سانحه‌ای مرگبار برای پناهجویان ایرانی

[یه مهاجر]

در پی سانحه‌ای مرگبار که برای یک قایق حامل پناهجویان در سواحل اندونزی روی داده، ده‌ها تن جان خود را از دست داده یا مفقودالاثر شده‌اند. اکثر سرنشینان این قایق پناهجویان ایرانی و سریلانکایی بوده‌اند.

در سواحل اندونزی یک قایق حامل پناهجویان در پی توفانی شدن آب‌ها دچار سانحه‌ای مرگبار شد. این قایق در سواحل غربی جزیره جاوه غرق شده است. این سانحه شامگاه سه‌شنبه (۲۳ ژوئیه / ۱ مرداد) روی داده است.

پناهجویان که اکثر آنها ایرانی و سریلانکایی بوده‌اند، قصد رساندن خود به استرالیا را داشته‌اند. در مورد شمار سرنشینان این قایق و تعداد قربانیان این سانحه آمار گوناگونی منتشر شد.

در حالیکه رسانه‌های استرالیایی شمار پناهجویان را حدود ۱۷۰ نفر برآورد کرده‌اند، مقامات اندونزی از حدود ۲۰۰ سرنشین سخن گفته‌اند.

همچنین گفته شده است که ده‌ها تن جان خود را از دست داده یا مفقودالاثر شده‌اند. مقامات اندونزی مرگ سه نفر از جمله یک کودک در جریان این سانحه را تایید کرده‌اند.نشریه استرالیایی سیدنی تلگراف به نقل از یکی از بازماندگان این سانحه گزارش داده که ۶۱ پناهجوی ایرانی در جمع مسافران بوده‌اند.

به گزارش خبرگزاری فرانسه امدادگران موفق به نجات جان بیش از یکصد تن از پناهجویان شده‌اند. شبکه رادیویی ای بی سی استرالیا تعداد نجات‌یافتگان را ۱۶۰ تن ذکر کرده است. پناهجویان نجات‌یافته سپس به بیمارستان منتقل شده‌اند.اد هیوزیک، معاون پارلمانی نخست‌وزیر استرالیا در پی سانحه مزبور گفت: «این اخباری ناگوار است و نشاندهنده‌ی اینکه ما باید مشکل پناهجویان را در سطح منطقه‌ای حل کنیم.»

در سال‌های اخیر موج پناهجویان و مهاجران غیرقانونی که از طریق کشورهایی چون اندونزی عازم استرالیا می‌شوند، شدت یافته است. بسیاری از آنان از شهروندان ایران و افغانستان هستند.روزنامه انگلیسی "گاردین" چندی پیش گزارش داده بود که بیش از یک سوم پناهجویانی که به شکل غیرقانونی با قایق وارد خاک استرالیا می‌شوند، ملیت ایرانی دارند. تاکنون صدها پناهجو که برخی از آن‌‌ها ایرانی بوده‌اند، در اثر غرق شدن قایق‌‌ها جان خود را از دست داده‌اد.به گزارش خبرگزاری فرانسه از آغاز سال جاری میلادی تا کنون بیش از ۱۳ هزار پناهجو وارد استرالیا شده‌اند. خبرگزاری آلمان حتی از ۱۵ هزار پناهجو سخن گفته است.

بالا گرفتن بحث قوانین پناهندگی

شیوه و سیاست‌های رفتار با پناهجویان از جمله موضوعات مهم در ارتباط با انتخابات پارلمانی در استرالیاست که در ماه سپتامبر سال جاری برگزار خواهند شد.کوین راد، نخست‌وزیر استرالیا هفته گذشته (جمعه، ۱۹ ژوئیه / ۲۸ تیر) تصریح کرده بود که پناهجویانی که به طور غیر قانونی از طریق مرز آبی وارد خاک این کشور شوند، از این پس اجازه ماندن در استرالیا را نخواهند داشت.وی در چارچوب ارائه سیاست‌های دولت خود در ارتباط با مهاجران گفت که این پناهجویان پس از ارائه تقاضای پناهندگی‌شان به جای استرالیا در گینه نو نگهداری می‌شوند.

