گفتگوی آزاد در مورد اعلام نتایج (شمارش معکوس)

[redbull]

[align=right]@afshin4749@ عزیز،

مایل نبودم وقت بگذارم، اما احساس کردم رد شدن از این موضوع نادیده گرفتن لطف شماست................

ممنون و سپاسگزارم از محبت و لطف شما نسبت به بنده ی حقیر. بله ، متاسفانه ما همیشه با رویا حرکت میکنیم و وقتی به واقعیتهای موجود برمیخوریم ، بکلی میشکنیم و از هرچه که هست و نیست بیزار میشویم !! ایرانیان بسیاری را اینجا ملاقات کرده ام که وقتی که بسیار از وضعیت کنونی خود شاکی و نا خوشنودند و وقتی از آنها سوال میکنم که چرا پس آمدید !!؟؟ میگویند فکر میکردیم اینجا بهتراست !! تصور میکردیم آمده ایم در سرزمین فرصتها !! به ما گفتند زندگی اینجا راحت است و کسی به کار شما کاری ندارد !! به ما گفتند که هرآرزویی که داشته باشید غول چراغ جادوی آمریکا برایتان فلفور از آن بیرون میکشد و شما شاد و خوشبخت مانند سندباد زندگی میکنید !!
همه اش گفتند و گفتند و گفتند و ما فکر میکردیم و فکر میکردیم و فکر میکردیم !!!!
اما واقعیتهای زندگی دراینجا با آرزوهای مجازی جور نمیشود که نمیشود !! لامصب هرچه بیشتر تلاش میکنی، کمتر گیرت میآید. بسیاری از ایرانیان اینجا آدمهای موفقی هستند ، اما این موضوع در مورد ما کاملا متفاوت است !! حتی به جرعت عرض میکنم که وضعیت دانشجویانی که اینجا پس از اتمام تحصیلات وارد بازار کار میشوند از آدمهای گرین کارت لاتاری که اقامت دائم دارند بهترند!! ما بیچاره گان نه متعلق به این سوی هستیم و نه آن سوی. برای همین سالهای اول و شاید تمام عمر را باید با کارهای کم قیمت زندگی کنیم و یا اگر جهشی در زندگیمان ایجاد شود و با هزار مصیبت به سر کار اصلی خود برگردیم ، یا پس از یکسال اخراج میشویم و یا اینکه همانجا درجا میزنیم تا جانمان درآید!! شاید برای فرزندان ما بهتر و بهتر شود اما بدانیم که غول چراغ جادویی برای ما در اینجا وجود ندارد که ندارد !!
من هرگز با رویا به این سرزمین پا نگذاشتم و برای خودم خیالبافی نکردم و خودم را برای یک زندگی سخت آماده کرده بودم. و امروز هم هنوز همین ایده را دارم و به زندگی خیلی به دیده ی راحت آنهم در این سرزمین نگاه نمیکنم !! چرا که میدانم واقعیت چیز دیگریست. به رویای دیگران هم کاری ندارم و امیدوارم برای آنان زندگی بسیار بسیار نزدیک به رویاهاشان باشد. اما این را میدانم که پشت پرده غوغایی ست که خدا میداند رویا سازی فقط سم بزرگیست برای یک مبارزه ی سخت با زندگی در اینجا. درست مثل آن گلادیاتوری که بدون سلاح میرود به میدان نبرد !!! سلاح یک گلادیاتور مهاجر اول زبان و بعد تخصصی ست که همخوان و کاربردی برای این سرزمین است بدون این دو هیچ و هیچ و هیچ هستیم. خود من چوب ندانستن زبان انگلیسی را در اوایل مهاجرتم بسیار خوردم !! حتی دوستانی را دیدم که با اندک دانش زبان توانستند خیلی زود به نتایج بهتری از زندگی در اینجا برسند اما با وجود همه ی اینها ، آنها هم در حال درجا زدن هستند چرا که هرچند هم که ما متخصص زبان باشیم یک جای کار ما لنگ میزند و آن روان بودن و ارتباط درست پیدا کردن با دیگرانی ست که زبان مادریشان این است !! عامل دیگرش هم مهاجر بودن است !! بخدا اینها با ما تعارف میکنند و لبخندهایشان در بسیاری از موارد واقعیت درونی ندارد و کاملا از مهاجران متنفرند چرا که اینجا را متعلق به خودشان میدانند و ما را بیگانه ای میدانند که بر اساس قوانین موجودشان به اجبار بعنوان یک شهروند پذیرفته اند و من بارها و بارها این را بصورتها و حرکات مختلف از خودشان دیده ام !! کمتر پیش میآید یک آمریکایی واقعا و از ته قلب به شما همان احترامی را بگذارد که به خودشان میگذارند و یا صمیمیتی را با شما داشته باشند که با نوع خودشان دارند. ممکن است برخی دوستان این را نفی کنند و بگویند درست نیست چرا که ما رفیق آمریکایی داریم و از او چنین چیزی را ندیده ایم ، اما دوستان من ، رفیق را باید در روزگاران سخت شناخت نه در ایام گل و بلبل !! ما ایرانیان در اینجا به خودمان رحم نداریم تا چه رسد یک آمریکایی !! بهر صورت نه من گله ای از مهاجرت دارم و نه شرایط زندگی من سخت است که بخواهم پای ناکامیهای خودم را برای نفی ارزش مهاجرتی به میان بکشم !! خدا را سپاس میگویم که زندگی خوبی دارم ، اما از کسانی که رویا پردازی میکنند و وقتی دنیا به وفق مرادشان در اینجا نیست شروع به نفی همه چیز میکنند ، فراریم !! یا باید زندگی را با همه ی سختیهایش در اینجا پذیرفت و یا باید نیامد که نیامد !! اینکه با رویا بیایی و بعدش با یک ناملایمتی خط بطلان به روی همه چیز اینجا بکشی قدری نامردی و بی انصافی ست.    

