سفرنامه و تجربه مصاحبه در ابوظبی

[Kaveh]

.
در این تاپیک می توانید تجربه و نکات مهمی که در سفر و مصاحبه ابوظبی کسب کردید، در اختیار سایر دوستان قرار دهید.

انجام هرگونه پرسش و پاسخ و در مجموع هر پستی به جز موضوع سفرنامه در این تاپیک ممنوع است و حذف خواهد شد
.

[Saeed rezaee]

با تشکر از بازکردن این بخش بعضی نکات را اینجا خدمت دوستان عرض میکنم شاید بدرد بخوره
برای رسیدن به ابوظبی با توجه به اینکه اکثریت وارد دبی میشیم چند راهست
۱، راه کم هزینه وقتی وارد دبی شدیدیه تاکسی بگیرید به ایستگاه اتوبوس ابوظبی واقع در در منطقه بردبی بلیط اتوبوس سی درهم به اضافه یک کارت همراه پنج درهمی بخرید اتوبوسها بدون معطلی راه می افتند بسیار خنک و دارای صندلی های چرمی راحت هستند اینطور نیست که منتظر بمانند تا پر بشن یا شاگردمدتها داد بزنه ابوظبی حرکت! قبل از ان اب و خوراکی از بوفه بخرید چون تو اتوبوس نون خشک هم نمیدن چه برسه به اب اشکال اینجاست که از وسط ترافیک دبی باید برن و حرکتشون در تمام مسیر خیلی بالا نیست یه جورایی با احتیاط و ایمن میرن حدود دو تا دو ساعت و ربع بعد شمارو به ابوظبی میرسونند
ساعت پیک ترافیک اوایل صبح تا قبل از ده و بعد ازظهر ازساعت پنج به بعد است روزهای پنجشنبه ترافیک سنگینتر خواهد بود پس جوری تنظیم کنید که به ترافیک دبی نخورید خود ابوظبی اما خلوتی و نظم و ارامش بیشتری از دبی دارد وقتی به ابوظبی رسیدید ازایستگاه اتوبوس یک تاکسی بگیرید تا سفارت حدود هفده تا حداکثربیست درهم میشه پس تا اینجا شد حدود پنجاه درهم منهای کرایه تاکسی دبی تا ایستگاه
۲.راه پرهزینه تاکسی اختصاصی بگیرید از هرجای دبی تا ابوظبی مستقیم به سفارت میرسید اما باصرف مبلغ بین سیصد تا پانصد درهم و کمی نه خیلی سریعتر. از اتوبوس
۳.راه حرفه ای یک گواهنامه رانندگی بین المللی به مبلغ صدهزارتومن از ایران تهیه کنید بعد یک سواری در دبی کرایه کنید برای هر. بیست وچهارساعت شصت وپنج درهم میپردازید با راه بلد یا جی پی اس راه بیفتید به سمت ابوظبی یادتون باشه که در این صورت خطر. جریمه های سنگین را باید بپذیرید مثلن رادار شصددرهم هزینه داره و ورود ممنوع هزاردرهم!
فعلن این را داشته باشید تا فرصت بعدوبا ارزوی بهروزی برای همگی وبخصوص مدیران این سایت

[Saeed rezaee]

برای دوستانی که صبح زود در ابوظبی مصاحبه دارن دو راه هست یکی رزرو هتل ازروز قبل در ابوظبی ست تا اول صبح دم در سفارت حاضر باشند من هتل aloft رو گرفتم چندخیابون با سفارت فاصله داره هرچند بدلیل پیچیدگی تا اونجا باید تاکسی گرفت یعنی نمیشه پیاده برین هتلشم که نقصی توش ندیدم فقط حیف لباس شنا نبرده بودم استخر خوبی داشت در طبقات بالا و روبه دریا بود برای رفتن به سفارت خیلی عجله نکنید اگه مث من استرسی باشید میتونید نفر سوم تو صف باشید نه اینکه مث صف نونوایی بلکه قبل از باز شدن درب سفارت روی نیمکت های بیرون می شینید نفرات بعدی بعد از شما می شینندپس نوبت خودبخود حفظ میشه بعد نگهبان میگه بلند شید بیایید به ترتیب نامه وبرگه ها رو نگاه و دونفر دونفر میرید تو.
ساک وچمدان به هیچ عنوان با خوتون نبرید چون مجبور میشید دم در در فضای باز. بذاریدتا برگردید وبنابراین مجبورمیشید به یکی بسپاریدکه بعضی این کارو میکنند اجازه ورود ساک نمیدن فقط یه پوشه مدارک میتونید ببرید موبایلو که توی کانتر نگه میدارند وبعد تحویل میگیرید اما ساک و چمدان اصلن اجازه ورود نداره پس تو هتل بذارید یا اصلن نبرید من نفر سوم بودم اما صد و سه نفر پشت سرم نوبت دادن نوبتش اینه که یه برگه شماره به شما میدن رو برگه اون شماره دو بار تکرار شده چون دو بار. شماره شما رو میخونند یکی برای تحویل مدارک و یکی برای مصاحبه و انگشت نگاری .
بعضی برای مصاحبه صبح زود از دبی راه میافتند به سمت ابوظبی خسوصن با لیدرهایی که هستن ولی چهارصبح باید حرکت کنید فکرکنم ارزونتره چون هتل شبی چهارصد دلار از شما میگیره وانگهی شما بجای ساعت شش صبح میتونید ساعت هشت یا حتی نه صبح وارد شید هرچند استرس اجازه این کارو نمیده
مصاحبه سریع و مودبانه پیش میره و کمتر از شاید ده دقیقه طول بمشه اسم شغل و سربازی و محل کار و قسم و اینجور چیزا که دیگه بستگی به کیس داره راحت و با طمینان پاسخ بدید و حرکات مشکوک و عجولانه نکنید و با تردید پاسخ ندید اگر توضیح یا پرسش دارید بپرسید خود من هیچکدوم از این نکاتو رعایت نکردم و چوبشو خوردم حالا بماند یعنی حدس میزنم کلیرنسم طول کشید مال این بود شایدم اشتباه میکنم
فعلن بای

[Civilizable]

سلام دوستان و همراهان عزيز
اميدوارم هرجا كه هستيد خوب و پر از انرژي باشيد و براتون بهترينها رو ارزو ميكنم.
سفرنامه مصاحبه مو تو ابوظبي خدمتتون ارايه ميكنم. اميدوارم مفيد واقع بشه.لازم به توضيحه كه به دليل اينكه با موبايل دارم مينويسم مجبور هستم كمي به اختصار خدمتتون ارايه كنم.
همانطور كه در امضاي من ميبينيد مصاحبه ما ٥ اكتبر بوده. من به اتفاق همسرم كه برنده اصلي بودن، براي انجام كارهاي مديكال به nmc دوبي كه واقع در خيابان ابوهيل هست مراجعه كرديم. اين مركز فقط جمعه ها تعطيله.جهت مراجعه به ان ام سي، به راحتي ميتونيد از مترو استفاده كنيد. ايستگاه ابوهيل دقيقا روبروي ان ام سي هست. براي ان ام سي نياز به گرفتن وقت نيست اما اگر هم دوست داريد ميتونيد از طريق ايميل ازشون وقت بگيريد. اگر كودك همراهتون نيست، معمولا جواب يك روزه( روز بعد انجام ازمايشات شبش) اماده ميشه. از اونجايي كه معمولا طول ميكشه انجام ازمايشات بهتره صبح زود( حوالي ٨ ) بريد اما اگر هم نرسيديد بعد تر هم بريد موردي نداره و كارتونو راه ميندازن.مداركي كه براي انجام ازمايشات لازم داريد شامل كارت زرد واكسنتون،٦ قطعه عكس( رو سايز عكسه حساس نيستن. چه ٥ در ٥ باشه و چه سه در ٤ وچه ٦ در ٤ قبول ميكنن)، اصل پاسپورتتون( خودشون كپي ها رو همونجا ميگيرن) و همچنين ادرسي كه براي امريكا دادين و ادرس ايرانتون و يك شماره تماس از دوبي. از مدارك كه بگذريم، هزينه مديكال براي هر نفر ٩٧٥ درهم هست و در صورتي كه نياز به تزريق واكسن باشه، هزينه واكسن جداگانه از شما گرفته ميشه( مثلا از ما بابت واكسن ابله مرغان ٢٥٠ درهم گرفتن). لازم به توضيحه كه كارت زرد ايران رو كاملا قبول دارن. چه از هلال احمر باشه و چه مراكز بهداشت و چه پاستور. پس نگران كارت زرداتون نباشيد. همچنين تستهاي انتي بادي رو هم قبول ميكنن.
در صورتي كه كودك همراه داريد حتما روي ٣ الي ٤ روز براي گرفتن جواب حساب كنيد و زودتر تشريف ببريد. در اخر بگم كه تستهاي مديكال بسيار ساده هستن وهيچ ترسي ندارن. پس نگرانش نباشيد.
و اما در مورد مصاحبه. ببينيد تاريخ مصاحبه كه معلوم شده از قبل، و براي همه ساعت حضور رو ٨ صبح ميزنن اما بهتره دوستان حدودا ساعت ٧ ديگه نهايتا در سفارت باشن كه كارشون زودتر انجام بشه و كمتر استرس بكشن. از بردن وسايل اضافه خودداري كنين. مداركتونو ببريد و تمام. سفارت به اين صورته كه دم در از شما نامه دوم و پاستونو ميخوان و پس از چك اجازه ورود بهتون داده ميشه و بقيه روند هم خودشون راهنماييتون ميكنن تا به سالن اصلي برسيد. اگر بخوام در مورد روند مصاحبه بگم: اول از همه بگم كه روي پوششتون زياد حساس نباشيد و راحت باشيد اما اينم بدونيد كه قطعا پوششتون روي افيسر تاثير ميذاره. بالاخره اون هم يك انسانه و حتما نوع نگاهش متفاوت خواهد بود.از اينكه بگذريم. شما در سالن دوم بهتون شماره اي ميدن كه ميشه شماره شما. ابتدا براي تحويل مداركتون شماره تونو صدا ميزنن. اونجا دو تا خانوم ايراني هستن كه احتمالا بايد مداركتون رو به يكي از اين دو تحويل بدين( بستگي به اينكه كدومشون شماره شما رو صدا بزنن.ولي هر دو ايراني الاصل هستن و فارسي بلدن). در اين قسمت از شما ميخوان يك نفر از افراد كيس بايسته. مدارك رو اون تحويل بده و نفر ديگه بشينه. اينجا تو پرانتز اضافه كنم كه از قبل براي هر كدوم از افراد كيس پوشه هاي جداگانه اي تشكيل بدين( از اين پوشه دكمه دارها) و مدارك هر شخص رو جداگانه بذارين. خيلي كارتونو ساده ميكنه. اونجا به ترتيب مدارك هر شخص رو تحويل ايشون ميديد و ايشون در پوشه كه داره تشكيل ميده قرار ميده. از قبل بدونيد چه مداركي اصلي هست و اونارو تحويل بديد. ليست مدارك تو سايت سفارت هست. مدرك اضافه تا نخواستن الكي تحويل نديد. فقط مدارك اصلي رو بديد و اگر مدرك اضافه اي به همراه داريد در صورتي كه خواستن ارايه بديد. بعد از تحويل مدارك ايشون به شما ميگن كه براي پرداخت هزينه ويزا( هر نفر ٣٣٠ دلار) به باجه واريز وجه بريد و بعد از پرداخت پول، منتظر ميمونيد تا شماره تونو براي انگشت نگاري صدا بزنند.بعد از انگشت نگاري، دوباره منتظر ميمونيد تا شماره تونو براي مصاحبه با افيسر صدا كنند.
در مورد مصاحبه: افيسر بسيار خوش برخورد و بسيار متين برخورد ميكنه. اصلا نگران نباشين. كاملا اروم و ريلكس باشيد . سوالات ساده اي از شما پرسيده ميشه در مورد زندگي شخصيتون. كاملا اروم باشيد و عين حقيقت رو مطرح كنيد. افيسر زبان فارسي رو تقريبا خوب صحبت ميكنه اما قطعا مثل ما نميتونه فارسي رو صحبت كنه.
تنها در مورد مصاحبه بگم كه اروم باشيد و فقط لبخند بزنيد و عين حقيقت رو بيان كنيد و توضيح اضافه هم نديد. فقط سوالاتي كه پرسيده ميشه رو با ارامش و كوتاه و مختصر پاسخ بدين.
در مورد ما هم پس از مصاحبه افيسر به همسرم بابت ويزاش تبريك گفت و پاسپورتشو نگه داشت و به من هم گفت يك روند اداري معمول بايد طي بشه و پاسمو بهم برگردوند و گفت سايت رو چك كنم.
براي كليري هر چه زودتر من هم دعا كنيد.
موفق باشيد عزيزان.امري بود بهم پيغام بدين

