سوئد یا امریکا

[gt3333]

کدوم برای زندگی انتخاب میکنید ؟

[sib 24]

اصلا احتیاج به فکر کردن نیست.آمریکا

[parviz]

* اگه آدمی هستی که روی پای خودت زندگی کردی و دوست داری تلاش کنی و زندگی بهتر و بهتری بسازی حتما آمریکا بهتره. البته فراموش نکنید که در آمریکا باید آماده مقابله با سختی ها باشی و مشکلات رو شناسایی کنی و برای حذف یا کم کردن اونها اقدام کنی تا مجبور نشی دوباره برگردی به وطن سابق!

* اگه حوصله تنش ها و چالش های کاری نداری و دوست داری بیمه درمانی مجانی، حق بیکاری خوب و خدمات دولتی استفاده کنی بهترین جای دنیا همون سوئد هست. البته حتما میدونی دولت سوئد هم به خاطر مشکلات این کشور مثل سرمای شدید، تاریکی طولانی (بیشتر مناطق در زمستان فقط 4-5 ساعت نور روز را میبینند) و همچنین وجود افسردگی به مقدار زیاد بین مردم، ناچار شده سرویس خوبی به مهاجرین بده تا اونها رو جذب کنه

[New York]

خدايي اصلا قابل مقايسه هستن دوست من

[m9780]

من با حرف های دوستمون پرواز موافقم
ایالات متحده پتانسیل بالایی برای شکوفایی استعدادهای افراد داره و اگه دوست دارید روز به روز پیشرفتتون محسوس تر بشه(البته سخت تر) حتماً ایالات متحده رو انتخاب کنید و این رو هم بدونید که دارید به سرزمینی قدم میزارید که انواع فرهنگ و نژاد و... توش هست و تنوع داره پس باید خودتون رو برای سختی های روبرو آماده کنید همین طور به تعبیر دوستمون سختی و خوشی هاش با هم هست اما سوئد از نظر رفاهی در سطح بالایی قرار داره اما مشکلات عدیده ای هم درونش هست !!
ایالات متحده کلاسش هم بالاتره :دی
موفق باشید انتخاب با شماست
======================================
آرش

[web2web]

خیلی سوالاتون رو کلی مطرح کردید؛ باید نیازها رو شرح بدید تا بشه راهنمایی دقیق تری کرد. عین این میمونه که بگیم لپ تاپ بهتره یا کامپیوتر رو میزی! هر کدوم برای افراد خاصی با توجه به نیازهاشون ساخته شده؛ بحث مهاجرت به این دو کشور هم دقیقا همینطوره. باید نیازها مشخص بشه.

[New York]

بچها سوئد براي ما ايراني ها خيلي سرد هست در ضمن اكثر مردم اونجا از درد عضلات بدليل سرما رنج ميبرند افسردگي هم نبايد از ياد برد بدليل يك نواخت بودن روزا و روشنايي

[Hero]

همون سوئد هم آرزوی خیلی از ماها از جمله خودمه حاضرم هر سختیشو تحمل کنم

[wushu kung fu]

کاملا بستگی به خودت داره ......................

[یه مهاجر]

