و ممنون از اینکه این تاپیک را ایجاد کردی.

کسانی که مهاجرت می کنند در ماههای اول با دلهره و اضطراب همش دنبال کار پیدا کردن و انجام امور روزمره هستند. شوک فرهنگی, شوک زبانی, شوک کاری, شوک دوری از خانواده و دوستان, بلاتکلیفی و همه اینها دست به دست هم می دهند که در مجموع آنها حال و روز خوبی نداشته باشند. مثل این می ماند که شما یک مریض رو به مرگ را عمل جراحی کنید. با اینکه این کار در مجموع به بهبودی او می انجامد ولی چند ماه طول می کشد که او درد عمل جراحی را فراموش کند و زخمهایش التیام یابد.

دوستانی که مثل من پول کمتری هم با خودشان از ایران آورده اند دلهره و اضطرابشان هم بیشتر است و نگران این هستند که کار پیدا نکنند و مجبور بشوند به ایران برگردند. دوستانی که پول بیشتری دارند هم مشکلاتی دارند ولی دلهره آنها به مراتب کمتر است و فرصت بیشتری برای کار پیدا کردن دارند.

اگر من در چند ماه اول ورودم به امریکا وارد مهاجرسرا می شدم حداقل 60 امتیاز منفی می گرفتم چون فقط بار منفی از خودم در می دادم و می گفتم که آهای مردم نیایید به امریکا که بدبخت می شوید. خوب الآن بعد از سه سال و نیم بودن در امریکا و داشتن کار و خانه و تفریح خوب, یک گوشه لم می دهم و با خیال راحت می گویم که امریکا بهشت است.

بهرحال من از کاربر Monica و شوهرش خبر دارم و حالشان خیلی خوب است. ولی تهیه و فرستادن رزومه برای پیدا کردن کار فرصتی برای او نمی گذارد که به مهاجرسرا سر بزند. امیدوارم که همه این کاربرها بعد از اینکه یک مقداری خیالشان راحت شد و از دلهره در آمدند و کار پیدا کردند دوباره به مهاجرسرا برگردند و فعال شوند.
با آرزوی موفقیت برای شما
(2010-03-02 ساعت 03:32)rs232 نوشته:  سلام مردکس جان و ممنون از اینکه این تاپیک را ایجاد کردی.

کسانی که مهاجرت می کنند در ماههای اول با دلهره و اضطراب همش دنبال کار پیدا کردن و انجام امور روزمره هستند. شوک فرهنگی, شوک زبانی, شوک کاری, شوک دوری از خانواده و دوستان, بلاتکلیفی و همه اینها دست به دست هم می دهند که در مجموع آنها حال و روز خوبی نداشته باشند. مثل این می ماند که شما یک مریض رو به مرگ را عمل جراحی کنید. با اینکه این کار در مجموع به بهبودی او می انجامد ولی چند ماه طول می کشد که او درد عمل جراحی را فراموش کند و زخمهایش التیام یابد.

دوستانی که مثل من پول کمتری هم با خودشان از ایران آورده اند دلهره و اضطرابشان هم بیشتر است و نگران این هستند که کار پیدا نکنند و مجبور بشوند به ایران برگردند. دوستانی که پول بیشتری دارند هم مشکلاتی دارند ولی دلهره آنها به مراتب کمتر است و فرصت بیشتری برای کار پیدا کردن دارند.

اگر من در چند ماه اول ورودم به امریکا وارد مهاجرسرا می شدم حداقل 60 امتیاز منفی می گرفتم چون فقط بار منفی از خودم در می دادم و می گفتم که آهای مردم نیایید به امریکا که بدبخت می شوید. خوب الآن بعد از سه سال و نیم بودن در امریکا و داشتن کار و خانه و تفریح خوب, یک گوشه لم می دهم و با خیال راحت می گویم که امریکا بهشت است.

بهرحال من از کاربر Monica و شوهرش خبر دارم و حالشان خیلی خوب است. ولی تهیه و فرستادن رزومه برای پیدا کردن کار فرصتی برای او نمی گذارد که به مهاجرسرا سر بزند. امیدوارم که همه این کاربرها بعد از اینکه یک مقداری خیالشان راحت شد و از دلهره در آمدند و کار پیدا کردند دوباره به مهاجرسرا برگردند و فعال شوند.