[sspsk]

سلام به همه دوستان
ما ۹ نوامبر مصاحبه داشیم ابوطبی
ما تصمیم گرفتیم کلا تو ابوطبی ساکن بشیم وهتل شدایتون رو از سایت booking.comت با مستر کارت یکی از اشنایانمون گرفتیم و ویزا و بلیط رو از الی گشت گرفتیم که ۲ روزه برامون ویزا رو گرفت ما برای اطمینان از ۳ هفته قبل برای ویزا اقدام کردیم و بلیط رو اینترنتی با پرواز ماهان گرفتیم که برای دونفرمون ۱۴۰۰ شد.ما فکر می کردیم که من به عنوان کیس اصلی که خانم هستم ای پی نخورم ما هتل رو برای ۱۰ روز رزرو کردیم که ای پی خوردیم و چون نمی شد کنسل کرد ۱۰ روز رو موندیم
ما پرواز رو به دبی گرفته بودیم و با مترو و اتوبوس به ابوطبی اومدیم یه نول کارت خریدیم رفتیم ایستگاه مترو union و از اونجا رفتیم به ایستگاه ال غبیبه و بعد اونجا با اتوبوس E1 رفتیم به ابوطبی
اونجا حتما یه کارت حفیلات بگیرید اگه می خواید طولانی بمونید ابوطبی اسم کارت اتوبوس ابوطبی حفیلات هست تو ایستگاه اتوبوساشون و مرکز خریداشون از طریق دستگاه میشه این کارت رو خرید و شارز کرد موقتیشو بخرید که ۲۰ درهم هست و اینکه اینجا مترو نداره فقط تاکسی و اتوبوس هست و شهر خیلی بزرگی نیست .
ما رسیدیم به ابوطبی از اتوبوس پیاده شدیم بعدش یه تاکسی گرفتیم تا هتل که برای ما ۱۲ درهم شد .ما ۴ روز قبل از روز مصاخبه اومده بودیم که فرداش رفتیم nmcابوطبی برای مدیکال ساعت ۹ اونجا بودیم تا ۱۲ طول کشید تا دکتر مارو ویزیت کنه و تموم شه و فردا صبح جواب رو به ما دادند .ما از گوگل مپ استفاده کردیم و سیم کارت هم نخریدیم همسرم رایتل داشت از سیم کارت اون استفاده می کردیم و با گوگل مپ خیلی جا ها رو پیاده می رفتیم مثلا از هتل ما تاnmc نیم ساعت پیاده راه بود که ما پیاده می رفتیم و میومدیم
فقط روز مصاحبه رو صبح تو هل ۶ صبح صبحانه خوردیم و ۶:۲۰ رفتیم سفارت با تاکسی البته و ۶:۳۰دمه سفارت بودیم نفر پنجم بودیم دمه سفارت

[hesgan]

سلام خدمت همۀ دوستان

ما هفتۀ آخر نوامبر مصاحبه داشتیم ابوظبی.

مصاحبه روز سه شنبه بود و ما (من و همسرم) با هواپیمایی ایران ایر به دوبی رفتیم و 10 صبح در فرودگاه دوبی بودیم. از قبل برای مدیکال در دوبی وقت گرفته بودم و گفته بودن ساعت 4 بعد از ظهر اونجا باشیم.

1. مدیکال:
راس ساعت در بیمارستان بودیم. بیمارستان NMC دوبی در منطقۀ دیرا و درست روبروی ایستگاه متروی ابوهیل قرار داره. بنابراین با تاکسی یا با مترو می تونین راحت به اونجا برین.

با راهنمایی ماموری که در ورودی نشسته بود وارد آسانسور شدیم و به دکمۀ M رو فشار دادیم. به بخش پذیرش رفتیم و گفتم برای مدیکال وقت گرفته بودم. نامۀ مصاحبه و کارت واکسن پاستور و شیش قطعه عکس رو ازمون گرفت و گفت بشینین تا صداتون کنیم. بعد از حدود یک ربع، خانومی اومد دنبالمون و ما رو به اتاقی برد. اونجا قد و وزن و فشار خون و بینایی ما رو اندازه گرفت و وارد برگه هایی کرد. بعدش دو تا قبض صندوق داد که پرداخت کنم. هزینۀ مدیکال برای هر نفر 975 درهم هست که من نقداً دادم و رسید گرفتم.

بعدش رفتیم برای آزمایش خون و ادرار و عکس فقسه سینه. همۀ اینها در همون طبقه بود و خیلی ساده و بدون مشکل انجام شد. این کارها که تموم شد گفتن بشینین تا دکتر اصلی ما رو ببینه. ساعت 5:30 شده بود که صدامون کردن و گفتن برین داخل اتاق 15. رفتیم داخل و دکتر شوکلای معروف رو زیارت کردیم! خیلی خوب فارسی صحبت می کرد. از هر کدوم از ما دونه دونه سوالاتش رو پرسید: سابقۀ عمل جراحی، تشنج، اعتیاد و... . بعدش به من گفت برو اون پشت کفش و جورابتو دربیار تا بیام برای معاینۀ بدنی! بعد چند لحظه اومد و با دستان مبارکش کل اعضای بدنم رو مورد عنایت قرار داد. از سر تا پامو معاینه کرد و گفت تموم. برای این معاینه یه دستیار زن هم کنارش بود که خانوم ها رو اون معاینه می کنه. ساعت 6 کار ما تموم شد و یه برگه بهمون داد گفت فردا شب ساعت 9 جواب ها آماده اس.

فقط این نکته رو در نظر داشته باشین که بیمارستان از شما یه شمارۀ موبایل یا ثابت داخل امارات می خواد. اگر سیم کارت دارین که هیچ، اگرنه شمارۀ هتل و شماره اتاقتون رو با خودتون ببرین که بدین وارد سیستم کنن. این برای مواقع ضروریه که در صورت نیاز به تکرار آزمایش باهاتون تماس بگیرن.

چند تا نکته:

1. موقع پذیرش یه برگه باید پر کنین (که به فارسی هم هست) و توش از شما علاوه بر مشخصات فردی، آدرس کامل و کد پستی شما در ایران، ایالت مقصد در آمریکا، آدرس و کدپستی مقصد در آمریکا و یک شماره تلفن در امارات (موبایل یا هتل) رو می خوان. حواستون باشه قبل رفتن این موارد رو با خودتون همراه داشته باشید.

2. حتماً جواب آزمایش آبله مرغون رو با خودتون ببرین. مال ما به فارسی بود و تاریخ فارسی هم داشت ولی قبول کرد و فقط از من خواست تاریخ فارسی رو به میلادی تبدیل کنم که وارد برگه کنه. خوبه قبل رفتن تاریخ رو تبدیل کنین که راحت تر باشین.

3. من طبق گفتۀ خودشون کپی از پاسپورت ها رو برده بودم اما اونجا خودشون گرفتن و نیازی به کپی های من نبود.


2. از دوبی به ابوظبی
از دوبی به ابوظبی رو با اتوبوس رفتیم. خیلی ساده و سرراسته. کافیه ایستگاه متروی ابوغبیبه پیاده بشین و یه بلیت بخرین به مقصد دوبی. قیمت بلیت 35 درهم هست که اگه نول کارت داشته باشین میشه 25 درهم. اتوبوس خط E1 هر ده دقیقه یه بار به ابوظبی میره که اتوبوس راحت و خنکی هم هست. از 6 صبح تا 11 شب یک سره کار می کنه مسیر هم دقیقاً 2 ساعت طول می کشه.


3. مصاحبه
روز مصاحبه با تاکسی به سفارت رفتیم و راس ساعت 7 صبح اونجا بودیم. قبل از ما یک عده اومده بودن و نشسته بودن روی صندلی های پشت در. حواستون باشه هیچ گونه کیفی با خودتون نبرین چون به هیچ وجه نمی ذارن ببرین داخل. ولی موبایل رو دم در می گیرن و موقع برگشتن بهتون پس می دن.

راس ساعت 7:30 باجۀ پشت در باز شد و همه رو به صف کردن. اونجا نامۀ مصاحبه و پاسپورت ها رو گرفتن و وارد سیستم کردن. رفتیم داخل. بازرسی شدیم و از اونجا رفتیم به سالن اصلی. ما شمارۀ 607 بودیم. پرونده های مهاجرتی از شماره 600 شروع می شدن و طبق چیزی که من دیدم تا شماره 615 پذیرش کردن. یعنی 16 پرونده رو اون روز بررسی می کردن.

تا ساعت 8 تقریباً همه اومدن داخل و به غیر از ما کلی خانوادۀ عرب و هندی/پاکستانی هم بودن که اومده بودن برای ویزای توریستی. اونها شماره هاشون از 300 به بالا بود و تا 420 رو من دیدم. این بچه عرب ها و هندی ها انقدر وسط سالن اینور اونور می دویدن که سالن سفارت شده بود مثل کودکستان... یکی جیغ میزد، یکی گریه می کرد... خلاصه یه وضعی! اینم بگم که داخل سالن خیلی سرد بود و بخصوص خانوم ها حواسشون باشه لباسی بپوشن که خیلی یخ نکنن!

از ساعت 8 باجه ها شروع بکار کردن. باجه های امور مهاجرتی از 8 تا 10 بود که دوتای اول دو تا خانوم هندی بودن و باجۀ 10 یه مرد پاکستانی. همه شون هم فارسی صحبت می کردن. به ترتیب شماره ها رو می خوندن و مدارک رو تحویل می گرفتن. نوبت ما که شد مدارک رو دقیقاً طبق همون چیزی که در نامۀ مصاحبه عنوان شده بود ازمون گرفتن و هیچ چیز اضافه تری نخواستن.

بعد گفتن بشینین برای انگشت نگاری. حدود نیم ساعت بعد توسط باجۀ 11 انگشت نگاری شدیم و باز گفتن بشینین برای مصاحبه.

حدود نیم ساعت بعد اتاق 12 شمارۀ ما رو صدا کرد. رفتیم داخل و یه خانوم آمریکایی خیلی خوش برخورد باهامون به فارسی احوالپرسی کرد. کل مصاحبه بیشتر از 3 دقیقه طول نکشید و بیشتر در حد حال و احوال بود. از من پرسید سالی چند تا فیلم کار می کنم و آیا سربازی رفتم یا خیر و اینکه آیا در کشور دیگه ای زندگی کرده ام یا خیر. بعدم از خانومم پرسید شغل شما چیه.

بعد برگۀ سفیدی رو که از قبل روی میزش بود به من داد و گفت که پروسۀ اداری حدود 2 ماه طول می کشه. بعدش بیاین پاسپورت رو بیارین برای ویزا یا اینکه از طریق پست اقدام کنین.

موقع بیرون اومدن ازش پرسیدم آیا برگۀ ثبت نام EMPOST لازمه بهش بدم که گفت نه، ما همه چیز رو توی سیستم داریم.

