گفتگوی آزاد در مورد اعلام نتایج (شمارش معکوس)

[ostokhan]

?



آنهايی که می‌روند، یک ماه مانده به رفتنشان غمگین می‌شوند. یک هفته مانده می‌گریند و یک روز مانده به این فکر می‌کنند که ای کاش وطن جایی برای ماندن بود.
و آنهايی که می‌مانند، می‌مانند تا شاید وطن را جایی برای ماندن کنند.


"نشریه دانشجویی دانشگاه صنعتی شریف"

اون هایی که رفتند باید از خودشان بپرسی که چگونه زندگی می کنند ولی آنهایی که ماندند الان مثل من با مدرک مهندسی 2 سال است که دربه در دنبال کار می گردند تا حداقل پول تو جیبشان را خودشان به دست آورند و سربار خانواده خود نباشند. آن هایی که ماندن دوست دارند که همه چیز را دوباره و از صفر در جایی جدید شروع کنند چون در کشور زادگاهشان جز اتلاف عمر و شکست مطلق در زندگی چیزی به دست نیاوردند. آنها که ماندند نگران از دست دادن نیستند چون چیزی ندارند که بخواهند از دست بدهند. حرف های بی معنی که این جور نشریه ها می زنند بوی کثیف دستمال پاچه خاری با یک وجب ریش و یقه سفید گرد عرق کرده را می دهد که به لطف ریششان و آقازاده بودنشان وضعیتی دارند که نباید هم نگران باشند.

آنهایی که رفته اند برده اند و آنهایی که مانده اند باخته اند.