مشکلات مهاجرت از طریق پ ن ا ه ن د گ ی به اروپا

[یه مهاجر]

داداش پیشنهاد من به تو اینه
پاشو بیا یک کشور اروپایی ، اعلام پناهندگی بکن
اگر کمی دربارش جستجو کنی راه و چاه هم دستت میاد ، خیلی هم بهتر از این کار هاست که شما ها میکنید

لطفا از پیشنهادهای غیرکارشناسی ،بدون در نظر گرفتن شرایط اعضای فاروم خودداری کنید

طبق قوانین فاروم اخظار برای کاربر ثبت شد!

و واقعا متاسفم برای منزلت انسانی(چون واقعا این نوع مهاجرت مگر موارد بسیار استثنا در مورد افراد بسیار خاص بدترین نوع مهاجرته) ، هنوز در بینمون کسانی هستن که پناهندگی با ذلت رو به مهاجرت هایی مثل تحصیلی یا کاری ترجیح میدن و بطور علنی اون رو بهتر هم میدونن!!! متاسفانه تعداد زیاد افراد تحصیل کرده کشور ما در بین پناهجوها فقط و فقط نشون میده که خیلی از ما هنوز دنبال راحت ترین و مفت ترین راه ها هستیم غافل از اینکه اگه این نوع مهاجرت جون افراد رو به خطر نندازه حتما شخصیتشون رو خورد خواهد کرد!!!بیشتر پناهجوهای کشورای دیگه افراد بیسواد و بدون تخصص و بعضا با سابقه جنایی در کشورشون هستن اما پناهجوهای ما خیلی هاشون مثلا تحصیل کرده هستن.واقعا جای تاسف داره.کاش این افراد کمی اعتماد بنفس داشتن و به توانایی های خودشون تکیه میکردن نه اینکه سالها با خفت و پول مالیات دهندگان کشور میزبان به زندگی ادامه بدن

[یه مهاجر]

گفت‌و‌ گو با کریس بوئِن Chris Bowen وزیر امور مهاجرت استرالیا

استرالیا کشوری است مهربان. ما پذیرای پناهنده‌ها هستیم اما ورود به این کشور با قایق برای اعلام پناهندگی راه مناسبی نیست.این سفر خطرناکی است. خیلی ها روی قایق یا کشتی های کوچک جان خود را از دست می دهند و ما قصد داریم به همه این پیام را برسانیم که آمدن به استرالیا با قایق برای اعلام پناهندگی شیوه مناسبی نیست.

صرف نظر از اینکه این گونه پناهنده‌ها از کجا به استرالیا می رسند، ما به پرونده های آنها رسیدگی نخواهیم کرد. این افراد به مالزی منتقل خواهند شد و پرونده آنها در آنجا بررسی می شود.

اگر این افراد به صورت غیر قانونی با کشتی یا قایق وارد استرالیا شوند به مالزی منتقل خواهند شد و هیچ تضمینی هم نیست که بعدا بتوانند در استرالیا زندگی کنند.

ما با کشورهای دیگر هم وارد مذاکره شده‌ایم تا پناهنده‌ها را به این کشور ها نیز بفرستیم اما فعلا ۸۰۰ نفر به مالزی اعزام می شوند. استرالیا همچنان به پذیرش پناهنده ها ادامه خواهد داد، اما به تقاضای کسانی که با قایق به کشور ما بیایند در داخل استرالیا رسیدگی نخواهد شد.

اشاره کردید که ۸۰۰ نفر پناهنده به مالزی برگردانده خواهد شد. اگر تعداد کسانی که تقاضای پناهندگی کرده‌اند و یا از دریا وارد این کشور شده اند خیلی بیشتر از این ۸۰۰ نفر باشد، چه می شود؟

ما درحال مذاکره با دیگر کشورهای منطقه هستیم تا قراردادهای مشابهی را ترتیب دهیم، اما پیام مهم ما این است که اگر در صدد سفر به استرالیا با کشتی‌های کوچک یا قایق هستید برای این کار هزینه زیادی خواهید داد. زندگیتان به خطر می افتد و نهایتا به نتیجه ای که می خواهید نخواهید رسید.

آیا این اقدام شما با قوانین بین المللی در زمینه پناهندگان مطابقت دارد؟

بله دارد. ما کنوانسیون بین المللی پناهندگان را امضا کرده ایم و پناهندگان را به کشوری که ممکن است خطری آنها را تهدید کند نمی فرستیم.