همه چیز ساده تر از اونی بود که فکر می کردیم. من کلی مدرک اضافه با خودم برده بودم که هیچ کدوم به کار نیومد. ولی حواستون باشه که مدارکی که ازتون خواستن رو کامل ببرین. هم اصل، هم ترجمه و هم کپی از اصل و ترجمه. بین همون 16 تا خانواده ای که اونجا بودن چند نفر نقص مدرک داشتن. یعنی طرف اومده بود ولی سند ازدواج یا کارت پایان خدمتش رو با خودش نیاورده بود.

این رو هم بگم که اگر بچۀ کوچیک همراهتون باشه در اولویت خواهید بود و خارج از نوبت کارتون رو انجام می دین. بردن کالسکه به داخل سفارت هم مجازه و مشکلی از این بابت نیست.

اگه سوالی باشه در خدمتم.

[yasesepid]

ممنون که توضیح دادید .پلیس ریپورت ایران رو نخواستن .؟برای ترکیه که مثل اینکه میخوان

[ekhveh]

سلام بر همگی
سفرنامنو تقدیم میکنم به همه دوستان امیدوارم که بتونه کمکی باشه براتون چون من خودم از این سایت و افراد سایت خیلی کمک گرفتم فقط نمیخوام چرخه کمک گرفتن از بین بره .
من فکر میکنم جز نفرات اولی بودم که نتیجه رو تو سایت دیدم چون به محضی این که باز شد رفتم داخل سایت کلی استرس داشتم بدنم می لرزید وقتی نتیجه رو دیدیم باورم نمیشد ولی بله درست بود برنده شده بودم نمیدوستم چی کار کنم جیغ دست هورا ولی نه هیچ کدوم نبود فقط مبهوت بود تازه بعد از 7 یا 8 ساعت فهمیدیم که چه خبره و هیجان بر من غالب شد و شروع کردم به خوشحالی.خلاصه سعی کردم موضوع رو مسکوک نگه دارم چون کارم دولتی هست و ترسیدیم دست مایه مسخره و انرژی منفی دیگران شم . توصیه من هم به شما اینه سعی کنید موضوع به کسی انتقال پبدا نکنه تا حتی اولین سفر .این از این . خلاصه بعد از تصمیم گیری برای اینکه چی کار کنم و از کجا شروع کنم رفتم دنبال مدارک و تبدیل تاریخ اونا و پر کردن فرم 260 سه روز پر کردم چون خیلی کند پیش رفتم نمی خواستم اشتباهی بکنم که باز کردم که در اخر میگم چی شد . خلاصه فرم پر کردم ورفتم دنبال تکمیل کردن واکسنها و آزمایش انتی بادی و مدارک . جز گروه سوم بودم که نامه دعوت به مصاحبه رو دریافت کردم و سفارتم از انکارا تغییر پیدا کرد به ابوظبی که خدارو از این بابت شاکرم به خاطر نا امنیهای انکارا وترکیه .خلاصه بعد از این که تاریخ مصاحبه ام مشخص شد رفتم دنبال تکمیل مدارک ( یسری مدارک زمان بر هست از اون روزای اول تهیه کنید مثل واکسنها و مدارک تحصیلی اگر نداشتین )
1- شناسنامه
2- کارت ملی
3- اخرین مدرک تحصیلی + ریز نمرات
4- گواهی اشتغال به تحصیل
5- مدارک ازدواج
6- پرینت ثبت نام در پست
7- عکس
8- کارت واکسن
9- پرینت 260
10- پرینت نامه دعوت به مصاحبه
11- گواهی کار ( فقط همراه داشته باشین که اگر خواستن بدین )
12- تمکن مالی ( یه روز به مقدار 57 میلیون برابر با نرخ دلار 3300 که میشه نزدیک 17000 هزار دلار گذاشتم تو حساب حقوقم موند چون تاریخ افتتاح حسابم خیلی قدیمی بود و به قول دوستان این مزیت بود )
13- پاس و کپی از صفحات اول دو سه سری همراهم بود
( من یه نفر بودم )
از همه مدارک متاسفانه به علت وسواس فکری دو نسخه دادم ترجمه کردن و کلی مدارک اضافه تر هم دادم ترجمه کردن که اصلا ازم نخواستم و فقط هزینه اضافی رو دست خودم گذاشتم ( از جمله مدارک دیپلم پیش دانشگاهی و ریز نمرات هر یک )
سه هفته مونده بود به تاریخ مصاحبه به علت تعطیلات زیاد اقدام به دریافت بلیط و ویزا هتل (تور) کردم (ویزا امارات نزدیک 7 روز تا 10 روز کاری ایران وقت میبره ). با یکی از عزیزانی که کار ترنسفر به ابوظبی میکردن هماهنگ کردم تا از فرودگاه بیان دنبالم و برم مدیکال . ( راستی یادم رفت بگم مدیکال تو دوبی انجام دادم و نیاز به هیچ وقتی نبود )
نزدیک ظهر رسیدم دوبی وبعد از تهیه یه سیم کارت با قیمت 100 درهم (اتصالات)با ترانسفر تماس گرفتم و ایشان اومدن دنبالم و رفتم مدیکال . مدیکال تو درمانگاه nmc انجام دادم و 6 قطعه عکس پشت نویسی منظم به کیس نامبر اسم و تاریخ تولد و کارت واکسن و ازمایش انتی بادی ابله مرغان و کپی پاسپورت دادم بعد از اندازه گیری قد معاینه چشم وزن و فشار خون و یه معاینه ساده ازمایش ادرار و خون و عکس از سینه و پرداخت نفری 975 درهم و اومدم بیرون
دو ستانی که با مترو میخوان برن خیلی سادس از هر جا که سوار شدن اگر خط قرمزو سوار شدن باید خطو تو ایستگاهی که تعویض خط داره عوض کنن و خط سبزو سوار شن و ایستگاه ابو هیل پیاده شدین و وارد ساختمان nmc بشین که خود درمانگاه طبقه اول هست با همون اسانسور کنار راه پله ها میتونید برید بالا . اصلا هم کار سختی نیست اونجا این قدر این کارو انجام دادن که شما هیچ مشکلی پیدا نخواهید کرد . برای کارت واکسن هم خدمتون عرض کنم که سعی کنید به حرفهای پزشکان پاستور اعتماد نکنید و تمامی واکسنها را بزنید و اگر کارت واکسن کودکی خودتونو دارید ببرید تا تمام سابقو براتون داخل کارت کنن و اگر ندارین با توجه به اجبار واکسن در نظام بهداشت واکسن همه ماها واکسهانارو تزریق کردیم و حدودی بگید اونایی که سه مرحله هست و یا دو مرحله هستو براتون وارد کنن و واکسن td حتما حتما بگید سه مرحله براتون وارد کن .اگر از واکسن هپاتیت نوبت سومش مونده بود مهم نیست ولی به محض اینکه نوبتتون رسید تزریق کنید تا توی امریکا با هزینه دو برابر نزنید .
خلاصه بعد از مدیکال که تقریبا نزدیک 1 ساعت طول کشید چون خلوت بود درمانگاه رفتم هتل . با مترودوبی راحت میتونید سفر کنید و به مالهای دوبی مال ، امارات مال . ابن بطوطه و برج خلیفه و پارک ابی برید . اگر یه سیم کارت با نت بخرید راحت هستین و میتونید تو نت نقشه دوبی همراه داشته باشید .


شب قبل از مصاحبه زودتر خوابیدم چون نزدیک 4صبح باید بیدار میشدم و راه می افتادم من با لباس رسمی رفتم ولی خوب خیلی ها هم بودن که کاملا معمولی اومده بودن و به نظرم فقط و فقط راحت بودن شما و مرتب بودن شما ملاک هست همین .پس زیاد حساسیت نداشته باشید روی نوع لباس .
از دوبی نزدیک ساعت 4:30 راه افتادیم با من یه خانواده بودن که اونا هم لاتاری برنده شده بودن نزدیک ساعت 6 رسیدیم دم سفارت روی نیم کتهای کنار سفارت نشستم تا صف تشکیل بشه و 6 کیس جلوی من بودن. ساعت 7:15 صف تشکیل شد و دم در با گرفتن پاسپورت و نامه دعوت به مصاحبه و صفحه اخر فرم 260 که بارکد داشت چک کردن ویک نفر یک نفر میفرستادن داخل و بعد از چک و رد شدن از دستگاه و بازرسی بدنی داخل یه سالن شدیم و باز نشستم و تقریبا 5 نفر 5 نفر میفرستادن داخل سالن اصلی حیاط سفارت بسیار زیبا بود و من لذت بردم داخل سالن بهمون شماره میداد(شماره با سه رقم شروع میشه 300 و 600 و 800 که 600 مال لاتاری هست ) و میگفت بنشینید تا صداتو بزنن نزدیک ساعت 8 شروع شد دقیقا مثل باجه های بانک بود فقط شیشه بلند و محکمی جلو افسیر بود و صدا کامل میرفت و می امد و باجه 8 منو صدا زد رفتم یه خانم زیبا و جوان بود و گفت پاس ونامه دعوت به مصاحبه و بعد از چک اونها گفت مدارکتو بده .من از قبل مدارکمو در اورده بودم و اماده تو ساک مقوایی گذاشته بودم (دقت کنید مدارک یک جا بهمراه اصل مدارک تحویل میگرین )و همه رو بهشون دادم عصبانی شد که چرا همه مدارک تحصیلیتو دادی فقط اخرین مدرک تحصیلی و بعلاوه ریز نمراتش بقیه رو بهم پس داد و اونا گرفت یه پوشه در اورد و اسممو روش نوشت من کاغذی ندیدم به رنگ ابی یا سفید یا صورتی .مداارک داخل پوشه گذاشت و کپی پاسمو هم گرفت و در اخر پرینت ثبت نام پست دوبی و بهم گفت برو پنجره اول پول بده رفتم پنجره اول 330 دلار دادم و رفتم نشستم تا انگشت نگاری صدا زد رفتم اول رسیدپول و پاسپورت ازم گرفت و بعد انگشت نگاری . بعد از اونم نشستم تا برم برای مصاحبه یه وقفه 40 دقیقه افتاد بین انگشت نگاری تا شروع مصاحبه . ولی شروع شد و قبل من تو سینه میکوبید . کیس های جلوی من رفتن داخل اول یه خانوم بودن با پسرشون حدود 10 سال ویزا گرفتن و بعد یه خانوم مجرد ایشون هم ویزا گرفتن ولی بعد از کسی نگرفت تا همون خانواده ای که با من اومده بودن خانوم و دخترشون ویزا گرفتن ولی اقا نه ap شدن . اهان اینو هم بگم شاید شماره هارو به ترتیب نخونن نترسین مثل من چون شماره قبل و بعد منو خوندن ولی منو نخوندن بعد باجه 10 خوند شماره منو کلی ترس برم داشت که چرا منو باجه 10 خونده نگو اون باجه هم فعالیت مصاحبشو شروع کرده و هم زمان دو تا باجه داشت مصاحبه میکرد یکی باجه ده و دیگری داخل اون درب کرم که من ندیدم داخل اون درب رفتم با روی خندان گفت دستو بزار روی اون دستگاه و قسم بخور و من گفتم یسری اصلاحات دارم داخل فرمم اول بگم گفت بگو گفتم من دانشجو هستم و اشتباهی گزینه no زدم و مداک اشتغال به تحصیلمو دادم گفت خوبه مهم نیست و دومی اینکه گفتم تاریخ پایان لیسانسم با اونی که داخل فرم زدم فرق داره گفت مهم نیست حالا قسم بخور قسم خوردم و شروع کرد به سوال کردن اسم؟ مریم کجا میری؟ امریکا برای زندگی اونجا کسی داری ؟ دوست فقط کجا کار میکنی ؟تو بانک چه کاری تو بانک انجام میدی؟ گفتم قسمت مالی گفت قسمت مالی یعنی چی ؟ گفتم هزینه هابی بانک بررسی میکنیم . گفت اوکی ولی باید شمارو بررسی کنیم این پاس و این برگ دو تا سه ماهه دیگه از تو سایت چک کن ویزات که اومد بیا بگیر منم گفتم باوشهههه بهش گفتم ممنون از شما و خداحافظی کردم (خوشرو بودن شما خیلی مهمه )و برگشتم از در سفارت بیرون .کل مصاحبه سه دقیقه  تا اون زمانکه من تو سفارت بودم کلا سه نفر ویزا یک ضرب گرفتن و همه شامل ap شدن تقریبا از 10 نفر که مصاحبه شده بودن قبل من بعدشو نمیدونم . خلاصه برگشتم و راحت شدم و خدارو شکر کردم تا الان که این سفرنامه رو مینویسم هنوز سایت سفارت منو نمیشناسه و منتظر هستم نشد نهایتا تا یک هفته دیگه میل میزنم . فعلا اینارو داشته باشید تا بقیه ماجرا فقط یک نکته دیگه اینکه توضیحات اضافی ندین بگذارید کاملا سوالشون تموم بشه و دقیق و شمرده جواب ایشون بدین

