گفتگوی آزاد در مورد اعلام نتایج (شمارش معکوس)

[roadhog]

درود به بچه های گل مهاجرسرا. احتمال خیلی خیلی کمی هست که برنده بشیم، به نظر من با این مسئله تحت هیچ شرایطی احساسی برخورد نکنین. بیشتر مشکل ما انسانها همین جاست. اینکه توی دوراهی ها منطقی باشیم یا احساسی. وقتی یه نگاه به گذشته هامون بندازیم متوجه می شیم که چقدر جای این دو رو اشتباهی تشخیص دادیم و همین متاسفانه پاشنه آشیل همه ی ما توی زندگی پیچیده امروزی شده.
هر کسی صلاح شخصیت و زندگی خودش رو بیشتر می دونه ولی به نظر من تا جایی که براتون مقدوره احساساتتون رو توی این مسئله دخیل نکنید. امید و انگیزه باید برای کاری باشه که خودمون قدرت و توانایی کنترلش رو داشته باشیم. لاتاری چیزی نیست که در اختیار ما باشه. برنده شدن یا نشدن دست ما نیست. یه امکانه(از کلمه شانس متنفرم چون وجود نداره)، یا میشه یا نمیشه. البته بیشتر از99 درصد نمیشه واین یعنی هیچی...
امید و احساس به چیزی که هیچ اختیاری روی اون نداریم اشتباه محضه. دوستای عزیز تا می تونین احساستون رو خرج خودتون و کارهایی که می تونیین بکنین و از همین لحظه بپذیرید که به میزان امکانی که وجود داره (کمتر از یک درصد) احساس رو دخیل کنید. حالا واقعا کدوم یکی از ما به اندازه ی همین کمتر از یک درصد برای لاتاری احساساتی میشه؟؟