ما آنها را به مالزی و یا کشورهای دیگر خواهیم فرستاد و قطعا افرادی که در کشور خود ممکن است مورد آزار و اذیت قرار گیرند به کشور خودشان فرستاده نخواهند شد.

بعد از آنکه به پرونده این افراد به دقت رسیدگی شد، افرادی که پناهنده واقعی نیستند به کشورشان باز گردانده می‌شوند.

اما می دانیم که مالزی کنوانسیون بین المللی پناهندگان را امضا نکرده است.

همینطور است. ولی ما با مالزی به توافق رسیده ایم که افرادی که از استرالیا به این کشور فرستاده می شوند، تا زمان رسیدگی قطعی به پرونده هایشان بتوانند در آنجا بمانند و به کشوری که از آنجا گریخته اند باز گردانده نشوند.

زمانی که درخواست پناهندگی این افراد بررسی دقیق شد و (اگر) احیانا تقاضایشان رد شد، در این صورت اقدامات لازم برای بازگرداندن آنها به کشورشان انجام خواهد شد.

چرا مساله پناهندگانی که با قایق به استرالیا می آیند تبدیل به موضوعی جنجالی شده است؟ تعداد این افراد در مقایسه با پناهندگان سایر نقاط دنیا خیلی زیاد نیست. برای نمونه در یک سال گذشته تنها شش هزار نفر از این راه خود را به استرالیا رسانده اند.

بله این موضوع مهمی برای استرالیا است. ما کشوری توسعه یافته هستیم. ما از پناهنده‌ها و مهاجران استقبال می کنیم اما مردم استرالیا و همینطور دولت این کشور قویا معتقدند که باید از مرزهای این کشور محافظت شود.

ما نمی توانیم شاهد ورود پناهندگان به کشور با شیوه‌های به شدت نا امن و بوسیله قایق باشیم. ما کمک‌های انساندوستانه مان را افزایش داده ایم. تعداد پناهندگانی که ما می پذیریم به لحاظ نسبت جمعیتی از هر کشور دیگر دنیا بیشتر است.

عده ای می گویند که این نوعی تبعیض علیه پناهندگانی است که از ایران، افغانستان و کشورهای این منطقه به استرالیا می روند و دولت استرالیا در برابر پناهندگانی که مثلا از اروپای شرقی به این کشور می روند سخت گیری چندان نشان نمی دهد.

نه هیچ تبعیضی در کار نیست. ما از خاورمیانه پناهنده می پذیریم اما از طریق اردوگاه های پناهندگان در سوریه، اردن یا از پاکستان؛ و این کار را ادامه خواهیم داد، اما تنها کسانی که از طریق کمیساریای سازمان ملل متحد اقدام کنند

[mehran2009]

ضمن تاييد مطالب جنابعالي ، خود من نمونه بارز كسي هستم كه به جاي مهاجرت شغلي و تحصيلي ، از راه پناهندگي وارد شدم و بعد گذشتن دو سال به جايي نرسيدم
اين در حالي هست كه اگه همون موقع از راه درست وارد ميشدم تا الان احتمالا پيشرفتهاي خوبي كرده بودم

[nader_sohrabi]

دوستان روش های نرمال و قانونی رو پیشنهاد بدین تا بشه انجام داد.

[نسیما]

اینقدر از این موضوع پناهندگی سو استفاده شده که اونهایی هم که واقعا راست میگفتن پاسوز شدند. شاید به همین دلیله که اسم این قضیه اینقدر بده. من یه نفرو شنیدم که افتاد دنبال گروههای عجیب و غریب و نوظهور که ادعای ماموریتهای غیبی داشتند و مربوط به هیچ مذهب خاصی هم نبودند. و جالب اینه که اصرار به جارزدن در این مورد هم می کردن. و بعد اون گروه افراد رو می فرستاد دنبال پناهندگی. من نمی دونم کشور های خارجی با چنین فردی که با این نیت اقدام به ورود به خاکشون میکنه چی کار میکنن!

[الفی]

بهتره برای پناهندگی فقط کسایی که واقعا مشکل حقیقی دارن اقدام کنن. الان تمام آفیسر های پناهندگی و مهاجرت کشور ها تجربه خیلی خیلی زیادی دارند و خیلی راحت کیس سازی و دروغ رو تشخیص می دن.