[farid993]

خب نوبت منه که سفرنامه ام رو بنویسم البته خیلی از موارد مسلما با بقیه دوستان مشترکه واسه همین ممکنه اونا رو نگم و سعی کنم چیزایی که دوستان دیگه ذکر نکردن بگم

من وقتی قبولیم رو دیدم سریع پریدم رفتم مدارکم رو دادم ترجمه و عکس هم گرفتم بعدا که کم کم با این فروم اشنا شدم و توی سایتها خارجی سرچ کردم دیدم اصلا کار خوبی نبود

یکی اینکه با اینکه از قبل میدونستم تایید دادگستری لازم نیست ولی توی دارالترجمه جوگیر شدم و کارت ملی و شناسنامه و کارت معافی رو تایید دادگستری هم گرفتم! بعدا که پشیمون شدم بقیه مدارک رو بدون تایید دادم ترجمه! مسئله این بود که خیلیا میگفتن ترجمه 6 ماه تاریخ اعتبار داره و با اینکه خودم کلی توی سایتهای امریکایی دیده بودم ترجمه اگه تاریخی توش قید نشده باشه و تغییری توی مدرک صورت نگرفته باشه تاریخ انقضا نداره ولی خب باز استرس داشتم! دوستان نکنید! خواهشا بدون اطلاع نکنید و اطلاعات غلط ندید! من با اینکه ده جا خونده بودم که تاریخ انقضا نداره ولی خب به لطف دوستان باز استرس داشتم

از یه طرف دیگه من خیلی ترجمه هام شلم شوربا شده بود اون سه تا مدرک رو اول داده بودم و تایید دادگستری داشتن و قیافه اشون فرق میکرد! بعدا کاردانیم رو بدون تایید دادم و کلهم قیافه اش فرق میکرد و پرچم ایران نداشت توی پلمپش و ماه اخر هم ریزنمراتم رو دادم و این سری با اینکه اینا هم تایید نداشتن ولی پرچم ایران داشتن و بازم فرق میکردن با دو سری قبلی

ریز نمرات رو برای این گرفتم چون توی فرم 260 زده بودم دانشجو هستم ولی موقع مصاحبه درسم تموم شده بود و کارشناسی رو گرفته بودم ولی مدرک موقتی که دانشگاه داده بود غیر قابل ترجمه بود واسه همین رفتم ریز نمرات رو گرفتم که اگه یه وقت یه افیسر گفتم میخوام اصلاح انجام بدم و اونجا زده بودم دانشجو هستم و الان درسم تموم شده مدرکی چیزی ازم خواست اینو بدم بهش وگرنه اصلا احتیاجی نیست. من همون مدرک کاردانی رو فقط دادم

توی فرم 260 هم زده بودم شاغلم ولی زمان مصاحبه شاغل نبودم. هیچ کدوم از این دو تا رو تغییر ندادم و فرم رو انلاک نکردم

خب پرواز ماهان بود و یه روز زودتر از روز مدیکالی که وقت گرفته بودم(وقت احتیاجی نیست اصلا) رفتم (از ترس تاخیر پرواز ایرانی ولی خب اصلا احتیاج نبود) همون روز اول هم یه کارت مترو به مبلغ 110 درهم (یک هفته نامحدود به همراه 19 درهم اعتبار داخلش که تا یه مدتی نمیدونستم این 19 درهم چیه چون نامحدود بود و وقتی از مترو استفاده میکردم هیچی ازش کم نمیشد)
سیم کارت هم نگرفتم که اتصالات شاخ نشه چون یه جورایی منو یاد همراه اول زمانی که هنور ایرانسل نیومده بود مینداخت! یعنی چی اخه 100 درهم پول سیم کارت!!

صبحش با مترو رفتیم کلینیک nmc (همراه دوستم رفته بودم کلا این سفر رو) با مترو و تعویض کردن یک خط راحت جلوی کلینیک پیاده شدیم. متروی خیلی راحتی داره و از مشت و لگد خبری نیست با اینکه 90 درصدشون از کشورهای فقیر و جهان سومی (پاکستان و فیلیپین و هند و بنگلادش و کشورهای افریقایی) هستن
تا توی مدیکال خواستیم سوار اسانسور بشیم یه اقای ایرانی اومد گفت همراه من بیاید بهتون نشون بدم من از اونجایی که دوست نداشتم همراه ایرانی هایی که توی اینجور مکان ها هستن و همه تعریفهاشون رو شنیدیم و بعضا سر مردم رو کلاه میذارن باشم میخواستم بعد از اسانسور ازشون جدا شم که دیدم همون حسین اقایی هستن که عباس جان باهاشون قبلا رفتن ابوظبی و پسر خوبی بودن و خب منم کلا میخواستم بهشون زنگ بزنم واسه ترانسفر ابوظبی که همینجا راحت دیدمشون و دیگه همراه ما بودن توی مدیکال

البته کلا کار خاصی نداره مدیکالش و به تنهایی راحت میشه انجامش داد. مدارک رو که شامل کارت واکسیناسیون و تست ابله و شش تا عکس بود دادم و فرمشون رو پر کردم. حتمااااا ادرس امریکا رو همراه خودتون داشته باشید.
بعدش رفتیم صندوق و 975 درهم دادم و معاینه ی اولیه شامل فشار خون و چشم و قد و وزن بود. من چشمم هیچ مشکلی نداره ولی وقتی که یکی رو بسته بودم و با اون یکی داشتم جهت ها رو میگفتم و وقتی گفت حالا اون یکی اون چشمی که بسته بود طول کشید تا با موقعیت مچ بشه اخرین جهتی رو که پرسید اشتباه گفتم که ملیکاا خانوم که اومده بودن توی اتاق درستش رو گفتن و منم تصحیح کردم ایشون هم شرایط و مبلغشون رو گفتن و کارتشون رو دادن ولی چون من قبلش با حسین اقا هماهنگ کرده بودم با حسین اقا رفتم

بعدش هم منتظر میشید و شماره اتون رو صدا میزنن واسه ازمایش خون و همونجا یه ظرف بهتون میدن که برید دستشویی و نمونه ادرار رو قرار بدید اتاق بغلی. هیچ کسی هم توی دستشویی مراقبتون نیست پس خجالتی چیزی نداره
بعدش هم عکس از قفسه ی سینه و برمیگردید میاین میشنید تا برای دکتر صداتون کنن. مراحل اول خیلی راحت و سریع انجام شد و پیش خودم گفتم عه چقدر زود تموم شد و الان نیم ساعته کارمون انجام شد که وقتی نشستم منتظر دکتر تازه فهمیدم طول کشیدن یعنی چی خیلیییییی طول کشید تا نوبت دکتر من بشه! دکتر من هم شوکلا نبود و یه خانم دکتر هندی بود. همه چی هم به انگلیسی انجام شد در کل از وقتی که وارد کلینیک شدم به انگلیسی صحبت شد همه جا! چه معاینه اولیه چه ازمایش خون چه عکس سینه چه همین دکتر! نمیدونم چون من انگلیسی حرف میزدم اینجوری بود یا اینکه مدلش همینه
البته وقتی خانم دکتر داشت سوالها مبنی بر جراحی و خل بودن و خودکشی و بیماری ها رو میپرسید من دیدم هی دارم تند تند میگم نه ندارم گفتم نکنه یه وقت بد باشه! واسه همین وقتی anemia رو پرسید گفتم شرمنده نمیدونم چی میشه که یهو به فارسی گفت کم خونی توی دلم گفت خوب همه رو به فارسی میگفتی من این همه کالری نسوزونم
اخرش هم گفت برو دراز بکش بیام معاینه ات کنم توی دلم گفتم ای بابا نه دکتر شوکلایی بود نه معاینه توسط اقا! خوابیدم و پیرهنم رو دادم بالا و چندجای شکمم رو فشار داد و گفت باید صبر کنی یه پرستار اقا بیاد private parts رو چک کنه که اون موقع فهمیدم اشتباه میکردم!

دوباره رفتم نشستم و این سری هم خیلییییییی طول کشید تا نوبتم بشه! یه پرستار مرد اومد و رفتیم توی اتاق و چک کرد و بعد از معاینه پرسید تا حالا جراحی داشتی که گفتم نه ولی تا فردا شب رفته بود توی مخم که نکنه مریضم و خودم خبر ندارم یه نامه هم که روز گرفتن جواب که فردا شب بود تحویلمون دادن
فردا شب هم رفتیم جواب رو گرفتیم که شامل دو تا پاکت و یه کپی از برگه ی واکسیناسیونی که خودشون صادر کردن بود. یکی از پاکتها رو گفت مال خودته اون برگه ی کپی هم مال خودته که البته من هنوز جرات نکردم اون پاکت رو باز کنم توش CD عه عکس قفسه سینه اس ولی خب چه کاریه لازمش که ندارم همینجوری میبرمش یه وقت شاید توی فرودگاه لازم شد

خب تا روز مصاحبه هم به تفریح گذشت که دیگه توضیح نمیدم فقط دو تا مورد! یکی اینکه اگه خواستید حتما مشروب رو از فرودگاه بخرید چون توی شهر خشکسالیه و فقط بار و هتل مشروب میفروشن که قیمت یه لیوان هم قیمت یه بطری توی فرودگاهه
مورد دوم هم همون 19 درهمی که توی کارت مترو بوده که توی دوبی مارینا دیدیم تاکسی دریایی دارن و آرم اون RTA که برای حمل و نقل و مترو .. شون هست روشه و ما دیدیم کارتش رو داریم بریم مفتی سوار شیم از مسئولش پرسیدیم میشه با این سوار شد که گفت اره! سوار شدیم و تهش فهمیدیم که 10 درهم از اون 19 درهم رو کم کرد و مجانی نبود از گلوبال ویلیج هم که خیلی دور بود موقع برگشتن از اتوبوس استفاده کردیم و بعدش فهمیدیم که اینم 5 درهم کم کرد از اون پول! نمیدونم کجا کم میکنه کجا نمیکنه! فقط میدونم مترو کاملا نامحدوده

خب شب قبل از مصاحبه هم با حسین اقا هماهنگ کردیم و دیدیم یه مسافر دیگه هم دارن و هزینه ی ما نصف میشه! هورااا ساعت 4.15 جلوی هتل اومدن دنبال ما و نفر اول رسیدیم جلوی سفارت و بعد از اون یهو پشتمون صف طولانی شد نگهبان صدا زد که دونه دونه بریم داخل و قبلش باید به اون خانومی که اونجا نشسته بود پاسپورت و نامه ی دوم و تاییدیه فرم 260 رو نشون میدادیم که چک کنه. برای من رو چک کرد و متوجه شدم هی چند بار داره میزنه و شماره من رو پیدا نمیکنه! همونجور که توی امضام هست تاریخ مصاحبه ی من به مشکل خورده بود و خودم فهمیدم که چی شده و خانومه تاریخ مصاحبه ام رو نگاه کرد گفت شما فردا باید بیای امرور چرا اومدی که بهش گفتم جریان اینه و ایمیل سفارت رو که پرینت گرفته بودم بهش نشون دادم (البته ایمیله چیز خاصی نبود به جز یه جمله! نه ارمی نه مدرکی نه چیزی) که بعد از خوندش راهم داد داخل