سلام آرش جان
آقا قابل نداره انجام وظیفه بوده،خلائش حس شد گفتم بزنم
راستش منم تقریبا شاید دوبرابر مقداری که شما آورده بودی آوردم تازه شرایطمم در قیاس با بقیه سخت تره ولی باید با امید پیش رفت چون اینجا دیگه سرزمین ممکن شدن ناممکنها به واسطه اراده و زحمته به نظر من!
ولی منظور من صرفا یه یاد کردن و اگرم اطلاعی از طرف در دسترس بود و گفتنی بود عنوان کردنش بوده،نه این که واقعا بیایم بگیم آقا فلانی کجاس؟نه تو بگو کوش؟چرا نمیاد!
نه،فقط صرفا خودتو بزار جای یه مفقودالاثر×! بیای ببینی بچه ها یادت بودن و یکی هم اومده گفته طرف مشغول کاراشه و مثلا کار پیدا کرده و سرش شلوغتر شده،حس خوبی بهت دست نمیده؟
[font=Verdana]
یا به ما یار نشو یا چو شدی چون ما شو+++ما چو رسوای جهانیم تو هم رسوا شو
عاشق و رند و غزل خوان و فرنگی مشرب+++رند و لاقید و ملامت کش و بی پروا شو
[/font]


(2010-03-02 ساعت 03:38)merdax نوشته:  
(2010-03-02 ساعت 03:32)rs232 نوشته:  سلام مردکس جان و ممنون از اینکه این تاپیک را ایجاد کردی.

کسانی که مهاجرت می کنند در ماههای اول با دلهره و اضطراب همش دنبال کار پیدا کردن و انجام امور روزمره هستند. شوک فرهنگی, شوک زبانی, شوک کاری, شوک دوری از خانواده و دوستان, بلاتکلیفی و همه اینها دست به دست هم می دهند که در مجموع آنها حال و روز خوبی نداشته باشند. مثل این می ماند که شما یک مریض رو به مرگ را عمل جراحی کنید. با اینکه این کار در مجموع به بهبودی او می انجامد ولی چند ماه طول می کشد که او درد عمل جراحی را فراموش کند و زخمهایش التیام یابد.

دوستانی که مثل من پول کمتری هم با خودشان از ایران آورده اند دلهره و اضطرابشان هم بیشتر است و نگران این هستند که کار پیدا نکنند و مجبور بشوند به ایران برگردند. دوستانی که پول بیشتری دارند هم مشکلاتی دارند ولی دلهره آنها به مراتب کمتر است و فرصت بیشتری برای کار پیدا کردن دارند.

اگر من در چند ماه اول ورودم به امریکا وارد مهاجرسرا می شدم حداقل 60 امتیاز منفی می گرفتم چون فقط بار منفی از خودم در می دادم و می گفتم که آهای مردم نیایید به امریکا که بدبخت می شوید. خوب الآن بعد از سه سال و نیم بودن در امریکا و داشتن کار و خانه و تفریح خوب, یک گوشه لم می دهم و با خیال راحت می گویم که امریکا بهشت است.

بهرحال من از کاربر Monica و شوهرش خبر دارم و حالشان خیلی خوب است. ولی تهیه و فرستادن رزومه برای پیدا کردن کار فرصتی برای او نمی گذارد که به مهاجرسرا سر بزند. امیدوارم که همه این کاربرها بعد از اینکه یک مقداری خیالشان راحت شد و از دلهره در آمدند و کار پیدا کردند دوباره به مهاجرسرا برگردند و فعال شوند.