دولت اندونزی نیز روز جمعه (۱۹ ژوسیه) اعلام کرد که روند صدور ویزا برای ایرانیان را دشوارتر می‌کند. این کشور هدف از این امر را جلوگیری از ورود غیرقانونی ایرانیان از طریق اندونزی به استرالیا و قاچاق مواد مخدر اعلام کرد. دولت اندونزی این تصمیم را بعد از مذاکره با دولت استرالیا اتخاذ کرد.در همان روز همچنین صد‌ها پناهجوی ساکن جزیره "نائورو" که اکثرا ملیت ایرانی دارند، در اعتراض به قوانین سخت‌گیرانه پناهندگی در استرالیا دست به شورش زده بودند. این شورش که با حضور پلیس و نیروهای محلی سرکوب شد و چندین زخمی برجا گذاشت.

[peyman1989]

موضوع اینه که کسر کوچکی از این ایرانیا واقعا پناه جو هستن و اکثرا آدمایی از طبقه متوسط هستن که چون شنیدن سریع میشه رفت این کارو میکنن واقعا این جوری رفتن اشتباه بزرگیه

[abas_kashan]

دولت استرالیا تصمیم واحدی نداره یکبار تصمیم به پذیرش وسیع میکند یکبار دم از عدم پذیرش ،این بنده خداها بدترین تایم انتخاب کردند
بشخصه هر شخصی میشناختم که در جزایر استرالیایی پذیرش شدند الان ملبورن و .. ساکن شدند (البته چه فایده)

[manila]

دولت استرالیا تصمیم واحدی نداره یکبار تصمیم به پذیرش وسیع میکند یکبار دم از عدم پذیرش ،این بنده خداها بدترین تایم انتخاب کردند
بشخصه هر شخصی میشناختم که در جزایر استرالیایی پذیرش شدند الان ملبورن و .. ساکن شدند (البته چه فایده)

خیلی حادثه ناراحت کننده ای بود و به نظر من این افرادی که حاضر میشن جونشونو به خطر بندازن و هرطور شده خودشونو به اونجا برسونن واقعا یا هیچ اطلاعی از شرایطی که ممکن بوده باهاش مواجه بشن نداشتن یا عده ای سودجو با دادن اطلاعات غلط فریبشون دادن. وگرنه کدوم آدم عاقلی با بچه و یا زن حامله حاضر میشه خودشو تو این وضعیت قرار بده؟ همونطور که چند شب پیش تو یکی از کانال ها هم می گفت و با یکی از مهاجرین مصاحبه کرده بودن؛ اونا اصلا نمی دونستن قراره کجا برن و هیچ چیزی طبق برنامه پیش نرفته بوده... خلاصه منظورم فقط این حادثه و این کشور نیست. بیشتر منظورم اینه که اصلش اطلاع رسانی های ناقصه و اینکه مهاجر سرا واقعا واقعا وجودش نعمتیه و من که هر کس را که حرفی از مهاجرت میزنه راهنمایی می کنم به سمت مهاجرسرا و میگم بهترین منبع همین سایته.

[Danoosh]

سلام
از شنیدن این خبر ناراحت شدم, چونکه جان تعدادی انسان گرفته شده.... اما بیشتر عصبانی شدم بخاطر اینکه ملیت ایرانی رو همین افراد با انجام این کار نسنجیده شون بردن زیر سوال
هزارتا راه واسه مهاجرت وجود داره... استرالیا که راحت سیتیزن هم میشن(تخصص-تحصیل)... قاچاقی که مهاجرت نمیشه...
همین افراد هستند که وقتی من, فردا خواستم برم اندونزی...به من میگن چرا اومدی!!... استرالیا که دیگه حرفشو نزن
اگر تعداد افرادی که تعدادشون هم کم نیست...برای مهاجرت برنامه ریزی کنند..... این کار نسنجیده رو انجام نمیدن