[ستاره شناس کوچولو]

دوستان عزیزخواهش میکنم روال پناهندگی روتوضیح بدید لطفا...بعدازتقاضای پناهندگی (انگلستان)چه اتفاقاتی می افتد؟اگراینجا نمیشه یاایرادخاصی داره خصوصی ارسال کنید ممنون.
امیدوارم راهی پیدابشه که مجبورنشیم تن به این کاربدیم

[andrewlachina]

این داستان پناهندگی تبدیل به موضوع عجیبی شده . هزاران نفر از اتباع ایران در کشور های دیگر اواره هستند و به امیده روزی که پناهندگی بگیرند پیر میشنود (خیلی از کیس ها توی کشور هایی مثل المان تا 12 سال طول میکشد جواب گرفتن) . برای این که خیال دوستان را راحت کنم میگویم اکثریت قریب به اتفاق کیس ها رد میشود علت هم برعکس ان چه دوستان عقیده دارند وارد بودن افیسر ها به دروغ هایی که ایرانی ها میبافند نیست ( که البته بی تاثیر هم نیست ) . ببینید الان برای اتباع ایران به دو تا کیس مذهبی و سیاسی جواب میدهند . توی کیس مذهبی از شما میپرسند مشکلت چی بوده . میفرمایید مثلا مسیحی شدم و به خاطر ان تحت تعقیبم . میگویند بسیار خب مسیحی شدید بروید بعدا جواب میدهیم . بعد خیلی ساده یک نامه میزنند به نماینده مسیحیان ایران در اروپا (سازمان هایاس ) و استعلام میکنند که ایا چنین شخصی را میشناسید و اظهاراتش را تایید میکنید یا نه . اگر جواب مثبت باشد بلافاصله از همان ترکیه هم کارتان حل میشود و تمام . منفی هم باشد سویس هم باشد رد میشود پرونده شما . کیس های سیاسی هم همینطور از شما میپرسند خب فعال سیاسی که بودید با کدام حزب و گروه کار میکردید که برایتان مشکل ایجاد شد (فعالیت سیاسی انفرادی معنا ندارد ) میفرمایید مثلا فلان حزب . خب این حزب توی اروپا و امریکا دفتر و دستک و سخنگو و نماینده و اینا دارد یه استعلام میکنن فلانی رو میشناسید یا نه . جواب مثبت بود مثل یکی از دوستان من 2 هفته ای از اربیل میروید پاریس . اقامت را هم با تمام احترام تقدیمتان میکنند جواب منفی بود 10 سال توی اردوگاه ها باید بپوسید تا یک برگه اقامت بشر دوستانه بهتان بدهند . من قدیم ها کله ام بوی قرمه سبزی میداد و فعالیت سیاسی میکردم (چوبش را هم توی سلول انفرادی اساسی خوردم) خیلی از دوستان ان زمان من الان با پناهندگی اروپا و امریکا هستند ولی هیچ کدامشان با قاچاقچی و ادم پران نرفتند اکثریت قریب به اتفاق از طریق ترکیه و کردستان عراق و با هماهنگی سازمان های بین المللی در مدت خیلی کوتاه رفتند اما (این اما خیلی بزرگ هست) پشتشان تایید احزاب و سازمان های خیلی معتبر و با نفوذ بود . اصلش همان است بقیه ول معطلند .

[Shezem]

سلام من از همه کسایی که قصدشون آگاهی مردمه تشکر می کنم
اما از اونجچایی که من 4 ساله که در تلاشم به یکی از کشورهای پیشرفته برم
وموفق نشدم خواهشا منو راهنمایی کنید
همونطوری که گفتم تو این چند سال به امید گرین کارت بودم که نشد حالا با توجه به این که
وضع مالی خوبی ندارم یه شرکتی که تو سوئد هست که 100 هزار تومن میگیره میگه به حساب مالی ما تو بانک ملی ایران بریز و رزومه کاری تو برامون بفرست ما تو یکماه برات 5 تا شغل معرفی
میکنیم هر کدومو خواستی با کارفرما صحبت می کنیم ردیفش می کنیم
تلفنی باشون صحبت کردم
حالا به نظر شما پیگیرشون بشم یا نه میگید کلاهبردارند.
من تخصصم کامپیوتر و موبایله
ممنون