سلام آرش جان
آقا قابل نداره انجام وظیفه بوده،خلائش حس شد گفتم بزنم
راستش منم تقریبا شاید دوبرابر مقداری که شما آورده بودی آوردم تازه شرایطمم در قیاس با بقیه سخت تره ولی باید با امید پیش رفت چون اینجا دیگه سرزمین ممکن شدن ناممکنها به واسطه اراده و زحمته به نظر من!
ولی منظور من صرفا یه یاد کردن و اگرم اطلاعی از طرف در دسترس بود و گفتنی بود عنوان کردنش بوده،نه این که واقعا بیایم بگیم آقا فلانی کجاس؟نه تو بگو کوش؟چرا نمیاد!
نه،فقط صرفا خودتو بزار جای یه مفقودالاثر×! بیای ببینی بچه ها یادت بودن و یکی هم اومده گفته طرف مشغول کاراشه و مثلا کار پیدا کرده و سرش شلوغتر شده،حس خوبی بهت دست نمیده؟
با این چیزهایی که شما گفتید پس من باید همینجا از مهاجرسراییها تشکر وقدردانی کنم که به من در این مدت نه تنهامنفی ندادند،نمیدانم چرا مثبت هم دادند! چون من عضویت و نوشتن در مهاجرسرا را دقیقا از بدو ورود به آمریکا شروع کردم، در تمام روزهایی که حالم خیلی خیلی گرفته بود و سرشار از انرژی منفی و سردرگمی ،که البته هنوز هم دارم با آن دست وپنجه نرم می کنمBig Grin

در هر صورت من با ایجاد این تاپیک خیلی موافقم و تشکر می کنم .چون بلاخره رسم دوستی اینست که از کسانی که به هر دلیلی فعلا نیستند هم ،خبری بگیریم و جویای احوالشان شویم.
برنده لاتاری ۲۰۰۹. ساکن لس انجلس.

وبلاگ: https://rasaraplanet.wordpress.com سیاره راساراسا
من هم با اینکه پیدا نشدن کار و ته کشیدن پس انداز من رو تحت فشار زیادی گذاشته ولی سعی می کنم چند وقت یکبار سری به مهاجرسرا بزنم چون خودم رو خیلی به اون مدیون می دونم. با اینحال خیلی دوست دارم از بعضی بچه هایی که بعد از ورود به امریکا دیگه خبری ازشون نشد اطلاعی بگیرم و ببینیم حالشون چطوره.
سلام بچه ها بعد از مدتی گم شدن باز برگشتم Smile تجربه روزهای اول مهاجرت مثل تجربه پریدن توی آب یخ درست بعد از در اومدن از سونای خشک هست . معمولا این پروسه به افسردگی هم خواهد انجامید چرا که احساس عدم امنیت و عدم وضوح مسیر روبرو برای انسانی که برنامه هایش همیشه ازپیش معلوم بوده بسیار سخت و طاقت فرساست .  هفته های اول بعد از فرونشستن تازگی محیط شب ها دلشوره میگیری و صبح ها فکر میکنی که آیا میشود با محیط همرنگ شد؟ (مهم این است که مطمئن باشید همه چیز گذراست و دل به دلشوره ها نسپرید) . من الان 1 ماه و نیم شده که اینجا هستم و کمکم فهمیدم که باید مرد سختی بود تا با محیط جدید را افتاد و اصلا کار ساده ای نیست.اگر میخواهید بیایید اینجا و مدام با ایرانی ها فارسی حرف بزنید و زبان آموختن رو سخت میدونید اصلا نیاین که واقعا دنیای شما اینجا به 3 تا هموطنتون محدود میشه من کسایی رو میبینم که بعد از 15سال هنوز زبان بلد نیستند و فقط میتونن تو رستوران کار کنن و بیبی سیتر بشن و برن خرید.شما هر کاری که میکنید در درجه اول به فکر زبان آموختن باشید و پول زیاد آوردن به اینجا علل الخصوص اگر متاهل هستید . برای حداقل 1 سال اول پس انداز کاملا کافی داشته باشید تا کمتر احساس عدم امنیت کنید . اینجا کار هست برای کسایی که کار بلد هستند و تجربه دارند (حداقل از ایران موقعیت کاری بیشتر هست. یعنی اگر تو ایران با پارتی عمو جون نرفتید سر کار و خودتون از خودتون یه سوادی دارید خیالتون راحت) .یکی از نزدیکان من درست یک ماه بعد از ورودمون کار مرتبط با رشته اش گرفت . دلیلش هم خیلی ساده بود .
1 . رزومه قوی داشت .
2 . زبان اینگلیسی عالی
3 . آشنایی با فرهنگ آمریکا و طریقه اینترویو
اینا تا حالا تجربیات من از این مملکت بوده .به امید دیدار

