استرالیا یا کانادا؟

[marco250]

من دانشجوی دکترا معدن دولتی داخل ایران هستم 33 ساله و همسرم هم دبیر آموزش و پرورش هستن و فوق لیسانس کامپیوترو 34 ساله. ایشون 7 سال سابقه کار آموزش و پرورش (استخدام رسمی. دبیر کامپیوتر) تا الان دارن و من هم 8 سال سابقه بیمه تامین اجتماعی( مسئول دفتر فنی شرکت معدنی). من اصلا رشته ام رو تخصصی کار نکردم و همسرم هم مهارتش در رشته اش کاملا معمولیه یعنی مهارت آنچنانی در رشته خودمون توی ایران کسب نکردیم که رزومه قوی ای داشته باشیم. یک فرزند  6 ساله هم داریم. همسرم تازه برای یادگیری زبان میخواد اقدام کنه و منم زبانم معمولیه رو به پایینه..نمیدونم آیلتس رو چند بگیرم و هنوز واس آیلتس اقدام نکردم.
میخواهیم که  به یک کشور انگلیسی زبان مهاجرت کنیم و واس همین میخوام از الان شروع کنم به برناه ریزی هاش که تا 3 سال دیگه که درسم تموم میشه به یک نتایجی رسیده باشیم: و انتظارتمون از مقصد مهاجرتمان هم به شرح زیر هست:
1- موقعیت شغلی و درآمد و بیمه
2- طببعت و آب و هوا.... من عشق طبیعت لوکیشن سریال آن شرلی هستم... مثل طبعیت اطراف شهر کلن آلمان بود. فوق العاده سرسبز با مرتع و درخت و ...
3- سطح رفاه
4- ثبات و احترام کاری و اجتماعی
5- شرایط تحصیلی و آموزشی و فرهنگی عالی برای فرزندم
6- امنیت
7- زندگی و کار بدون استرس همراه با لذت از زندگی

لطفا راهنماییم کنید که:
1- از بین این کشورها کدام برای خواسته های ما مناسبتر هست؟؟
2- و همینطور مراحل مهاجرتش راحتتره؟؟
انگلیس
کانادا
استرلیا
ایرلند
اسکاتلند
نیوزلند
ضمنا ترجیح میدهیم تا جایی که امکان داره ویزای تحصیلی نگیریم آخه دیگه واقعا درس خوندن از حوصله ام خارجه....
3- لطفا مراحل اقدام برای مهاجرت رو برام مفصل توضیح بدید؟ من هیچ اطلاعاتی در موردشون ندارم....
4- همسرم میخواد یک رشته رو دانشگاه پیام نور شروع کنه به تحصیل که یک مدرک لیسانس یدک هم داشته باشه برای مهاجرت چه رشته ای رو پیشنهاد میدید که بکارش بیاد؟؟ من مترجمی زبان مد نظرم هست

5- ضمنا در رابطه با مهاجرت به آلمان هم یه مقایسه با کشورهایی که گفتم رو بهم بگید...البته بخاطر زبان آلمانی اصلا تمایلی ندارم مگر اینکه مزیتهای بیشتری داشته باشه.
سپاسگزارم از وقتی که میگذارید و صبوریتون

بعد از بیش از هفت سال زندگی در آمریکا با قاطعیت نظرم این هست که در کشورهای دور مثل آمریکا کانادا استرالیا زندگی کردن برای افرادی که وضعیت زندگیشان با زندگی در اروپا ممکن است فرق چندانی نکند، اشتباه هست!
مگر چند بار قراره زندگی کنین؟ حیف نیست ادم تو اروپا نباشه و همش بتونه بره سفر و از تنوع فرهنگی و زبانی و تاریخی اروپا لذت ببره؟
بنظرم اینکه چشم ادم رو ببندن و در کشوری به وسعت کل اروپا هر جاش باز کنند و ادم نتونه بگه کجای اون کشوره واقعا کسالت اوره!!! من هر جای آمریکا میرم خیلی برام یکنواخته (بجز نشنال پارکها که واقعا بینظیر هستند) و اروپا رو بیشتر دوست دارم مخصوصا از خوش مشرب بودن و سادگی ایرلندی ها خیلی خوشم میاد.
در ضمن دوستانم میگن دولت استرالیا خیلی دزده و کارش چاپیدن از افراد عادی به انواع اقسام اسمها و ریختن بخشی از پول تو حلق مفت خوران جامعه و برداشتن بقیه اش است!
کانادا هم خدمات اجتماعیش و مردمش یکم بهتر از آمریکاست ولی از نظر شهریت و مدرنیته بنظرم خیلی عقبه (به استثنای یکی دو سه شهر مطرحش). یکجایی خواندم که بیش از نود درصد جمعیت کانادا در فاصله کمتر از صد کیلومتری مرز آمریکا زندگی میکنند!!
نیوزاند هم که اصلا بنظرم جای زندگی نیست. بینهایت دور و در مقایسه با استرلیا اصلا مزیتی نداره.

یامی جان دست گذاشتی رو داغ دلم
۱۰۰٪ باهات موافقم
زندگی در آمریکا هیچ هیجانی برای منم نداره همه جاش مثل هم هست. با اینکه سعی می کنم تفریحات جدیدی( از اسکای دایوینگ و تیراندازی و هایکینگ بگیر تا ماهیگیری و .... ) برای خودم پیدا کنم ولی باز هم یکنواختی زندگی خیلی کلافه کننده است. شاید به خاطر اینکه عاشق مسافرت هستم این حس در من به وجود آمده ولی از طرفی هم مسافرت های داخلی آمریکا هیچ انگیزه و هیجانی بهم دست نمی ده.
ولی تا دلت بخواد مسافرت اروپا بهم می چسبه مخصوصا کشورهای اروپای شرقی که به نظرم بهشتی است برای دوران بازنشستگی
ارزانی و سهولت دسترسی به حمل و نقل عمومی ، تنوع سبک زندگی ، شادابی و تربیت برخورد با یکدیگر رو در کشورهای اروپایی خیلی دوست دارم
منطقه Algarve پرتغال رو اگه یک بار ببینی دیگه هیچ کجای دنیا رو برای زندگی نخواهی پسندی. اگه نرقتی یک بار امتحان کن که برای همیشه دور امریکا رو خط خواهی کشید. قول می دهم با ضمانت کتبی