دوست عزیز، من اگه جای شما بودم، کلا به پناهندگی و این جور حرف‌ها فکر نمی‌کردم، زیرا عمر آدم را به باد میده.
و اگر هم شما متخصص کامپیوتر هستید حتما اطلاعات اینترنتی‌تان هم باید خوب باشد، چرا خودتان با همان شرکت‌ها تماس نمی‌گیرید. راستش را بخواهید، این شرکت‌های ایرانی که در خارج هستند هم، همین‌ کار را می‌کنند، یعنی چون زبان بلد هستند با رجوع به اینترنت و اگهی کاریابی چند تا آدرس پیدا می‌کنند و به شما می‌دهند. این چیزی نیست که از عهده خودتان بر‌نیاید. کمی زبان انگلیسی لازم دارد.

[یه مهاجر]

دولت سوئیس مقررات اعطای پناهندگی را به خارجیان دشوارتر می کند.

به گزارش واحد مرکزی خبر پارلمان سوئیس تصمیم گرفت با ایجاد تغییرات در مقررات مربوط به اسناد مورد پذیرش از پناهجویان، شرایط اعطای پناهندگی را محدودتر کند.

پس از آن که مجلس اعلای سوئیس اصلاح بخشی از قوانین این کشور در خصوص اعطای پناهندگی از طریق سفارتخانه های سوئیس در خارج از کشور را به تصویب رساند، پارلمان نیز روز چهارشنبه تصمیم گرفت امکان ارائه درخواست را از این طریق حذف کند.

بر اساس قوانین جدید پناهندگی، که از ابتدای پائیز یا اوایل سال دو هزار و سیزده در سوئیس به اجرا در خواهد آمد، پناهجویان خارجی نمی توانند با مراجعه به سفارتخانه های سوئیس درخواست پناهندگی بدهند.

به گزارش خبرگزاری فرانسه از ژنو، شورای ملی - مجلس عوام سوئیس - همچنین تصمیم گرفت آن دسته از پناهجویانی که مرتکب خلاف یا بزه شده اند، در مراکزی ویژه اسکان بیابند تا از آزادی عمل آنان جلوگیری شده و نتوانند از محدوده ای تعریف شده پا فراتر بگذارند.

بر اساس محدودیتی دیگر، که باید به تصویب اعضای مجلس اعلا نیز برسد، پناهندگان با محدودیتهایی در دعوت از بستگانشان به سوئیس روبرو خواهند شد. بدین ترتیب که تنها همسر و فرزندانی که به سن قانونی نرسیده اند، می توانند به فردی که با پناهندگی اش موافقت شده، ملحق شوند.

تصویب این مقررات با مخالفت برخی از احزاب چپ سوئیس مواجه شد. به گفته یکی از نمایندگان پارلمان سوئیس از حزب سبز ها، افرادی که با پناهندگی آنان موافقت شده است، با قرار گرفتن در کنار خانواده بهتر می توانند به زندگی عادی در سوئیس بپردازند.

نماینده دولت در مباحث مربوط به قوانین پناهندگی پارلمان نیز با اعمال محدودیت برای خانواده پناهندگان مخالفت کرد.

کاستن از کمک مالی به پناهجویان نیز از دیگر تصمیمات پارلمان سوئیس است.

[یه مهاجر]

قانون پناهندگی سوئیس، چگونگی اعطای پناهندگی را تعیین می کند، موقعیت حقوقی پناهندگان و انواع دیگر حمایت موقت و بشردوستانه را تعریف میکند و بازگشت پناهجویان را هدایت می کند. قانون پناهندگی سوئیس بر اساس قوانین بین المللی است


ماده 3. تعریف واژه پناهنده
1.پناهندگان کسانی هستند که در کشور خود و یا در آخرین کشور محل اقامت خود در معرض آسیب جدی هستند یا به علت نژاد ، مذهب ملیت ، عضویت در یک گروه اجتماعی و یا اعتقادات سیاسی ترس واقعی از آسیب جدی دارند.

2-" آسیب جدی" یعنی: تهدید خطرناک زندگی ، جسم و یا آزادی ، یا درمان بیماری ای که باعث فشار غیر قابل تحمل روانی شده است. توجه ویژه به دلایل خاص برای ،خلاصى جستن به زنان داده شده است.

