2012-06-24 ساعت 19:24
(آخرین تغییر در ارسال: 2012-06-24 ساعت 19:30 توسط frozen mind.)
سلام دوستان
مطلبیه که چند وقته بهش فکر میکنم و آزارم میده
با وجود اینکه رشته های ماژور مثل داخلی - اطفال - جراحی و امثال اینها پایه و اساس طب هستن اما برای فردی مثل من که علاقه ای به interaction با بیماران و کار پر استرس و سنگین این رشته ها ندارم به هیچ وجه ایده آل نیستن و یه جورایی تصور ادامه زندگی در این رشته ها برام زجر آوره.شاید بگین انتخاب پزشکی برای فردی با این روحیات اشتباه بوده که البته حق را به شما میدم.با این اوصاف تنها گزینه های قابل قبول برای من رادیولوژی و پاتولوژی و البته تا حدی پوست هست(نمیخوام phd ادامه بدم -منظورم در بین تخصص ها ست).با این پیش فرض که امکان قبولی این تخصص ها در آزمون دستیاری اینجا برام میسر باشه (فرض محال که محال نیست) به نظرتون رفتن به امریکا آیا قابل ریسک کردن هست یا اینکه احتمال قبولی تو اینا به قدری پایینه که باید به کل از رفتن صرف نظر کنم؟
ببخشید که سرتون رو درد آوردم و پیشاپیش ممنون از اظهار نظرتون.
مطلبیه که چند وقته بهش فکر میکنم و آزارم میده
با وجود اینکه رشته های ماژور مثل داخلی - اطفال - جراحی و امثال اینها پایه و اساس طب هستن اما برای فردی مثل من که علاقه ای به interaction با بیماران و کار پر استرس و سنگین این رشته ها ندارم به هیچ وجه ایده آل نیستن و یه جورایی تصور ادامه زندگی در این رشته ها برام زجر آوره.شاید بگین انتخاب پزشکی برای فردی با این روحیات اشتباه بوده که البته حق را به شما میدم.با این اوصاف تنها گزینه های قابل قبول برای من رادیولوژی و پاتولوژی و البته تا حدی پوست هست(نمیخوام phd ادامه بدم -منظورم در بین تخصص ها ست).با این پیش فرض که امکان قبولی این تخصص ها در آزمون دستیاری اینجا برام میسر باشه (فرض محال که محال نیست) به نظرتون رفتن به امریکا آیا قابل ریسک کردن هست یا اینکه احتمال قبولی تو اینا به قدری پایینه که باید به کل از رفتن صرف نظر کنم؟
ببخشید که سرتون رو درد آوردم و پیشاپیش ممنون از اظهار نظرتون.