این جور تصمیم ها کاملا سلیقه ایه.ممکنه یه نفر سوئد رو بپسنده یه نفر اصلا از اروپا خوشش نیاد.من دوستی داشتم که مثل بیشتر ایرانیا کلمه امریکا از دهنش نمی افتاد همیشه هم از هوای بد سوئد نالان بود روزی که کارش درست شد بره امریکا ما فکر می کردیم دیگه اصلا اروپا نمیاد .چند ماهی امریکا موند و دوباره برگشت سوئد!! می گفت اصلا مطابق با انتظاراتش نبوده بنابراین دوست عزیز 1- کسایی که تجربه زندگی در هر دوی این کشورا رو نداشتن اصلا نمی تونن هیچ جوابی به این سوال شما بدن 2- اونایی هم که هر دو جا زندگی کردن در حد اینکه حس و حال خودشون رو براتون شرح بدن کمک بیشتری نمی کنن.یکی مثل من ممکنه خیلی احساس خوبی در سوئد بکنه و کلی هم برای شما از اینجا تعریف کنم اما ضمانتی نیست که وقتی شما اینجا تشریف اوردین دقیقا مثل من از اینجا خوشتون بیاد.خیلی از ایرانی ها از سرمای اینجا شکایت دارن اما من واقعا این رو دلیل نارضایتی شون نمیدونم چون اگه واقعا اینطور باشه کل اروپا و کانادا اصلا برای زندگی خوب نیست برای اینکه سرمای بدی داره.متاسفانه خیلی از ایرانی ها هر جای دنیا که باشن از شرایطشون گله مندن خیلی زود یادشون میره از کجا اومدن! من هم سرمای نروژ رو تجربه کردم هم سرمای سوئد رو .خیلی هم ادم سرمایی هستم اما اونقد بدن ادم زود به شرایط جدید عادت میکنه که خودتون هم تعجب می کنین ضمن اینکه امکانات و لباس های اینجا اونقد خوب هست که کمتر در معرض سرما قرار می گیرین.
درباره افسردگی هم شاید براتون جالب باشه که شادی و رفاه با افسردگی رابطه مستقیم داره .در دانمارک که شادترین کشور معرفی شده هم زمان بیشترین افسردگی هم گزارش شده!!! چون مردم کشورای مرفه و امن هیچ وقت یاد نمی گیرن چجور باید با مشکلات و بدبختی های زندگی کنار بیان برای همین وقتی به کوچکترین مشکلی برمیخورن خودشون رو می بازن....افسردگی که دوستان اشاره کردن و به اب و هوا ربطش دادن.اسمش افسردگی پائیزیه(که در پایان پائیز و با شروع زمستون اتفاق میفته)این افسردگی حتی توی تهران هم که زمستون سردی نداره اتفاق میفته.تغییر فصل روی بدن انسان ها تاثیر میذاره البته مسلما سرمای بیشتری و تاریکی های طولانی تر تشدیدش می کنه اما توجه داشته باشین این افسردگی مختص یه منطقه جغرافیایی نیست!سیستم روانپزشکی سوئد هم اونقد در این زمینه باتجربه هست که در زمستون و پائیز به کسانی که مستعد ابتلا به افسردگی پائیزی هستن کمک کنه.
یه مطلب مهم دیگه: حق بیکاری و بیمه مفتی و........کم کم بساطش داره برچیده میشه.1- کشورای اسکاندیناوی علاقه ای به جذب هر جور مهاجری ندارن که بخوان برای این منظور به مهاجرا سرویس بدن 2- امسال در کمال ناباوری برای اولین بار در سوئد حزبی روی کار اومد که اشکارا خودش رو مخالف مهاجرین خصوصا مهاجرین غیرقانونی معرفی کرده.با افتضاحی هم که تو نروژ شد الان از همین به عنوان دلیلی برای مقابله با ورود مهاجرا استفاده خواهند کرد.
سوئد هم که سالهاست موضع خودش رو روشن کرده.این جمله رو هر تازه واردی به سوئد بارها شنیده:اگه تخصصی بلدین به سوئد خوش امدین!!! اونایی هم که هنوز سوسیال بگیر هستن ته مونده سیاست های اشتباهن و بزودی یا باید تکونی به خودشون بدن و کار کنن یا برگردن کشورای خودشون!

[New York]

اينجاست كه ميكن حرف حساب .......

[mohsen324]

از نظر سرعت اینترنت بخوای من میگم سوئد!

[soheilbadami]

از صحبتهای یکی از بستگان که سالها مقیم سوئد هستن و سال پیش دیدمشون و مشاهدات خودم از امریکا (البته کمتر از 1 سال) به این نتیجه رسیدم که سوئد یا دیگر کشورهای اسکاندیناوی دارای سیستم اجتماعی و اقتصادی والاتری هستند یا به سلیقه فکری من نزدیک تر البته بخشی از ان به مسئله جمعیت کمتر انها برمیگردد.
متاسفانه بسیاری از جمله علمای اقتصادی وطن تفکر اشتباهی از مدل و سیستم اقتصادی امریکا دارند و بشدت معتقدند که اگر چنین سیستمی در ایران هم پیاده شود حلال بسیاری مشکلات است ولی با همه انها شرط میبندم که اگر جدای از سمینار و تفریح و غیره به امریکا امده و مشغول کار و بیزنس و زندگی عادی شوند حتی 1 سال هم دوام نخواهند اورد به هزار و 1 دلیل که فرصت بحث ان نیست ولی مهمترین ان وجود تفاوتهای عمیقی هست که از دید ایشان مخفی است.
به هرحال اگر کسی از دوستان هر دو تجربه (کار و زندگی در سوئد و امریکا) را دارند بسیار عالی است اگر توضیح بیشتری دهند.
تشکر

[یه مهاجر]

به هرحال اگر کسی از دوستان هر دو تجربه (کار و زندگی در سوئد و امریکا) را دارند بسیار عالی است اگر توضیح بیشتری دهند.
تشکر