موبایل رو هم داخل نبردم چون سیم کارت هم نداشتم و به درد نمیخورد و دادم به رفیقم و کمربند هم نبسته بودم که وقتم گرفته نشه. از چک رد شدیم و توی اتاق انتظار به ترتیب نشستیم و بعد از چند دقیقه در رو باز کردن و رفتیم داخل یه ساختمون دیگه شدیم و اونجا شماره گرفتیم و خیلیییی سرد بود اولش
نوبت تحویل مدارک شد و وقتی داشتم میرفتم جلوی باجه همه ی مدارک اصلی رو از پوشه در اورده بودم. خانومی که من فکر میکنم ایرانی بود ولی بعضی از دوستان گفتمنهندیه (واقعاااا فکر میکنم ایرانی بود ) گفت مدارکت رو بده گفتم خب چی رو بدم گفت همه رو! منم زرتی هر چی دستم بود رو دادم و خودش مرتب کرد و دیگه چیزی هم نخواست و روی پاسپورتم یه برچسب قرمز زد که روش نوشته بود EMPOST . نمیدونم برای همه میزنن یا فقط یه ضربی ها

بعدش هم نوبت پرداخت پول و انگشت نگاری و انتظار واسه نوبت مصاحبه. همونجور که نشسته بودم همون خانومی که همراهشون اومده بودیم ابوظبی وقتی کارشون تموم شد و از پیش افیسر برگشتن پیشم نشستن یهو دیدم کارت معافی من روی مدارکشونه!!! سریع برش داشتم و رفتم به افیسر امریکایی به انگلیسی گفتم این مال منه دادیش به اون خانم که معذرت خواهی کرد و اومدم نشستم و مواظب مدارک بقیه مردم بودم که یه وقت مدارک من رو صدقه ندن بهشون

با اینکه نفر دوم بودم ولی نفر ششم هفتم من رو صدا زدن! خیلی کارهای عجیب غریبی میکنن ایرانی ها اونجا! نصفشون مدارکشون کامل نبود خیلیهاشون هی میگفتن مثلا کارت معافیتم توی ماشینه الان میرم میارم!!! اقاااا سفارته امریکاس! سوپر مارکت که نیست ادم هی بره بیرون بیاد و مدارکش رو همراه خودش نیاره و بذاره توی ماشین! اصلا عجیب غریب! یکی رو صدا زدن خانومشون رفته بود بیرون! حدود یه ربع طول کشید تا بیاد توی اون مدت هم شماره ی دیگه ای صدا نمیزدن! خیلی بد بود
خلاصه نوبت من شد اونجا دو تا افیسر برای مصاحبه بود یکیش داخل اتاق بود یکی هم یکی از همین باجه ها وسط سالن. من همین باجه هه بودم که همون افیسر امریکایی بود که کارتم رو اشتباهی داده بود به اون خانوم. رفتم دوباره شروع کرد معذرت خواهی و یهو پشتش گفت مدرکت لیسانسه؟ به انگلیسی! دیدم اوه داره مصاحبه رو هم به همین انگلیسی انجام میده که سریع گفتم اگه میشه من به فارسی مصاحبه کنم که با خوشرویی گفت باشه و همون خانوم ایرانی که مدارکم رو گرفته بود صدا زد اومد مترجم بشه.

پاسپورتم رو هم دیدم که روی برگه ی ابیه و دیدم چک خوردم و توی ذهنم داشتم مرور میکردم که ازش بپرسم چقدر طول میکشه و ... گفت قسم بخور گفتم دو تا اصلاح دارم که گفتمشون و حالا یا من بد توضیح دادم یا خانومه بد ترجمه کرد که کامل متوجه نشدن و نفهمیدن که هم شاغل بودم هم دانشجو ولی الان جفتش نیستم چون فکر میکرد هنوز شاغلم که دوباره براش توضیح دادم. شغلت چیه؟ فلان. یعنی چی؟ یعنی فلان به انگلیسی اهان اوکی. از اتاق رفت بیرون!! برگشت. معافی داری؟ بله؟ یعنی اصلا سربازی نرفتی؟ نخیر(اصلا از نوع و دلیل معافیت نپرسید) از اتاق رفت بیرون!! برگشت. شغلت خصوصیه یا دولتی؟ خصوصی. از اتاق رفت بیرون!!!! خانوم ایرانیه گفت ببخشید روز اولشه بلد نیست میره میپرسه! برگشت! اونجا فامیل داری؟ اره فلانی ها. میخوای بری پیششون؟ بله! مدرک بچلر داری؟ همونجور که گفتم این تازه تموم شده و مدرکی که گرفتم قابل ترجمه نبود (حرفی از ریز نمرات نزدم) اهان پس بچلر داری؟ (ای بابا کلی توضیح دادم که ) بله اقا بچلر دارم. چه رشته ای ؟ ای تی. از اتاق رفت بیرون!! توی تمام این مدت هم اصلا نگاهم نمیکرد و فقط عین این فیلم ها که الکی تایپ میکنن توی محیط ویندوزی که هیچ احتیاجی به تایپ نیست اونم فقط داشت تایپ میکرد و مانتیور رو نگاه میکرد

برگشت و شروع کردن با خودشون حرف زدن و مدارک اصلی رو بهم دادن و خانومه پاسپورت هم داشت بهم میداد از زیر شیشه که اقاهه یهو گفت no no no ! پاسپورت رو برگردوند و یه برگه ی کوچیک بهم داد و گفتن چون تعطیلیه صدور ویزات طول میکشه! اوه! من چون از اولش فکر میکردم چک خوردم خیلی تعجب کردم و هی تشکر و تنک یو بعدش یهو گفتم اوخ! چقدر طول میکشه؟ من پنج شنبه ویزام تموم میشه! شروع کردن با خودشون حرف زدن و بهم گفت مگه کی اومدی؟ گفتم جمعه! تازه دوزاریم افتاد! فکر کرده بود پنج شنبه ی پس فردا رو که تعطیله رو میگم! که گفتم پنج شنبه ی هفته ی بعدی رو میگما!! گفت اهان تا اون موقع حاضره بابا

بعدش هم که برگشتیم دوبی و منتظر ایمیل سفارت!
اهان همون روز رفتم دفتر ماهان و بلیطم رو برای پنج شنبه ی هفته بعد کردم که خانومه گفت بلیطت سیستمی نیست (آژانس توی ایران بهم گفته بود سیستمیه) و پونصد درهم مجبور شدم بدم و گفت چون اژآنست پوینت داشته انقدر شد وگرنه حدود 1200 درهم میشد!! خلاصه چون یه ضرب گرفته بودم زیاد ناراحت نشدم با اینکه 500 تومن خیلی بود چون من کل بلیط رفت و برگشت رو اینجا 650 تومن گرفتم!
از خانومه هم پرسیدم گفتم اگه یه وقت پاسپورتم تا اون موقع نیاد امارات چه بلایی سرم میاره اگه ویزام تموم شه؟ گفت ویزای دوبی کلا یه ماهه اس ولی ایجنت ها نمیدونم جیکار میکنن و چه ایرانی بازی ای در میارن که به اسم 14 روزه میفروشن پس از نظر دولت امارات ویزای شما یک ماهه هاس ولی وقت برگردی ایران ممکنه اژانس بهت زنگ بزنه که اقا چرا اینجوری و اونجوری... حالا راست و دروغش پای خودش

یک شنبه که شد استرسم زیاد شد. اخه دیدم این برگه ای که بهم داده اصلا چیز خاصی نیست و نه اسمی نه شماره ای فقط یه تیکه فتوکپیه که دمت گرم و تبریک و دو سه روز دیگه ویزات اماده میشه و بهت ایمیل میزنیم! توی مدارکم هم دیدم ای بابا پرینت پست رو بهم برگردوندن! هیچی دیگه همه اش استرس! خلاصه دو شنبه ظهر ایمیلشون اومد و سریع رفتم پست. گفت شماره پاسپورتت رو بده که راحت کپی پاسپورت رو بهش دادم و مدارک رو تحویلم داد و نشستم همونجا ویزا رو چک کردم و بعدش رفتم هتل. تازه شب ساعت ده پست دوبی ایمیل زد که مدرکت تازه رسیده بیا بگیر پس با همون ایمیل اول برید پست!

[rahghozar]