سلام.
اول در مورد واقعیتهایی ک بیان کردی تشکر میکنم. خوب ببین عزیزم این تیکه از متن من منشن زدم بهش.... احتمالا ناشی از برداشت و پندار غلط.

فقط در مورد روابط اجتماعی من یک نقد ب شما میزنم.
رویای امریکایی و اروپایی عموما بر پایه هدف میگرده و تلاش برای رسیدن ب اون.
اینکه نوشتی اونها ب ما میگن خارجی و تو شرایط سخت کمک نمیکنند و اینها برای شرایط 15 سال پیش ایران صادق بود. ایران هم دقیقا فردگرایی همراه با فساد دقت کن گفتم فردگرایی همراه فساد! این خیلی بده.
شما باید فرد گرایی کنار بیایی و لذت ببری از جامعه ازاد.
الان قضیه مهاجرت 2+2 شده.
و خیلی مشخص و پر واضح :
یا هدف داری و میخای تو یک جامعه سالم تلاش کنی.
2 یا اینکه میخای راحت باشی و با قضایا کنار بیای و ایران بمیری.

این مطلب من داره ب همون هدفمندی ک از تلاش و کار میاد ونه از بیکاری و بی هدفی. شما خارج ایران راحت کار و با هدفت میتونی پیوند بدی.

همش برمیگرده ب هدف... اینکه مشکلات فردگرایی شما بهش اشاره کردی دوست بیای ایران ببینی اینجا هنوز سیستم 15 سال پیش میتونی ببینی یا نه!

و اینکه اشاره کردی ب فردگرایی فکر کنم تو نوشته هات توقع زیادی از مردم داری.
حداقل امریکایی اونقدر فرهنگ دارن ی لبخند میزنن اما افغانی ایران تا چندسال پیش ببین؟