موفق باشید

[یه مهاجر]

خیلی حادثه ناراحت کننده ای بود و به نظر من این افرادی که حاضر میشن جونشونو به خطر بندازن و هرطور شده خودشونو به اونجا برسونن واقعا یا هیچ اطلاعی از شرایطی که ممکن بوده باهاش مواجه بشن نداشتن یا عده ای سودجو با دادن اطلاعات غلط فریبشون دادن. وگرنه کدوم آدم عاقلی با بچه و یا زن حامله حاضر میشه خودشو تو این وضعیت قرار بده؟ همونطور که چند شب پیش تو یکی از کانال ها هم می گفت و با یکی از مهاجرین مصاحبه کرده بودن؛ اونا اصلا نمی دونستن قراره کجا برن و هیچ چیزی طبق برنامه پیش نرفته بوده... خلاصه منظورم فقط این حادثه و این کشور نیست. بیشتر منظورم اینه که اصلش اطلاع رسانی های ناقصه و اینکه مهاجر سرا واقعا واقعا وجودش نعمتیه و من که هر کس را که حرفی از مهاجرت میزنه راهنمایی می کنم به سمت مهاجرسرا و میگم بهترین منبع همین سایته.

همش برای اینه که قدرت این تجارت کثیف خیلی زیاده وگرنه اطلاعات داده میشه اما این افراد رو چنان مسخ می کنن و هیچ چیز دیگه ای رو باور نمی کنن.من خودم بارها به هر کس که در پی چنین تصمیمی بوده حقایقش رو گفتم چنان واکنش عجیبی دیدم که شک کردم نکنه حرف بدی زدم.اکثرا میگن شماها چون قانونی رفتین از پناهنده ها متنفرین برای همین دلتون نمیخواد مردم پناهندگی بیان و...........!!!!!!!!!!! برای من چه فرقی میکنه که مهاجرای دیگه چجوری بیان؟ هر کس بر اساس لیاقت خودش اینور زندگی میکنه.اگه یکی فکر میکنه لیاقتش در حد چند سال بلاتکلیفی و حقوق ناچیز پناهندگی ست به خودش مربوطه ولی این ادم حق نداره برای یه کودک بی گناه تصمیم بگیره.امان از بی فکری و خودخواهی...من اصلا این حرفای کلیشه ای رو قبول ندارم که میگن ببین طرف چقد تو مملکت خودش سختی کشیده که حاضر شده روی جون خودش و عزیزانش ریسک کنه.کشور ادم هر قدر بد ،بدتر از این نیست که سر زندگی بچه ات تو یه قایق قمار کنی

(حساب افرادی که واقعا در کشور خودشون جونشون در خطره از این بحث جداست.متاسفانه این روزها اکثر پناهنده ها کیس های قوی ندارن و فقط جون و پولشون رو به قاچاق برها میدن و اینجا هم باعث سخت تر شدن هر روزه پذیرش پناهنده میشن بس که دروغ گفتن)

در هر حال خبر ناراحت کننده ای بود خصوصا مرگ بچه ها. امیدوارم روی این خبرها بیشتر کار شه تا بلکه جون افرادی رو بتونه نجات بده

[Hejrat]