تعریف بالا در ماده 3 از قانون پناهندگی سوئیس معین می کند چه کسانی ممکن است به عنوان پناهنده به رسمیت شناخته شوند. تعریف پناهنده بر اساس کنوانسیون 1951 ژنو است، توافقنامه مهم بین المللی امضا شده توسط سوئیس و 143 کشور دیگر.

سوئیس همچنین ازامضا کنندگان کنوانسیون حقوق کودک است، که معین می کند که با پناهنجویان جوان چگونه باید رفتار شود.

کشورهای عضو اتحادیه اروپا مقررات پناهندگی خود را بطور قابل توجهی هماهنگ ساخته اند، و به همین دلیل دسترسی به جریان پناهندگی برای پناهندگان در تمام کشورهای اروپایی بسیار مشکل شده است

[یه مهاجر]

یکی از مشکلات جدی بسیاری از پناهجویان در آلمان وضعیت سکونتی آنها در هایم یا کمپ های پناهندگی می باشد. اسکان دهی پناهجویان مطابق فصل سوم قانون آئین دادرسی مراحل پناهندگی ((Asylverfahrensgesetz (AsylVfG)

به عهده هر ایالت سپرده شده است، که هر ایالت نیز مطابق قوانین داخلی خود چگونگی اجرای آنرا به عهده کمون یا شهرداری ها گذاشته است. سهمیه بندی و تقسیم پناهجویان در بین ایالت ها در سراسر کشور آلمان نیز بر اساس میزان جمعیت هر ایالت و مطابق یک سیستم کامپیوتری به نام "ایزی" (EASY) انجام می شود. (نقشه سهمیه بندی و تقسیم پناهجویان در ایالت های آلمان)

همچنین مطابق ماده 2 قانون تامین اجتماعی ویژه پناهجویان ((Asylbewerberleistungsgesetz (AsylbLG)، پناهجو موظف است در مرحله رسیدگی به درخواست پناهندگی اش در هایم های پناهندگی زندگی کند. از آنجا که مشخص نیست رسیدگی به درخواست پناهندگی چقدر طول می کشد، مدت زمانی که پناهجو زیر پوشش این قانون می ماند 48 ماه اعلام شده است. اما هر زمان که یک پناهجو قبولی پناهندگی خود را دریافت کند از زیر قانون ویژه پناهجویان خارج شده و اجازه دارد که شهر محل زندگی خود را انتخاب کرده و طبق قانون جدیدی که شامل او می شود، اجازه خواهد داشت که برای خود یا خانواده اش خانه شخصی جستجو کند.

اما اگر جواب درخواست پناهندگی به درازا بکشد، پناهجو موظف است تا پایان 48 ماه تعیین شده، در هایم بماند. یک پناهجو در طول مدت زندگی در هایم پناهندگی تنها تحت شرایط خاصی، از جمله به دلایل پزشکی، می تواند درخواست خانه شخصی دهد. و البته اداره "سوسیال" که در این مورد مسئولیت دارد، با این درخواست ها بسیار سختگیرانه برخورد کرده و به راحتی برای پناهجویان اجازه خانه شخصی صادر نمی کند.