سلام به همه دوستان عزیز سفرنامه خودم رو تقدیم میکنم شاید دوستان استفاده کنند و دین مون رو ادا کنیم. ما ترجیح دادیم از تور کامل استفاده کنیم چون هم ارزونتر در میاد و هم بدون استرس یه پکیج کامل دارید. قبل از مصاحبه به اندازه کافی استرس هست پس باید تا میشه از مسایل استرس زا کم کنیم. البته بعد از مصاحبه خواهید دید که کل این استرس ها بیمورده و خیلی راحت تر از اون چیزی که فکر میکنید این مصاحبه کذایی سپری خواهد شد. البته به شرط اینکه برنامه ریزی درست و بی نقصی داشته باشید با مدارک کامل و تحقیق و آگاهی از همه جوانب قدم به این مرحله بذارید. من خودم به طور کامل و جامع بررسی و مطالعه کرده بودم و خوشبختانه همه چیز حتی جزییات ریز هم دقیقا طبق برنامه من پیش رفت. سعی کنید به جای استرس بیخود فقط اطلاعاتتون رو کامل کنید و با برنامه برید جلو. من سه بار فقط به NMC زنگ زدم و مستقیما ازشون شرایط رو پرسیدم حالا میریم از اول شروع به تعریف میکنیم. اولا مدیکال دبی نیازی به وقت قبلی نداره. اگر قبل از ظهر برسید و بچه کوچیک نداشته باشید و مشکل خاصی پیش نیاد، جواب مدیکال بعداز ظهر روز بعد آماده است.و اگر بعد ازظهر برید مدیکال و باز بچه کوچیک نداشته باشید، جواب 12 ظهر دو روز بعد آماده است. خیلی خوش برخورد و محترمانه رفتار می کنند و مراحل رو خودشون با آرامش بهتون ارایه میدن. فقط باید حوصله کنید و با آرامش هر کاری میگن انجام بدید یا منتظر باشید برای مرحله بعد. از مراحلش نمیگم چون بقیه به اندازه کافی گفتند و من تکرار نمیکنم. میدونید که جواب مدیکال به هیچ عنوان نباید باز بشه و باید پلمپ تحویل سفارت بشه و یک بسته اش هم مال خودتونه که اونم باید پلمپ نگه داری کنید تحویل پلیس مهاجرت آمریکا بدید. تو فاصله بعد از مدیکال تا روز مصاحبه سعی کنید از دیدنیهای دبی لذت ببرید تا تمدد اعصاب بشه. ما از روزی که رسیدیم دبی، سه تا کارت 25 درهمی مترو خریدیم که 19 درهم شارژ داره و قابل شارژ مجدده. سعی کنید مسیرهای مترو رو یاد بگیرید و همه جا با مترو برید هم مقرون به صرفه است و هم سریع تره. دبی مال، ساحل جمیرا، برج الامارات، ابن بطوطه... از مکان های دیدنی و خریده که میتونید برید. سعی کنید روزهای سفرتان را جوری تنظیم کنید که مشکلی پیش نیاد. زمان مدیکال رو که خدمتتون گفتم با زمان مصاحبه تون بسنجید وقت کم نیارید. و اما مصاحبه. بعد از گرفتن جواب مدیکال و روز قبل مصاحبه سعی کنید بیشتر تو هتل باشید و کارهاتون رو ردیف کنید. به تعداد اعضای کیس پوشه تهیه کنید(البته از ایران با خودتون ببرید) و مدارک هر شخص رو کامل کنید و داخل پوشه اختصاصی اش بذارید و اسمش رو هم روش بنویسید که تو سفارت قاطی نکنید. عکس ها رو پشت نویسی کنید چون حتی اگر اونا هم نگن برای اطمینان از گم نشدن احتمالی نیازه. لوازم اضافه، کیف، دوربین، فلش، لپ تاپ و تقریبا هیچ چیز غیر ضروری با خودتون نبرید و سعی کنید مدارک رو تو پوشه های پلاستیکی یا مقوایی به صورت محفوظ با خودتون ببرید. من برای ترانسفر از دبی به ابوظبی ترجیح دادم با شخصی به نام حسین آقا که از دوستان دیگه بهم معرفی شده بود، هماهنگی کنم به چند دلیل. اولا که رفت و برگشت دربست در اختیارم بود و خیالم راحت بود. دوما هزینه با اتوبوس رو هم حساب کردم برای سه نفر دیدم تفاوت آن چنان نیست تازه به دردسرش نمیارزه. با حسن آقا از قبل هماهنگ کرده بودم قرار شد روز مصاحبه ساعت 4 صبح بیاد هتل دنبالمون بریم. دربست رفت و برگشت 350 درهم. البته کسان دیگه هم بودند که ارزونتر بهم پیشنهاد داده بودند ولی من ایشون رو ترجیح دادم. قبلا گفته بود برای رفت و برگشت مدیکال و گرفتن جواب مدیکال به صورت اشانتیون رایگان میاد دنبالمون میبره ولی من برنامه ام جور نشد و خودم مدیکال رو با تاکسی و مترو رفتم و برگشتم. روز قبل مصاحبه از بعدازظهر به بعد تو هتل موندیم و خودمونو برای فردا آماده کردیم. مدارک رو چک کردم و تفکیک کردم و تو پوشه های مخصوص قرار دادم. صبح روز مصاحبه ساعت 4 حسین آقا دم در هتل سوارمون کرد و ساعت 5 و 15 دقیقه رسیدیم سفارت. (کله پزی هم این وقت صبح بسته است.) هیچ کس نبود و البته یگان حفاظتی سفارت خیلی محترمانه به ما گفتند که به دلایل امنیتی قبل از ساعت 6 نمیتونیم جلوی سفارت منتظر باشیم ما هم رفتیم یه مسجد پیدا کردیم و نماز صبح را خوندیم و برگشتیم تقریبا شد 6. البته هنوز کسی نیومده بود و ما اولین نفر بودیم. بچه ها تو ماشین منتظر بودند و من جلوی سفارت رو نیمکت های مخصوص جای اولین نفر نشستم و منتظر. یواش یواش بقیه پیداشون شد یه آقا و خانم جوون و خیلی مضطرب برای ویزای کار، یک مرد و زن مسن لاتاری، یک آقای جوون تنها، یک خانم تنها و...همه جور آدم بود. کم حرف، پر حرف، افاده ای...بلاخره چند دقیقه ای از ساعت 8 گذشته بود که در رو باز کردند و رفتیم تو سفارت و بازدید بدنی و داخل شدن و گرفتن شماره که از 600 شروع میشه به بالا. البته برای لاتاری ها یه سری شماره میدن و برای کیس های دیگه شماره ها فرق میکنه. نوبتمون که شد صدا کردند رفتیم جلوی یه پیشخوانی که یک خانم ایرانی چاق پشتش نشسته بود و مدارک را ازمون گرفت. مسأله مهمی که اینجا باید بگم اینه که من همون جا دیدم وقتی وقتی مشخصات کیس ما رو تو سیستم وارد کرد، یک کارت آبی برداشت و گذاشت تو مدارک ما که من مطمئن شدم که قبلأ تو سیستم وضعیت AP برای ما تعیین شده بود. و مصاحبه زیاد تعیین کننده نیست. البته این برداشت منه و باز قطعی نیست. بعد از تحویل مدارک گفتند برید پول رو پرداخت کنید و بعدش منتظر باشید تا صداتون کنند. رفتم صندوق و 990 دلار پرداخت کردم و منتظر موندم و بعد از یه زمان طولانی دوباره صدا کردند برای انگشت نگاری سه نفری رفتیم انجام دادیم و باز نشستیم تا صدامون کردند که بریم تو یه اتاق برای مصاحبه. اتاق کوچیکی بود که یه خانم لاغر آمریکایی پشت یه باجه بود و با یک شیشه از قسمت ما جدا شده بود. بعد از احوالپرسی ازمون خواست برای قسم خوردن انگشت نگاری کنیم و بعدش چند تا سوال از همسرم( برنده اصلی) کرد و بعد از من و از دخترم . از شغل همسرم پرسید ولی متوجه نوع کار همسرم نشد و چند بار پرسید حتی من انگلیسی هم بهش گفتم ولی متوجه نشد و یک خانم ایرانی که همکارش بود رو صدا کرد و اون از ما پرسید و براش توضیح داد بعد کارت آبی رو بهمون داد و گفت که نیاز به تحقیقات بیشتری دارید و این سایت رو (سایت سفارت آمریکا در ابوظبی) از دو هفته بعد چک کنید. و بدین ترتیب ماراتن مصاحبه به اتمام رسید و ما اومدیم بیرون از سفارت. همسرم و دخترم پکر شدند و غمگین ولی من انتظار اینو داشتم. حسین آقا هم برای اینکه ما رو کمی آروم کنه و هوامونو عوض کنه و به عوض اینکه ترانسفر مدیکال رو باهاش نداشتیم ما رو برد مسجد شیخ زاید ابوظبی و کامل بازدید کردیم و برگشتیم هتل. حالا هم منتظر کلیرنس شدن و امیدوار به لطف خداوند مهربون. اگر سوالی دارید خوشحال میشم بتونم پاسخ بدم. به امید موفقیت برای همه دوستان.

[MOZHDEHHHHHH]

سلام به همه دوستان
مصاحبه ي ما ١٢ فوريه بود، ما ٩ فوريه با پرواز نفت از اهواز به دبي اومديم وقتي رسيديم هتل نزديك ظهر بود، سريع وسيله هامونو گذاشتيم هتل و حسين آقا كه از قبل باهاش هماهنگ كرده بوديم اومد در هتل دنبالمون و ما رو به ان ام سي برد براي انجام مديكال. تقريبن مديكال ٤ ساعتي زمان برد. اونجا قد و وزن تست خون شنوايي بينايي فشار خون ضربان قلب و پرتو نگاري انجام شد. بعدش برگشتيم هتل و حسين اقا به ما گفتن خودشون جواب مديكال رو كه شنبه اماده ميشه ميگيرن و به ما تحويل ميدن. براي مديكال ما وقت قبلي نگرفته بوديم و مشكلي هم نبود. راستي توي ان ام سي از ما ٦ تا عكس ٥*٥ گرفتن و نامه دوم. ولي بعد نامه دوم رو به ما برگردوندن. يه فرم هم بهمون دادن كه بايد پر ميكرديم اطلاعات شخصي و ادرس محل اقامت فعلي توي ايران و ادرس اشنامون توي اريكا رو هم بايد توي فرم مينوشتيم.
روز مصاحبه ساعت ٥ صبح از هتل راه افتاديم و تقريبن ساعت٦:٣٠ رسيديم جلوي سفارت. از ساعت ٧:٣٠ در رو باز كردن و رفتيم داخل. ما موبايل همراهمون نداشتيم ولي اگر هم ببريد مشكلي نيست داخل موبايلو تحويل ميدين و يه شماره بهتون ميدن كه موقع خروج اونو ميديد و موبايلو بهتون تحويل ميدن. موقع ورود پاسپورتا و نامه دوم رو چك كردن و بهمون شماره دادن. بعد شماره ها به ترتيب خونده شد و ما مدارك رو به خانم پشت باجه تحويل داديم. ما مدرك اضافه اي نبرده بوديم مدارك مااينا بودن: نامه اول، نامه دوم، ترجمه شناسنامه و كارت ملي و عقدنامه، نامه تمكن مالي، كپي پاسپورت، مديكال، رسيد ثبت دفتر پست، پرينت فرم ٢٦٠ و ٢ تا عكس ٥*٥. براي فرد برنده كه همسرم بودن ترجمه پايان خدمت و مدرك تحصيلي رو هم داديم. البته پرينت فرم ٢٦٠ رو بهمون برگردوند. و منتظر مونديم تا براي انگشت نگاري نوبتمون بشه. انگشت نگاري هم يكبار ٤ انگشت سمت راست و يكبار سمت چپ و يكبار دو تا شصت. بعد منتظر مونديم تا نوبت مصاحبمون بشه. وقتي نوبت شماره ما رسيد و رفتيم داخل افيسر كه يه خانوم بود فقط يك سوال ازمون پرسيد كه شغلتون چيه و از همسرم جزييات شغلش رو خواست و ازش پرسيد سربازي كجا بودي؟ ما هر دو تو شركت خصوصي نفتي شاغل هستيم و همسرم سربازي ارتش بوده. بعد هم برگه ابي رنگ رو به ما دادو گفت مراحل اداريتون دو تا سه ماه زمان ميبره و بايد از دو هفته بعد سايت رو چك كنيد بعد از دو سه ماه كه كليير شدي پاسپورتا وو بياريد تا ويزاتون رو بگيريد. اونروز يه خانوم و اقاي ديگه هم بودن كه خانوم كارمند بانك پارسيان بود و اي پي خوردن. يه خانواده ديگه هم اقا با تحصيلات فوق ديپلم بدون سربازي و شغل خصوصي ويزاي يكضرب ولي خانمشون توي مقطعي كار ميكردن و اي پي شدن شغل خانم رو نميدونم. يه خانم جوان ديگه هم كيس فميلي بودن همسرشون سيتي زن امريكا بود ايشون هم يكضرب گرفتن. يه خانم و اقاي مسن هم بودن كيسشون فميلي بود ميخواستن برن امريكا پيش دخترشون اونا نقص مدرك خوردن چون اقا معافيت سربازيشون رو گم كرده بود.
چند نكته:
١. اصلن استرس نداشته باشيد اصلن سخت نيست خيلي راحت تر از اون چيزي كه فكر ميكنيد ميگذره.
٢. خواهش ميكنم مدارك اضافه با خودتون نبرين. يه خانوم و اقا بودن به قدري مدارك اضافه ترجمه كرده بردن كه فقط ١ ميليون و ٥٠٠ پول ترجمه داده بودن در حاليكه كل مدارك ما ترجمش شد ٣٠٠ تومان. پس با بردن مدارك اضافه فقط پول الكي هزينه ميكنيد و اونجا خودتون هم موقع ارايه مدارك كلافه ميشيد.
٣. فقط اخرين مدرك تحصيلي فرد برنده رو ميخوان. لطفن براي گرفتن ريز نمرات و مدارك پايينتر وقت و هزينه نگذاريد.
٤. براي گشتن توي دبي يه كارت مترو بخريد و مسيرها رو از گوگل مپ بگيريد بسيار راحت و كم هزينه ست.
٥. نامه تمكن مالي ما براي دو نفرمون ٢٧ هزاردلار بود كه از بانك پاسارگاد يكروزه گرفتيم فقط موجودي رو توش نوشته بود نه گردش مالي و نه هيچ چيز ديگه اي.
٦. هتل ما هتل لَوِندِر بود توي منطقه ديره كه هتل خوبي بود و به ايستگاه مترو هم نزديك بود.
٧. حرف خاص ديگه اي نيست اگر سوالي داريد در خدمتم. به اميد ويزا براي همه ي دوستان.

