(2022-09-03 ساعت 19:16)reyhaneh_h نوشته:  الان خوشحال‌ترم، شاید اگر با لاتاری میومدم به این خوشحالی نبودم. خوشحالم که برای چیزی که خواستم زحمت کشیدم و خودم رو نسپردم به تقدیر و شانس و از این بیشتر عمرم رو پای ۰/۵٪ ها حروم نکردم. هرچند خیلی خیلی دیر. ولی بلاخره این کارو کردم.

به همه هم همین توصیه رو دارم..
براش تلاش کنید حتی اگه امریکا نشد.
منتظر لاتاری نمونید که عمرتون مثل برق و باد میگذره و ...

(2022-09-04 ساعت 20:24)AFSHIN.Tehrani نوشته:  

(2022-09-03 ساعت 19:16)reyhaneh_h نوشته:  الان خوشحال‌ترم، شاید اگر با لاتاری میومدم به این خوشحالی نبودم. خوشحالم که برای چیزی که خواستم زحمت کشیدم و خودم رو نسپردم به تقدیر و شانس و از این بیشتر عمرم رو پای ۰/۵٪ ها حروم نکردم. هرچند خیلی خیلی دیر. ولی بلاخره این کارو کردم.

به همه هم همین توصیه رو دارم..
براش تلاش کنید حتی اگه امریکا نشد.
منتظر لاتاری نمونید که عمرتون مثل برق و باد میگذره و ...

تبریک میگم واقعا منو تحت تاثیر قرار دادید میشه لطفا رشته تحصیلی و دانشگاه امریکا و کارشناسی ایرانتون رو بدونم البته اگه امکانش هست.

(2022-09-05 ساعت 07:52)reyhaneh_h نوشته:  

(2022-09-04 ساعت 20:24)AFSHIN.Tehrani نوشته:  

(2022-09-03 ساعت 19:16)reyhaneh_h نوشته:  الان خوشحال‌ترم، شاید اگر با لاتاری میومدم به این خوشحالی نبودم. خوشحالم که برای چیزی که خواستم زحمت کشیدم و خودم رو نسپردم به تقدیر و شانس و از این بیشتر عمرم رو پای ۰/۵٪ ها حروم نکردم. هرچند خیلی خیلی دیر. ولی بلاخره این کارو کردم.

به همه هم همین توصیه رو دارم..
براش تلاش کنید حتی اگه امریکا نشد.
منتظر لاتاری نمونید که عمرتون مثل برق و باد میگذره و ...

تبریک میگم واقعا منو تحت تاثیر قرار دادید میشه لطفا رشته تحصیلی و دانشگاه امریکا و کارشناسی ایرانتون رو بدونم البته اگه امکانش هست.

خیلی ممنونم
من رشتم مهندسی شیمیه، کارشناسی دانشگاه آزاد، ارشد دانشگاه شریف بودم
و الان یکی از دانشگاه‌های کلرادو هستم

(2022-09-03 ساعت 19:13)reyhaneh_h نوشته:  خلاصه الان که دارم اینارو می‌نویسم دو هفته‌ای هست که رسیدم به کشور رویاهام. به مقصد نهاییم. به چیزی که سال‌هاااا فقط رویاشو داشتم... به امریکا...

روز اولی که رسیدم   :

(2022-09-05 ساعت 07:52)reyhaneh_h نوشته:  

(2022-09-04 ساعت 20:24)AFSHIN.Tehrani نوشته:  

(2022-09-03 ساعت 19:16)reyhaneh_h نوشته:  الان خوشحال‌ترم، شاید اگر با لاتاری میومدم به این خوشحالی نبودم. خوشحالم که برای چیزی که خواستم زحمت کشیدم و خودم رو نسپردم به تقدیر و شانس و از این بیشتر عمرم رو پای ۰/۵٪ ها حروم نکردم. هرچند خیلی خیلی دیر. ولی بلاخره این کارو کردم.

به همه هم همین توصیه رو دارم..
براش تلاش کنید حتی اگه امریکا نشد.
منتظر لاتاری نمونید که عمرتون مثل برق و باد میگذره و ...

تبریک میگم واقعا منو تحت تاثیر قرار دادید میشه لطفا رشته تحصیلی و دانشگاه امریکا و کارشناسی ایرانتون رو بدونم البته اگه امکانش هست.