وضعیت هایم های پناهندگی در همه جا یکسان نیست. برخی از شهر ها هایم های پناهندگی خوب و تمیز و مناسبی دارند. برخی از شهرها و کمون ها نیز اساسا هایم پناهندگی را برچیده و از همان اول به پناهجویان خانه شخصی میدهند. برخی دیگر از شهرداری ها نیز ترکیبی از هایم پناهندگی و خانه شخصی را بکار گرفته اند. اما برخی از شهرداری ها، بویژه در مناطق روستائی و یا شهرهائی که احزاب محافظه کار در آن قوی می باشند، از سیاستی به غایت غیر انسانی پیروی کرده و بدترین شرایط زیستی ممکن را برای پناهجویان ایجاد می کنند؛ هایم های کثیف، غیر بهداشتی، فاقد آب گرم و یا بطور مقطعی دارای آب گرم، فاقد شوفاژ یا بطور مقطعی دارای سیستم گرمائی، پرت و دور افتاده، به دور از ایستگاه اتوبوس و قطار، پر از جمعیت با ملیت های مختلفی که زبان مشترکی برای فهمیدن همدیگر ندارند. پناهجویانی که هر کدام به دلایل مختلف از کشور خود فرار کرده و به دلیل دوری از خانواده و کشور و فامیل زیر فشار روحی بوده و به دلیل نداشتن کار، کمبود پول، محدودیت اجازه تردد و مسافرت و ... چشم انداز مثبتی نسبت به وضعیت اقامتی خود نمی بینند. آنها به دلیل عدم آشنائی با زبان و قوانین آلمان و نیز به دلیل عدم آشنائی با حق و حقوق خود و به دلیل عدم دسترسی به مراکز مشاوره، سردرگم هستند و نمی دانند چکار باید کنند. در چنین شرایطی بازار شایعه داغ است و هر کسی چیزی می گوید. دانسته های افراد اغلب هیچ پایه معتبر و مطمعنی ندارد. در چنین اوضاعی پناهجویان ناچارند برای مدتی طولانی در محیطی تنگ، و اغلب با چندین نفر دیگر در یک اتاق، زندگی را بگذارنند. این وضعیت به سرعت موجب شکل گیری مشکلاتی بین ساکنین هایم با یکدیگر و بین افراد هم اتاقی و حتی بین افراد یک خانواده با همدیگر می شود. به همین دلیل ناراحتی های روحی همچون، عصبانیت، افسردگی، زود از کوره بیرون رفتن و پائین آمدن میزان صبر و تحمل در بین ساکنین چنین هایم هائی عمومیت دارد. گذشت زمان و نداشتن چشم انداز نسبت به تغییر شرایط سکونتی و بی خبری نسبت به آینده ی اقامتی این ناراحتی ها را تشدید کرده و در عده ای از پناهجویان موجب افسردگی شده و یا در عده ای دیگر موجب بروز درد و ناراحتی های های روان- تنی می گردد. دردهائی که با وجود آزمایشات متعدد و تعویض دکتر، هیچ منشاء جسمی برای آن یافت نمی شود و انرژی بسیار زیادی از فرد مبتلا می گیرد. ناراحتی های جسمی و روحی ای که حتی پس از دریافت قبولی پناهندگی یا اقامت، برای سال های سال، شرایط روحی، شخصیت فرد و رفتار او را کماکان تحت تاثیر قرار می دهد. در این میان کودکان و نوجوانان بسیار حساس تر بوده و میزان آسیب پذیری آنها بیشتر و عمیق تر است.

این وضعیت غیرانسانی در برخی از هایم های پناهندگی در آلمان امری اتفاقی نبوده یا حاصل اهمال این یا آن کارمند نمی باشد. این وضعیت در اساس حاصل یک خواست سیاسی می باشد که با برنامه مشخص، از طریق ایجاد شرایط سخت زندگی برای پناهجویان، این هدف را دنبال می کند که جلوی ورود بیشتر پناهجو به آلمان را مسدود کند.

وضعیت زندگی و شرایط محل سکونت پناهجویان در آلمان سالهاست که موضوع اعتراض مدافعین حقوق بشر و سازمان های مدافع پناهجویان میباشد. این مبارزه در سطوح محلی، در بعضی از شهرها و شهرداری ها بطور نسبی به نتایج کم و بیش مناسبی رسیده، اما لازمه تغییر اساسی آن، تغییر قانون تبعیض آمیز ویژه پناهجویان (Asylbewerberleistungsgesetz-AsylbLG) میباشد.

در حال حاضر تغییر این قانون در دستور کار سازمانهای مدافع پناهدگان است که در پارلمان آلمان از سوی نمایندگان حزب سبزها و حزب چپ حمایت می شود.


حنیف حیدرنژاد
مددکار اجتماعی و مشاور در امور پناهندگی و مهاجرین

[یه مهاجر]

بیشتر ایرانیانی که در هلند ساکن هستند را پناهندگان تشکیل می‌دهند. از سی و سه هزار نفر، بیش از بیست و پنج هزار نفر. با توجه به شرایط در ایران، این موضوع چندان شگفت انگیز نیست. ولی آنچه توجه جلب می‌کند این است که گروه بزرگی از این افراد را که می‌بینید کافی است تنها چند دقیقه با آنها گپ بزنید. به سرعت در میابید که -فعالیت که سهل است - کوچکترین آگاهی سیاسی یا اجتماعی خاصی ندارند.