ضمن ابراز تاسف
سعی کنیم کمی عمیق تر نگاه کنیم...
اینها همگی برادران خواهران ما بودند که قربانیان تصمیمات مهلک کسانی شدند که امثال ما حتی واهمه داریم دربارش حرف بزنیم...
قربانی هستند اینها...قربانیانی که تیر خلاص خودشونو متاسفانه خودشون زدند به خودشون.
هر روز که از خیابان عبور میکنم کسانی رو میبینم که در دمای ۴۲ درجه به امید پر کردن چهارتا صندلی ماشینشون هستند تا بعد از بیست دقیقه مسیر پرترافیک نفری ۶۰۰ دریافت کنند. در آلوده ترین آب و هوا و... لطفا پیش از اینکه قضاوت کنیم چند ثانیه (نه بیشتر) خودمونو جای این انسانها بگذاریم. تازه اینها کسانی هستند که لااقل یک ماشین دارند.
آنچه شیران را کند روبه مزاج...احتیاج است احتیاج است احتیاج
پرهیز کردم که صریحتر از این بنویسم مبادا به کسی بر بخوره یا قوانین نقض شوند. یک جامعه بحران زده از درون در حال فروپاشی است. این غرق شدنها که میبینیم فقط نوک کوه یخی شناور است. چیزهایی زیر آب است که خیلی از ما سعی میکنیم نبینیم یا وقتی دیدیم رومونو به طرف دیگه بگیریم مبادا افسرده بشیم
دیشب شنیدم که در گینه نو به این انسانها چه مرد و چه زن تجاوز میشه.

[manila]

ضمن ابراز تاسف
سعی کنیم کمی عمیق تر نگاه کنیم...
اینها همگی برادران خواهران ما بودند که قربانیان تصمیمات مهلک کسانی شدند که امثال ما حتی واهمه داریم دربارش حرف بزنیم...
قربانی هستند اینها...قربانیانی که تیر خلاص خودشونو متاسفانه خودشون زدند به خودشون.
هر روز که از خیابان عبور میکنم کسانی رو میبینم که در دمای ۴۲ درجه به امید پر کردن چهارتا صندلی ماشینشون هستند تا بعد از بیست دقیقه مسیر پرترافیک نفری ۶۰۰ دریافت کنند. در آلوده ترین آب و هوا و... لطفا پیش از اینکه قضاوت کنیم چند ثانیه (نه بیشتر) خودمونو جای این انسانها بگذاریم. تازه اینها کسانی هستند که لااقل یک ماشین دارند.
آنچه شیران را کند روبه مزاج...احتیاج است احتیاج است احتیاج
پرهیز کردم که صریحتر از این بنویسم مبادا به کسی بر بخوره یا قوانین نقض شوند. یک جامعه بحران زده از درون در حال فروپاشی است. این غرق شدنها که میبینیم فقط نوک کوه یخی شناور است. چیزهایی زیر آب است که خیلی از ما سعی میکنیم نبینیم یا وقتی دیدیم رومونو به طرف دیگه بگیریم مبادا افسرده بشیم
دیشب شنیدم که در گینه نو به این انسانها چه مرد و چه زن تجاوز میشه.

دقیقا همینطوره دوست عزیز .من هم کاملا نظرم همینه. و فکر نمی کنم هیچ وقت کسی بتونه خودش رو جای هیچ !!! کسی قرار بده . من هنوز هم روی همون نظر اولم تاکید می کنم و میگم این آدما اطلاع دقیق و کاملی از وضعیت پیش روشون نداشتند و بهشون دروغ گفته شده. نه اینکه بگم اشتباه نکردن نه قطعا اشتباه کردن که به کسی که نمی شناختن اعتماد کردن ولی از سر بدبختی و گرفتاری بوده و رویای کاذب یه زندگی خوب فربیشون داده. دو نفر رو می شناختم که با این جور آدما همراه شدن و چه بدبختی هایی کشیدن و اصلا نمی دونستن که چی قرار بوده به سرشون بیاد و بعد هم با بدبختی و از دست دادن تمام پولشون برگشتن. تازه اینها کسانی بودن که شانس آوردن و تونستن برگردن. اصلش شرایط بد جامعه باعث این اتفاق ها و خود را به آب و آتیش زدن این افراد شده.