[POUA]

سلام به همگی .
ما 28 فوریه مصاحبه داشتیم وروز شنبه 25 فوریه ، باایرعربیا ساعت 4 رسیدیم شارجه ( پیشنهاد میکنم حتما پروازی رو بگیرین که دبی باشه)، البته ترنسفر فرودگاهی داشتیم ولی اونقدر معطل شدیم تا همه جمع شن که ساعت 6 رسیدیم دبی . خلاصه تا رفتیم هتل و اتاق تحویل گرفتیم شد ساعت 6:30 و شانسی که اوردیم با حسین آقا تماس گرفتیم و ایشون هم زحمت کشیدن واسمون نوبت گرفتن تا ساعت 7 خودمون رو برسونیم ان ام سی ( ان  ام سی تا 7 بیشتر پذیرش نداره).
خلاصه با کلی دردسر رسیدم ان ام سی و مدارک رو تحویل دادیم تانوبتمون بشه. این رو هم بگم که از ما واسه هر نفر 6 تا عکس گرفتن و تست ابله مرغون هم واسه هر سه مون داشتیم که تحویل گرفتن . بعد هم بقیه مراحل که دیگه گفتنش تکراریه انجام شد. و دکتر شوکلای خوش اخلاق که واسه پسرمون 4 تا واکسن ناقابل نوشت که تقریبا یک میلیون شد . ولی واسه خودمون هیچ واکسنی رو ننوشت. ما کارمون تا ساعت 9 تموم شد، بعد با حسین آقا رفتیم هتل و 27 فوریه هم خودشون زحمت کشیدن نتیجه رو گرفتن و واسه پسرمون هم چون باید 4 روز میگذشت دکتر یه نامه داده بود که سفارت هم نامه رو قبول کرد و قرارشد بعد از کارای سفارت حسین آقا خودشون نتیجه آزماش رو تحویل بگیرن و پیش خودشون نگه دارن تا وقتی که ایشاله خواستیم ویزا بگیریم بهمون بدنش.            
روز 28 فوریه حسین آقا ساعت 4:30 اومدن هتل دنبالمون و باهم رفتیم سفارت ، ساعت 6:30 رسیدیم سفارت . بعد هم وقتی در سفارت رو باز کردن ، به ترتیب همه رفتن داخل ، همونطورکه بقیه قبلا گفتن کیف رو نمیتونی ببری داخل ، بهتره مدارک رو تو پوشه دکمه دار بذارین . بعد از دریافت شماره نوبت ، به ترتیب شماره ها رو خوندن ، بعد یه خانم  خیلی مهربون مدارکمون رو تحویل گرفتن و بعد انگشت نگاری و بعد از چند دقیقه دوباره شماره هارو خوندن .این بار دیگه رفتیم واسه مصاحبه ، که اصلا اونجور که فکر میکنید نیست خیلی ساده تره .اول 4 تا انگشت دست چپمون رو گذاشتیم رو دستگاه ( یعنی قسم خوردیم)  وبعد چند تا سوال ساده مثل اینکه کجا کار میکنی و در مورد کارت توضیح بده و... و یه کاغذ سفید به ما داد و گفت از 2،3 ماه آینده سایت رو چک کنید و تمام .
اگه سوالی بود درخدمتم

[MUALL]

خیلی مختصر میخوام بگم سفرنامه رو:
سه روز قیل مصاحبه با ایران ایر ساعت 7 صبح حرکت کردم برای دوبی، مصاحبه 9 مارس بود و من 6 مارس حرکت کردم. تارسیدم منتظر ترانسفر هتل شدم ولی این ترانسفر هندی ما نیومد تا پرواز ماهان 8 هم بیاد بعد همه رو باهم ببره ، هیچی من الاف شدم بعدشم به نتیجع رسیدم بامترو برم. وسایلم فقط یه کوله پشتی بود و راحت از همونجا مترو سوار شدم جلوی ایستگاه ابوهیل پیاده شدم و دقیقا روبروش ان ام سی بود. داخل مدیکال خیلی خوش برخورد بودن و همشونم هندی. من کارت زردم کامل بود و هیچ واکسنی هم نزد. 975 درهم دادم و گفتن پس فردا ساعت 5 بیا بگیر نتیجه رو. تو این فرصت چند تا جا رو تو دبی دیدم وطبق قراری که با آقا حسین گداشته بودم روز قبل مصاحبه رفتیم برای گرفتن منیجه، از قضا یکی از بچه های لاتاری رو موقع گرفتن نتیجه دیدم که اومده بود نتیجه مدیکالشو بگیره. باهاش که صحبت کردم دیدم ترانسفر نداره و اینجوری شد که با ما همسفر شد برای ابوظبی و هزینه ترانسفر من هم با این دوست عزیز شر شد. خلاصه ما 5 صبح مصاحبه راه افتادیم از هتل و 6 و ربع جلوی سفارت بودیم . فقط یه زنو شوهر جلوی ما بودن و م باهاشون همینظوری صحبت و گپ و گفت داشتیم تا لحظه ای که از سفارت اومدیم بیرون. این که میگن اونجا شما رو تحت نظر میگیرن و این حرفا الکیه. خلاصه ساعت 7 و بیست دقدیقه رفتیم تو و هشت و ربع شماره هامونو دادن. اول تحویل مدارک. بعد انگشتنگاری بعد پرداخت پول و در آخر مصاحبه. اینم بگم مصاحبه اتاق جدایی نیست. یکی از همون پنجره ها مربوط به افسر هستش که چند تا سوال ساده میکنه. از من پرسید کجا کار میکنی، کجا خدمت کردی و اینکه فامیل و دوستی آمریکا داری یا نه. همین و من چون خدمت رفته بودم ای پی شدم و گفت سایت رو از 3-4 ماه دیگه چک کن. افسر فارسی بلد بود ولی تسلط نداشت. توضیح اضافه ندید و فقط همونی که ازتون پرسیدنو جواب بدید. موقع جواب دادن طوری جواب ندید که جوابتون سوالای بیشتری ایجاد کنه. گنگ هم جواب ندید. بلند و رسا و شمرده صحبت کنید. و مطیین باشید هدف از مصاحبه فقط دیدن شماست که آیا یه همچین شخصی حضور فیزیکی داره یا نه. از وقتتون تو دبی استفاده کنید و به هیچ وجه درگیر هیچ فکری نشید چون خیلی سادس. ابوظبی هیچی برای گردش نداره و اقامت گرفتن اونجا اشتباهه. خیابون رقه تو محله دیره رستوران های خوبی داره از انواع برگر ها تا رستوران هندی، چینی و لبنانی،
موفق باشید و هر سوالی داشتید بپرسید

[omid1313]

سفر نامه امید- قسمت اول
درود بر دوستان عزیز
من تو اردیبهشت فهمیدم که برنده شدم. هنوزم یادمه که حدود دو سه دقیقه دو فکم در بیشترین فاصله ممکنه از هم قرار داشتند . بگذریم بعد از شش هفت سال ثبت نام بالاخره برنده شدم. بعد از فروکش کردن هیجان اولیه، سعی کردم که واقع نگرایانه به موضوع نگاه کنم. با یک نگاه سرسری به فرم DS260، متوجه شدم که نیازمند اسپانسر در خاک امریکا و همچنین یک آدرس در خاک آمریکا هستم. مشکل دیگه ایی هم که داشتم این بود که به دلیل سربازی نرفتن فکر می کردم که نمیتونم از ایران خارج بشم. بنابراین دست به کیبرد شدم و با استعانت از گوگل عزیز به مهاجرسرا هدایت شدم و شروع کردم به خوندن تمام  سفرنامه های دوستان 2016 و تاپیک هایی مثل واکسیناسیون و... . بعد از خوندن تجربه های دوستان پیشین به این نتیجه رسیدم که نگرانی های اولیه بی مورد بوده و برای هر کدام از مشکل ها (که البته برخی شون اطلا مشکل نبودن) راه حلی وجود داره.



DS-260
اول از همه با حوصله و دقت فرم DS-260 را پر کردم. یادتون باشه که مهم ترین نکته در این فرم صداقت و دقته و خود فرم را با توجه به این موضوع که غیر انگلیسی زبان ها قراره پر کنند، طراحی کردند. بنابراین با دانش زبان ناچیز(در حد یکخورده بالاتر از صفر) و با کمک دیکشنری هم میشه فرم را پر کرد و نیازی به وکیل و موسسات و... نیست. در ضمن اگر بازم شک دارید میتونید از راهنمایی که یکی از دوستان عزیزمون بصورت پارسی تحت عنوان لاتری از قبولی تا مصاحبه در آنکارا تهیه کردند و در مهاجرسرا قرار دادند استفاده کنید.
نکات:
1. صداقت، صداقت و صداقت
2. دقت و دقت
3. اگر پسپورت(پاسپورت، گذرنامه) ندارید، مشکلی نیست و در قسمتی که باید شماره پسپورت را وارد کنید گزینه روش دیگر را بزنید بعدا که به سفارت مراجعه کردید میتونید اطلاع بدید که پسپورت گرفتید و نیازی به آنلاک فرم نیست(هر چند که من یادم رفت که اطلاع بدم و مشکلی هم پیش نیومد).
4. اگر تو امریکا کسی را ندارید مشکلی نیست و میتونید (و حتی بهتره) که قسمت اسپانسر را خالی بزارید و زمان مراجعه به سفارت نامه تمکن مالی همراه داشته باشید
5. اگر اقوامی در امریکا ندارید که آدرسشون را وارد کنید میتونید آدرس یک هتل را از اینترنت پیدا کنید و در قسمت مربوطه وارد کنید در زمان مصاحبه و ورود به آمریکا میتونید این آدرس را تغییر بدید و اصلا مهم نیست. ولی پیشنهاد می کنم اگر تمکن مالیتون بالا نیست آدرس شهرهای گرون قیمت مثل LA و NY و … را وارد نکنید.
6. اگر هنوز سربازی نرفتید ولی دانشجو یا دانش آموز یا فارغ التحصیل بدون غیبت هستید که هنوز سربازی نرفتید میتونید با سپردن ودیعه اجازه خروج از کشور و پسپورت بگیرید(مثل من).
7. اگر به هر دلیلی برای تحصیل و کار و غیره بیش از شش ماه در جای دیگه ایی زندگی کردید حتما باید در قسمت آدرس های پیشین، این آدرس ها ذکر بشه.
8. ممکنه سفارتی که تو این قسمت انتخاب می کنید توسط KCC تغییر پیدا کنه. سفارت من را از آنکارا به ابوظبی تغییر دادند. که معمولا دو ماه قبل از مصاحبه مشخص میشه.



Vaccination
با توجه به اهمیت و زمانبر بودن واکسیناسیون در گام اول به انستیتو پاستور (میدان پاستور) مراجعه کردم. دو تا منشی بد اخلاق اونجا بعد از نگاه کردن به سوابق واکسیناسیون و پرسیدن زمان مصاحبه واکسن های لازم را پیشنهاد کردند. البته من سابقه هپاتیت بی را گم کرده بودم که گفتند نیازی نیست ولی چون اصرار داشتم که حتما وارد بشه (بهتره شما هم هپاتیت بی را کامل کنید) به اتاق دکتر راهنمایی کردند که ایشون هم بعد از مقداری پرسش و پاسخ به این نتیجه رسید که به جای آزمایش تیتر هپاتیت بی (که از نظر ایشون دقیق نیست) یک نامه خطاب به منشی صادر کنه که واکسن های هپاتیت بی را طبق تاریخ های تقریبی وارد کارت کنند و نامه را به خودم دادند که موقع دریافت کارت واکسن به منشی بدم. راستی یک آزمایش آبله مرغان IgG هم داخل دفترچه ام نوشتند.
من با مراجعه به مرکز بهداشت تمام واکسن ها شامل: TD، مننژیت، MMR و بوستر(یادآور) هپاتیت بی را رایگان تزریق کردم و گواهی تزریق گرفتم. فقط واکسن آنفلوانزا را خریدم(فکر کنم بیست هزار تومن).
نکات:
1. حتما و حتما تا جایی که امکان داره واکسیناسیونتون را در ایران شروع و تکمیل کنید و کارت واکسیناسیون بین المللی دریافت کنید چون هزینه واکسن در خارج از کشور بسیار بالاست
2. دوستانی که ساکن تهران نیستند میتونند به هلال احمر مراکز استان ها (و در برخی شهر ها مثل رشت به شبکه بهداشت) برای دریافت کارت واکسن بین المللی مراجعه کنند. از نظر اعتبار کارت های صادر شده این مراکز با پاستور تفاوتی نداره.
3. بهتره که قبل از مراجعه برای دریافت کارت، واکسیناسیون را تکمیل کنند.
4. اگر واکسن هپاتیت نزدید بلافاصله بعد از اطلاع از قبولی شروع به تزریق کنید چون هپاتیت بی در سه مرحله و به فاصله یک و شش ماه باید تزریق بشه.
5. یک ماه قبل از مصاحبه واکسنی که حاوی ویروس زنده است تزریق نکنید.
6. حتی اگر آبله مرغان نگرفتید بهتره که آزمایش تیتر آبله مرغان را بدید چون ممکنه مثل من بدنتون بدون ابتلا به بیماری دارای مقاومت باشه.
7. اگر حتی مصاحبتون تو بهار یا تابستونه (مخصوصا فروردین یا شهریور) بهتره که واکسن آنفلوانزا را تزریق کنید.
8. هر واکسنی که تزریق می کنید حتما و حتما گواهی تزریقش را هم از مسئول مربوطه دریافت کنید.
9. هزینه کارت واکسن بین المللی در پاستور99 هزار تومان و در مراکز بهداشت و هلا احمر 20 هزار تومان هست. البته تو تهران و کرج این مراکز کارت را صادر نمی کنند و همه به پاستور ارجاع میدن.