خیلی ممنونم
من رشتم مهندسی شیمیه، کارشناسی دانشگاه آزاد، ارشد دانشگاه شریف بودم
و الان یکی از دانشگاه‌های کلرادو هستم

(2022-09-01 ساعت 21:58)reyhaneh_h نوشته:  سلام
نمیدونم اصلا اینجا منو کسی یادش هست یا نه
ولی می‌خوام یکم از داستانم رو بگم
من از بچگی رویای امریکا در سر داشتم و خب راه خاصی براش نداشتم و می‌گفتم حالا هروقت بزرگ شدی براش یه فکری میکنی.
تا سال ۲۰۱۰ که با لاتاری آشنا شدم و گفتم یافتم! همین راه حل زندگی منه!!
سال بعدش (۲۰۱۱) برای لاتاری ۲۰۱۳ شرکت کردم، عضو مهاجرسرا شدم با رویای رفتن درسر روزگارم رو می‌گذروندم...


✓ادامه دارد...

(2022-09-05 ساعت 20:50)AFSHIN.Tehrani نوشته:  

(2022-09-05 ساعت 07:52)reyhaneh_h نوشته:  

(2022-09-04 ساعت 20:24)AFSHIN.Tehrani نوشته:  تبریک میگم واقعا منو تحت تاثیر قرار دادید میشه لطفا رشته تحصیلی و دانشگاه امریکا و کارشناسی ایرانتون رو بدونم البته اگه امکانش هست.

خیلی ممنونم
من رشتم مهندسی شیمیه، کارشناسی دانشگاه آزاد، ارشد دانشگاه شریف بودم
و الان یکی از دانشگاه‌های کلرادو هستم

امیدوارم که موفق و سربلند از مقطع دکتری فارغ التحصیل بشید اما برای من که لیسانس مکانیک دارم وکار میکنم از صبح تا غروب فکر میکنم یکم سخت باشه تحصیلی و هدفم کاری هست هرچند که اقوام درجه یک هم تو آمریکا داریم و متاسفانه کاری انجام نمیدن و باید خودمون از پسش بر بیایم من شما رو نمی‌شناسم وندیدم ولی خانومهایی مثل شما افتخار این سرزمین هستند و آرزوی خوشبختی دارم که به هدفتون برسید.من تو زندگی برای هرکاری زحمت کشیدم بهش رسیدم این هم روش

(2022-09-06 ساعت 13:20)mehrdad_9908 نوشته:  

(2022-09-03 ساعت 19:13)reyhaneh_h نوشته:  خلاصه الان که دارم اینارو می‌نویسم دو هفته‌ای هست که رسیدم به کشور رویاهام. به مقصد نهاییم. به چیزی که سال‌هاااا فقط رویاشو داشتم... به امریکا...

روز اولی که رسیدم   :

ریحانه جان نمیدونم چطور میتونم توضیح بدم که مطالبی که به اشتراک گذاشتی چقدر برام جالب و تکون دهنده بود.. هم بخاطر شوق و رویاها، و بهایی که برای رسیدن به رویاهامون باید بپردازیم.. چه برای بقیه و چه برای منی که برنده DV-2022 بودم و این روزای سپتامبر چقدر از دعوت نشدنم ناامیدم و چقدر خوبه که نه تنها رسیدی، بلکه فانوس دستت گرفتی تا به همه نشون بدی که میشه رسید.
با گفته افشین عزیز هم موافقم، بهرحال شرایط آدما باهم فرق داره و برای کسایی که به اجبار اقتصادی، کنار درس و داتشگاه و زبان و کارای مهاجرت کار فول تایم هم دارن شرایط باز سخت تره ولی مطمئنم برای کسی مثل تو هم افرادی با شرایط بهتر و راحت تر بودن که بتونی بهشون نگاه کنی و بگی ای بابا!! من با این شرایط محدودم که نمیتونم و نمیشه.. خوشحالم که از بهونه هات قوی تر بودی و شد.. بجای هر آرزوی خوب و انرژی مثبتی همین رو برای همه آرزو کن.. امیدوارم هممون از بهونه هامون قوی تر باشیم.. شاد باشی <3