ضمن ابراز تاسف
سعی کنیم کمی عمیق تر نگاه کنیم...
اینها همگی برادران خواهران ما بودند که قربانیان تصمیمات مهلک کسانی شدند که امثال ما حتی واهمه داریم دربارش حرف بزنیم...
قربانی هستند اینها...قربانیانی که تیر خلاص خودشونو متاسفانه خودشون زدند به خودشون.
هر روز که از خیابان عبور میکنم کسانی رو میبینم که در دمای ۴۲ درجه به امید پر کردن چهارتا صندلی ماشینشون هستند تا بعد از بیست دقیقه مسیر پرترافیک نفری ۶۰۰ دریافت کنند. در آلوده ترین آب و هوا و... لطفا پیش از اینکه قضاوت کنیم چند ثانیه (نه بیشتر) خودمونو جای این انسانها بگذاریم. تازه اینها کسانی هستند که لااقل یک ماشین دارند.
آنچه شیران را کند روبه مزاج...احتیاج است احتیاج است احتیاج
پرهیز کردم که صریحتر از این بنویسم مبادا به کسی بر بخوره یا قوانین نقض شوند. یک جامعه بحران زده از درون در حال فروپاشی است. این غرق شدنها که میبینیم فقط نوک کوه یخی شناور است. چیزهایی زیر آب است که خیلی از ما سعی میکنیم نبینیم یا وقتی دیدیم رومونو به طرف دیگه بگیریم مبادا افسرده بشیم
دیشب شنیدم که در گینه نو به این انسانها چه مرد و چه زن تجاوز میشه.

در ضمن دوست عزیز امضاتونو درست کنید!

[یه مهاجر]

من هنوز هم روی همون نظر اولم تاکید می کنم و میگم این آدما اطلاع دقیق و کاملی از وضعیت پیش روشون نداشتند و بهشون دروغ گفته شده. نه اینکه بگم اشتباه نکردن نه قطعا اشتباه کردن که به کسی که نمی شناختن اعتماد کردن ولی از سر بدبختی و گرفتاری بوده و رویای کاذب یه زندگی خوب فربیشون داده.

دقیقا. این افراد رو نمیشه تنها قربانی دونست و صد در صد بی تقصیر. در همون ایران هم هنوز خیلی ها دارن در بدترین شرایط زندگی می کنن ولی چنین تصمیم اشتباهی نمی گیرن.انسان های بالغ درباره تصمیم هایی که درباره زندگی شون می گیرن مسئولن.اونچه هم مردم رو به این ریسک ها سوق میده کاملا روشن و غیرقابل انکاره و هیچ بحثی روش نیست ولی نمیشه اینجور راحت از اشتباه قاچاق برها و خود مهاجرهای غیرقانونی گذشت و گفت فقط دولت های کشورشون مقصرن. در ضمن برای اینکه شرایط کسی رو درک کنی همیشه لازم نیست حتما جای اون باشی

با توجه به اینکه کسب اطلاعات در دنیای امروز خیلی ساده شده من نمیتونم این بپذیرم که اینا مقصر نیستن. نمونه اش رو در آشنایان خودمون داشتیم که بارها بهش گفتیم این کارو نکن ولی ایشون ترجیح داد به حرف یه غریبه گوش کنه و کلی هزینه کرد الان هم تو ترکیه گیر افتاده .حالا این خوش شانس بوده که جونش رو نذاشت.خیلی ها ماه ها در شهرای مختلف اروپا آواره میشن در بدترین شرایط آیا به مقصد برسن یا نه.

هرازگاهی این مباحث رو در تالار باز می کنیم تا حداقل در اینجا کاربری بهونه ناآگاهی نداشته باشه و خودش رو به خطر نندازه ولی متاسفانه بعضی ها یک گوش درند و یک گوش دروازه.میتونین نگاهی به تالار اروپا بندازین با همه هشدارهایی که داده میشه بعضی از کاربرا اصرار به چه روش های مهاجرتی که ندارن!

