گفتگوی آزاد در مورد اعلام نتایج (شمارش معکوس)

[afshin4749]

پس در مورد مهاجر سرا بهتر بگیم

قصه ما به سر رسید
لاتاری به خونش نرسید

خر من یکی هم از کره ای دم نداشت

به نظرم شما هم اقدام برای یک کشور اروپایی کنید و از آن مهلکه جان سالم به در ببرید و الباقی زندگی را در شادمانی سپری کنید. زانوی غم به بغل گرفتن که نشد کار برادر من !!! اقدامی کن. نشسته ای و هی با خودت کلنجار میروی و ناله میکنی !!    

البته دست میگید.
البته م اصلا منظورم از اون پست نالیدن نبود. ظاهرا شما اینطور برداشت کردی.
صد البته مهاجرت به یه کشور اروپایی هم برای یک ایرانی کار دشواریه.
در مورد بقیه هم نمیدونم ولی فکر میکنم شاد زیستن رو کلا تو زندگی یاد نگرفتم حالا چه اینور چه اونور. مگر اینکه محیط زندگی تاثیر گذار باشه.
البته امیدوارم شما منظورتون از این نیشخندها استهزای من نباشه. هر چند خیلی هم مهم نیست
سایه عالی مستدام

عزیز دلم ،
من هیچوقت کسی را مسخره نمیکنم و دوست ندارم که کسی را به سخره بگیرم که این کار، کار اخلاقیی نیست و من به یاد ندارم کسی را اینگونه آزرده کرده باشم !! اگر یک و فقط یک لحظه چنین تصوری از صحبتهای من کرده اید ، پیش روی جمع از شما عذرخواهی میکنم چرا که اصول عضویت من در مهاجرسرا بر همین مبنا بوده که احترام به دیگران شرط حضوری سالم است !!
اما واقعا جدی گفتم !! توصیه میکنم از آن ایران ویران بیرون بزن که بیشتر از این خراب و ویران نشوید.
دوست من ، اصولا هیچکدام از فرزندان آن آب و خاک یاد نگرفته اند که چگونه شاد باشند و از زندگیشان نهایت لذت را ببرند !! من هم مثل شما ، در بهشت آمریکا هستم و هی دائم مثل ماتم زدگان با خودم کلنجار میروم و گاهی هم به خود فحاشی میپردازم !! خب بابا لامصب یاد نگرفته ایم و یادمان نداده اند !! شما یک چوب بردار و مرتب یک سگ بیچاره ای را برای تربیت کردن بزن !! اونوقت آن بیچاره هر وقت و در هرجایی که باشد ، قطعه ای چوب ببیند ، یاد تربیت و ادب و مردمداری و آموزش میافتد !! فکر نمیکند که حالا که تربیت و ادب و مردمداری را میشود به گونه ای دیگر هم آموخت !!! دور از جان همه ی دوستان !!!
اما چیزی را که خوب و راحت یاد گرفته ایم ، ماتم است !!! خوب بلدیم ناله کنیم و ننه من غریبم بازی در بیاوریم ! اما در مورد شادی نه ظرفیتش را داریم و نه تحمل و نه اصولا بلدیم که چگونه شاد زیست کنیم .
شما عروسی را در آمریکا مقایسه کن با ایران . اینجا همه چیز در چهارچوب یک کلیسا انجام میشود و بدون سر و صدا و هیاهو !! مردم هم به اندازه ی کافی در آن مراسم از وجود و مصاحبت هم لذت میبرند ! حالا در ایران اول کلی عرق میخوند ، بعد حرکات ناموزونی به نام رقص از خود ساطع میکنند و بعد هم میریزند در خیابان و با صدای بود و حرکات وحشتناک اتومبیل دیگر ملت را روانی و روانپریش میکنند و سرآخر هم یکی دو نفر کشته و مجروه و اعزام به کلانتری میدهند !! حالا شما خودت قضاوت کن که این آیا قابل قیاس با بحث شادمانی واقعی ست یا نه !! اما در ماتم هم دست کمی نداریم ، قمه و الم و کتل و صدای وحشتناک بلند گو ملت را به همان قهقرا میکشد اما بین این دو یک تفاوت عمده وجود دارد و آن لامصب هماهنگی های شانه به شانه است !! نه کسی کلانتری میرود و نه کسی عرق میخورد !! کل آزار و اذیتش به دیگران مسالمت آمیز است ، اما یک نتیجه را در بر دارد !! هیجانهای بی حد و حصر.
ملاحظه فرمودین که این ایراد شما به خودتان و یا همه ی ما ایرانیان به خودمان ریشه در چه چیزی دارد؟؟!! فقط و فقط احساسات و منطق کور ، همین