صدرا سپهر در ساعت 11:17 روز 15 مارچ (3روز قبل)در تاپیک "چهارشنبه سوری سه روز زودتر برگزار شد" رویت شد وتاکنون خبری از او در دسترس نیست. هر چند که او در پنلش خاطرنشان کرده که به دلیل گرفتاری شدید غایبست، ولی این دلیل موجهی نیست که دنبال او نگردیم و او را جزو مفقودین به حساب نیاوریم. به گزارش شهود حتی امکان می رود که وی در جریان خانه تکانی ربوده شده باشد ،مفقود الاثر شده باشد یا حتی جانباز، کشته یا زخمی شده باشد.در هر صورت رسم دوستی ایجاب می کند که برای شادی روح این عضو همیشه فعال و مثبت 1 دقیقه سکوت کنید و هیچی در مهاجرسرا ننویسید .من پیشنهاد می کنم که به جای نامش که در زیر ارسالها جای خالیش به طرز ملموسی حس می شود،شاخه گلی بگذاریم .
این هم شعری از من:
صدرا صدرا کجایی!صدرا صدرا کجایی!
چرا دیر به دیر میایی؟ نکنه می خوای نیایی؟
برنده لاتاری ۲۰۰۹. ساکن لس انجلس.

وبلاگ: https://rasaraplanet.wordpress.com سیاره راساراسا
اینم یه شعر از من در نبود صدرا
صدرای من کجائی صدرا چه بی وفائی
در آخر چند دعا میکنم که خواهشن هر جا هستید با صدای بلند آمین بگید.
پروردگارا گم شدگان سایت مارا هر چه سریعتر در سایت ظاهر بفرما.
پروردگارا مهاجرین گرفتار مارا که در بلاد کفر فرصت سر خواراندن ندارند را فرصت سر خواراندن و سر زدن به مهاجر سرا را عنایت بفرما.
خانه دوست کجاست...
دوست نداشتم این خبر بد رو به دوستان بدم ولی متاسفانه صدرا در جریان چهارشنبه سوری توسط م.ا*مورین بازداشت و دست کم تا آخر تعطیلات یعنی 15 پیداش نخواهد شد . در طی تماس تلفنی که با خانواده اش داشتم خیلی ناراحت بودند . میگفتند صدرا چون سابقه بازدا.شت قبلی هم داشته ممکنه حالا حالا ها ولش نکنند . و اینکه صدرا الان داره توی او.ی-ن آب خنک میخوره . گرچه من احتمال میدهم زیر شک.ن-جه جان به جان آفرین تسلیم کند همه دوستان برای آزادی صدرا دعا کنید . من فکر میکنن صدرا دیگه برنگرده .و اینکه همه این چیزایی که گفتم تخیلات خودم هست و جنبه تبلیغات دارد و ینده هیچ خبری از صدرا ندارم فقط خواستم شما رو کمی به وجد بیاورم امیدوارم به زودی صدرا برگردد .
تشکر کنندگان: honareirani ، lexington ، Ali Sepehr ، eblam ، mdtrmd ، زری وحدتی ، msar ، hossein_1987
(2010-03-18 ساعت 14:10)NAV!D نوشته:  دوست نداشتم این خبر بد رو به دوستان بدم ولی متاسفانه صدرا در جریان چهارشنبه سوری توسط م.ا*مورین بازداشت و دست کم تا آخر تعطیلات یعنی 15 پیداش نخواهد شد . در طی تماس تلفنی که با خانواده اش داشتم خیلی ناراحت بودند . میگفتند صدرا چون سابقه بازدا.شت قبلی هم داشته ممکنه حالا حالا ها ولش نکنند . و اینکه صدرا الان داره توی او.ی-ن آب خنک میخوره . گرچه من احتمال میدهم زیر شک.ن-جه جان به جان آفرین تسلیم کند همه دوستان برای آزادی صدرا دعا کنید . من فکر میکنن صدرا دیگه برنگرده .و اینکه همه این چیزایی که گفتم تخیلات خودم هست و جنبه تبلیغات دارد و ینده هیچ خبری از صدرا ندارم فقط خواستم شما رو کمی به وجد بیاورم امیدوارم به زودی صدرا برگردد .