[abas_kashan]

من کیس هایی در اقوام دیدم که پارامتر مهم شانس و دوم راهبرهای آشنا و شناخته شده داشتند(خیلی مهمه ) و بسلامت توانستند بروند جالب اینجاست هنگام ورود به استرالیا در اولین مرحله با شوکی بنام مالیات و بالا بودن قیمت روبرو شدند (نمیدانم چرا با شوک وجدان مواجه نشدند،حق یک شخص با اضطرار را پایمال کردند در عین دارا بودن و مرتبه ی زندگی خوب)
امیدوارم حداقل بتوانند کار پیدا کنند چون در این چند سال اروپایی های زیادی برای کار و فرار از بحران به استرالیا آمده اند (زبان مادری و یا مدرسه ای/دوم قوی انگلیسی)

[rs232]

اقدام به مهاجرت از این جمله ساده شروع می شود که "فوقش چند سال سختی می کشیم و بعدش همه چیز درست می شود". قسمت دوم این عبارت تا حدودی با دیده ها و شنیده های ما مطابقت دارد چون داستان های زیادی شنیده ایم که افرادی به صورت غیر قانونی به جاهای دیگر رفته اند و پس از سال های دراز به زندگی خوبی رسیده اند. لااقل زمانی که من در ایران بودم افراد زیادی را می شناختم که به این صورت رفته بودند و از نظر من در آن زمان زندگی آنها بسیار بهتر از من بود. ولی مشکل اصلی در بخش اول این عبارت است که بیشتر آدم ها هیچ درک درستی از آن ندارند. فقط کافی است که یک شب را در خیابان بخوابیم و یا در موقعیت های سخت دیگر قرار بگیریم تا متوجه شویم که حتی تحمل یک ساعت سختی واقعی بسیار دشوار است. کسی که زن و بچه اش را به دنبال خودش روانه هجرت اینچنینی می کند هیچ درک درستی از واقعیت های پیش روی خودش ندارد و بدون این که به این بیندیشد که باید با پای برهنه از روی گدازه های آتش و سنگلاخ رد شوند فقط به آن سوی این راه دشوار نگاه می کند.

یکی از علت هایی هم که من هرگز به فکر چنین کاری نیفتادم همین بود که آستانه تحمل خودم را بسیار پایین تر از شرایط پیش روی می دیدم. من در زمان سربازی بنا به شرایطی مجبور شدم چند شب را در جنوب ایران در خیابان بخوابم و هرگاه که صحبت از سختی می شد به یاد آن می افتادم و متوجه می شدم که صحبت کردن از آن به مراتب آسان تر از تحمل آن در واقعیت است. یکی دیگر از آشنایان دورمان یک ماه تمام درون کانتینر بود تا خودش را از طریق دریا به کشور مورد نظرش برساند و چندین سال هم بلاتکلیفی کشید تا بالاخره به سر و سامان نسبی رسید. ولی آیا واقعا کسی به جز او می تواند تجربه ماندن در یک محوطه تنگ و تاریک را به مدت یک ماه به درستی درک کند؟ ما حتی وقتی بلیط و ویزا داریم و خیلی معمولی سوار هواپیما می شویم تا خودمان را به امریکا برسانیم از دشواری و طولانی بودن مسیر مینالیم چه برسد به این که بخواهیم از مسیر حمل بار و به مدت طولانی به آنجا برویم.