من اتفاقا برام خیلی جالب بود وقتی این دوستم با این همه ذوق به سمت امریکا رفت و بعد از چند ماه برگشت و تازه دیدش هم به سوئد خیلی عوض شده بود،برای همین ازش پرسیدم چی باعث شد که در امریکا موندگار نشه.می گفت به هیچ وجه امریکا اون چیزی نیست که در ذهن مردم یا حداقل ما ایرانی ها نقش بسته.وقتی داشت می رفت از هر لحاظ امریکا رو برتر از سوئد می دونست اما در امریکا می گفت در طی چند ماه با مشکلاتی عجیب غریبی مواجه شد که در طی سالها زندگی در سوئد اصلا مشابه ش رو تجربه نکرده بود.همین طور سطح کیفی زندگی و امنیت و آرامش که می گفت به هیچ وجه قابل مقایسه نیست.درباره مهاجرا که خب البته طبیعیه مهاجرپذیری امریکا با اروپا قابل مقایسه نیست و این خیلی عادیه که تنوع مهاجرتی در امریکا خیلی بیشتر باشه و به دنبال اون مشکلاتش هم بیشتر.در نگاه اول برای کسی که سالها تو کشورای ثروتمند اروپا بوده می گفت بعضی از مهاجرای امریکا خیلی ترسناک به نظر میرسنادمایی که اصلا هیچ تطابقی با زندگی در یه کشور پیشرفته رو ندارن و همه جوره قانون رو زیر پا میذارن مثلا رانندگی که تعداد قانون شکن ها اونقد زیاده که به راحتی هر روز به چشم میان. البته اونچه که خیلی بیشتر روش تاکید داشت بی نظمی در امریکا در مقایسه با سوئد بود.می گفت بی نظمی های امریکا گاهی حتی اون رو یاد ایران می انداخته!!بی نظمی از پیش پافتاده ترین مسایل مثل تاخیر همیشگی اتوبوس ها تا قرارهای اداری.برای کار بانکی می گفت دو بار قرار داشته بار اول کارمند مربوطه به دلایلی اصلا نیومد و بار دوم هم با تاخیر و هر دو بار هم بدون اینکه یه تماس باهاش بگیرن این به موقع رفته بانک و تازه اونجا فهمیده قرار به هم خورده بوده.شاید این چیزا پیش پاافتاده به نظر بیاد اما من فکر می کنم کسی که به نظم عادت کرده باشه براش سخت باشه دوباره خودش رو بخواد توی یه همچین محیطی ببینه
به هر حال این چیزایی بود که دوست من قیاس میکرد و براش اونقد مهم بود که دوباره برگرده سوئد برای زندگی

[rs232]

من در طول این مدتی که در اینجا زندگی کردم به این نتیجه رسیدم که اصلا صحبت کردن در مورد کشوری به نام امریکا بیهوده است چون امریکا مثل این است که شما مجموعه ای از تمام کشورهای دنیا را در کنار هم قرار داده باشید. خود من وقتی به یک شهری می روم که پنجاه کیلومتر آن طرف تر است اصلا از آنجا خوشم نمی آید و احساس ناامنی می کنم. پنجاه کیلومتر پایین تر وارد یک شهر دیگر می شوم که اصلا همه چیزش زمین تا آسمان با جایی که من هستم فرق می کند. چند بار رفتم لس آنجلس و اصلا از آنها خوشم نیامد ولی بار آخر به یک بخشی از لس آنجلس رفتم که با آن چیزی که در ذهن من بود کاملا فرق می کرد. در کشورهای اروپایی به خاطر کوچکی و یکنواخت بودن نژاد, آدم تکلیفش روشن است و راحت می تواند آنجا را بشناسد در حالی که امریکا اینطور نیست و هر گوشه آن برای خودش فرهنگ خاص خودش را دارد. از نظر امنیت هم امریکا کاملا متفاوت است و در یک جا شما می توانید در و پیکر خانه خودتان را باز بگذارید و در جای دیگر اگر از خیابان عبور کنید شما را با تیر می زنند. یک منطقه چینی است یک منطقه ایتالیایی است یک جایی همه آلمانی هستند و در جای دیگری هم همه گاوچران و کابوی هستند. بنابراین اگر کسی از من بپرسد زندگی در امریکا چطور است مثل این است که بگوید زندگی در اروپا و یا آسیا چطور است و اول من باید بفهمم که او به کجای امریکا می خواهد برود. در ضمن اگر یک نفر حتی تمام عمر خودش را هم در امریکا بوده باشد هیچوقت نمی تواند در مورد آن به طور کامل آگاهی داشته باشد. هنوز افراد امریکایی بسیار زیادی هستند که پایشان به لاس وگاس و یا شهرهای بزرگ و معروف نرسیده است و یا حتی از روستای خودشان هم بیرون نرفته اند. بنابراین به نظر من پیدا کردن یک منطقه ای در امریکا که مناسب شرایط یک فرد باشد از خود مهاجرت به کشور امریکا هم مهم تر است.