Passport and Exit permit
از آنجایی که من  دانشجو بودم و پسپورت و اجازه خروج از کشورنداشتم به نظام وظیفه مراجعه کردم و مطلع شدم که با پرداخت ودیعه و گواهی اشتغال به تحصیل در طول تحصیل و تا یک سال بعد از فارغ التحصیلی تنها با سپردن ودیعه، اجازه خروج از کشور به مدت 30 روز و پسپورت صادر میشه. من چون به سیستم اعتماد نداشتم تصمیم گرفتم که قبل از سفر اصلی به مصاحبه یک درخواست خروج از کشور ثبت کنم تا پسپورت را بگیرم ولی از کشور خارج نشم. بنابراین در وب سایت evazifeh ثبت نام کردم و و درخواست اینترنتی خروج از کشور دادم (با هزینه سه هزار تومان). برای دوستان ساکن تهران نیازی به مراجعه حضوری به نظام وظیفه و بردن گواهی اشتغال به تحصیل نیست چون خود نظام وظیفه از دانشگاه به صورت الکترونیکی استعلام می کنه. بعد از  پرداخت الکترونیکی و مجبور شدن به موافقت با قانونی و شرعی بودن هرگونه استفاده نظام وظیفه از پول دیعه ام!!!!!!!!!، یک پیامک دریافت کردم که گفته بود باید برای ادامه فرآیند به پلیس گذرنامه مراجعه کنم که بعدا فهمیدم منظورشون همون پلیس +10  بوده.
راستی برای دریافت ودیعه اتون حتما باید تو بانک قوامین حساب داشته باشید و شماره حساب را وارد کنید و ودیعه را بر خلاف سابق تنها به صورت پول نقد قبول دارند.
فکر کنم از زمان ثبت درخواست تا گرفتن پسپورت هشت روز طول کشید پس نیازی نیست که مثل من عجله کنید و هزینه اش هم حدود 200 هزار تومن شد.
نکات:
1. اگر می خواین پسپورت را قبل از سفر اصلی به سفارت بگیرید میتونید کشور مقصد را عراق، سوریه یا عربستان انتخاب کنید تا مبلغ کمتری بابت ودیعه بپردازید (سه میلیون به جای پانزده میلیون).
2. داشتن حساب در بانک قوامین الزامی است
3. برای دوستان تهرانی بعد از مراجعه به کشور نیازی به مراجعه به نظام وظیفه برای اعلام بازگشت و دریافت ودیعه نیست (مگر اینکه پیامک ثبت بازگشتشون طی دو روز نیاد).
4. بازپرداخت ودیعه حدود 10 روز کاری بعد از ثبت بازگشت به کشور انجام میشه.
5. اگر قصد استفاده از مجوز خروج را ندارید بهتره به نظام وظیفه مراجعه کنید (البته بعد از دریافت پسپورت) ولی ودیعه را همون ده روز بعد از تاریخ بازگشت اعلامی واریز می کنند. اگر اصرار کنید که ودیعه اتون را زودتر می خواین یک نامه به پلیس گذرنامه میزنند و میگن برید اونجا تا بعد از ضبط پسپورت اجازه خروج از کشورتون باطل بشه ولی در حقیقت در طول زمان بازگردوندن ودیعه تاثیری نداره و اصلا این کار را نکنید. فقط فردای زمانی که برای بازگشت به کشورمعین کردید به همراه پسپورت(+ کپی از دو صفحه اول و آخر) و دفترچه حساب بانک قوامین(+ کپی) به نظام وظیفه مراجعه کنید.
6. اگر قصدتون از گرفتن مجوز خروج از کشور تنها دریافت پسپورت هست. بهتره برای دریافت سریع تر ودیعه اتون مدت سفر را کوتاه (مثلا 5 روز) در نظر بگیرید.
7. باید دو هفته قبل از سفر درخواست مجوز کنید. هر چند که تو سه الی چهار روز کاری مجوز صادر میشه ولی بهتره برای سفر اصلیتون ریسک نکنید.

با اجازتون ادامه سفرنامه را تو چند روز آینده خدمتون تقدیم می کنم.

[شهرادلیلا]

سلام دوستان
بالاخره نوبت سفرنامه ما شد
من و همسرم ۴می ابوظبی مصاحبه داشتیم
و ویزای یکضرب هم گرفتیم
با آرزوی موفقیت همه دوستان
و اینهم سفرنامه بنده
۴می ۵شنبه مصاحبه بود ما ۱می ۲شنبه به دبی رسیدیم.۲می صبح با حسین آقای گل رفتیم مدیکال.
مدارککیم که بردیم:
۱ ۶ قطعه عکس ۳ در ۴
۲ کارت زرد واکسن بین المللی
۳ پاسپورتها
۴ نامه دعوت به مصاحبه


۸شب ۳می جواب آماده میشد که خود حسین آقا زحمت تحویلشو کشید. ما واکسن مننژیت نزده بودیم. تست آنتی بادی هپاتیت و آبله مرغان هم مال ۵ ماه پیش بود‌ ولی بدون هیچ مشکلی قبولش کردن و هیچ واکسنی هم نزدن اصلا. در صورتیکه هلال احمر گفته بود مننژیت اجباریه و نفری ۴۴۰ درهم میشه!!!!!! البته فک کنم برای زیر ۱۸ سال اجباری باشه. حالا دوستان باز بپرسن.پس در کل ما واکسنهای mmrو td و هپاتیت B رو زده بودیم.

خلاصه روز ۴می صبح ساعت ۴ونیم باتفاق حسین آقا و یک زن و شوهر دیگه رفتیم سفارت.
نحوه ورود به سفارت رو که مثل سایر دوستان بود من دوباره تکرار نمیکنم.
من برنده اصلی بودم. مدارکی که دادم:

۱ ترجمه شناسنامه+اصل
۲ ترجمه طلاق نامه+اصل
۳ ترجمه رای دادگاه تغییر نامم+کپی برابر اصلش که خود دادگاه بهم داده بود
۴ ترجمه مدرک تحصیلی دیپلمم+اصلش
۶ آدرس امریکا. من موقع پر کردن فرم ۲۶۰ آدرس امریکام مشخص نبود. برا همین موقع تحویل مدارک از من خواستن و وارد کردن اما کد پستی آدرسم یه شماره کم داشت و نشد که وارد کنن.
۷ ترجمه سند ازدواج+ اصل
۸ ترجمه کارت معافی سربازی+اصل
۹ پاسپورت
۱۰ مدارک مدیکال
۱۱ دو قطعه عکس ۵ در ۵

مدارک همسرم
۱ ترجمه شناسنامه+اصل
۲ ترجمه سند ازدواج+اصل
۳ پاسپورت
۴ مدارک مدیکال
۵ دو قطعه عکس ۵ در ۵

همون موقع به خانمم گفت مدرک تحصیلیتو نمی خوام
بعد به جفتمون گفت کارت ملیاتونم نمی خوام

بعد از من و خانمم پرسید چند بار ازدواج کردین؟
که من گفتم ۲بار و همسرم گفت ۱بار

تنها کپی که خواستن هم کپی پاسپورتامون بود. در واقع گفت اگه کپی پاسپورتها رو دارید بدید.
هیچ کپی دیگه ای از ما نخواستن


بعد صدا زدن برا انگشت نگاری که انجام شد

بعد رفتیم مصاحبه
گفت دست راست بزارید قسم بخورید
بعد همسرم تاریخ تولد پدرش رو گفت که باید اصلاح بشه
کنسول تاریخ درست رو گرفت و وارد کرد

بعد از من پرسید شغلت چیه گفتم
گفت سربازی چرا نرفتی؟
گفتم وقت نشد درگیر کار و درس بودم
گفت خریدیش سربازی رو؟ چطور معاف شدی؟
گفتم بله خریدم.

بعد از خانمم پرسید شغلت چیه؟
خانمم گفت فعلا خانه دارم
قبلا هم آموزش می دادم
گفت خصوصی؟ همسرم گفت بله

بعد گفت پروسه اداری ندارید شما و زندگی خوبی در امریکا داشته باشین و ما پاسپورتهارو می فرستیم پست

فقط قبل از اون آدرس آمریکا رو باید وارد کنیم حتما و اصلاحشو یکشنبه برامون بیارید. من گفتم ایمیل نمیشه؟ گفت چرا اما سرمون خیلی شلوغه. حضوری بیاری بهتره. بهد همسرم گفت می تونیم همین حالا اصلاحشو بیاریم. چون موبایلامون تو ماشینه. می تونیم نماس بگیریم. آفیسرم گفت اشکال نداره تا قبل ۱۲ ظهر بیارین یا بعداز ظهر ۲ونیم به بعد بیارین.
خلاصه ما همون موقع آدرس درستو گرفتیم و دوباره برگشتیم تو سفارت و آدرس درست رو دادیم و پاسپورتها رو تحویل گرفتن و تمام.

بعد ما پرسیدیم بلیطمونو کی ok کنیم. گفت نهایتا سه شنبه آماده میشه.
چون سفارت ابوظبی جمعه وشنبه ها تعطیله.

خلاصه چن تا ایمیل مرحله به مرحله برامون اومد
۱ وقتی پاسپورتها از ابوظبی به پست دبی منتقل شد ۲شنبه شب ساعت ۷
۲ وقتی رسید به دبی ۲شنبه شب ساعت ۱۲
۳ وقتی تحویلش گرفتیمم ایمیل زدن که پاسها پیک آپ شد
ما سه شنبه پاسها رو تحویل گرفتیم

هم زمان با ما یه پسر مجرد حدود ۳۰ ساله شغل آزاد و معاف سربازی هم بود که ویزا یک ضرب گرفت همچنین یه خانم مجرد حدود ۲۴ ساله شغل دانشجو و همچنین یک خانم حدود ۶۰ ساله خانه دار که برنده اصلی بود اما همسرش که وکیل بود ap خورد.
ضمنا یه زن و شوهرم بودن که خانم برنده اصلی بود و بعد از نتایج لاتاری ازدواج کرده بودن که ازشون عکس خواسته بودن و اونها می خواستن یکشنبه عکساشونو پرینت بگیرن و دوباره برگردن سفارت
در کل جو، جو آرامی بود بدون تنش
دوستان اگه سوالی باشه در خدمتم
امیدوارم تجاربم مفید فایده باشه براتون و موفق باشیم همگی