تحمل نخوابیدن, تحمل گرسنگی و تشنگی, تحمل پیاده روی های طولانی و دشوار, تحمل آزارهای روانی و جسمی, تحمل گرما و سرمای شدید, تحمل بلاتکلیفی, تحمل بی احترامی و خرد شدن شخصیت, تحمل مواجهه پی در پی با خطر مرگ, تحمل برخورد به درهای بسته و عدم موفقیت و در نهایت تحمل سالها فقر شدید چیزی نیست که هر کسی بتواند از پس آن بر بیاید. من در ایران وضع مالی خوبی نداشتم ولی همیشه مثل میلیون ها نفر دیگر چیزی برای خوردن و سرپناهی برای خوابیدن داشتم و بعید می دانم که هیچکدام از پناهجویان آواره تا قبل از مهاجرتشان این چنین گرسنگی و بی سرپناهی را در طول عمرشان تجربه کرده بودند. هر چه باشد کشور ما به مراتب بهتر از گینه نو و یا بسیاری از کشورهای مشابه است که هنوز مثل زمان رنسانس زنان را به جرم ساحرگی زنده در آتش می سوزانند و فرهنگ و تمدن مردمشان در حد تیم ملی است.

در نهایت من هیچ قضاوتی نسبت به کسانی که به این روش رفته اند ندارم ولی فقط می توانم بگویم که این راه بسیار دشوار و خرد کننده است و شاید حتی اگر جان سالم به در ببرید آثار روانی آن هرگز شما را رها نکند.

[battosai]

مدیر تالار استرالیا نداره مهاجر سرا ؟ .

[ParsTrader]

مدیر تالار استرالیا نداره مهاجر سرا ؟ .

سلام
مشکل چیه؟
بفرمایید شاید من کاری از دستم بربیاد .

[یه مهاجر]

اقدام به مهاجرت از این جمله ساده شروع می شود که "فوقش چند سال سختی می کشیم و بعدش همه چیز درست می شود". قسمت دوم این عبارت تا حدودی با دیده ها و شنیده های ما مطابقت دارد چون داستان های زیادی شنیده ایم که افرادی به صورت غیر قانونی به جاهای دیگر رفته اند و پس از سال های دراز به زندگی خوبی رسیده اند. لااقل زمانی که من در ایران بودم افراد زیادی را می شناختم که به این صورت رفته بودند و از نظر من در آن زمان زندگی آنها بسیار بهتر از من بود.

به نکته مهمی اشاره کردین. شرایط پناهندگی در طی چند دهه خیلی تغییر کرده خیلی. در اون زمان اونقد این کشورها پذیرای پناهجو بودن که تقریبا هیچ کس به راهی جز پناهندگی برای مهاجرت فکر نمیکرد.دقت هم کنین یه نسلی از مهاجرای ایران اکثرا پناهنده هستن! یکی شون می گفت زمانیکه هلند رفته حتی خانواده های هلندی بسیاری به صورت داوطلبانه مسئول کمک به پناهجوهای تازه میشدن که اونا رو با فرهنگ کشور جدید آشنا کنن الان هلند یکی از سخت ترین شرایط رو برای پناهجوها داره.

باید این واقعیت جا بیفته که شرایط پناهندگی امروز با دیروز خیلی خیلی فرق داره و کسی بر اساس شنیده هاش از مهاجرای سال های دور تصمیم نگیره

[یه مهاجر]

این خبر رو هم از دست ندین.

واقعیت اینه که همه کشورا کم کم دارن به این نتیجه می رسن که بین حقوق بشر و حقوق شهروندان خود یکی رو انتخاب کنن چون با شرایط بحرانی دنیای امروز چاره ای جز این نیست و حرفای قشنگ و فانتزی که کشورای ثروتمند مسئول یاری رساندن و سروسامان دادن به مردم کشورای فقیر هستن در همون سخنرانی های حقوق بشری باقی می مونه. این روزها کم کم صدای اعتراض شهروندان هم در همه کشورا داره در میاد و این چیزی نیست که دولت ها به راحتی بتونن ازش بگذرن چون یه زنگ خطر برای آشوبه مثل اونچه در نروژ اتفاق افتاد .شک نکنید اگه ناله های گاه به گاه حقوق بشر و سازمان ملل نبود هیچ کدوم از این کشورا حتی دموکرات تریشون ابایی از اخراج همه پناهنده ها نداشتن

http://mohajersara.com/thread-6706.html