تنها فکر همان امور معمول روزمره زندگی هستند و سفرهای سالانه به ایران و ... - و اینجا این پرسش پیش می‌آید که چگونه موفق شد‌ه‌اند پس از ورود به هلند، اداره مهاجرت را متقاعد کنند که اگر به ایران برگردند با زندان و شکنجه و اعدام مواجه می‌شوند و پس از دریافت اقامت هلند هم به راحتی به ایران سفر می‌کنند.
پرسش دوم اینجاست که این چگونه مشکل سیاسی است که تنها تا زمان دریافت اقامت هلند پا برجاست و پس از دریافت گذرنامه هلندی به سرعت رفع و رجوع می‌شود!
پلیس و اداره مهاجرت هلند هم آنقدرها که به نظر می‌آید خواب و خمار نیست و از همه این حرکت‌ها آگاه است و نتیجه ناملموس این موضوع نیز دشواری برای پناهجویان واقعی سیاسی از ایران است. فعالانی که به راستی در صورت بازگشت به ایران با مشکلات امنیتی و جانی رو به رو می‌شوند.

نمونه پرونده بردیا طاهرپور است. فعال بی تکلف و بی سر و صدای ایرانی در هلند که دو سالی است همراه با همسرش در یکی از کمپ‌های پناهندگی نزدیک شهر آلمیره زندگی می‌کند. دو سال انتظار برای دریافت پاسخ از اداره مهاجرت برای پناه گرفتن در هلند.
IND در نهایت شگفتی درخواست پناهندگی بردیا را رد کرده و به او مهلت داده تا کمتر از یک ماه کشور را ترک کند! حال راضی کنید این سازمان را برای پذیرفتن فردی که فعالیت‌های سیاسی‌اش بی نیاز از پرونده سازی یا به قول هم‌میهنان نازنین‌مان، «کِیس سازی» است.
هیچگاه نتوانستم حتا در ذهن به پاسخ این پرسش برسم که معیار اداره مهاجرت هلند برای پذیرش یک پناهجوی سیاسی چیست!

[یه مهاجر]

سال‌ها است که شمار قابل ملاحظه‌ای از ایرانیان -که بیشتر آنان را جوانان زیر ۳۰ سال تشکیل می‌دهند- با امید ساختن زندگی بهتر، تن به شرایط دشوار پناهندگی در کشورهای اروپایی می‌دهند.

جام سیاسی؛ "رادیوزمانه" (RadioZamaneh) در گزارشی زندگی سخت پناهندگان ایرانی در اروپا را مورد بررسی قرار داد.

در گزارش یادشده آمده است: «شرایط دشوار زندگی در کمپ‌های پناهجویی امر شناخته‌شده‌ای است. سال‌ها است که شمار قابل ملاحظه‌ای از ایرانیان -که بیشتر آنان را جوانان زیر ۳۰ سال تشکیل می‌دهند- با امید ساختن زندگی بهتر، تن به شرایط دشوار پناهندگی در کشورهای اروپایی می‌دهند. اگر خوش‌شانس باشید و توانسته باشید با گذرنامه یا برگه‌های جعلی عبور، از ترکیه و یونان یا سایر کشورهایی که به اصطلاح "مسیر" نامیده می‌شوند خود را به اروپا برسانید، تازه باید برای شرایط دشوار زندگی در کمپ‌های پناهندگی خود را آماده کنید.»

رادیوزمانه در ادامه به بخشی از مهم ترین معضلات مهاجرین اشاره می کند و می نویسد: «هرچند شرایط پناهجویی در همه‌ این کمپ‌ها و کشورها یکسان و مشابه نیست، اما بلاتکلیفی‌های طولانی، مشکلات ماه‌های نخستین مهاجرت، ندانستن زبان، دل‌نگرانی از اخراج و... بسیاری از پناهجویان را به ورطه‌ افسردگی، اضطراب یا حتی خودکشی می‌کشاند. روز چهارم سپتامبر (چهاردهم شهریور) برخی از منابع خبری در آلمان، خبر از مرگ مشکوک پناهجوی جوان ایرانی، سمیر هاشمی، در یکی از کمپ‌های ایالت بادن‌ووتنبرگ در جنوب آلمان دادند. این نخستین مرتبه نیست که اخباری از این دست منتشر می‌شود. تنها ظرف همین سال‌های‌ اخیر که جامعه ایرانی، موج جدید مهاجرت را تجربه می‌کند چند مورد مشابه گزارش شده است. در زمستان سال گذشته، محمد رهسپار، پناهجوی جوان ایرانی در ایالت بایرن در جنوب آلمان، خودش را در اتاقش حلق‌آویز کرد. فروردین‌ سال پیش از آن نیز (سال ۱۳۹۰) کامبیز روستایی، دیگر پناهجوی ایرانی که حکم اخراجش آمده بود و به طور غیرقانونی در هلند زندگی می‌کرد، در یکی از توریستی‌ترین مکان‌های آمستردام، در میدان "دام" خودش را به آتش کشید.»