نوید اینو خوب اومدی.
مُردم از خنده Big Grin Big Grin Big Grin
تشکر کنندگان: ChairMan ، nnazi_2005 ، lexington ، Ali Sepehr ، eblam ، frozen mind ، msar ، hossein_1987
من در اینجا اعلام می کنم به خاطر گرفتاری ای که دچارش شده بودم یک هفته و اندی نتونستم نت بیام و به کوری چشم نوید سلامتیم رو همینجا اعلام می کنم.

ممنونم از لطف همگی دوستان
سیدعلی سپهر
مدیر ارشد مهاجرسرا و مدیرعامل شرکت پاریز تراول
ali.sepehr@pariztravel.com


هر آنچه در مورد لاتاری بايد بدانيد.
https://telegram.me/pariztravel
جای دوست عزیز و رئیس گل خودم که دل هممون براش تنگ شده،این روزا خیلی خالیه
امیدوارم رفته باشه سفر به همراه خانواده و امیدوارم گرفتاری و مشغله ذهنی خاصی نداشته باشه
seravin و مجیدشیرزاد عزیز،دلمون براتون تنگولیدهSad
[font=Verdana]
یا به ما یار نشو یا چو شدی چون ما شو+++ما چو رسوای جهانیم تو هم رسوا شو
عاشق و رند و غزل خوان و فرنگی مشرب+++رند و لاقید و ملامت کش و بی پروا شو
[/font]


تشکر کنندگان: ChairMan ، Ali Sepehr ، seravin ، sh-b ، honareirani ، nnazi_2005 ، mohsen324 ، lexington ، m.memari ، eblam ، زری وحدتی ، msar
(2010-03-23 ساعت 23:31)merdax نوشته:  جای دوست عزیز و رئیس گل خودم که دل هممون براش تنگ شده،این روزا خیلی خالیه
امیدوارم رفته باشه سفر به همراه خانواده و امیدوارم گرفتاری و مشغله ذهنی خاصی نداشته باشه
seravin و مجیدشیرزاد عزیز،دلمون براتون تنگولیدهSad

منم تایید میکنم . خواستید قبلی که برید آمریکا یه سر بیاید شیراز....
تشکر کنندگان: seravin ، lexington ، eblam ، amin474 ، msar
توجه توجه .
بدینوسیله به اطلاع میرساند آقایان :
ساسان (seravin) و سروش (parslottery) مدت زیادی است که مورد فقدان یا مفقود واقع شده اند Big Grin
از همین جا از تمامی شهروندان و کاربران و تماشاگرنماها و دوستانی که ما را در تهیه این مجموعه وزین یاری کرده اند کمال تشکر را به جا می آورم .
به فرد یا افرادی که بتوانند ما را در یافتن آن عزیزان سفر کرده به دیار باقی یاری نمابند مبلغ 60 میلیون دلار جابزه تعلق خواهد گرفت.
البته از حدسیات بنده برای سروش این است که ایشان در اثر سرما خوردگی جان به جان آفرین تسلیم نموده اند.
ساسان هم که گویا گیر مهاجرت هست و بسیار مشغول .
حال هر کسی بتواند این دو نفر را کت بسته تحویل اینجانب نماید جایزه را از آن خود کرده.
تشکر کنندگان: honareirani ، Ali Sepehr ، seravin ، eblam ، زری وحدتی ، msar
سروش عزیز بدلیل برخی دلخوری هایی که توی سایت پیش اومد یه چند وقتی به مرخصی استحقاقی رفته و امیدوارم پس از وضع حمل دوباره به سایت برگردهBig Grin
سیدعلی سپهر
مدیر ارشد مهاجرسرا و مدیرعامل شرکت پاریز تراول
ali.sepehr@pariztravel.com


هر آنچه در مورد لاتاری بايد بدانيد.
https://telegram.me/pariztravel
تشکر کنندگان: Ashkan78 ، ChairMan ، eblam ، Amir78 ، زری وحدتی ، amin474 ، msar




کاربران در حال بازدید این موضوع: 1 مهمان