یک ایرانی مهاجر در آلمان در مصاحبه با رادیوزمانه می گوید: «ما وارد یک کشور اروپایی شده‌ایم و در اینجا اعلام پناهندگی کرده‌ایم. این کشور خودش مدعی ارزش‌های حقوق بشر است و زیر چندین سند و کنوانسیون حقوق بشری را نیز امضا کرده است. انتظار این است خودش به بخشی از حرف‌هایی که می‌زند عمل کند، اما واقعیت چیز دیگری است. در این وضعیتی که ما در آن به سر می‌بریم "حقوق بشر" اجرا نمی‌شود.»

[یه مهاجر]

رادیو سوئد- تعدادی از پناهجویان ایرانی و افغانی در سوئد هستند که سال ها ست در بلاتکلیفی در سوئد به سر می برند. این پناهجویان به عناوین مختلف تلاش کرده اند که …صدای خود را به گوش مقامات برسانند تا به آن ها نیز همچون سال ٢٠٠٧ امنستی داده شود. در این رابطه می توان به تحصن بیش از ٤٠ پناهجو در کلیسائی در یوتبوری و یا تظاهرات اعضا تشکل پناهجویان ابدی در استکهلم اشاره کرد.
گوش کنید: گفتگو با محمد گلچین و پیتر لیند کویست یکی از مسئولان اداره ی مهاجرت
اضافه کنیم که تحصن پناهجویان در کلیسای یوتبوری ادامه دارد. اما از سوی مقامات مسئول هنوز تماسی با آن ها گرفته نشده است. روزنامه های محلی چون یوتبوری پستن و یا تلویزیون کانال ٤ با این پناهجویان گفتگو کرده و شرایط آنها را منعکس کرده ند. برخی از پناهجویان افغان نیز با وجود شرایط بحرانی در افغانستان ، با مشکلات اقامتی در سوئد روبرو هستند. برای نمونه می توان به محمد گلچین اشاره کرد . او هفت سال است که در سوئد به سر می برد و با وجود اینکه همواره به کارهای مختلف اشتغال داشته و به گفته ی خود چند صاحب کار نیز مایل به دادن کار دائم به او هستند اما اداره ی مهاجرت سال گذشته گذرنامه ی او را گرفته و قصد اخراج او از سوئد را دارد.
در رابطه با اجازه کار به پناهجویان گفتگوئی داریم با پیتر لیندکویست از مسئولان مربوطه در اداره ی مهاجرت.
او به تازه گی با محمد گلچین نیز در رابطه با اجازه ی کاربه او گفتگوئی داشته اما حاضر نشد که به طور مشخص به پرونده ی وی اشاره کند . او گفت در صورتی مایل به مصاحبه ی رادیوئی ست که به طور کل به شرایط کاری پناهجویان بلاتکیف بپردازد.
پیترلیند کویست در این گفتگو عنوان کرد که در صورت پیشنهاد کار به یک پناهجو، او می تواند به کشور خود بازگشته و درخواست خود را به سفارت سوئد در آن کشور تحویل دهد. او در پاسخ به این پرسش که پناهجو یانی که فاقد گذرنامه هستند چگونه می توانند از این امکان استفاده کنند می گوید که دریافت گذرنامه مشکل نیست و از طریق کشور خود آن ها انجام می شود.
پیتر لیند کویست همچنین می گوید که در این رابطه هنگام اعلام رد درخواست اقامت به پناهجویان اطلاعات لازم داده می شود.
در رابطه با اعتراض به سیاست پناهنده پذیری سوئد همچنین اضافه کنیم که در روز یکشنبه، در ده شهر مختلف تظاهراتی بر گزار خواهد شد.